Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή, ή έστω και στο μουσική σύμπαν, που είναι πολύ δύσκολο να συμβούν, όπως για παράδειγμα η επανένωση των The Smiths έστω και χωρίς τον Andy Rourke πλέον. Υπάρχουν όμως κάποια άλλα, όπως η επανένωση των Oasis, που αν παιζόντουσαν στο στοίχημα θα είχαν κλειδώσει. Μπορεί μετά τη διάλυση της μπάντας τα αδέρφια Liam Gallagher και Noel Gallagher να είχαν ανταλλάξει βαριές κουβέντες αλλά ήταν σίγουρο ότι θα γίνει απλώς το άγνωστο ήταν το πότε. Μπορεί ο Liam να το είχε προσπαθήσει και νωρίτερα και ιδίως για τα τριάντα χρόνια του άλμπουμ "Definitely Maybe", αλλά πλέον είναι γεγονός και συνοδεύεται από μια περιοδεία με τίτλο "OASIS LIVE 25", στην οποία ακούγεται ότι θα συμμετέχει και ο Bonehead, που μέχρι στιγμής έχει 17 ημερομηνίες σε venues από το Κάρντιφ, το Μάντσεστερ και το Λονδίνο, μέχρι το Εδιμβούργο και το Δουβλίνο και είναι προγραμματισμένη για το καλοκαίρι του 2025. Αυτό που σκέφτονται όλοι είναι αν θα καταφέρουν τα αδέρφια Gallagher να μην τσακωθούν μέχρι τότε, αν και πιστεύω ότι αυτό θα γίνει σίγουρα αφού όμως πρώτα έχουν βάλει πολλά εκατομμύρια στους λογαριασμούς τους.
Ο Liam Gallagher των Oasis και ο κιθαρίστας των The Stone Roses, John Squire, ανακοίνωσαν μια συνεργασία έκπληξη. Αποτέλεσμα αυτής είναι το άλμπουμ με τον απλό τίτλο "Liam Gallagher John Squire", το οποίο αναμένεται να είναι διαθέσιμο την 1η Μαρτίου από την Warner. Τα πρώτα singles αποτέλεσαν τα κομμάτια "Just Another Rainbow" και "Mars to Liverpool", τα οποία μπορείτε να τα ακούσετε στα βίντεο που ακολουθούν. Ο Liam Gallagher κυκλοφόρησε τη τελευταία του solo δουλειά το 2022, με τον δίσκο "C'mon You Know", ενώ ο John Squire το 2004 με τον δίσκο "Marshall's House".
Χθες ο Noel Gallagher έκανε διαθέσιμη μια ακυκλοφόρητη ηχογράφηση των Oasis με τίτλο "Don’t Stop…", η οποία έγινε πριν από δεκαπέντε χρόνια. Ο Gallagher δήλωσε στο twitter ότι θεωρούσε το αυτό το demo χαμένο για πάντα και ότι ο άπλετος χρόνος που έχει λόγω του κορονοϊού τον ώθησε να ψάξει κάποια παλιά cd και να το βρει. Ο αδερφός του από την άλλη, δήλωσε ξανά πριν από λίγο καιρό ότι επιθυμεί την επανένωση των Oasis, αυτή τη φορά για μια φιλανθρωπική συναυλία για όλους τους εργαζομένους του συστήματος υγείας της χώρας του.
Το "Don’t Look Back In Anger" των Oasis έχει συνδεθεί με όσα διαδραματίστηκαν μετά τη τρομοκρατική επίθεση στο Μάντσεστερ, τον Μάιο που μας πέρασε. Για αυτό και στη πρόσφατη συναυλία των Metallica εκεί, στα πλαίσια της παγκόσμιας περιοδείας τους για την προώθηση του τελευταίου τους άλμπουμ - "Hardwired…To Self-Destruct", οι Robert Trujillo και Kirk Hammett έπαιξαν το κομμάτι, με τον κόσμο να τραγουδάει τους στίχους. Μπορείτε να δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο.
