Οι DROVES είναι μια indie rock νέα μπάντα από το Wollongong της Αυστραλίας. Γράφω συχνά για συγκροτήματα με επιρροές από τη post-punk και new wave σκηνή των 80s, αλλά αυτό εδώ το σχήμα είναι ένα από αυτά που ξεχώρισα από τις χιλιάδες των περιπτώσεων. Όπως συχνά λένε για τη μπάντα, το χορευτικό πανκ τους αντλεί αναφορές από σχήματα όπως οι New Order, The Eurythmics και The Cure (αν και μου ακούγονται αρκετά πιο "σκοτεινοί"). Σίγουρα έχουν πολύ ενέργεια, ιδανική ισορροπία στις κιθάρες και synths, αλλά και τα γυναικεία φωνητικά της Taylor McAuliffe συμπληρώνουν εξαιρετικά αυτά του τραγουδιστή Phil Spiteri. Μετά από το "Bloodline" EP και επίσης το περσινό single "Retribution", οι Αυστραλοί επέστρεψαν πριν από λίγο καιρό με το νέο τους single με τίτλο "Cannibals", το οποίο αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει τη φετινή χρονιά.
Οι The Ninth Wave είναι ένα noise pop σχήμα από την Γλασκόβη που σχηματίστηκε το 2016. Το συγκρότημα περιστρέφεται γύρω από τον τραγουδιστή Hadyn Park-Patterson και την μπασίστρια Millie Kidd, οι οποίοι είναι παιδικοί φίλοι. Ο ήχος είναι βαθιά ριζωμένος στα 80s και τη new wave σκηνή με synth pop πινελιές (με τα φωνητικά να φέρνουν στο μυαλό αρκετά τους White Lies). Μετά από μερικά singles και EPs, το δίδυμο κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του, με τίτλο "Infancy", τον Νοέμβριο που μας πέρασε από τη Distiller Records. Συναυλιακά έχουν εμφανιστεί δίπλα σε μπάντες όπως οι Chvrches, Yonaka, Blaenavon και Menace Beach. Μπορεί να έχω εκφράσει αρκετές φορές μέχρι τώρα τον ενθουσιασμό μου για νέες μπάντες, αλλά αυτή εδώ μην την προσπεράσετε. Το καλύτερο κρυμμένο δισκογραφικό μυστικό της προηγούμενης χρονιάς αποκαλύφτηκε...
Μπορεί οι Ivory Wave να μην έχουν ζήσει την εποχή που το acid-house ήταν η κυρίαρχη μουσική μόδα στην Αγγλία ή τότε που μεσουρανούσαν τα θρυλικά "χορευτικά" συγκροτήματα από το Μάντσεστερ, αλλά σίγουρα έχουν μεγαλώσει με αυτά τα ακούσματα. Έχουν αφομοιώσει τα πιο εμπορικά στοιχεία της βρετανικής μουσικής των τριών - τεσσάρων δεκαετιών, προσφέρουν ένα ηχητικό αποτέλεσμα που θα λατρέψουν οι φίλοι των The Stone Roses και των Happy Mondays μέχρι αυτοί των Oasis και των Kasabian. Με μερικά εξαιρετικά singles, το σχήμα από το Μπέρμιγχαμ έχει καταφέρει να θεωρείται ένα από τα πιο ανερχόμενα indie rock γκρουπ στο Νησί. Μάλιστα τον Νοέμβριο που μας έρχεται θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν ζωντανά στην πόλη τους δίπλα στα ινδάλματά τους, τους Shed Seven, Happy Mondays, Embrace, Cast και πολλούς ακόμα, στα πλαίσια του Shiiine On Festival. Είναι πράγματι cool kids...
