O Morrissey μας επισκέφτηκε σε μια από τις πιο ζεστές μέρες του φετινού καλοκαιριού και η ανηφόρα προς το θέατρο Λυκαβηττού έμοιαζε ατελείωτη. Μετά από το αναπόφευκτο στριμωξίδι στην είσοδο του χώρου, πρόλαβα το σετ της Kristeen Young περίπου στη μέση. Το μείγμα από Kate Bush, Tori Amos που παρουσίασε με μέτρια αποτελέσματα, δεν κατάφερε να συγκινήσει το κόσμο. Λίγο η ζέστη αλλά και ο συνωστισμός, που είχε αρχίσει να δημιουργείται ιδίως μπροστά, έκανε την εμφάνισή της να περάσει σχεδόν απαρατήρητη. Οι πρώτες νότες του "How Soon Is Now" ακούστηκαν λίγο μετά της 10, με τον κόσμο να ανταποκρίνεται πλήρως ξεχνώντας προς στιγμή τα όποια προβλήματα. Ο Morrissey έπαιξε συνολικά 6 κομμάτια Smiths(με το "Meat Is Murder" να συνοδεύεται από βίντεο για την κακοποίηση των ζώων), με προσωπικό pick το "Shoplifters Of The World Unite" που είναι και ένα από τα αγαπημένα μου του συγκροτήματος. Ο ανάλογος χαμός έγινε και στα "Every day is like Sunday", "You're The One For Me, Fatty", αλλά ξεχωριστές στιγμές θεωρώ και τα "I'm Throwing My Arms Around Paris" και "Let me kiss you". Ο Moz ήταν εκπληκτικός, με την φωνή του να βρίσκεται ακόμα σε καλά επίπεδα. Θα ήθελα το σετ του να ήταν λίγο διαφορετικό και όπως κατάλαβα και αρκετοί άλλοι, χωρίς όμως αυτό να είναι κάτι κακό, μιας και σε συναυλίες πιστεύω ότι δεν πάει κανείς για να ακούσει αυτά που θέλει ή περιμένει. Ορεξάτος, έκανε τα παιχνίδια του με το κοινό("έβγαλε" και κάτι, cd, βιβλία αλλά και μια φανέλα του Ολυμπιακού που την ανέμισε για λίγο πριν την ξαναδώσει πίσω), έδωσε "φωνή" στον κόσμο, είπε τα πολιτικά του σχόλια, πέταξε και το πουκάμισό του στο κοινό (στο "Let me kiss you"), και στο τέλος αποχώρησε ιδανικά με το "Still ill". Όσο και να ήθελα να μείνω μόνο στο πολύ καλό συναυλιακό σκέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στην πολύ κακή διοργάνωση. Αρχικά, θεωρώ άστοχη κάτω από τέτοια ζέστη την απαγόρευση της εισόδου με μπουκαλάκια νερό(ακόμα και χωρίς το καπάκι), ιδίως όταν η καντίνα μέσα στο χώρο πωλούσε ακόμα και μεταλλικά κουτάκια μπύρας. Το να φτάσεις φυσικά στην μια καντίνα που υπάρχει ήταν ένα άλλο θέμα. Το θέατρο Λυκαβηττού μου αρέσει σαν συναυλιακός χώρος, αλλά θεωρώ ότι είναι ακατάλληλος για live με τέτοια προσέλευση. Δεν ξέρω κατά πόσο έχουν γίνει οι απαραίτητες εργασίες από πέρσι, που κρίθηκε ακατάλληλος ο χώρος για τέτοια event, ή κατά πόσο αληθή είναι αυτά που διάβασα ότι η Detox έκοψε περισσότερα εισιτήρια απ' όσα αντιστοιχούσαν στο χώρο, αλλά με το μάτι και μόνο ο Λυκαβηττός φαίνονταν κάτι πολύ περισσότερο από γεμάτος(προσωπικά προτίμησα τις κερκίδες). Είναι κρίμα γιατί όπως αποδείχτηκε και στο Ejekt, χώροι υπάρχουν για να φιλοξενήσουν μια τέτοια συναυλία. Ελπίζω να τον ξαναδούμε κάτω από καλύτερες συνθήκες.
Setlist:
1.How Soon Is Now? (Smiths)
2.You Have Killed Me
3.I'm Throwing My Arms Around Paris
4.You're The One For Me, Fatty
5.Black Cloud
6.Ouija Board, Ouija Board
7.Maladjusted
8.Shoplifters Of The World Unite (Smiths)
9.Everyday Is Like Sunday
10.Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me (Smiths)
11.I Will See You In Far-Off Places
12.Action Is My Middle Name
13.Meat Is Murder (Smiths)
14.Let Me Kiss You
15.To Give (The Reason I Live) (Frankie Valli)
16.Speedway
17.Scandinavia
18.When Last I Spoke To Carol
19.I Know It's Over (Smiths)
Encore:
20.Still Ill (Smiths)
Morrissey - Everyday Is Like Sunday Live in Athens 16.07.2012:
Morrissey - Still Ill Live in Athens 16.07.2012:
.jpg)
