Τα 10 κορυφαία ελληνικά άλμπουμ του 2020

Ιανουαρίου 15, 2021


Είναι πλέον κοινότυπο και κουραστικό να αναφέρω για άλλη μια φορά το πόσο πλούσια είναι η ελληνική δισκογραφική παραγωγή τα τελευταία χρόνια. Τόσο όσο αφορά τη δημιουργικότητα όσο και την ποικιλία, για άλλη μια χρονιά τα πράγματα κινήθηκαν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ακούσαμε εξαιρετικές δουλειές από πάρα πολλά είδη με τα συγκροτήματα να δίνουν ακόμα περισσότερη προσοχή (ίσως και λόγω περισσότερου χρόνου δεδομένης της κατάστασης) και στη παραμικρή λεπτομέρεια από την παραγωγή μέχρι και την προώθηση της δουλειάς τους. 
Παρακάτω υπάρχουν οι επιλογές μου για το 2020, οι οποίες περιλαμβάνουν κάποιους παλιούς γνώριμους, όπως οι Mechanimal και οι Selofan (δεν νομίζω κάποια δουλειά τους να έχει λείψει από την αντίστοιχη λίστα μου της εκάστοτε χρονιάς), αλλά και μερικές ευχάριστες νέες προσθήκες όπως οι Regressverbot και οι Kooba Tercu.


No.10 Mechanimal – Crux (Inner Ear Records): Δεν υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσουν δίσκο οι Mechanimal και αυτός να σε αφήσει αδιάφορο. Μπορεί να μην πρόκειται για το άλμπουμ που θα ξεχώριζα από τη δισκογραφία τους, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρόκειται για ακόμα μια πολύ αξιόλογη δισκογραφική προσπάθεια στο γνωστό πλέον στυλ που έχει καθιερώσει το σχήμα.

No.09 Kooba Tercu - Proto Tekno (Rocket Recordings): Ο νέος δίσκος των ιδιαίτερων αυτών μουσικών εξερευνητών είναι λιγότερο περίεργος και περισσότερο άμεσος από τον προηγούμενο και σίγουρα θα τους φέρει μεγαλύτερο ακροατήριο. Το "Proto Tekno" αποτελεί την πιο ασυνήθιστη χορευτική κυκλοφορία της χρονιάς

No.08 Selofan - Partners In Hell (Fabrika Records): Μόνιμοι πλέον της συγκεκριμένης λίστας, οι Selofan αποδεικνύουν για άλλη μια φορά με το νέο τους άλμπουμ, γιατί πολύ δικαίως θεωρούνται μια από τις κορυφαίες (αν όχι η κορυφαία) σύγχρονη darkwave μπάντα.

No.07 1000mods – Youth of Dissent (Ouga Booga and the Mighty Oug): Μπορεί από πολλούς να μην θεωρείται η καλύτερη κυκλοφορία τους, αλλά η επιλογή τους να μην επαναλάβουν την ίδια επιτυχημένη συνταγή, οι συνθέσεις και η πιο grunge αισθητική τους έφεραν ακόμα πιο κοντά στα δικά μου γούστα και με το "Youth of Dissent" με κέρδισαν σε μεγάλο βαθμό.


No.06 Honeybadger - Pleasure Delayer (Made of Stone Recordings): Συγκροτήματα που να αναμειγνύουν heavy, desert και stoner rock ηχητικά στοιχεία υπάρχουν πολλά και αξιόλογα. Οι Honeybadger κατάφεραν να κερδίσουν την προσοχή μου με τις τόσο πιασάρικες μελωδίες τους αλλά και με συνθέσεις οι οποίες είναι φτιαγμένες να ακουστούν ζωντανά. 


No.05 Grey River & The Smoky Mountain – Live to Tell the Tale (IKAROS Records): Ιδιαίτερα φίλος της folk μουσικής δεν είμαι, αλλά δεν μπόρεσα να μείνω ασυγκίνητος μπροστά στον παραμυθένιο μουσικό κόσμο που μας ταξιδεύουν οι Grey River & The Smoky Mountain. 


No.04 Regressverbot - Dubna's Dance (Won Ton Records): Πρέπει να ομολογήσω ότι εισήχθη καθυστερημένα στο ιδιαίτερο σύμπαν των Regressverbot. Το "Dubna's Dance" έχει minimal synth και post-punk βάσεις και μοιάζει σαν να ξεπήδησε από τις αρχές της δεκαετίας του 80. Μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής από την εγχώρια σκηνή.


No.03 Λευκή Συμφωνία – Σαν Τον Ήλιο (Labyrinth of Thoughts Records/ The Lab records): Οι  Λευκή Συμφωνία αποτελούν μια από τις κορυφαίες darkwave μπάντες και ο νέος τους δίσκος είναι ταυτόχρονα ότι θα περίμενε κανείς που γνωρίζει το σχήμα αλλά και μια ιδανική εισαγωγή για κάποιον που έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική του. Αναμφίβολα πάντως μια εξαιρετική προσθήκη στη πολύ σημαντική ιστορία τους.



No.02 Strawberry Pills - Murder to a Beat (Inner Ear Records): Δυο από τα μέλη των πολύ αξιόλογων Phoenix Catscratch αποφάσισαν να συνεχίσουν ως Strawberry Pills. Από το "Verbal Suicide" μας είχαν προϊδεάσει για κάτι πολύ καλό. Τελικά το ντεμπούτο τους δικαίωσε όλες τις προσδοκίες και αποτελεί μια απολαυστική σκοτεινή κυκλοφορία από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.


No.01 The Black Capes - Lullabies For The Dead (Dark Tunes): Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι το 2020 θα ήταν μια τόσο ξεχωριστή χρονιά για την gothic rock σκηνή τόσο εκτός των συνόρων όσο και εντός. Ο δεύτερος δίσκος των Αθηναίων είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσει όλους τους φίλους του συγκεκριμένου ήχου, με κομμάτια που σου κολλάνε στο μυαλό και έχουν όλες τις προϋποθέσεις να γίνουν κλασσικά.

You Might Also Like

0 Comments