Οι Moaning είναι μια νέα post-punk μπάντα από το Λος Άντζελες, που είμαι αρκετά πεπεισμένος ότι θα απασχολήσουν πολύ περισσότερο κόσμο τους επόμενους μήνες. Μάλιστα πριν από λίγο καιρό υπέγραψαν σε μια από τις ιστορικότερες αμερικάνικες δισκογραφικές εταιρίες, τη Sub Pop Records, για να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους άλμπουμ, που αναμένεται την άνοιξη του 2018. Το σχήμα παρουσίασε φέτος ένα βίντεο για το καταπληκτικό single τους "The Same", στο οποίο κυριολεκτικά γκρεμίζει ένα σπίτι. Περιμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία νέο υλικό από τους Moaning, που αυτή την περίοδο προετοιμάζονται για την περιοδεία τους δίπλα στους METZ.
Οι No Hot Ashes είναι μια τετραμελής μπάντα από το Στόκπορτ (μια περιοχή λίγο έξω από το Μάντσεστερ) που δραστηριοποιείται τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από έναν funky indie pop/rock ήχο με χορευτική διάθεση και μια φρέσκια προσέγγιση που θα τους βοηθήσει να ξεχωρίσουν. Άλλωστε δεν νομίζω να μην για πολύ ακόμα στα ψιλά γράμματα. Το σχήμα έχει περιοδεύσει με αρκετά ανερχόμενα βρετανικά συγκροτήματα όπως οι Spring King, Blossoms, Cabbage, The Amazons και πολλά ακόμα. Από το 2014 δουλεύουν με τον Gavin Monaghan, παραγωγός που έχει συνεργαστεί με γκρουπ όπως οι Editors, The Twang, Scott Matthews, Ocean Colour Scene, με το τελευταίο τους single να αποτελεί το "Bellyaches" που κυκλοφόρησε στις 20 Φεβρουαρίου, το οποίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Οι Beatastic αποτελούν το προσωπικό σχήμα του Παριζιάνου Nicolas Pierre Wardell, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του έναν αρκετά μεγάλο όγκο δουλειάς, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι λειτουργεί ως Beatastic μόλις δυο χρόνια. Από το 2014 ο Wardell, με έδρα το Μπράιτον, έχει παρουσιάσει τρία άλμπουμ και αντίστοιχα EPs, ενώ η τελευταία του δισκογραφική προσπάθεια με τίτλο "Staticity" κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα. Οι Beatastic είναι ένα κατά βάση ένα shoegaze/ indie rock γκρουπ με αξιομνημόνευτους synth ήχους και σαφείς 90s αναφορές. Σε αυτά τα δυο χρόνια έχουν παρουσιάσει κάποια πολύ κολλητικά κομμάτια, όπως τα "Glitchy", "The Scythe" και πιο πρόσφατα το "Poison Your Trust" που αποτέλεσε και το πρώτο single από το νέο άλμπουμ των Beatastic.
Αρχικά οι Libertines και στη συνέχεια οι Kasabian και οι Arctic Monkeys κατάφεραν να δώσουν μια νέα πνοή στο βρετανικό ροκ των 00s, γνωρίζοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία, τουλάχιστον στο Νησί, και επηρεάζοντας παρά πολλές νέες μπάντες από τότε. Μπορεί η προσφορά από καινούρια σχήματα να είναι μεγάλη στον συγκεκριμένο ήχο με τις περιπτώσεις που ξεχωρίζουν να είναι λιγοστές, αλλά είμαι σίγουρος ότι οι Broken Hands δεν θα δυσκολευτούν να διεισδύσουν για τα καλά στα αγγλικά μέσα. Το indie rock συγκρότημα από το Kent που έχει γεμίσει τον ήχο του με ηλεκτρονικά και blues στοιχεία, θα κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο "Turbulence" στις 9 Οκτωβρίου από την SO Recordings, και με κομμάτια όπως τα "Death Grip" (το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν εδώ), "Meteor" και "Who Sent You", οι Broken Hands δεν θα αργήσουν να βρεθούν δίπλα στα προαναφερθέντα γκρουπ.