Ο περισσότερος κόσμος έχει συνδέσει μουσικά το 1997 με την κυκλοφορία του "Ok Computer" από τους Radiohead. Στις μέρες μας έχω διαβάσει λίστες που το κατατάσσουν ακόμα και ως το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών, αλλά είναι φυσιολογικές και κάποιες υπερβολές, μιας και η μπάντα απέκτησε, κυρίως από εκείνον τον δίσκο και μετά, ένα ευρύ και πολύ φανατικό κοινό. Αν και αδιαμφισβήτητα πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή δουλειά, πρέπει να ανήκω στην πολύ μικρή μερίδα ανθρώπων (αν υπάρχει καν), που θεωρεί το "The Bends" ανώτερο. Συνολικά όμως ήταν μια πολύ περίεργη εποχή για την δεκαετία του 90, με τα κυρίαρχα μουσικά είδη μέχρι τότε, britpop και grunge, να έχουν "πεθάνει", ενώ προετοιμαζόταν η νέα μόδα του nu metal.
Από την παρακάτω λίστα λείπουν αρκετά αξιόλογα άλμπουμ εκείνης της χρονιάς, όπως αυτά των Morrissey, Dinosaur Jr., Foo Fighters, The Tea Party, Faith No More, Mogwai, Silverchair, Primal Scream, The Offspring, Deftones, Sleater-Kinney, Monaco (το προσωπικό project του Peter Hook των Joy Division/ New Order που περιείχε το αγαπημένο μου "What Do You Want From Me?") και πολλά ακόμα.
Αν έπρεπε να σταθώ όμως σε κάποιες δουλειές, θα ξεχώριζα αυτή του David Bowie, με το υπερβολικά υποτιμημένο "Earthling" στο οποίο συνεργάζεται με τον Trent Reznor των Nine Inch Nails, το "Ultra" των Depeche Mode, που περιείχε μόνο επιτυχίες, το σπαρακτικό "The Boatman's Call" του Nick Cave και φυσικά το έκτο άλμπουμ των Paradise Lost. Οι Βρετανοί gothic metallers ακολουθούν μια πιο Sisters Of Mercy προσέγγιση και παραδίδουν το καταπληκτικό "One Second" (το οποίο επανακυκλοφορεί στις 14 Ιουλίου). Θα ακολουθήσουν αρκετοί αξιόλογοι δίσκοι μέχρι και σήμερα, αλλά ίσως αυτό να ήταν ο τελευταίος πραγματικός μεγάλος δίσκος της καριέρας τους.
10. Blur - Blur (Food Records)
09. The Verve - Urban Hymns (Hut Records)
08. Oasis - Be Here Now (Creation Records)
07. Rammstein - Sehnsucht (Slash Records)
06. Dreadful Shadows - Buried Again (Nuclear Blast)
05. David Bowie - Earthling (BMG)
04. Radiohead - Ok Computer (Parlophone/ Capitol)
03. Depeche Mode - Ultra (Mute)
01. Paradise Lost - One Second (Music For Nations)
Η πορεία των Oasis θα μπορούσε να είχε προέλθει από κάποιο χολιγουντιανό κινηματογραφικό σενάριο μιας και περιελάμβανε τα πάντα, μεγάλες επιτυχίες και Νο.1 άλμπουμ, απογοητεύσεις και ιστορικές διαμάχες. Άλλωστε ήταν όλα αυτά τα στοιχεία που έκαναν το πρόσφατο ντοκιμαντέρ "Supersonic" τόσο καλό. Τα αδέρφια Gallagher, ο τραγουδιστής Liam και ο βασικός συνθέτης Noel, βρέθηκαν στο επίκεντρο της προσοχής από την αρχή, αποτελώντας την κινητήριο δύναμη του γκρουπ. Η παρακμάζουσα σχέση των αδερφών, ήταν όμως αυτή που έφερε και το τέλος του σχήματος το 2009.
Οι Oasis κατάφεραν με μόλις δυο δίσκους να θεωρούνται μια από τις κορυφαίες μπάντες στον κόσμο και αδιαμφισβήτητα η πιο επιτυχημένη στην Αγγλία κατά τη δεκαετία του 90. Επίσης χαρακτήρισαν και ταυτίστηκαν όσο λίγες μπάντες με τον britpop ήχο.
Προσωπικά αγαπημένο και αξεπέραστο για τα δεδομένα του γκρουπ, θεωρώ το ντεμπούτο τους με τίτλο "Definitely Maybe" του 1994, αλλά ήταν με το "(What's the Story) Morning Glory?", που ακολούθησε ένα χρόνο μετά, που γνώρισαν τεράστια εμπορική καταξίωση. Αυτή ήταν και η καλύτερη περίοδός τους, αφού ακόμα και τα b-sides τους από τότε θα μπορούσαν να γεμίσουν άλλους δυο αξιόλογους δίσκους.
