Το Firenze Rocks είναι ένα μουσικό φεστιβάλ που πραγματοποιείται εδώ και τρία χρόνια στην Φλωρεντία. Ήδη έχει καθιερωθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ στην Ιταλία, μιας και έχει φιλοξενήσει ονόματα όπως οι Aerosmith, Placebo, Eddie Vedder, System of A Down, Iron Maiden, Ozzy Osbourne, Judas Priest, Foo Fighters και Guns N’ Roses. Για την πρώτη ημέρα της τρίτης του χρονιάς επέλεξε τους Tool και τους The Smashing Pumpkins, ενώ τις επόμενες ημέρες θα εμφανιστούν οι Ed Sheeran, Eddie Vedder (ξανά), The Cure και πολλοί ακόμα. Tην αδυναμία μου στο συγκρότημα του Billy Corgan την έχω εκδηλώσει πολλές φορές μέσα από αυτό το blog. Ήταν επίσης το μοναδικό από τα πολύ αγαπημένα μου εν ενεργεία γκρουπ που δεν είχα δει ζωντανά και το μεγαλύτερο συναυλιακό μου απωθημένο, μιας και δεν τους είχα παρακολουθήσει το 1997 στον Λυκαβηττό. Είκοσι δυο χρόνια μετά και με αυτό το ταίριασμα με τους Tool, δεν θα έχανα την ευκαιρία...
Σύμφωνα με το πρόγραμμα του φεστιβάλ, οι Pumpkins εμφανίστηκαν στη σκηνή του Firenze Rocks ακριβώς στις επτάμισι με το "Siva" και τι καλύτερη αρχή με ένα από τα κορυφαία κομμάτια από το ντεμπούτο τους. Προσπάθησαν να ζεστάνουν από νωρίς το κοινό με το "Zero", πριν συνεχίσουν με τα "
Solara" (η καλύτερη στιγμή του "Shiny And Oh So Bright") και "
Knights of Malta", που ήταν τα μοναδικά κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο. Μην έχοντας δει το σετλιστ νωρίτερα, δεν περίμενα να ακούσω το "
Eye", ένα από
τα αγαπημένα μου κομμάτια τους, και να ακούγετε και τόσο φανταστικά ζωντανά. Το "Bullet With Butterfly Wings" είχε την αναμενόμενη ζεστή ανταπόκριση, με τον κόσμο να τραγουδάει το ρεφρέν, ενώ το "Disarm" δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.
Από την πρόσφατη περίοδό τους έπαιξαν μόνο το "
Tiberius" από το "
Monuments Τo Αn Elegy" (αν δεν θα παραπονιόμουν αν άκουγα κάτι από το καταπληκτικό "
Oceania"), ενώ σίγουρα αποτέλεσε έκπληξη ότι παρουσίασαν τα σινγκλάκια του 2008 "G.L.O.W." και "Superchrist". Ακολούθησαν πέντε κλασσικά κομμάτια τους, "The Everlasting Gaze", "Ava Adore", "1979", "Cherub Rock" και "To Sheila", πριν το κλείσιμό τους που περιελάμβανε μια διασκευή στο "Wish You Were Here" των Pink Floyd, με ολόκληρο το στάδιο να τραγουδάει τους στίχους, και το "The Aeroplane Flies High (Turns Left, Looks Right)" από το ομώνυμο boxset. Ο Billy Corgan εμφανίστηκε ιδιαίτερα κεφάτος και κινητικός, έκανε και τα χορευτικά του στο "Ava Adore", ενώ προσπαθούσε συνέχεια να ξεσηκώσει το χλιαρό, σε γενικές γραμμές, ιταλικό κοινό, έχοντας συνεχή επικοινωνία με αυτό όπως και με τον James Iha που πρόσφατα επέστρεψε στο σχήμα. Συνολικά οι Smashing Pumpkins ανταποκρίθηκαν με το παραπάνω στις προσδοκίες μου, σε μια εμφάνιση που θα κάνω πολύ καιρό να ξεχάσω...
Έχοντας χάσει τους Tool τις δυο φορές που βρέθηκαν στην Ελλάδα και έχοντας ακούσει αρκετά αρνητικά σχόλια ήμουν λίγο επιφυλακτικός. Το ρολόι έδειχνε δέκα παρά τέταρτο και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα έσβησαν τα φώτα. Αυτό που βγήκε από τα ηχεία ήταν τερατώδες και από μόνο του μια εμπειρία. Από τις πρώτες νότες του "Ænema", αλλά και σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους, ο ήχος ήταν απλά α σ ύ λ λ η π τ ο ς . Με τα "The Pot" και "Parabola", αρχίζει επιτέλους το ιταλικό κοινό να κουνιέται λίγο περισσότερο. Τα δυο νέα κομμάτια,
"Descending" και "Invincible", ακούγονται εξαιρετικά και μεγαλώνουν την προσδοκία των φίλων τους για το νέο άλμπουμ.
Τα "Schism", "Jambi" και "Forty Six & 2" προκαλούν τον ανάλογο χαμό, ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το "Sweat" από το "Opiate" (από το "Undertow" δεν έπαιξαν κανένα κομμάτι). Το "Vicarious" ήταν το κομμάτι που ήθελα περισσότερο να ακούσω από το "10,000 Days" και αποτέλεσε άλλη μια απίθανη στιγμή του σετ τους, ενώ έκλεισαν πολύ φυσιολογικά με το κορυφαίο "Stinkfist". Ο Maynard James Keenan είχε εξαιρετική απόδοση, εμφανίστηκε με μοικάνα, αλλά βρισκόταν σε όλη τη διάρκεια του live των Tool πίσω από τα ντραμς. Εννοείται το οπτικό μέρος ήταν φανταστικό και συνολικά ήταν μια υπέροχη παράσταση και μια αξέχαστη συναυλία αφήνοντας όλο τον κόσμο (που όπως μας είχε ενημερώσει νωρίτερα ο Corgan κόπηκαν πάνω από 65.000 εισιτήρια) εκστασιασμένο.
Το Firenze Rocks θα έλεγα ότι αποτελεί μια εξαιρετική διοργάνωση, δεδομένου κυρίως του μεγάλου όγκου του κόσμου που φιλοξενεί. Πραγματοποιείται σε έναν πολύ όμορφο χώρο, τον ιππόδρομο της Φλωρεντίας που βρίσκεται μέσα σε πάρκο, με προσιτά εισιτήρια (λίγο πάνω από 60 ευρώ, ενώ τα αρχικά στάδια προπώλησης είχαν χαμηλότερες τιμές), έχει εξαιρετικό ήχο και κάθε λογής άλλες υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει ένα τέτοιο event. Σίγουρα υπήρξαν κάποια προβλήματα (όχι δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο), όπως οι μεγάλες ουρές αναμονής λόγω των πολλών σημείων ελέγχου ή οι ακριβές τιμές μέσα στο χώρο (8 ευρώ η μπύρα), αλλά η συνολική εικόνα που μου άφησε ήταν κάτι παραπάνω από θετική. Σε όποιον θα έχει την ευκαιρία να το επισκεφτεί, θα πρότεινα το συγκεκριμένο φεστιβάλ ανεπιφύλακτα...