Τελευταία όλο και περισσότερα συγκροτήματα έρχονται στο προσκήνιο από την Αυστραλία, συνεχίζοντας την αξιόλογη μουσική παράδοση του τόπου. Μια από τις τελευταίες περιπτώσεις αποτελεί το συγκρότημα των The Baudelaires, το οποίο ακολουθεί την ψυχεδελική τάση της εποχής θυμίζοντας όμως και τις πιο τριπαριστές shoegaze και baggy μέρες των 90s. Το σχήμα από την Μελβούρνη παρουσίασε πέρσι το πρώτο του EP, με τίτλο "Be a Baudelaire!", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε εδώ. Το "Colour Mary" αποτελεί το πρώτο single από το άτιτλο ακόμα, ντεμπούτο άλμπουμ των The Baudelaires, που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στην χρονιά από την Off The Hip και την Colourtone Records.
Οι I Saw 43 Sunsets είναι μια εξαμελής μπάντα από την Αθήνα που υπάρχει εδώ και έξι χρόνια και πριν λίγο καιρό αποφάσισε να παρουσιάσει το ντεµπούτο άλµπουµ της µε τίτλο "Now We Are Infinite". Πρόκειται για μια εντελώς diy προσπάθεια, μιας και όλη η καλλιτεχνική δημιουργία, η παραγωγή, ή µίξη καθώς και το artwork έχουν δηµιουργηθεί από τους I Saw 43 Sunsets αποκλειστικά. Το acoustic mashup του "Nightcall" του Kavinsky και του "Under your spell" των Desire που παρουσίασε το σχήμα το 2011 απόσπασε πολύ θετικές κριτικές. Στον νέο δίσκο από το πολύ δυναμικό ξεκίνημα του "1+1" μέχρι το δεκαεπτάλεπτο κλείσιμο του, το συγκρότημα βγάζει ψυχή, εμφανίζοντας ένα feelgood indie rock αποτέλεσμα με ποικιλία που κυρίως δεν κουράζει. Τα κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα "Everything", "Infinite" και "Thin Line" με το "κρυφό" κομμάτι. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το "Now We Are Infinite" εδώ, αλλά και να δείτε το πρώτο τους video για το τραγούδι "I Am The Rain" παρακάτω:
Οι Woolbear είναι μια νέα μπάντα από την Θεσσαλονίκη, η οποία αποτελείται από μέλη των Grain Of Sense και Viper Vikings. Δανείζονται στοιχεία από την indie rock και experimental pop σκηνή, αλλά η βάση του ήχου τους είναι κυρίως ηλεκτρονική, είτε αυτή εκφράζεται πιο ατμοσφαιρικά - ακούστε το "Hunter's Game"με τις Radiohead αναφορές - είτε με αρκετά πιο χορευτική διάθεση όπως στο εθιστικό "Radio Silence". Το project ακούγεται πολύ ενδιαφέρον και το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο "Lunar Operator" θα κυκλοφορήσει στις 28 Δεκεμβρίου, με το σχήμα να το γιορτάζει με μια ζωντανή εμφάνιση στη στη Μαύρη Τρύπα στη Θεσσαλονίκη παρέα με τους Brightside.
Οι Mourn είναι μια νέα μπάντα από την Βαρκελώνη, που αποτελεί την τελευταία προσθήκη στο roster της Captured Tracks. Και όταν λέω νέα εννοώ ότι τα τρία μέλη του γκρουπ είναι μόλις 18 χρονών, ενώ η μπασίστρια Leia και αδερφή της Jazz Rodríguez Bueno (φωνή - κιθάρα) είναι 15 χρονών. Μπορεί να μην έχουν ζήσει τα 90s, αλλά η αγάπη τους για την εναλλακτική σκηνή της συγκεκριμένης δεκαετίας είναι εμφανής, όπως και οι αναφορές τους σε Pixies, PJ Harvey και Sleater-Kinney. Η δυναμική που έχει το δίδυμο των Jazz και Carla Perez Vas είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού του ντεμπούτο τους, που θα επανακυκλοφόρησει από την Νεοϋορκέζικη εταιρία τον Φεβρουάριο του 2015 αφού αρχικά παρουσιάστηκε από την ισπανική Sones Records, όπως και οι ιδιαίτερες κιθαριστικές μελωδίες τους, που θα βρουν αρκετούς φίλους.
