Το να προσπαθήσω να διαλέξω είκοσι κομμάτια από μια χρονιά τόσο γεμάτη από αξιόλογους δίσκους είναι ένας πραγματικά ευχάριστος πονοκέφαλος. Το ακόμα καλύτερο είναι ότι μπορεί να ξεχώρισα τα παρακάτω κομμάτια αλλά τα περισσότερα από αυτά ανήκαν σε ολοκληρωμένες δουλειές που δεν στοχεύουν σε 1-2 καλές στιγμές, γεγονός αρκετά συχνό σε μια εποχή που η αξία και η επιτυχία μετριέται σε views και streams και το "Hello" της Adele σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Προσπαθώντας να μην συμπεριλάβω πάνω από ένα κομμάτι ανά δίσκο, η λίστα με τα είκοσι αγαπημένα μου για το 2015 είναι:
14. RA - Bloodline
Μπορεί φέτος να μην άκουσα κάποια δουλειά που να μου χαρακτηρίσει την χρονιά (οι The Soft Moon έφτασαν πιο κοντά από οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα σε αυτό), αλλά αυτό εξισορροπήθηκε από το γεγονός ότι συνολικά με κέρδισαν τόσα πολλά άλμπουμ που μου φτάνει για να θεωρώ το 2015 ως μια εξαιρετική δισκογραφική χρονιά. Επίσης συνεχίστηκαν να θολώνουν τα όρια μεταξύ μίνι κυκλοφοριών και κανονικού άλμπουμ. Με τις φυσικές πωλήσεις δίσκων να μειώνονται σταθερά, σε μια εποχή που κυριαρχεί το youtube, spotify και τα λοιπά, δεν υπάρχει η ανάγκη για τα περισσότερα συγκροτήματα (ιδίως τα πιο νέα) να συμπληρώσουν 10 - 12 κομμάτια ώστε να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη δουλειά. EP's ή μικρότερα άλμπουμ πάντως, είχαμε πάρα πολλές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις και σε αυτό το τομέα.
No.10 Low & Behold - Uppers (Northern Records): Είναι συχνό πλέον φαινόμενο τα dark projects που προέρχονται από μέλη rock ή metal συγκροτημάτων να παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αυτό ισχύει και για την περίπτωση των Καλιφορνέζων Low & Behold που αποτελούνται από τον Jason Martin των θορυβοποιών Starflyer 59 και τον Ryan Clark των metalcore Demon Hunter. Το ντεμπούτο τους με τίτλο "Uppers" είναι ένα darkwave άλμπουμ με καθαρά νοσταλγικό χαρακτήρα και επιρροές από Depeche Mode μέχρι Sisters Of Mercy, με το αποτέλεσμα να είναι όμως τρομερά εθιστικό. Ιδίως το "Some People" απλά το έχει λιώσει στο repeat...
Ακούστε: "Some People", "Son Of Mine"
No.09 The Underground Youth - Haunted (Fuzz Club Records): Η κλασσική ταξιδιάρικη λογική του σχήματος πάνω στα σκοτεινά τοπία του δίσκου χαρίζει στη συνολική ακρόαση του "Haunted", το οποίο περιέχει μερικές από τις καλύτερες στιγμές στην πορεία της μπάντας. Οι Underground Youth στα καλύτερά τους... Διαβάστε ολόκληρο το album review εδώ.
Ακούστε: "Self Inflicted", "Drown In Me"
No.08 Editors - In Dream (Play It Again Sam): Το "In Dream" είναι απλά το ποπ άλμπουμ της χρονιάς. Οι Editors καταφέρνουν με τον πέμπτο τους δίσκο να κάνουν να μοιάζει το "The Weight Of Your Love" σαν μια κακή παρένθεση, συνεχίζοντας ουσιαστικά από εκεί που τελείωσε το "In This Light And On This Evening". Στόχος τους, όπως είχαν δηλώσει οι ίδιοι, ήταν το άλμπουμ να είναι πιο πειραματικό και ταυτόχρονα πιο ποπ και πέφτουν μέσα και στα δυο. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το "In Dream" εδώ.
