Το "Bagboy" είναι το πρώτο κομμάτι που παρουσιάζουν οι Pixies μετά από εννιά χρόνια, και πιο συγκεκριμένα από το "Bam Thwok" του 2004. Ακόμα δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για το αν το κομμάτι που έγινε διαθέσιμο σήμερα, το οποίο είναι και το πρώτο που δεν συμμετέχει η πρόσφατα αποχωρήσαντα Kim Deal (τα δεύτερα φωνητικά ανήκουν στον Jeremy Dubs), είναι προπομπός κάποιας νέας δισκογραφικής δουλειάς. Μπορείτε να δείτε το επίσημο βίντεο παρακάτω, αλλά και να κατεβάσετε το "Bagboy" από την επίσημη ιστοσελίδα των Pixies.
Με το "...Like Clockwork" οι Queens of the Stone Age επανέρχονται δυναμικά στο μουσικό προσκήνιο μετά από έξι χρόνια δισκογραφικής απουσίας. Φυσικά ο ηγέτης της μπάντας Josh Homme, δήλωνε παρών μέσα από τα ενδιαφέροντα projects του (Them Crooked Vultures, Eagles of Death Metal) και διάφορες συνεργασίες (Arctic Monkeys, UNKLE, Primal Scream, The Hives). Το έκτο τους άλμπουμ πατάει γερά πάνω στην αξιόλογη δισκογραφία της μπάντας, αλλά θεωρώ ότι δεν προσδίδει κάτι παραπάνω αλλά ούτε αφαιρεί από τον μύθο της μπάντας. Είναι απόλυτα λογικό λόγω ιστορίας αλλά και μετά από τέτοια μακρά απουσία, το "...Like Clockwork" να θεωρείται ένα από τα πιο αναμενόμενα άλμπουμ της χρονιάς. Σε αυτό συντέλεσαν και οι πολλές φιλικές συμμετοχές στο δίσκο που όμως δεν κάνουν την διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα, με τον Homme να επιστρατεύει τους παλιούς γνώριμους, Nick Oliveri, Mark Lanegan και Dave Grohl, για να τον βοηθήσουν στην νέα του προσπάθεια. Αλλά στις πιο παράταιρες από αυτές, κρύβεται για μένα μια από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ, και πιο συγκεκριμένα στο "Fairweather Friends" με την συμμετοχή του Elton John. Τα γνώριμα στοιχεία του γκρουπ είναι παρόντα όπως στο κολλητικό single "My God Is the Sun" και στο "I Sat by the Ocean", ενώ υπάρχει διάθεση για πειραματισμό, που άλλοτε λειτουργεί, όπως στο υπέροχο glam rock του "If I Had a Tail", και άλλοτε όχι, όπως στο πιανοειδές "The Vampyre of Time and Memory" ή στο γλυκανάλατο μέχρι ενός σημείου "Kalopsia". Συνολικά ο δίσκος αποτελεί ένα ευχάριστο άκουσμα με μεγαλύτερη ποικολομορφία από τις προηγούμενες δουλειές τους, ενώ ταυτόχρονα καλύπτει το κενό για νέο υλικό από την μπάντα. Απλώς δεν πιστεύω ότι μετά από κάποιο διάστημα, το "...Like Clockwork" θα είναι το άλμπουμ που θα επιλέξει κάποιος να ξαναθυμηθεί από την δισκογραφία των Queens of the Stone Age.
Βαθμολογία: 7 / 10
Την κυκλοφορία του περσινού ντεμπούτου των DIIV "Oshin" ακολούθησε εκτεταμένη περιοδεία για την προώθησή του, μέχρι και πριν ένα μήνα όπου το συγκρότημα ακύρωσε το ευρωπαϊκό σκέλος της. Αρχική επιθυμία της μπάντας ήταν να έχει νέο άλμπουμ έτοιμο μέσα στο 2013, αντίστοιχη και με, ένα ακόμα συγκρότημα της Captured Tracks των Holograms, με τους Σουηδούς όμως να έχουν προγραμματίσει την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους, "Forever", για τον Σεπτέμβριο (μπορείτε να ακούσετε το πρώτο single "Flesh and Bone" εδώ). Τελικά η νέα δισκογραφική δουλειά του Zachary Cole Smith και της παρέας του θα περιμένει μέχρι το 2014, με το συγκρότημα όμως να κάνει διαθέσιμο ένα νέο κομμάτι, το "Dust" με το ακόλουθο βίντεο να το συνοδεύει με πλάνα από την πρόβα τους.