Οι Empires είναι μια indie rock μπάντα από το Σικάγο που πρωτοάκουσα πριν λίγο καιρό από το ΕΡ τους "How Good Does It Feel", αλλά μόνο νέα δεν μπορεί να θεωρηθεί. Πέρα από μια σειρά μίνι-κυκλοφοριών, έχουν παρουσιάσει δύο ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές, με τη δεύτερη με τίτλο "Orphan" να κυκλοφορεί στις 23 Σεπτεμβρίου, ενώ έχουν εμφανιστεί και στη τηλεοπτική εκπομπή του David Letterman. Βασίζονται στα πολύ όμορφα φωνητικά του Sean Van Vleet, που φέρνουν στο μυαλό σε σημεία αυτά του Matt Berninger των The National, όπως άλλωστε και η μουσική τους που βρίσκεται μεταξύ των τελευταίων και των The Killers. To αποτέλεσμα είναι αρκετά πιασάρτικο, με το "Orphan" να αποτελεί ένα από τους πιο αξιόλογους pop δίσκους για τη φετινή χρονιά.
To ότι η ψυχεδέλεια είναι της μόδας εδώ και καιρό είναι γεγονός, όπως και το ότι οι αντίστοιχες μπάντες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Χωρίς να παρακολουθώ τη σκηνή ιδιαίτερα στενά, μπορώ να πω ότι οι Kobadelta είναι άνετα μια από τις πιο σοβαρές και εντυπωσιακές μουσικές προτάσεις που συνάντησα τελευταία. Το psych/ indie rock τους εναλλάσσεται ανάλογα με τις βρώμικα θορυβώδεις ή τις dark διαθέσεις της μπάντας από το Newcastle, βασιζόμενο όμως πάντα στις πολύ όμορφες κιθαριστικές εμπνεύσεις τους. Αφού πρώτα είχα ξεχωρίσει το Nick Cave-ικό "The Hidden Door" από το ομώνυμο ντεμπούτο ΕΡ του γκρουπ, είχα την ευκαιρία να ακούσω το δεύτερο ΕΡ των Kobadelta, το οποίο αποτελείται από τέσσερα απολαυστικά κομμάτια, με το "They Can't Hurt Me" να μου ζητάει επίμονα παραπάνω επαναλήψεις. Το "Remain Distracted" θα κυκλοφορήσει στις 26 Σεπτεμβρίου, με το συγκρότημα να το γιορτάζει δίνοντας ένα live την ίδια ημέρα παρέα με τους Goy Boy McIlroy. Μπορείτε να ακούσετε το "When It Rains It Pours" παρακάτω, αλλά και να κατεβάσετε το "Repetition" από το δεύτερο ΕΡ των Kobadelta εδώ.
Οι Λονδρέζοι Death And The Penguin σχηματίστηκαν πέρσι όταν και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους single με τίτλο "Strange Times", ενώ στις αρχές του προηγούμενου μήνα έκαναν διαθέσιμο το ΕΡ "Accidents Happen" από την Best Before Records (μπορείτε να το ακούσετε/ κατεβάσετε εδώ). Η μπάντα καταφέρνει να συνδυάζει όμορφες pop μελωδίες με math-rock εξάρσεις που συχνά punk-ίζουν, σαν μια μίξη Biffy Clyro και Foals με στοιχεία από At The Drive-In. Το "Accidents Happen" περιέχει και μια ενδιαφέρουσα διασκευή στο "The Words That Maketh Murder" της PJ Harvey (από το τελευταίο άλμπουμ της "Let England Shake" του 2011), αλλά το κομμάτι που ξεχώρισα περισσότερο από το ντεμπούτο ΕΡ των Death And The Penguin είναι το "Snuffed Out", το οποίο συνοδεύεται από το παρακάτω επίσημο βίντεο.