Ακούστε: "Life Is A Fear", "Marching Orders"
No.07 Soft Kill - Heresy (No Sun Recordings): Μπορεί να ξεκίνησαν πριν πέντε χρόνια σαν άλλη μια πολύ υποσχόμενη post-punk μπάντα, αλλά πλέον οι Soft Kill θεωρούνται από τα καλύτερα σχήματα στο είδος και το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο "Heresy", που είναι και η καλύτερή τους στιγμή μέχρι τώρα, έρχεται να πιστοποιήσει κάτι τέτοιο. Εννοείται δεν υπάρχει αδύναμη στιγμή στον δίσκο, αλλά είναι πραγματικά κρίμα να αποτελείται μόνο από έξι κομμάτια - ιδίως όταν υπάρχουν και τόσο εντυπωσιακά b-side όπως το "Whirl".
Ακούστε: "Selfish Love", "Hit The Floor"
No.06 Lunch - Let Us Have Madness Openly (Mass Media Records): Το "Let Us Have Madness Openly" φωνάζει την αγάπη του γκρουπ σε 80's σχήματα όπως οι The Chameleons και οι Sound μέχρι τους The Gun Club και τους Wipers, αποτελώντας ένα απολαυστικό άκουσμα χωρίς εμφανείς αδυναμίες. Από την σκηνή που μας έδωσε συγκροτήματα όπως οι Arctic Flowers, The Estranged, Shadowhouse, Underpass και Soft Kill, οι Lunch αποτελούν την τελευταία μεγάλη προσθήκη.
Ακούστε: "Not An Ocean", "Madness Openly"
No.05 New Candys - New Candys As Medicine (Picture In My Ear): Μπορεί το "New Candys As Medicine" να μοιάζει απλά άλλη μια psych κυκλοφορία, όμως ο shoegaze χαρακτήρας του δίσκου είναι ξεκάθαρος, όπως έντονα είναι και τα 80s darkwave/ post-punk στοιχεία, με ένα συνδυασμό που το κάνουν να ξεχωρίζει. Το άλμπουμ των Ιταλών περιέχει και το single της χρονιάς με τίτλο "Dark Love" που φέρει τη σφραγίδα των The Jesus And Mary Chain. Ολόκληρο το album review του "New Candys As Medicine" εδώ.
Ακούστε: "Dark Love", "Overall"
No.04 Future - Horizons (Requiem Pour Un Twister): Μετά από την πιο ψυχεδελική προσέγγιση των New Candys στους Jesus & Mary Chain, οι Future επιχειρούν μια πιο βρώμικη ηλεκτρονική. Οι Γάλλοι βασίζονται σε έναν εξαιρετικό ήχο και παραδίδουν με το "Horizons" έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ντεμπούτο δίσκους της χρονιάς. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την άποψή μου για το άλμπουμ εδώ.
Ακούστε: "Side Effects", "Colors"
No.03 Autobahn - Dissemble (Tough Love): Tο ντεμπούτο των Autobahn καταφέρνει να ξεφύγει από τα κλασσικά post-punk στεγανά, όντας αρκετά πιο σύνθετο για goth και πιο πλούσιο και εκλεπτυσμένο για μια punk μπάντα. Όλα αυτά συμπληρώνονται με την ιδανική δόση θορύβου, όπως άλλωστε θα περίμενα στη πρώτη δουλειά από μια μπάντα σαν τους Autobahn καθιστώντας την ακρόαση της ιδιαίτερα απολαυστική. Διαβάστε το album review του εξαιρετικού "Dissemble" εδώ.