Δυο χρόνια έχουν περάσει από το ντεμπούτο των Soft Metals και η μπάντα έχει έτοιμο το νέο της δίσκο. Το "Lenses" θα κυκλοφορήσει στις 16 Ιουλίου από την Captured Tracks, με το "In the Air" να αποτελεί το δεύτερο single μετά το "Tell Me". Όπως φαίνεται το δίδυμο από το Πόρτλαντ συνεχίζει στην κομπιουτεριστική ποπ κατεύθυνση του πρώτου τους άλμπουμ, με την βοήθεια στο νέο κομμάτι του JD Twitch των Optimo.
Άλλη μια μπάντα από το Πόρτλαντ που ανήκει στο δυναμικό της Captured Tracks, οι Blouse θα κυκλοφορήσουν στις 16 Σεπτεμβρίου το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο "Imperium". Το "No Shelter" είναι το πρώτο single από την επερχόμενη κυκλοφορία, το οποίο βρίσκει το συγκρότημα να αποχωρίζεται λίγο από το synth shoegaze pop του ομώνυμου ντεμπούτο τους, για χάρη πιο μινιμαλιστικών ηλεκτρονικών ήχων.
Η Just Gazing παρουσιάζει το νέο βίντεο του Sillyboy για το "Nature Of Things" από το ομώνυμο δεύτερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε στα τέλη της περασμένης χρονιάς. Το κομμάτι έχει ήδη εξασφαλίσει την πρεμιέρα του βίντεο στην άλλη μεριά του Ατλαντικού μέσω του Νεουρκέζικου site Obscure Sounds, αλλά και την πρώτη επίσημη επτάιντση κυκλοφορία του από τo Αμερικάνικο indie label The Vinyl District.
Το "Hate The Taste" αποτελεί το δεύτερο single των Black Rebel Motorcycle Club, μετά από το "Let the Day Begin", από τον φετινό τους δίσκο. Το garagιάρικο "Hate The Taste" μου φάνταζε ως ιδανικό single από την πρώτη ακρόαση της νέας τους δουλειάς, μιας και αποτελεί ένα από τα καλύτερα σημεία του "Specter At The Feast", τo album review του οποίου μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ. Δείτε παρακάτω το επίσημο βίντεο:
Στις 9 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει το νέο άλμπουμ των Arctic Monkeys με τον απλό τίτλο "ΑΜ". Στον πέμπτο τους δίσκο το συγκρότημα θα συνεργαστεί για άλλη μια φορά με τον Josh Homme των Queens Of The Stone Age, ενώ θα συμμετάσχει και ο Bill Ryder-Jones των The Coral. Στο διάδοχο του "Suck It And See" θα συμπεριλαμβάνεται το περσινό "R U Mine?", όπως και το, εδώ και λίγες μέρες, πρώτο single του άλμπουμ "Do I Wanna Know?" (δείτε το επίσημο βίντεο εδώ), αλλά και το επίσης νέο "Mad Sounds".
Πιθανότητα την ίδια μέρα με τον νέο δίσκο των Arctic Monkeys θα γίνει διαθέσιμο το πρώτο single από την νέα δουλειά των Arcade Fire. Περισσότερες επίσημες πληροφορίες για το άτιτλο ακόμα νέο άλμπουμ των Καναδών, πέρα του το ότι η μπάντα βρίσκεται στο στούντιο με παραγωγό τον James Murphy των LCD Soundsystem, δεν υπάρχουν. Το μοναδικό καινούριο υλικό που έχει παρουσιάσει το συγκρότημα, είναι το κομμάτι "Crucified Again" από ένα περσινό live τους. Τσεκάρετέ το:
Οι Λονδρέζοι Shy Nature μάλλον γνωρίζουν πολύ καλά πως να γράψουν ανθεμικά indie rock κομμάτια, αν κρίνω από το άκρως κολλητικό "Deadly Sin". Στα χνάρια συγκροτημάτων όπως οι The Rakes, Maximo Park και με "μεγάλα" ρεφρέν, θα αφήσουν τους φίλους του χορευτικού indie απόλυτα ικανοποιημένους. Το "Deadly Sin", το οποίο είναι ο προπομπός του πρώτου τους ΕΡ που θα κυκλοφορήσει αργότερα μέσα στον χρόνο, μπορείτε να το ακούσετε και να το αρπάξετε εδώ. Παρακάτω το επίσημο βίντεο γυρισμένο αποκλειστικά από κινητά τηλέφωνα:
Οι Editors ετοίμασαν ένα ντοκιμαντέρ γύρω από την ηχογράφηση του τέταρτου δίσκου τους "The Weight Of Your Love", η οποία πραγματοποιήθηκε στο Nashville στις αρχές του 2013. Το 30λεπτο ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει live αποσπάσματα καθώς και συνεντεύξεις τόσο των μελών της μπάντας όσο και του παραγωγού Jacquire King (Tom Waits, Kings of Leon, Modest Mouse, Billy Talent κ.α.), και μπορείτε να το δείτε στο τέλος της ανάρτησης. Σήμερα οι Editors θα δώσουν μια συναυλία στο Postbahnhof του Βερολίνου η οποία και θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω live streaming από το επίσημο Youtube κανάλι τους. Επίσης σήμερα θα γίνει διαθέσιμο προς ακρόαση ολόκληρο το άλμπουμ μέσω iTunes. Να θυμίσω ότι από το "The Weight Of Your Love", το οποίο κυκλοφορεί την 1η Ιουλίου, το συγκρότημα έχει ήδη παρουσιάσει δυο κομμάτια, τα "The Weight" και "A Ton Of Love".
