To split των The Black Angels και των Sonic Jesus είναι η πέμπτη στη σειρά απολαυστική αντίστοιχη κυκλοφορία από την Fuzz Club Records (η επόμενη θα περιλαμβάνει τους A Place To Bury Strangers και τους The Telescopes. Μετά το "Indigo Meadow", άλμπουμ και περιοδεία που τους έφερε και από την Ελλάδα για μια sold out εμφάνιση, οι The Black Angels κυκλοφόρησαν τον Ιούλιο το ΕΡ "Clear Lake Forest" και στις 15 Δεκεμβρίου το έξοχο "Molly Moves My Generation". Το κομμάτι επισκέπτεται τις πιο θορυβώδεις πτυχές του ήχου τους, ακούγεται αρκετά πιο ωμό, επιθετικό και σκοτεινό, εκεί που κρύβονται για μένα και οι καλύτερες στιγμές των Αμερικανών. Τη split αυτή κυκλοφορία μοιράζονται με τους Ιταλούς Sonic Jesus που εδώ παρουσιάζουν μια πιο shoegaze ταξιδιάρικη διάθεση του psych κόσμου τους, που σίγουρα σε προκαλεί να τους ακούσεις περισσότερο ( τσεκάρετε το "Lost Reprise" εδώ). Μπορείτε να δείτε το βίντεο του "Molly Moves My Generation" των The Black Angels παρακάτω:

Ολοκληρώθηκε και ο φετινός θεσμός της blogovision χωρίς πολλές εκπλήξεις, με τους Έλληνες bloggers να αναδεικνύουν - φυσιολογικά θα έλεγα - το "Lost In The Dream" των The War On Drugs ως το κορυφαίο άλμπουμ της χρονιάς (περίμενα το Wild Beasts και Swans λίγο ψηλότερα από την 6η και 7η θέση αντίστοιχα). Όπως έγραψα και στην ανάρτηση για τους Twilight Sad, οι δίσκοι που βρίσκονται από την πρώτη θέση μέχρι την πέμπτη θα μπορούσαν να βρίσκονται σε οποιαδήποτε από αυτές. Το ίδιο σχεδόν ισχύει και για την κατάταξη από το άλμπουμ των Total Control, μέχρι και το εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ των Have A Nice Life και την θέση δεκατρία. Τέλος υπήρχε στη σκέψη μου μια ομάδα 10συν δίσκων από την οποία έπρεπε να διαλέξω επτά, για τις εναπομείνοντες θέσεις της blogovision, αφήνοντας έτσι έξω από τη τελική εικοσάδα, τις πολύ αξιόλογες φετινές δουλειές των Iceage, Protomartyr, Esben and the Witch, The Horrors, Wovenhand και πολλών ακόμα. Σίγουρα όμως, όπως κάθε χρόνο, θα παρουσιάσω σε μελλοντική ανάρτηση τα 40 κορυφαία άλμπουμ του 2014 για το POEt'S SOUND. Αναλυτικά η τελικά σειρά της blogovision:

Η κορυφαία μου πεντάδα με δυσκόλεψε αρκετά μιας και τα άλμπουμ για τη συγκεκριμένη λίστα από το 1 έως το 5 θα μπορούσαν να βρίσκονται σε οποιαδήποτε θέση. Γι'αυτό η σειρά δεν είναι τόσο αξιολογική μιας και αλλάζει ανάλογα με τη διάθεση και τη στιγμή που τα ακούω. Οι The Twilight Sad με το "Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave" (είχε προηγηθεί το εξαιρετικό "No One Can Ever Know" του 2012) δεν κυκλοφορούν μόνο μια από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές της χρονιάς, αλλά και την κορυφαία της καριέρας τους. Το τέταρτο άλμπουμ των Σκωτσέζων σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα και με κάθε επόμενο δένεσαι ακόμα περισσότερο. Μακάρι μετά την εμφάνισή τους στη χώρα μας πέρσι, να μας ξαναεπισκεφτούν και για τον νέο τους δίσκο.