Ακούστε: "Beautiful Place Τo Die", "Immaterial Man"
No.02 Sextile - A Thousand Hands (Felte): Πέρσι ήταν το άλμπουμ των Ritual Howls που βρέθηκε στην πεντάδα με τις κορυφαίες δισκογραφικές δουλειές για αυτό το blog, και φέτος έρχεται το ντεμπούτο των Sextile να φτάσει ένα βήμα πριν από την κορυφή και να προστεθεί στον ήδη πολύ αξιόλογο κατάλογο της Felte Records. Το συγκρότημα από το Λος Άντζελες δανείζεται στοιχεία από τη darkwave, surf punk, και shoegaze σκηνή παρουσιάζοντας ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα και αναπόφευκτα το ντεμπούτο άλμπουμ του 2015. Από μόνα τους κομμάτια όπως τα "I Can’t Stand It", "Smoke In The Eye" και "Visions Of You" δείχνουν ότι μπορούν να δώσουν μια νέα πνοή στο post-punk ιδίωμα, αλλά και να θεωρούνται ήδη κλασσικά.
Ακούστε: "Visions Of You", "Into The Unknown"
No.01 : The Soft Moon - Deeper (Captured Tracks): Οι The Soft Moon έχουν καταφέρει με τις επανειλημμένες εξαιρετικές κυκλοφορίες τους, δικαιωματικά να θεωρούνται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες darkwave μπάντες της εποχής μας. Το "Deeper" μπορεί σε ομοιογένεια και δύναμη να υστερεί οριακά από το "Zeros", αλλά ο Luis Vasquez συνεχίζει να εξελίσσει τον ήχο των The Soft Moon, δείχνοντας ότι του ταιριάζουν οι περισσότεροι στίχοι. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Deeper" εδώ. αλλά και για την εμφάνιση των The Soft Moon στην Αθήνα εδώ.
Ακούστε: "Wasting", "Far"
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.11 - 20
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.21 - 30
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.31 - 40
Τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2015
Οι καλύτερες συναυλίες του 2015
Τα 10 κορυφαία EPs που άκουσα μέσα στο 2015 είναι:
10. Blanck Mass - The Great Confuso (Sacred Bones)
09. Sunflower Bean - Show Me Your Seven Secrets (Fat Possum)
08. Pawns - Eternal Return (s/r)
07. White Water - White Water (s/r)
06. Slow Riot - Cathedral (Straight Lines Are Fine)
05. The Foreign Resort – The American Dream (Moon Sounds)
04. Communions - Communions (Tough Love)
03. Static Palm - Static Palm (s/r)
02. The Agnes Circle - Modern Ideas (Manic Depression)
01. Holy Esque - Submission (Beyond The Frequency)
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.11 - 20
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.21 - 30
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.31 - 40
Τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2015
Οι καλύτερες συναυλίες του 2015
Τα 10 κορυφαία EPs που άκουσα μέσα στο 2015 είναι:
10. Blanck Mass - The Great Confuso (Sacred Bones)
09. Sunflower Bean - Show Me Your Seven Secrets (Fat Possum)
08. Pawns - Eternal Return (s/r)
07. White Water - White Water (s/r)
06. Slow Riot - Cathedral (Straight Lines Are Fine)
05. The Foreign Resort – The American Dream (Moon Sounds)
04. Communions - Communions (Tough Love)
03. Static Palm - Static Palm (s/r)
02. The Agnes Circle - Modern Ideas (Manic Depression)
01. Holy Esque - Submission (Beyond The Frequency)
No.20 Diät – Positive Energy (Iron Lung Records): Η Iron Lung Records μετά το περσινό εξαιρετικό άλμπουμ "Typical System" των Αυστραλών Total Control, μας προσφέρει και φέτος έναν από τους καλύτερους post-punk δίσκους της χρονιάς. Το "Positive Energy" αποτελεί το απολαυστικό ντεμπούτο των Βερολινέζων Diät, στο οποίο θα αναγνωρίσει κανείς τις επιρροές του γκρουπ από Bauhaus, Killing Joke ή και Theatre Of Hate.
No.19 Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love): To "Arms Around A Vision" των Girls Names αποτέλεσε ένα από τα πιο αναμενόμενα άλμπουμ της φετινής χρονιάς, εξαιτίας κυρίως του εξαιρετικού προηγούμενου δίσκου τους "The New Life", δικαιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις προσδοκίες. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το άλμπουμ εδώ.