Οι Joyland φαίνεται ότι έχουν ακούσει αρκετά The Jesus and Mary Chain και My Bloody Valentine ή ότι τους αρέσει η post-punk σκηνή, αλλά το μεταφέρουν στον ήχο τους με έναν ευθύ pop τρόπο. Η μπάντα από την Βόρεια Ιρλανδία, με έδρα πλέον το Λονδίνο, έχει παρουσιάσει κάποια έξοχα πρώτα singles (το "Whitebate" και το προσωπικό αγαπημένο "Bella The Butcher"), με τελευταίο το "Sea States", το οποίο μπορείτε να ακούσετε στο τέλος της ανάρτησης. Δεν θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση, αν αυτό το γκρουπ δεν μείνει για πολύ ακόμα χωρίς δισκογραφική εταιρία.
Οι Indiependents είναι μια alternative rock μπάντα από την Αθήνα που υπάρχει από το 2010, όταν και έκανε και το ντεμπούτο της με τα κομμάτια "Without You" και "Pull The Trigger". Το όνομά τους είναι αρκετά αντιπροσωπευτικό της μουσικής κατεύθυνσης που έχουν επιλέξει, και η προτίμησή τους προς το βρετανικό indie rock, στο στυλ των Arctic Monkeys, είναι εμφανής. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ΕΡ με τίτλο "Breathing Town", με πρώτο single το έξοχο "The Weather Man", το οποίο μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε δωρεάν εδώ. Δείτε το επίσημο βίντεο του "Everything Changes" παρακάτω:
Οι Λονδρέζοι Shy Nature μάλλον γνωρίζουν πολύ καλά πως να γράψουν ανθεμικά indie rock κομμάτια, αν κρίνω από το άκρως κολλητικό "Deadly Sin". Στα χνάρια συγκροτημάτων όπως οι The Rakes, Maximo Park και με "μεγάλα" ρεφρέν, θα αφήσουν τους φίλους του χορευτικού indie απόλυτα ικανοποιημένους. Το "Deadly Sin", το οποίο είναι ο προπομπός του πρώτου τους ΕΡ που θα κυκλοφορήσει αργότερα μέσα στον χρόνο, μπορείτε να το ακούσετε και να το αρπάξετε εδώ. Παρακάτω το επίσημο βίντεο γυρισμένο αποκλειστικά από κινητά τηλέφωνα:
Το POEt'S SOUND προτείνει: Αφιέρωμα σε νέες μπάντες από το Manchester (Μέρος 4°)
Πρόταση Μαΐου 11, 2013
Οι The Kill Van Kulls υπάρχουν από το 2010 και έχουν ήδη παρουσιάσει την άποψή τους για την indie pop σε ένα 7'' και 2 ΕΡ, με το δεύτερο ("Wooden Heart") να κυκλοφορεί φέτος από την δισκογραφική εταιρία "Label" (επίσης από το Manchester). Έχουν ενσωματώσει αρκετά 80s στοιχεία στον ήχο τους φέρνοντας στο μυαλό από Echo & The Bunneymen μέχρι τους πιο σύγχρονους εκπροσώπους της (indie) pop κουλτούρας Spector. Μάλιστα τα openings τους σε μπάντες όπως οι Airbourne Toxic Event, The Naked & Famous, και οι The Answering Machine έχουν δεχτεί πολύ καλές κριτικές. Ακούστε το μελωδικό "Wooden Heart" από το νέο ομώνυμο ΕΡ παρακάτω:
Official site : thekillvankulls.com