Ακολούθησε το αρκετά υποτιμημένο, ακόμα και από τους ίδιους, "Be Here Now" το 1997, αλλά και άλλα τέσσερα άλμπουμ, που παρά τις όποιες πολύ καλές στιγμές τους, δεν κατάφεραν να πιάσουν τα επίπεδα των πρώτων τους δουλειών. Είχαν προλάβει όμως να γράψουν ιστορία και όπως άλλωστε λένε και οι ίδιοι, τα κομμάτια τους gonna live forever...
10. Morning Glory ((What's the Story) Morning Glory?, 1995)
09. Little By Little (Heathen Chemistry, 2002)
08. Acquiesce (Some Might Say single, 1995)
07. The Importance Of Being Idle (Don't Believe the Truth, 2005)
06. Don’t Look Back In Anger ((What's the Story) Morning Glory?, 1995)
05. Live Forever (Definitely Maybe, 1994)
04. Cigarettes & Alcohol (Definitely Maybe, 1994)
03. The Masterplan (Wonderwall single, 1995)
02. Supersonic (Definitely Maybe, 1994)
01. D'You Know What I Mean? (Be Here Now, 1997)
Στις 10 Οκτωβρίου οι Oasis επανακυκλοφορούν το άλμπουμ τους του 1997, "Be Here Now". Για αυτό τον λόγο παρουσίασαν πριν από λίγο καιρό και μια νέα εκδοχή του single τους "D'You Know What I Mean?". Πλέον μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν εδώ ένα κομμάτι από το επιπρόσθετο υλικό της επανακυκλοφορίας και πιο συγκεκριμένα το demo του "Going Nowhere". Να θυμίσω ότι στις 26 Οκτωβρίου κυκλοφορεί και το ντοκιμαντέρ για τους Oasis με τίτλο "Supersonic", σε σκηνοθεσία του Mat Whitecross και παραγωγή του, γνωστού από τα Amy, Senna, Asif Kapadia.
Το "D'You Know What I Mean?" αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια των Oasis και προσωπικά το αγαπημένο μου από την μπάντα. Το "Be Here Now", το τρίτο άλμπουμ του βρετανικού γκρουπ που περιλαμβάνεται και το παραπάνω κομμάτι, κυκλοφόρησε πριν από είκοσι χρόνια, οπότε θεωρήθηκε σκόπιμη μια επετειακή επανακυκλοφορία από την Big Brother Recordings με αρκετό πρόσθετο υλικό, όπως οι αρχικές ηχογραφήσεις, ακυκλοφόρητα κομμάτια και τα όλα τα γνωστά μπόνους που ντύνουν συνήθως οποιαδήποτε τέτοια κυκλοφορία. Για το νέο βίντεο του "D'You Know What I Mean?" οι αρχικοί σκηνοθέτες επαναεπεξεργάστηκαν το υλικό προσθέτοντας αρκετά διαφορετικά πλάνα, ενώ σε αυτό ακούγεται και η νέα μίξη του κομματιού από τον Noel Gallagher.
Οι Ceremony βρέθηκαν στην εκπομπή Undercover του A.V. Club για να παρουσιάσουν μια άκρως ενδιαφέρουσα διασκευή στο "Rock ‘n’ Roll Star" των Oasis. Το συγκρότημα με τις hardcore ρίζες κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες το post-punk άλμπουμ "The L-Shaped Man" από την Matador Records (μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά για τον δίσκο εδώ), μια από τις καλύτερες δουλειές της χρονιάς μέχρι τώρα.
Μετά από μια χρονιά που χαρακτηρίστηκε από τον θάνατο του Kurt Cobain, και τον χαμό που ακολούθησε από τα μέσα, το αμερικάνικο alternative rock είχε εισχωρήσει για τα καλά στα mainstream χωράφια. Όπως ήταν φυσικό άπειρες μπάντες ξεπετάχτηκαν που προσπάθησαν να κερδίσουν τα 15 λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούσαν, κάνοντας στην καλύτερη κάποια πρόσκαιρη επιτυχία με ένα κομμάτι πριν χαθούν οριστικά. Από την άλλη οι The Smashing Pumpkins αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα διπλό δίσκο, μια παράτολμη κίνηση που αρχικά θεωρήθηκε ως σίγουρη εμπορική αυτoκτονία. Τελικά το "Mellon Collie And The Infinite Sadness" γνώρισε απίστευτη αποδοχή, καθιστώντας το, ένα από τα πιο πετυχημένα διπλά άλμπουμ όλων των εποχών. Ανάλογη επιτυχία γνώριζαν και οι Oasis που με το δεύτερο άλμπουμ τους έκαναν τα σχόλια του τύπου "νέοι Beatles" μια καθημερινότητα, τουλάχιστον στην Αγγλία. Μπορεί η παρακάτω λίστα να είναι κάπως ανομοιόμορφη, αλλά δεν θα μπορούσα να παραλείψω δίσκους όπως το "Draconian Times" των Paradise Lost, που θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος τους, ή το εξαιρετικό ντεμπούτο των Rammstein.