Ακούστε: "I Was You", "A Hunger Artist"
No.18 Viet Cong - Viet Cong (Jagjaguwar): Οι Viet Cong καταφέρνουν να εξωτερικεύσουν τις επιρροές τους με φρέσκια οπτική, ξεφεύγοντας από το "θολό" τοπίο των Women, προσφέροντας ένα πιο άμεσο αποτέλεσμα με μερικές εξαιρετικές στιγμές. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review εδώ. Το συγκρότημα μας επισκέφτηκε τον Σεπτέμβριο για ένα live στο six dogs.
Ακούστε: "Silhouettes", "Continental Shelf"
No.17 New Order - Music Complete (Mute): Αν έπρεπε κάποιος να τοποθετήσει ηχητικά κάπου το "Music Complete", αυτό θα ήταν μεταξύ "Technique" και "Republic". Το θέμα για τους New Order δεν είναι ούτε να ανακαλύψουν τον τροχό (για δεύτερη φορά), αλλά ούτε να αλλάξουν το ύφος τους. Το σημαντικό είναι να παρουσιάσουν κομμάτια αντάξια του ονόματος και της ιστορίας τους, και με το άλμπουμ αυτό το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανάρτηση για το "Music Complete" εδώ.
No.16 Agent Side Grinder - Alkimia (Progress Productions): Στους Σουηδούς Agent Side Grinder είχα αναφερθεί αρχικά πριν τρία χρόνια όταν και είχαν κυκλοφορήσει το απολαυστικό "Hardware". Το τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο "Alkimia" είναι με διαφορά το καλύτερό τους, το οποίο περιλαμβάνει εξαιρετικά δείγματα coldwave/ electropop αισθητικής.
Ακούστε: "Into the Wild", "Giants Fall"
No.15 Ceremony - The L-Shaped Man (Matador Records): Το "The L-Shaped Man" αποδεικνύεται ένα επιτυχημένο και εξαιρετικά ενδιαφέρον νέο βήμα για την μπάντα και ελπίζω να συνεχίσουν προς αυτή την κατεύθυνση γιατί φαίνεται ότι τους ταιριάζει. Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο για το "The L-Shaped Man" εδώ.
Ακούστε: "Your Life In France", "The Separation + "The Understanding"
No.14 Then Comes Silence - Nyctophilian (Novoton): Ο goth ήχος του γκρουπ έχει κλασσικές ρίζες, σε συγκροτήματα όπως οι Sisters Of Mercy και οι Killing Joke, φανερώνοντας σε στιγμές κάποια noise στοιχεία θυμίζοντας την προσέγγιση πιο σύγχρονων σχημάτων όπως οι A Place To Bury Strangers (με τους οποίους έχουν περιοδεύσει). Διαβάστε περισσότερα για το "Nyctophilian" στο album review του εδώ.
No.13 Royal Headache - High (Whats Your Rupture?): Οι Αυστραλοί Royal Headache κυκλοφόρησαν φέτος το "High", ένα δεύτερο άλμπουμ γεμάτο garage punk μελωδίες και έναν χαρισματικό τραγουδιστή. Δεν ξέρω αν επαληθευτούν οι φήμες και είναι ο τελευταίος τους δίσκος - αν όντως αποχωρήσει ο frontman τους Shogun - αλλά τα κομμάτια του είναι σίγουρο ότι θα μας συντροφεύουν για πολύ καιρό ακόμα.
No.12 Motorama - Poverty (Talitres): Οι Motorama ποτέ δεν στηρίζονταν στην πολυπλοκότητα των συνθέσεων ή σε ένα πρωτοποριακό ήχο, αλλά όπως αποδεικνύει και το "Poverty" (album review) στην αμεσότητα των κομματιών που καθιστούν αδύνατο να μην κολλήσεις. Το συγκρότημα βρέθηκε για ένα live τον Οκτώβριο στην Αθήνα, μια εμφάνιση για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Ακούστε: "Corona", "Heavy Wave"
No.11 Sleater-Kinney - No Cities To Love (Sub Pop): Μπορεί να τους πήρε μια δεκαετία η δισκογραφική επιστροφή τους, μετά το αξιόλογο "The Woods" του 2005, αλλά οι Sleater-Kinney έδωσαν φέτος δυναμικό παρών με το απροσδόκητα καλό "No Cities To Love" και μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας τους.