Οι Letters To Fiesta είναι μια new wave/ pop μπάντα και αποτελεί μια περίπτωση για την οποία είμαι αρκετά ενθουσιασμένος. Ακούγονται σαν πιο σκοτεινή μίξη των Twin Shadow και The Maccabees, μπορεί να φέρουν στο μυαλό σε σημεία και Grimes, με τα φωνητικά να κυμαίνονται μεταξύ Karen O και Siouxsie. Τσεκάρετε το πολύ καλό postpunk-οειδές νέο single "Mesosphere":
Official site: letterstofiesta.com
Το punk-ίζον indie rock των Doctrines παρουσιάστηκε αρχικά το 2011 με το EP "O This Body Of Mine, I Renounce You Your Style Is A Crime". Πέρσι με το single "Climbing Yggdrasil" και αργότερα με το δεύτερο ΕΡ τους με τίτλο "ΖΕ" κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή της Alcopop Records, στην οποία υπέγραψαν, αλλά και μεταξύ άλλων, και του μουσικού περιοδικού rocksound το οποίο τους χάρισε μια ενθουσιώδη κριτική. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος με τίτλο "ΑΝΧ" από τον οποίο μπορείτε να ακούσετε το "Daydream":
Bandcamp: doctrines.bandcamp.com
Οι Kassoma είναι μια αρκετά καινούρια μπάντα,μιας και δημιουργήθηκε στις αρχές του έτους αλλά έχει προλάβει να κυκλοφορήσει το πρώτο της single σε μίξη του Simon Cullwick (Arctic Monkeys / OMD). Φανταστείτε μουσικά κάτι ανάμεσα σε Snow Patrol, Coldplay και The Killers, και με κομμάτια σαν το single "Control" δεν περάσει μεγάλο διάστημα πριν το alternative pop τους γνωρίσει μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.
Official site: kassoma.com
Διαβάστε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος στις νέες μπάντες από το Manchester:
Το POEt'S SOUND προτείνει: Αφιέρωμα σε νέες μπάντες από το Manchester (Μέρος 3ο)
60s Απριλίου 26, 2013
Το κόλλημα μου με το Manchester είναι κάτι που ανανεώνεται συνεχώς, όχι λόγω του πλούσιου μουσικού παρελθόντος της πόλης, αλλά λόγω του μεγάλου αριθμού από νέα ενδιαφέροντα ακούσματα. Φέτος επίσης είχαμε την είδηση της διάλυσης των Wu Lyf, οι οποίοι μας "άφησαν" μετά από μόλις ένα δίσκο, ενώ από τις λίγο πιο "παλιές" καραβάνες οι Delphic, The Joy Formidable, Everything Everything κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους όπως ενώ οι The Courteeners το τρίτο. Το κενό όμως, είναι έτοιμες να το γεμίσουν πολλές νέες μπάντες.
Το χρόνιο πρόβλημα κατάθλιψης που "κουβαλάει" ο Phill Young, δεν τον σταμάτησε από τα να σχηματίσει τους Moses Gold (μαζί με τον Ben Pearson), που πλέον θεωρούνται μια από τις ελπιδοφόρες μπάντες της πόλης και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σχήματα που άκουσα τελευταία από το Manchester. Η ταμπέλα lo-fi χαρακτηρίζει πλήρως τον ήχο του διδύμου, και τα "Luvsick" και "Submissive' τα επισκέφτομαι αρκετά συχνά από την ώρα που τα ανακάλυψα. Ακούστε το ΕΡ των Moses Gold "The Gold Delusion" παρακάτω, ή κατεβάστε το ελεύθερα εδώ.