Η σουηδική Labrador Records έκανε διαθέσιμη δωρεάν μια συλλογή αποτελούμενη από 12 κομμάτια από συγκροτήματα που ανήκουν στο δυναμικό της, όπως οι The Mary Onettes, Club 8, Sambassadeur, Suburban Kids With Biblical Names και πολλοί άλλοι. Την Summer Sampler 2013 μπορείτε να την ακούσετε παρακάτω αλλά και να την κατεβάσετε πατώντας εδώ.
Το ότι το "There Goes Our Love Again" θα αποτελέσει το πρώτο single από τον επερχόμενο τρίτο δίσκο των White Lies ""Big TV" είναι γνωστό εδώ και λίγο καιρό. Πλέον μπορείτε να ακούσετε την επίσημη εκδοχή του κομματιού, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 5 Ιουλίου δηλαδή μια βδομάδα νωρίτερα από την ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου, στο τέλος της ανάρτησης. Τα προηγούμενα τραγούδια που είχε παρουσιάσει το συγκρότημα ως τώρα, επίσημα ("Getting Even") ή σε ζωντανές εμφανίσεις του, μου έκαναν πολύ καλύτερη εντύπωση (με εξαίρεση το "Be Your Man"). Χωρίς να είναι κακό ίσως το "There Goes Our Love Again" να μου άρεσε πολύ περισσότερο αν το είχαν γράψει οι Chapel Club.
Μία από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της ροκ κουλτούρας, μία σπουδαία μουσικός, μία βραβευμένη συγγραφέας, ποιήτρια, εικαστικός, φωτογράφος, ακτιβίστρια, μία εξαιρετική γυναίκα, η Πάττι Σμιθ, έρχεται στην Αθήνα στις 22 Ιουνίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών για μία συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Το αποτέλεσμα αναμένεται εκρηκτικό!
Το "Do I Wanna Know?" είναι το πρώτο επίσημο single από το πέμπτο, άτιτλο ακόμα, άλμπουμ των Arctic Monkeys. Τα αμερικάνικα στοιχεία που είχε εμφανίσει η μπάντα, κυρίως λόγω της συνεργασίας - παρέας με τον Josh Homme των Queens of the Stone Age, καλά κρατούν σε ένα κομμάτι που είχαν παρουσιάσει πρόσφατα στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Το άλλο γνωστό τραγούδι από τον νέο δίσκο, που πιθανότατα θα κυκλοφορήσει μέσα στον χρόνο, είναι το μπαλαντοειδές "Mad Sounds", το οποίο μπορείτε να ακούσετε εδώ (live εκτέλεση από το φεστιβάλ NorthSide). Δείτε το επίσημο βίντεο του "Do I Wanna Know?":
Η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής πραγματοποιείται φέτος για 14η φορά, από τις 19 έως τις 24 Ιουνίου, με την συμμετοχή 25 ελληνικών πόλεων (Αθήνα, Αγρίνιο, Αμαλιάδα, Βέροια, Βόλος, Διδυμότειχο, Δομοκός, Δράμα, Έδεσσα, Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Κομοτηνή, Κύθηρα, Κως, Λάρισα, Λειβαδιά, Νάξος, Ξάνθη, Πάρος, Πρέβεζα, Σαλαμίνα, Σαντορίνη, Σέρρες και Φιλιππιάδα), πάντα με ελεύθερη είσοδο. Μπορείτε να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων σε όλες τις πόλεις παρακάτω:
Όσο πλησιάζει η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του νέου άλμπουμ των Editors, "The Weight Of Your Love" 1η Ιουλίου, όλο και περισσότερα κομμάτια γίνονται διαθέσιμα προς ακρόαση. Το "The Weight" είναι το δεύτερο βίντεο που γύρισε το γκρουπ μετά το τραγικό "A Ton Of Love" (και δεν το λέω για το βίντεο το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ), σε σκηνοθεσία του James Lockey αδερφού του κιθαρίστα της μπάντας, με το αποτέλεσμα να είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρον. Επίσης στην επίσημη Soundcloud ιστοσελίδα των Editors μπορείτε να ακούσετε το "The Sting" που ήταν το b-side του πρώτου single και θα συμπεριλαμβάνεται και στην ειδική έκδοση του δίσκου. Δυστυχώς αν και αρχικά είχα ενθουσιαστεί με το συγκεκριμένο τραγούδι, μιας και ήταν από τα πρώτα που είχαν παρουσιάσει live πριν δυο χρόνια, το αποτέλεσμα είναι εντελώς αλλοιωμένο και αδιάφορο (είναι φυσικό και σύνηθες τα συγκροτήματα να πειραματίζονται επί σκηνής με νέα κομμάτια, αλλά σπανίως καταλήγει σε κάτι τόσο άσχημα παραμορφωμένο). Συγκρίνετε και μόνοι σας, ακούγοντας την αρχική συναυλιακή εκδοχή εδώ, με την τελική επίσημη εκδοχή εδώ. Μάλλον λείπει πολύ ο Urbanowicz...