Ακούστε: "A New Wave", "Bury Our Friends"
Κάθε χρόνο ανακυκλώνεται η ίδια κουβέντα που είναι το κατά πόσο μια χρονιά είναι καλή ή κακή μουσικά. Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από, το πιο προφανές, τα μουσικά γούστα του κάθε ακροατή (π.χ. για κάποιον που του αρέσουν οι πιο ψυχεδελικές αναζητήσεις μπορεί η χρονιά να ήταν τέλεια και για κάποιον με πιο θορυβώδεις να ήταν φτωχή), την διάθεση που είχε για να ακούσει την συγκεκριμένη παραγωγή (ιδίως στην τόσο αγχωτική εποχή μας), αλλά και τον χρόνο που μπόρεσε ή ήθελε κάποιος να αφιερώσει για τη φετινή δισκογραφική σοδειά. Αλλά αυτό όμως είναι άλλο θέμα που δεν ανήκει και δεν θα το αναλύσω περισσότερο στη συγκεκριμένη ανάρτηση.
No.30 A Place To Bury Strangers - Transfixiation (Dead Oceans): Μπορεί οι A Place To Bury Strangers να μην κάνουν κάποιο βήμα μπροστά με το νέο τους άλμπουμ, παράλληλα όμως δεν θεωρώ ότι πρόκειται και για μια εντελώς ασφαλή δισκογραφική επιλογή, μιας και μόνο έτσι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η μουσική τους, αλλά για άλλη μια ευχάριστη ενόχληση. Διαβάστε αναλυτικά το album review του "Transfixiation" εδώ.
Ακούστε: "Straight", "We've Come So Far"
No.29 Male Gaze - Gale Maze (Castle Face Records): Αποτελούμενη από πρώην μέλη των The Mayyors, Blasted Canyons και The Mall, οι Male Gaze είναι μια νέα μπάντα που ανακατεύει 80's post-punk, psych & noise rock στοιχεία, προσφέροντας ένα ντεμπούτο που σε κερδίζει όλο και περισσότερο με κάθε ακρόαση.
Ακούστε: "Cliffs Of Madness", "The Shining Path"
No.28 Public Service Broadcasting - The Race For Space (Test Card Recordings): Το λονδρέζικο δίδυμο των PSB είχε δείξει τα ηλεκτρονικά funk rock διαπιστευτήριά του από το "Inform-Educate-Entertain" του 2013, αλλά ο δεύτερος δίσκος του προσφέρει τις πιο εθιστικές συνθέσεις του.
No.27 Cold Showers - Matter Of Choice (Dais Records): Η επιρροή των New Order είναι ιδιαίτερα εμφανής στο δεύτερο άλμπουμ των Cold Showers, οι οποίοι συνεχίζουν την πορεία τους στο να παγιωθούν ως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σύγχρονες coldwave μπάντες.
Ακούστε: "Only Human", "Plantlife"
No.26 Foals - What Went Down (Warner): Οι Foals έχοντας φτάσει αισίως στον τέταρτο δίσκο τους, συνεχίζουν να παρουσιάζουν εξαιρετικές indie rock δουλειές όπως μας έχουν συνηθίσει, με ένα μεγάλο μουσικό φάσμα που ικανοποιεί από τις πιο ψυχεδελικές μέχρι τις πιο χορευτικές διαθέσεις.