Οι The Luxembourg Signal αποτελούν την συνέχεια των Αberdeen με την προσθήκη μελών από Τrembling  Blue Stars. Αυτό φυσικά αρκούσε να μου κινήσει το ενδιαφέρον για το ηχητικό αποτέλεσμα της σύνθεσης αυτής. Το πρώτο single του άλμπουμ "Distant Drive" σίγουρα "δείχνει" προς την dream pop των Αberdeen, ένα εκπληκτικό κομμάτι με τα γλυκά κι αναλλοίωτα φωνητικά της Beth Arzy να μας προδιαθέτουν πως η συνέχεια θα είναι ακόμα καλύτερη. Τα " θορυβώδη" για τα δεδομένα των Aberdeen, "Dying Star'" και "Drowing", σίγουρα δείχνουν την εξέλιξη του group στα dream pop-shoegaze μονοπάτια...το "Heaven" και το "She Loves To Feel The Sun" κινούνται  σε πιο pop ρυθμούς κάνοντας εμφανή τη στιχουργική και τη συνθετική ωρίμανση της μπάντας.

Το "Unphased" είναι ένα σύντομο intrsumental που αποτελεί το lead in του υπέροχου και εντελώς aberdeen-οειδές "We Go On", ενώ στα "First Light", "Let It Go" είναι εμφανείς για άλλη μια φορά οι shoegaze επιρροές της μπάντας. Tο "The Luxembourg Signal" είναι ο αγαπημένος μου δίσκος για το 2014. χωρίς ιδιαίτερο promotion, χωρίς διαφήμιση, με εμφανή απουσία από μουσικά site και περιοδικά οι luxembourg signal μας δείχνουν τι σημαίνει αυτό που λέμε pop, dream pop, shoegaze, indie pop μουσική ...και το σημαντικότερο από όλα: γιατί αγαπάμε (σε βαθμό λατρείας) την sarah...

The story so far:

No.02 : Wild Beasts - Present Tense (Domino)

No.03 : The Twilight Sad - Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave (FatCat)

No.04 : Interpol - El Pintor (Matador)

No.05 : Sleep Party People - Floating (Blood and Biscuits)

No.06 : Protomartyr - Under Colour Of Official Right (Hardly Art)

No.07 : Have A Nice Life – The Unnatural World (Enemies List)

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Διάβασα αρκετά ότι ο νέος δίσκος των Interpol, είναι ότι καλύτερο κυκλοφόρησε το συγκρότημα μετά το 2004 και το "Antics" (διαβάστε εδώ το αφιέρωμα για τα καλύτερα άλμπουμ του 2004). Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο, μιας και θεωρώ ότι το σχήμα δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ μέτρια δουλειά (εδώ το ομώνυμο άλμπουμ τους, που οι κριτικές - και όχι μόνο - το "έθαψαν" κανονικά, ήταν ο κορυφαίος μου δίσκος για το 2010). Σίγουρα η μπάντα αποτελεί ένα από τα μεγάλα κολλήματα μου, αλλά το "El Pintor" αποτελεί ένα απολαυστικό άκουσμα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μπορεί τα "All The Rage Back Home", "Ancient Ways" και "Everything Is Wrong" να εισχωρήσουν σε αρκετές φετινές playlist, αλλά ακόμα και τα κομμάτια που έμειναν έξω από τον δίσκο - "The Depths", "Malfeasance" και "What Is What" - θα μπορούσαν άνετα να συμπεριλαμβάνονται στο "El Pintor" (album review).

UpsideDown Records Key Tack: "Sweet Spot"

The story so far:

No.03 : The Twilight Sad - Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave (FatCat)

No.04 : Interpol - El Pintor (Matador)

No.05 : Sleep Party People - Floating (Blood and Biscuits)

No.06 : Protomartyr - Under Colour Of Official Right (Hardly Art)

No.07 : Have A Nice Life – The Unnatural World (Enemies List)

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Με τον μισό δίσκο να είναι γνωστός εδώ και λίγο καιρό ("Being Beige", "One and All", "Tiberius" και "Drum + Fife"), οι The Smashing Pumpkins κυκλοφόρησαν στις 8 Δεκεμβρίου το πρώτο από τα δυο μέρη που ολοκληρώνουν το project "Teargarden by Kaleidyscope". Το "Monuments To An Elegy" συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το εξαιρετικό "Oceania", αποτελούμενο από κομμάτια που σίγουρα θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στις καλύτερες στιγμές του συγκροτήματος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Billy Corgan δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Pumpkins πάντα ήταν one-man band (όσο και να μου λείπει η D'arcy), ενώ είναι δύσκολο να αναδειχθεί περισσότερο μια τέτοια δουλειά όταν δεν υπάρχει πλέον αντίστοιχη σκηνή. Pumpkinheads are in for a treat!