Η ευρωπαϊκή γιορτή της μουσικής επιστρέφει φέτος στην Λάρισα, και πιο συγκεκριμένα την Παρασκευή 21 Ιουνίου, αποτελούμενη από πέντε μουσικές σκηνές οι οποίες χωρίζονται ανά μουσικό είδος. Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά τις συμμετοχές και το πλήρες πρόγραμμα για την φετινή Ευρωπαϊκή Γιορτή Της Μουσικής στο Λάρισα:
Μετά από τον Peter Hook, ο οποίος κυκλοφόρησε πέρσι το βιβλίο "Unknown Pleasures: Inside Joy Division" και έχει στα σκαριά άλλο ένα για τους New Order, και ο κιθαρίστας της μπάντας Bernard Sumner ετοιμάζει βιβλίο για τα δυο αυτά συγκροτήματα που θα εκδοθεί μέσα στο 2014. Σίγουρα προτιμότερο θα ήταν να παρουσίαζαν νέο υλικό παρά να επιδίδονται στη συγγραφή βιβλίων που μάλλον έχουν στόχο να συνεχίσουν το παιδιάστικο καυγά τους και λιγότερο να μας πουν την εκδοχή τους ή να συνεχίσουν τις αρπαχτές (που σαφώς είναι). Το τελευταίο έρχεται σε αντίθεση με την εντελώς αντιεμπορική πολιτική που ακολούθησαν στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας τους (μην συμπεριλαμβάνοντας τα επιτυχημένα singles στους δίσκους τους, ανεξάρτητη εταιρία, λιγοστές συνεντεύξεις, μηδενική διαφήμιση και πολλά άλλα), φαινόμενο που δεν συναντά κανείς στα περισσότερα από τα μεγαλύτερα και πιο καταξιωμένα συγκροτήματα από τα 90s μέχρι σήμερα, τα οποία έχουν χρησιμοποιήσει σχεδόν όλα τα κόλπα του μάρκετινγκ. Τώρα το μόνο που μένει να δούμε στο χαρτί είναι και την άποψη του ντράμερ του γκρουπ Stephen Morris (αν και ήταν πάντα πιο χαμηλών τόνων). Στις 8 Ιουλίου πάντως η νέα εκδοχή των New Order, χωρίς τον Hooky, θα κυκλοφορήσει ένα live άλμπουμ από την εμφάνιση της μπάντας στο Bestival το 2012.