Ακούστε: "Mountain At My Gates", "What Went Down"
No.25 Sonic Jesus - Neither Virtue Nor Anger (Fuzz Club Records): Οι Ιταλοί τολμούν να κυκλοφορήσουν για πρώτη δουλειά ένα διπλό cd - τετραπλό βινύλιο - και δικαιώνονται, παρουσιάζοντας μια μίξη A Place To Bury Strangers, The Brian Jonestown Massacre και Swans σε ένα αρκετά πειραγμένο "μαύρο" πλαίσιο. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το ντεμπούτο των Sonic Jesus εδώ.
No.24 Drenge – Undertow (Infectious Records): Καλύπτοντας ένα ευρύ μουσικό πεδίο με αναφορές από The Stooges και The White Stripes μέχρι Queens Of The Stone Age, τα αδέρφια Loveless εξελίσσονται, βελτιώνονται και προσφέρουν ένα από τα καλύτερα ροκ άλμπουμ του 2015.
Ακούστε: "The Woods", "We Can Do What We Want"
No.23 Static Daydream – Static Daydream (Saint Marie Records): Το δίδυμο των Static Daydream, που αποτελείται από την Jamie Casey και τον Paul Baker - γνωστό από τους Skywave και τους θορυβοποιούς Ceremony, προσφέρει ένα άλμπουμ που σε μεταφέρει στα 90s και τις καλύτερες στιγμές των The Jesus & Mary Chain και My Bloody Valentine. Άνετα ο καλύτερος καθαρά shoegaze δίσκος της χρονιάς.
Ακούστε: "More Than Today", "Run Into The Night"
No.22 Algiers – Algiers (Matador Records): Οι Algiers βάζουν gospel, punk, industrial στοιχεία στην post-punk φόρμα του ντεμπούτο τους με εκπληκτικά αποτελέσματα, το οποίο ισορροπεί μεταξύ μουσικής και δυναμικών στίχων και αν κυμαίνονταν στα ίδια συνθετικά επίπεδα όλα τα κομμάτια, θα βρίσκονταν πολύ πιο κοντά στη κορυφή της λίστας.
Ακούστε: "And When You Fall", "Irony. Utility. Pretext."
No.21 zZz - Juggernaut (Excelsior Recordings): Το ολλανδικό δίδυμο των Björn Ottenheim και Daan Schinkel αποτέλεσαν για μένα μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς που μας πέρασε, μιας και το τρίτο άλμπουμ των zZz, με τις electro, krautrock, garage και post-punk ρίζες, είναι απλά απολαυστικό.
Ακούστε: "When I Come Home", "Juggernaut"
Η δεκάδα αυτή κάθε χρόνο με δυσκολεύει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, γιατί πρέπει να αποφασίσω και να ξεχωρίσω ποιες δουλειές θα αναγκαστώ να "αφήσω" έξω από την παρουσίασή μου. Με αυτό το τρόπο φέτος δεν μου χώρεσαν τα πολύ αξιόλογα άλμπουμ των God Is An Astronaut, Chelsea Wolfe, Protomartyr, Swervedriver, Chastity Belt, Blood Sound, Institute αλλά και πολλά ακόμα που κυκλοφόρησαν σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και γεμάτη δισκογραφική χρονιά. Όπως μου προέκυψε η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει μπάντες, ιστορικά ονόματα αλλά και νέα στο χώρο, από την γενικότερη dark σκηνή εκπροσωπώντας από την πιο ηλεκτρονική έως την πιο θορυβώδης/ επιθετική πτυχή της. Πιο αναλυτικά όμως:
No.40 Nite Fields - Depersonalisation (Felte Records): Οι Nite Fields με το ντεμπούτο τους φανερώνουν σε σημεία δείγματα εξαιρετικής shoegaze pop γραφής, εμπλουτισμένα με dream pop και post-punk ήχους, και αποκαλύπτουν μια σοβαρή προοπτική ώστε να μας απασχολήσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Depersonalisation" εδώ.
Ακούστε: "Prescription", "You I Never Knew"
No.39 The Monochrome Set - Spaces Everywhere (Tapete Records): Πέρα από τα αναπόφευκτα γνώριμα μοτίβα, οι The Monochrome Set με το "Spaces Everywhere" προσφέρουν ένα από τα πιο όμορφα pop δισκογραφικά τριαντάλεπτα της χρονιάς. Μπορείτε να διαβάσετε πιο αναλυτικά τη γνώμη μου για το "Spaces Everywhere" εδώ.