UpsideDown Records Key Tack: "There's A Girl In The Corner"

The story so far:

No.04 : Interpol - El Pintor (Matador)

No.05 : Sleep Party People - Floating (Blood and Biscuits)

No.06 : Protomartyr - Under Colour Of Official Right (Hardly Art)

No.07 : Have A Nice Life – The Unnatural World (Enemies List)

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

UpsideDown Records Key Tack: "All The Rage Back Home"

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης το album review του "El Pintor" στο POEt'S SOUND, όπως και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για το καλύτερο κομμάτι των Interpol εδώ.

The story so far:

No.05 : Sleep Party People - Floating (Blood and Biscuits)

No.06 : Protomartyr - Under Colour Of Official Right (Hardly Art)

No.07 : Have A Nice Life – The Unnatural World (Enemies List)

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Μετά από τους αρκετά ενδιαφέροντες συναυλιακούς χειμώνες των τελευταίων ετών, το πρώτο μισό του φετινού χειμώνα κύλησε πολύ ήσυχα με ελάχιστες εξαιρέσεις. Τον τελευταίο καιρό έχουμε αρκετές ανακοινώσεις συναυλιών, με τους Glasvegas να αποτελεί μια από τις μπάντες που θα μας επισκεφθεί τους προσεχείς μήνες. Πιο συγκεκριμένα οι Σκωτσέζοι, που έκαναν αίσθηση με το ομώνυμο άλμπουμ τους το 2008, θα βρεθούν στις 28 Φεβρουαρίου του 2015 στο Gagarin 205.

Tο "Lion" είναι άλλη μια καταπληκτική δουλειά από μεριάς Peter Murphy με μεγάλη ηχητική ποικιλία, που αν και βρίσκεται μισό βήμα πίσω από το ένατο, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του και εννοείται ένα από τα κορυφαία του 2014... Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Lion" εδώ.

UpsideDown Records Key Tack: "Floating Blood Of Mine"

The story so far:

No.06 : Protomartyr - Under Colour Of Official Right (Hardly Art)

No.07 : Have A Nice Life – The Unnatural World (Enemies List)

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Διαβάστε επίσης:

Το POEt'S SOUND προτείνει: Sleep Party People

Oι Ritual Howls, ένα darkwave τρίο από το Ντιτρόιτ, καταφέρνουν με τον δεύτερο δίσκο τους να σε παρασύρουν στον σκοτεινό κόσμο τους πιο αποτελεσματικά σχεδόν από οποιοδήποτε άλλη μπάντα φέτος... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review του "Turkish Leather" εδώ.

Μετά από τέσσερα ΕΡ το ένα διαφορετικό από το άλλο, και ένα πρώτο άλμπουμ με τίτλο "Henge Beat", το οποίο πέρασε λίγο στα ψιλά γράμματα, το "Typical System" είναι το άλμπουμ που θα τους κάνει αρκετά πιο γνωστούς τους Total Control, όχι γιατί ασχολήθηκαν περισσότερα μουσικά μέσα, αλλά γιατί έχει τα κομμάτια για να ξεχωρίσει.... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review εδώ.

UpsideDown Records Key Tack: "Maidenhead"

Διαβάστε το album review του "Under Colour Of Official Right" των Protomartyr στο POEt'S SOUND.

The story so far:

No.07 : Have A Nice Life – The Unnatural World (Enemies List)

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Οι Woolbear είναι μια νέα μπάντα από την Θεσσαλονίκη, η οποία αποτελείται από μέλη των Grain Of Sense και Viper Vikings. Δανείζονται στοιχεία από την indie rock και experimental pop σκηνή, αλλά η βάση του ήχου τους είναι κυρίως ηλεκτρονική, είτε αυτή εκφράζεται πιο ατμοσφαιρικά - ακούστε το "Hunter's Game"με τις Radiohead αναφορές - είτε με αρκετά πιο χορευτική διάθεση όπως στο εθιστικό "Radio Silence". Το project ακούγεται πολύ ενδιαφέρον και το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο "Lunar Operator" θα κυκλοφορήσει στις 28 Δεκεμβρίου, με το σχήμα να το γιορτάζει με μια ζωντανή εμφάνιση στη στη Μαύρη Τρύπα στη Θεσσαλονίκη παρέα με τους Brightside.