Οι Transition, Baby! είναι μια indie rock μπάντα στα πρότυπα των We Are Scientists ή των Hot Hot Heat. Το γκρουπ υπάρχει εδώ και τρία χρόνια και έχει να επιδείξει αξιόλογη συναυλιακή δραστηριότητα. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ΕΡ, αποτελούμενο από τέσσερα κομμάτια τα οποία αξίζει να τσεκάρετε:
Οι The Delaplains είναι μια αρκετά νέα μπάντα, αφού μετρά κάτι λιγότερο από ένα χρόνο ζωής και τον Δεκέμβριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε το πρώτο της ΕΡ με τίτλο "Gypsy Blood". Indie pop, το στοιχείο τους, και η αγάπη του γκρουπ σε 60s συγκροτήματα όπως οι The Beatles, The Beach Boys είναι εμφανής. Αξίζει να τους ακούσετε - άλλωστε κάτι θα ξέρει και η αμερικάνικη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Manic Pop! Records που τους υπέγραψε.
Το electro-rock δίδυμο των Wailer Pilot Study αποτελεί άλλη μια περίπτωση γκρουπ που σχηματίστηκε το 2012 και ήδη απασχολεί αρκετά indie blogs. Έχουν κυκλοφορήσει 2 ΕΡs συνδυάζοντας στοιχεία από μπάντες όπως Prodigy, Pendulum μέχρι και Incubus. Το κομμάτι που με κέρδισε ήταν το "Duress to Impress", το οποίο μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:
Διαβάστε τα πρώτα δυο μέρη του αφιερώματος στις νέες μπάντες από το Μάντσεστερ: Μέρος 1ο και Μέρος 2ο
Θα έπρεπε να υπάρχει μια μουσική ταμπέλα με τίτλο "NME's next big thing" για να περιγράφει καλύτερα τέτοιες μπάντες. Συγκροτήματα όπως οι Libertines (σίγουρα από τις καλύτερες περιπτώσεις της συγκεκριμένης ταμπέλας, αν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τόσος ντόρος), ή οι πιο πρόσφατοι The Vaccines, για να μην αναφέρω τους τραγικούς Brother, δημιουργούν μια ατελείωτη λίστα από μπάντες που ανακυκλώνονται αποκλειστικά στον βρετανικό μουσικό τύπο, αλλά η προοπτική μιας διεθνής καριέρας είναι τόσο απόμακρη όπως ίσως για τα περισσότερα δικά μας συγκροτήματα(σίγουρα η εκεί αγορά είναι πολύ μεγαλύτερη και μπορεί να τα απορροφήσει, αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό θέμα). Οι Palma Violets μπορούν δικαιολογήσουν και να εξυπηρετήσουν ταυτόχρονα την συγκεκριμένη σκοπιμότητα, και μπορεί να είναι σαφώς καλύτεροι από τους προηγούμενους (The Vaccines), αλλά το θέμα είναι, πως θα πορευτούν όταν θα έχουν βρεθεί οι επόμενοι "σωσίες". Στην μουσική τους μπορεί κανείς να εντοπίσει στοιχεία από μπάντες όπως οι The Birthday Party και οι The Clash, μέχρι Pulp και Libertines. Το "180" δεν είναι ένα κακό άλμπουμ, έχει κάποιες αρκετά ενδιαφέρουσες ιδέες, όπως φαίνεται στα "All The Garden Birds", "Rattlesnake Highway" και "I Found Love", που δυστυχώς όμως επαναλαμβάνονται σε όλη την διάρκειά του. Το σίγουρο είναι ότι η μπάντα θα κάνει αρκετά ακόμα εξώφυλλα μέχρι το 2014. Όπως όμως και ότι θα πρέπει, πέρα από τα να ξαναπλασάρουν παλιούς ήχους, να ασχοληθούν περισσότερο με τον προσωπικό τους, αν δεν θέλουν να ακολουθήσουν τα βήματα των hyped βρετανικών συγκροτημάτων που προηγήθηκαν.
Βαθμολογία : 6,5 / 10