Ακούστε: "Iceman", "A Little Village"
No.38 Hearts Of Black Science - Signal (Progress Productions): Οι Hearts Of Black Science, το σουηδικό δίδυμο των Tomas Almgren και Daniel Änghede (γνωστός από τους Crippled Black Phoenix), στηρίζονται σε ένα synth pop ήχο, που δανείζεται στοιχεία από την darkwave, shoegaze και post-rock σκηνή, και παραδίδουν το τρίτο και καλύτερο δίσκο της καριέρας τους.
No.37 Wire - Wire (Pink Flag): Δεν μπορεί να μην λάβει κανείς υπόψη ότι οι Wire δεν έχουν κυκλοφορήσει μέτρια δουλειά - και δεν το κάνουν ούτε τώρα- αλλά και την δισκογραφική ιστορία τους με τις όποιες αναπόφευκτες συγκρίσεις, συνεχίζοντας με ένα αρκετά άμεσο δισκογραφικό αποτέλεσμα που προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στην πλούσια ιστορία τους. Διαβάστε ολόκληρο το album review του ομώνυμου δίσκου τους εδώ.
Ακούστε: "Joust & Jostle", "In Manchester"
No.36 Car Seat Headrest - Teens Of Style (Matador): Μπορεί τo "Teens Of Style" να αποτελεί το ντεμπούτο των Car Seat Headrest στην Matador Records, αλλά προηγουμένως, και πιο συγκεκριμένα από το 2010, είχαν παρουσιάσει 11(!) bandcamp δίσκους lo-fi αισθητικής αντλώντας επιρροές από μπάντες όπως οι Guided By Voices και οι The Strokes.
Ακούστε: "Something Soon", "No Passion"
No.35 Gold Class - It's You (Felte Records): Οι Gold Class μπορεί να είναι από την Αυστραλία αλλά η μουσική τους χρωστάει τα μέγιστα στο Μάντσεστερ, μιας και ακούγοντας το εξαιρετικό ντεμπούτο τους με κάνει να σκέφτομαι πως θα ήταν οι Joy Division με τραγουδιστή τον Morrissey.
Ακούστε: "Life As A Gun", "Bite Down"
No.34 Ra - Scandinavia (Adrian Recordings): Το ντεμπούτο των Ra αξίζει αρκετές ακροάσεις και συνεχίζει την αξιόλογη μουσική παράδοση των Βόρειων στην πιο επιθετική πλευρά της αναβιωτικής 80s post-punk φάσης. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Scandinavia" εδώ.
Ακούστε: "Bloodline", "In My Veins"
No.33 Grave Babies- Holographic Violence (Hardly Art): Οι επιρροές από The Cure μέχρι Killing Joke και από Iceage μέχρι The Soft Moon συνεχίζονται και στον τρίτο δίσκο των Grave Babies, το οποίο μας ήρθε δυο χρόνια μετά το πολύ καλό "Crusher", και μάλλον αποτελεί και την καλύτερη δουλειά που έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα.
Ακούστε: "Bloodline", "In My Veins"
No.32 Drab Majesty - Careless (Dais Records): Οι Drab Majesty είναι το προσωπικό μουσικό σχήμα του Deb Demure που στηρίζεται σε ένα 80s new wave ήχο (και μεγάλη αγάπη στους New Order και Depeche Mode), με το "Careless" να αποτελεί την πρώτη τους δισκογραφική τους προσπάθεια που θα βρει μεγάλη σε φίλους συγκροτημάτων όπως οι Cold Cave.