Official Site / Soundcloud

Οι Blonde Redhead θα βρεθούν στην χώρα μας για μια εμφάνιση στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στο Κύτταρο την Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε φέτος το ένατο άλμπουμ του, με τίτλο "Barragán", μια δουλειά πάντως που μου φάνηκε αρκετά αδιάφορη. Σίγουρα όμως έχουν στο ενεργητικό τους πολύ αξιόλογες δισκογραφικές προσπάθειες, γεμάτες αγαπημένα κομμάτια που θα έχουν ευκαιρία να τα παρουσιάσουν στο ελληνικό κοινό δέκα χρόνια μετά τη τελευταία τους εμφάνιση στα μέρη μας.

Μετά από την αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Δεκεμβρίου συναυλίας του Morrissey, ο τελευταίος έφτασε τελικά πριν λίγες ώρες στην χώρα μας, όπως έκανε γνωστό με φωτογραφίες από το αεροδρόμιο η διοργανώτρια εταιρία, για την εμφάνιση του στην Αθήνα. Η συναυλία του στην Ελλάδα ήταν μια από τις δυο που δεν πραγματοποιήθηκαν μαζί με αυτή της Τουρκίας, οι οποίες τελικά αντικατέστησαν δυο προγραμματισμένες συναυλίες στην Ολλανδία.

Όσοι την προηγούμενη χρονιά κόλλησαν με τον δίσκο των Savages και αναζητούν για τον φετινό αντίστοιχο, ας μην ψάξουν παραπέρα από το ομώνυμο ντεμπούτο των Eagulls... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο τη δημοσίευση για τη καλύτερη δισκογραφική δουλειά που άκουσα φέτος από νέα μπάντα, εδώ.

UpsideDown Records Key Tack: "Cropsey"

The story so far:

No.08 : Manic Street Preachers - Futurology (Columbia)

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Η Κοπεγχάγη και ο σκοτεινός punk ήχος έχουν γίνει πλέον δυο έννοιες συνυφασμένες. Από εκεί μας έρχονται και οι Shiny Darkly, μια post-punk μπάντα που με είχε ενθουσιάσει με τα πρώτα EP της, και στην οποία είχα αναφερθεί πριν λίγους μήνες εδώ. Το "Little Earth" αποτελεί μια απολαυστική πρώτη δισκογραφική δουλειά, που προσφέρει πολλά περισσότερα από το να αποτελεί άλλη μια αναβιωτική κυκλοφορία.

UpsideDown Records Key Tack: "Futurology"

The story so far:

No.09 : Stevie Nicks- 24 Karat Gold - Songs from the Vault (Reprise)

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Μπορεί το 2012 οι Trust, με το ντεμπούτο τους "TRST" να αποτέλεσαν για μένα την ηλεκτρονική έκπληξη της χρονιάς, αλλά ο δεύτερος δίσκος τους έρχεται να επιβεβαιώσει ότι πλέον το σχήμα του Robert Alfons θεωρείται ένα από τα πιο αξιόλογα στο χώρο. Αυτή τη φορά το αποτέλεσμα μοιάζει να έχει ένα ακόμα πιο χορευτικό προσανατολισμό, με τα περισσότερα κομμάτια να είναι ικανά να σταθούν άνετα από electro goth dancefloors, μέχρι εντελώς mainstream χώρους... Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Joyland" εδώ.

UpsideDown Records Key Tack: "Starshine"

The story so far:

No.10 : Mogwai - Rave Tapes (Rock Action)

No.11 : The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian)

No.12 : Eagulls - Eagulls (Partisan)

No.13 : Brody Dalle - Diploid Love (Caroline)

No.14 : Total Control - Typical System (Iron Lung)

No.15 : A Sunny Day in Glasgow - Sea When Absent (Lefse)

No.16 : Echo & The Bunnymen - Meteorites (429)

No.17 : Alvvays - Alvvays (Transgressive)

No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade)

No.19 : Damon Albarn - Everyday Robots (Parlophone)

No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade)

Οι The Blue Angel Lounge κυκλοφόρησαν φέτος τον Μάιο τον τρίτο τους δίσκο, με τίτλο "A Sea Of Trees", από την εταιρία του Anton Newcombe των The Brian Jonestown Massacre, A Recordings. Παρόλο που αυτή ήταν και η καλύτερη κυκλοφορία τους, τον Ιούλιο ανακοίνωσαν την οριστική διάλυσή τους. Πολλοί τους κατέταξαν σαν άλλη μια κόπια των Joy Division, αλλά οι οι πιο εξοικειωμένοι με το goth/ neofolk χώρο, δεν τους ξεχώρισαν τόσο για τη πρωτοτυπία του ήχου τους, όσο για τη δύναμη των συνθέσεων που απαρτίζουν ένα εξαιρετικό άλμπουμ.