Τέσσερα χρόνια μετά το "Battle For The Sun", τον πιο απογοητευτικό δίσκο της καριέρας τους, οι Placebo θα κυκλοφορήσουν στις 16 Σεπτεμβρίου το νέο, έβδομο άλμπουμ τους με τίτλο "Loud Like Love". Εντύπωση πάντως μου προκάλεσε το ότι ενώ παράλληλα ανακοίνωσαν και εκτεταμένη ευρωπαϊκή περιοδεία, η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα, γεγονός περίεργο μιας και δεν χάνουν συχνά την ευκαιρία να μας επισκεφτούν. Δείτε παρακάτω το trailer του νέου δίσκου των Placebo:
Όχι δεν πρόκειται για το ελληνικό συγκρότημα που άφησε το στίγμα του όντας μια από τις πρώτες punk μπάντες που εμφανίστηκαν στο μέρη μας την δεκαετία του 80, αλλά για το αγγλικό ηλεκτρονικό δίδυμο των Alan Rider (υπεύθυνο του fanzine Adventures in Reality) και Phil Clarke (υπεύθυνο του fanzine Damn Latin) που σχηματίστηκε στα τέλη του 1981. Η μπάντα κυκλοφόρησε δυο άλμπουμ σε κασέτα (τα "Help Comes Too Late" και "Restraint") από την Adventures in Reality Records, πριν από το "The Big Wheel", που ήταν η τελευταία δισκογραφική δουλειά του γκρουπ αλλά και η πρώτη που κυκλοφόρησε σε βινύλιο. Αφορμή της συγκεκριμένης ανάρτησης στάθηκε η επανακυκλοφορία του δίσκου πριν λίγο καιρό από την ρώσικη Other Voices Records. Το "The Big Wheel" χαρακτηρίζεται από post-punk ψυχή με ηλεκτρονικό περίβλημα το οποίο έφτασε στην κορυφή των ηλεκτρονικών charts του NMΕ. Αποτελείται από έξι καταπληκτικά κομμάτια που κινούνται από το new wave έως το minimal synth (στο βίντεο στο τέλος της ανάρτησης μπορείτε να ακούσετε δείγματα από όλα τα κομμάτια του LP). Παρόλο που το "Elizabeth Selwyn" είναι το τραγούδι που έγινε πιο γνωστό, το "Slaves To Beat", πέρα το ότι είναι το κομμάτι από το οποίο τους έμαθα, ήταν πάντα το πιο ξεχωριστό για μένα. Στην επανακυκλοφορία του άλμπουμ σε cd περιλαμβάνονται άλλα επτά κομμάτια που υπήρχαν σε συλλογές της περιόδου 1984 - 1991. Από αυτά ξεχωρίζω το synth pop "The Prayer Clock", που υπήρχε στη συλλογή "Life At The Top", καθώς και το πιο ευαίσθητο "Under Blue Skies". Πέρσι μάλιστα κυκλοφόρησε μια συλλογή, με κομμάτια από όλη την δισκογραφία τους, με τίτλο "Conspiracy Theory" από την αμερικάνικη Dark Entries Records. Οι Stress μπορεί πλέον να θεωρούνται μια cult μπάντα, όμως το "The Big Wheel" αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο δίσκο χωρίς αδυναμίες, που αξίζει να συμπεριλαμβάνει ανάμεσα στους καλύτερους του είδους.
Το "Trouble Will Find Me" είναι το έκτο άλμπουμ των The National, το οποίο συνεχίζει μουσικά από εκεί που μας άφησε το "High Violet", ένα άλμπουμ που βρέθηκε σε αρκετές λίστες με τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2010 και συχνά στην κορυφή, ενώ σίγουρος σίγουρος ότι και ο νέος δίσκος θα έχει την αντίστοιχη μοίρα. Χωρίς να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν και να κεφαλοποιήσουν την εμπορική επιτυχία του "High Violet", συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο του δραματικού rock. Το συγκρότημα έχει διανύσει μεγάλη απόσταση από τότε που απλώς θεωρούνταν ακόλουθοι των Interpol (χωρίς να είναι πολύ πιο σύγχρονοι από την παρέα του Paul Banks, ενώ κυκλοφόρησαν και το ομώνυμο ντεμπούτο τους περίπου ένα χρόνο πριν από το "Turn on the Bright Lights" - φυσικά ούτε καν σύγκριση στις δυο δουλειές), μέχρι σήμερα που θεωρούνται ένα από τα πιο αξιόλογα γκρουπ και τους καλεί ο Barack Obama να παίξουν στις συγκεντρώσεις του. Φυσικά, δεν έχουν στηριχθεί στο οποιοδήποτε hype, αν και το δράμα πάντα πουλάει και ιδίως όταν συνδυαστεί με την καλλιτεχνική αξία συγκροτημάτων όπως οι The National, η αναγνώριση είναι αναπόφευκτη. Το νέο άλμπουμ κινείται στις γνωστές ταχύτητες, με τις ίδιες ονειρικές μελωδίες, αλλά τα επαναλαμβανόμενα μουσικά μοτίβα σε άλλη μια δουλειά μπορεί να κουράσουν. Αυτό αποφεύγεται γιατί ακόμα υπάρχουν τα κομμάτια για να το υποστηρίξουν. Τραγούδια όπως το καταπληκτικό "Sea Of Love", η κλιμάκωση του οποίου μου θυμίζει αυτή του "Lights" των Interpol ιδίως προς το τέλος(το βίντεο του κομματιού αποτελεί tribute στο αντίστοιχο της ρώσικης μπάντας Zvuki Mu), το επίσημο single "Demons", το post-punk "Graceless" (έχει όλα τα στοιχεία για επόμενο single), "This Is The Last Time" και "Pink Rabbits" επιβεβαιώνουν την μεγάλη συνθετική και στιχουργική ικανότητα των The National. Αν και ήταν διαθέσιμο πριν το άλμπουμ ακόμα δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω το προφανές δεύτερο single "Don’t Swallow The Cap". Αν και η έκτη δισκογραφική δουλειά μπορεί να είναι λίγο προβλέψιμη και ίσως δεν προσφέρει κάτι καινούριο ηχητικά, αποτελεί μια πολύ δεμένη και όμορφη συλλογή τραγουδιών, από αυτές που λίγες μπάντες μπορούν να προσφέρουν και είναι σίγουρο ότι οι μοναδικές μελωδίες των The National θα μας κρατήσουν συντροφιά μέχρι την επόμενη δουλειά τους.