10. Rammstein - Herzeleid (Motor Music)
09. PJ Harvey - To Bring You My Love (Island)
08. Garbage - Garbage (Almo Sounds)
07. Alice In Chains - Alice In Chains (Columbia)
06. Pulp - Different Class (Island)
05. Neil Young - Mirror Ball (Epic)
04. Radiohead - The Bends (Parlophone)
03. Oasis - (What's The Story) Morning Glory? (Creation)
02. Paradise Lost - Draconian Times (Music for Nations)
Διαβάστε επίσης:
Αν στο αφιέρωμα για τα άλμπουμ του 1984 δεν είχα "ζήσει" τις δουλειές εκείνες, το 1994 αποτέλεσε μια χρονιά που κυκλοφόρησαν αρκετοί αγαπημένοι δίσκοι, αλλά φυσικά και άλλοι που έμαθα ή εκτίμησα αργότερα. To σημαντικότερο γεγονός της χρονιάς ήταν φυσικά ο θάνατος του Kurt Cobain βάζοντας ταφόπλακα στο grunge κίνημα και τους Nirvana σε όσα εφηβικά δωμάτια του πλανήτη δεν είχαν μπει μέχρι τότε. Πέρα όμως από το "MTV Unplugged in New York" που κεφαλαιοποίησε το παραλήρημα με τον Cobain, οι Pearl Jam κυκλοφόρησαν τον τρίτο στη σειρά κορυφαίο τους δίσκο, οι Smashing Pumpkins παρουσιάζουν τη συλλογή από b-sides "Pisces Iscariot", ενώ πολύ αξιόλογες δουλειές είχαμε και από τους Soundgarden, Stone Temple Pilots, Kyuss, Therapy, Hole, Live και REM. Επίσης το punk-pop γνωρίζει μεγάλες δόξες τόσο με τους Offspring, αλλά κυρίως με τους Green Day των οποίων το άλμπουμ "Dookie" και το single "Basket Case" γίνονται τεράστιες επιτυχίες. Αξίζει να αναφέρω τα αρκετά σπουδαία soundtrack που κυκλοφόρησαν το 94, όπως αυτά από τις ταινίες Τhe Crow, Reality Bites, Pulp Fiction και Natural Born Killers.
Στον αντίποδα, στην Αγγλία έχουμε την κορύφωση της britpop με τους Oasis και Blur να μονοπωλούν τα πρωτοσέλιδα, αλλά και τους Pulp, Suede να συμβάλλουν με τις δουλειές τους, ενώ οι The Jesus and Mary Chain κυκλοφόρησαν το "Stoned & Dethroned" και οι The Auteurs το έξοχο "Now I'm A Cowboy". Σε πιο gothic χωράφια, είδος που πήρε μια νέα και ίσως την τελευταία ένεση ζωής στο πρώτο μισό των 90s και που με απασχολεί προσωπικά, πέρα από το ντεμπούτο των Diary Of Dreams, είχαμε πολύ καλές δουλειές από τους Love Like Blood, Garden of Delight, και Nosferatu. Είναι τόσα πολλά τα αξιόλογα άλμπουμ που παρουσιάστηκαν τη συγκεκριμένη χρονιά, αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσω τα δέκα αγαπημένα μου που συμπληρώνουν 20 χρόνια, αυτά θα ήταν:
10. The Auteurs - Now I'm A Cowboy (Hut Records)
09. The Jesus And Mary Chain - Stoned & Dethroned (Blanco y Negro)
08. Soundgarden - Superunknown (A&M)
07. Dreadful Shadows - Estrangement (Sounds Of Delight)
06. The Offspring - Smash (Epitaph)
05. The Smashing Pumpkins - Pisces Iscariot (Virgin)
04. Oasis - Definitely Maybe (Creation)
03. Nine Inch Nails - The Downward Spiral (Interscope)
02. Nick Cave and the Bad Seeds - Let Love In (Mute)
01. Pearl Jam - Vitalogy (Epic)