Βαθμολογία : 8 / 10
Οι Plymouth Fury είναι μια garage μπάντα από το Παρίσι, που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες το ντεμπούτο δίσκο της με τίτλο "Vaudeville", ενώ δραστηριοποιείται από το 2007 (έχουν προηγηθεί και τρία ΕΡ). Το άλμπουμ αποτελείται στην πλειοψηφία του από κομμάτια δυναμίτες ατόφιου θορυβώδους rock με proto-punk αναφορές, με το γκρουπ να φαντάζει σαν μια πιο βρώμικη εκδοχή των πιο κιθαριστικών σημείων των Black Rebel Motorcycle Club με καθαρές Stooges επιρροές. Η εκτόνωση και η ενέργεια που βγάζει η μουσική τους, θα χαρίσουν στον δίσκο τις συνεχείς ακροάσεις που πιστεύω ότι αξίζει. Μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε το "Vaudeville" από την Bandcamp σελίδα του συγκροτήματος εδώ. Πρώτα όμως δείτε το teaser του άλμπουμ παρακάτω:
Δυο χρόνια μετά το καταπληκτικό "Ninth" o Peter Murphy δουλεύει πάνω σε νέο άλμπουμ το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2014. Πάντως και στο "Lion", όπως θα ονομάζεται η νέα του δισκογραφική δουλειά, θα συνεργαστεί στην παραγωγή με τον Martin Glover (ή αλλιώς Youth - μπασίστα των Killing Joke). Ο τραγουδιστής των Bauhaus χαρακτήρισε τον νέο δίσκο σαν μια μίξη του "The White Album", του "Helter Skelter" και του "I Am the Walrus" (μάλλον ακούει λίγο παραπάνω Beatles αυτή την εποχή), ενώ τον εαυτό του κάτι ανάμεσα σε David Bowie, Iggy Pop, Frank Sinatra, και Elvis Presley (δεν θα διαφωνήσω και πολύ). Αυτή την περίοδο ο Murphy, που μάλλον τον έπιασε το πνεύμα της εποχής, περιοδεύει παίζοντας μόνο κομμάτια της παλιάς του μπάντας, γιορτάζοντας έτσι τα 35 χρόνια παρουσίας των Bauhaus.
Το "Cuts, Edits, Versions" είναι το πρώτο άλμπουμ του Lowtronik (DNA Label), παρόλο που δίνει το παρών στην ελληνική σκηνή την τελευταία δεκαετία μέσα από συνεργασίες όπως αυτές με την Yodashe, τον Nokalypse, τον Dj Marble, τους Gloire Carton, τους Three Way Plane και τους Flakes. Το ιστορικό του στην σύνθεση μουσικής για ταινίες (Τρεις Μέρες Ευτυχίας, Κόφ'το, Μια φορά και ένα μωρό) δικαιολογεί την κινηματογραφική υπόσταση της μουσικής του. Οι lo-fi ρυθμοί, οι ambient ατμόσφαιρες, σε πάντα ηλεκτρονικά πλαίσια, διέπουν και τις 12 συνθέσεις του "Cuts, Edits, Versions", και οι συμμετοχές των Αλεξάνδρα McKay (φωνή - γνωστή και από τις συνεργασίες της με τους Vello Leaf, Basement High, V-Sag και άλλους), Τζένη Καπάδαη (φωνή), Γιώργο Καλούδη (κρητική λύρα), και Δώρο Δημοσθένους (φωνή) συμβάλλουν σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δουλειές που έχω συναντήσει στον ευρύτερο trip-hop χώρο. Μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε ολόκληρο το ντεμπούτο του Lowtronik εδώ (θα πρέπει να κατεβάσετε το κάθε κομμάτι ξεχωριστά). Ακούστε από το παρακάτω βίντεο τη συνεργασία του Lowtronik με την Αλεξάνδρα McKay στο "Underwater":
Το "Came Back Haunted" είναι το πρώτο single από το επερχόμενο ένατο άλμπουμ των Nine Inch Nails, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 3 Σεπτεμβρίου με τίτλο "Hesitation Marks". Επίσης ο Trent Reznor δημιούργησε μια playlist στο Soundcloud με όλα τα singles των NIN από το 1989, και μπορείτε να την ακούσετε εδώ. Η μπάντα αφού δοκίμασε διάφορες "εναλλακτικές" μεθόδους προώθησης και κυκλοφορίας των δουλειών της, υπέγραψε τελικά στην Columbia Records, στο δυναμικό της οποίας ανήκει και το project του Reznor, How to Destroy Angels. Ακούστε το "Came Back Haunted" παρακάτω:
Τέταρτο άλμπουμ για τους Yeah Yeah Yeahs, και μετά από δυο καταπληκτικές garage/ indie rock δισκογραφικές προσπάθειες και ένα disco rock διαμαντάκι υπήρχε αρκετή ανυπομονησία για το τι άλλο μπορεί να παρουσιάσει αυτό το τρελό Νεοϋορκέζικο τρίο. Στο "Mosquito" το γκρουπ συνδυάζει λίγο από όλα, από τη μια κρατάει όλα τα στοιχεία που φανέρωσαν στους προηγούμενους δίσκους τους, αλλά και από την άλλη αφήνουν χώρο για πειραματισμό. Άλλωστε η Karen O, πέρα από την φήμη της πολύ καλής frontman που την ακολουθεί είναι και μια από τις πιο ιδιαίτερες φωνές στην σύγχρονη μουσική σκηνή, και από τους λίγους/ες που μπορεί να τραγουδήσει για κουνούπια ή εξωγήινους και να το κάνει να ακούγεται ενδιαφέρον. Αν ξεπεράσει κανείς το τραγικό εξώφυλλο, που αν ήθελε απλώς να προκαλέσει εντυπώσεις το καταφέρνει, το άλμπουμ αποτελείται από έντεκα συνθέσεις που παρέχουν μεγάλη ποικιλία. Αυτό φανερώνεται από το ατμοσφαιρικό "Subway", το ονειρικό "Always", στο disco rap του "Buried Alive" (με τον Kool Keith ως Dr. Octagon και σε παραγωγή του James Murphy των LCD Soundsystem) έως και το μπαλαντοειδές κλείσιμο του "Wedding Song". Μπορεί τα "Despair", "Area 52" και το ομώνυμο να φανερώνουν τα καλύτερα γνωστά στοιχεία της μπάντας, αλλά στην διαφορετικότητα κρύβονται οι πιο ιδιαίτερες στιγμές του "Mosquito", στο εξαιρετικό gospel-ικό "Sacriledge", στον dub προσανατολισμό του "Under the Earth", ή το minimal "Slave" με την κιθαριστική υπογραφή του Nick Zinner. Είναι πολύ πιθανό ότι το "Mosquito" θα προκαλέσει αντιδιαμετρικές αντιδράσεις, και μπορεί να μην είναι καλύτερο από τις προηγούμενες δουλειές τους, αλλά σίγουρα αποτελεί μια πολυδιάστατη δουλειά που παγιώνει την θέση των Yeah Yeah Yeahs ως μια από τις πιο απρόβλεπτες και συνάμα συναρπαστικές μπάντες.
Βαθμολογία: 7,5 / 10
Πριν λίγο καιρό είχα αναφερθεί στο νέα κομμάτια που παρουσίασαν οι White Lies στην πρόσφατη συναυλία τους στην Κρακοβία. Πλέον υπάρχουν και οι επίσημες πληροφορίες για τον τρίτο δίσκο της μπάντας, ο οποίος θα φέρει τον τίτλο "Big TV" (το εξώφυλλο του οποίου θα είναι το παραπάνω) και θα κυκλοφορήσει στις 12 Αυγούστου από την Fiction Records. Μια εβδομάδα νωρίτερα, και πιο συγκεκριμένα την Δευτέρα 5 Αυγούστου, θα κυκλοφορήσει το "There Goes Our Love Again" ως το πρώτο single - προπομπός της νέας τους δισκογραφικής δουλειάς. Επίσης το συγκρότημα διέθεσε ένα κομμάτι από το νέο του άλμπουμ, το "Getting Even", που μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε ελεύθερα εδώ (Soundcloud). Παρακάτω μπορείτε να δείτε το tracklist του "Big TV" αλλά και το βίντεο της ανακοίνωσης - μίνι συνέντευξης που παραχώρησαν στο ΝΜΕ:
Tracklist:
01. Big TV
02. There Goes Our Love Again
03. Space i
04. First Time Caller
05. Mother Tongue
06. Getting Even
07. Change
08. Be Your Man
09. Space ii
10. Tricky To Love
11. Heaven Wait
12. Goldmine
Σύμφωνα με ανάρτηση της ιστοσελίδας AllAccess, η οποία όμως λίγο αργότερα αποσύρθηκε, το νέο single των Pearl Jam με τίτλο "Mind Your Manners" θα κυκλοφορήσει στις 16 Ιουλίου. Το σίγουρο πάντως είναι ότι φέτος θα έχουμε τον δέκατο άλμπουμ του συγκροτήματος από το Σιάτλ, όπως διαβεβαίωσε και ο κιθαρίστας του γκρουπ Mike McCready σε συνέντευξή του στο Rolling Stone, ενώ πριν ένα μήνα δήλωσε στο ραδιοφωνικό σταθμό KiroRadio ότι ο δίσκος είναι σε διαδικασία μίξης. Ο έτερος κιθαρίστας της μπάντας Stone Gossard έχει έτοιμο το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ "Moonlander", μια γεύση από το οποίο μπορείτε να πάρετε εδώ. Τα μόνα κομμάτια που έχουν παρουσιάσει οι Pearl Jam μετά το "Backspacer", είναι τα "Of the Earth", σε μια εμφάνιση στο Δουβλίνο το 2010, και το "Olé" από το 2011.
Δύο χρόνια μετά το "The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud" οι Gravitysays_i επιστρέφουν με το "Cry - Out", ένα digital single προπομπό της νέας ολοκληρωμένης δουλειάς τους, "Quantum - Unknown". H επίσημη online κυκλοφορία του “Cry-Out”, στις 31 Μαϊου 2013, πραγματώθηκε μέσω ενός βίντεο πλήρως εναρμονισμένου με την ατμόσφαιρά του. Ακούστε το νέο κομμάτι, παρακολουθώντας το αντίστοιχο βίντεο παρακάτω:
Μετά από μια επιτυχημένη καμπάνια στο indiegogo και αρκετή δουλειά, οι Wonky Doll And The Echo μας παρουσιάζουν το πρώτο τους επίσημο βίντεο κλιπ για το κομμάτι τους "The Cut". Το τραγούδι αυτό, του οποίου το βίντεο μπορείτε να δείτε στο τέλος της ανάρτησης, ήταν από αυτά που ξεχώρισαν από το πολύ αξιόλογο περσινό ντεμπούτο τους "Pleasant Thoughts". Στο αρκετά προσεγμένο αυτό βίντεο εξελίσσεται μια ιστορία μυστηρίου, με υπεύθυνο σκηνοθεσίας τον Κώστα Γούναρη, και με την συμμετοχή των ηθοποιών Νικολίτσα Ντρίζη και Θανάση Δόβρη. Να θυμίσω ότι το Σάββατο 8 Ιουνίου το συγκρότημα θα εμφανιστεί στο Closer Alternative Bar.
Οι Anadelta αποτελούν ένα solo project από την Αθήνα που κυκλοφόρησε την πρώτη δισκογραφική του προσπάθεια στις 13 Μαΐου. Το "Vita Brevis" κινείται σε instrumental post-rock μονοπάτια, και με βάση το ονειρικό στοιχείο έχει την ευκολία να κινείται από το trip-hop στο shoegaze. Αν και ξεχώρισα το φινάλε του δίσκου "Finis", όλα τα κομμάτια έχουν να διηγηθούν μια "πλούσια" ιστορία ακόμα και αν το μεγαλύτερο ξεπερνά μόλις τα πέντε λεπτά, αφού σημασία δεν έχει η διάρκεια αλλά το ταξίδι. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το "Vita Brevis" παρακάτω:
Τον Νοέμβριο του 2011 ο Peter Hook είχε βρεθεί στην χώρα μας μαζί με την μπάντα του, τους The Light, για να παρουσιάσει ολόκληρο το πρώτο άλμπουμ των Joy Division "Umknown Pleasures". Μπορείτε να διαβάσετε τι έγινε το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου στο Gagarin εδώ. Φέτος και ενώ θα βρίσκεται σε περιοδεία παίζοντας τα πρώτα δυο άλμπουμ των New Order, "Movement" και "Power, Corruption & Lies", θα μας ξαναεπισκεφτεί στις 6 Δεκεμβρίου στο Gagarin για να παρουσιάσει ολόκληρο τον δεύτερο και τελευταίο δίσκο της μπάντας από το Manchester "Closer".