Ακούστε: "The Foyer", "The Heiress"
No.31 Fufanu - Few More Days To Go (One Little Indian): Οι Fufanu είναι το τελευταίο πολύ ενδιαφέρον σχήμα από την Ισλανδία, που μας έχει χαρίσει τόσους αξιόλογους καλλιτέχνες, με τους Kaktus Einarsson και Gulli Einarsson να έχουν μάλιστα την υποστήριξη των Blur. Το ντεμπούτο τους "Few More Days To Go" μπορεί να κυκλοφόρησε στα τέλη Νοεμβρίου, αλλά το εθιστικό synth/ noise post-punk τους κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να απασχολήσει μεγάλο μέρος του μουσικού κόσμου.
Ακούστε: "Your Collection", "Circus Life"
Reversed Nature, Message In A Cloud και Autumn Machinery ζωντανά στο Ρομάντσο
Autumn Machinery Ιανουαρίου 26, 2016
Από την ψυχεδέλεια στο post rock, κι από το post rock στο black metal. Αυτό είναι το μότο για την επερχόμενη συναυλία τριών αθηναϊκών συγκροτημάτων που συναντιούνται για ένα βραδινό session αφιερωμένο στον ελληνικό ατμοσφαιρικό rock ήχο την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου. Οι Reserved Nature, έχοντας στο ενεργητικό τους τρεις κυκλοφορίες, κινούνται στον χώρο του ψυχεδελικού rock φάσματος. Oι Message In a Cloud που ξεκίνησαν το 2014 ως one man project πριν εξελιχθούν σε κανονική μπάντα ένα χρόνο μετά, είναι instrumental με στοιχεία post-rock, shoegaze και metal. Ορχηστρικό συγκρότημα όμως είναι και οι Autumn Machinery που κινούνται στο χώρο του alternative, ambient, experimental και post rock ήχου.
Για άλλη μια χρονιά άκουσα πάρα πολλούς αξιόλογους δίσκους με μεγάλη ποικιλία και για όλα σχεδόν τα μουσικά γούστα από την εγχώρια αγορά. Σίγουρα η δημιουργία μια συγκεκριμένης σκηνής μπορεί να μην είναι το ίδιο εύκολη όσο παλιότερα, αλλά οι εποχές είναι διαφορετικές και η ύπαρξη τόσο μεγάλου αριθμού από ενδιαφέρουσες μπάντες είναι κάτι περισσότερο από θετική. Προσωπικά συνεχίζει να με εντυπωσιάζει ο Βασίλης Αγγελόπουλος (των We Came From Waters) με το project του, ενώ δουλειές όπως το εξαιρετικό άλμπουμ των The Noise Figures, αλλά και αυτά των The Big Nose Attack, Selofan και πάρα πολλά ακόμα δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από αντίστοιχα του εξωτερικού. Στην παρακάτω λίστα μάζεψα δέκα ελληνικούς δίσκους που μου τράβηξαν περισσότερο την προσοχή την χρονιά που μας πέρασε:
10. Birthmark - Subtract (The Sound Of Everything)
09. The You and What Army Faction - Glum (Smash Records)
08. Victory Collapse - Atlas (self-released)
07. Pop Eye - Is It Real? (The Sound Of Everything)
06. I Saw 43 Sunsets - Now We Are Infinite (self-released)
05. The Big Nose Attack - 69 (Lab Records)
04. Analock - Drive In Hell (self-released)
03. Selofan - Tristesse (Fabrika Records)
02. Conjecture - Nunavut (Raumklang Music)
01. The Noise Figures - Aphelion (Inner Ear)
Διαβάστε επίσης:
Οι Holy Limbo είναι ένα νέο μουσικό συγκρότημα με αναφορές σε trip hop, indie rock και downtempo, αποτελούμενο από τους GDaddie, Anthony και Nais. Πέρσι τον Ιούνιο κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο EP τους "First Circle", το οποίο είναι διαθέσιμο για δωρεάν download εδώ. Το δεύτερο κατά σειρά βίντεο κλιπ που γύρισαν από το πρώτο τους EP, μετά από αυτό για το "D-Song" που είχαν κάνει γνωστό πριν από δυο χρόνια περίπου, είναι για το κομμάτι "Pray For Change". Δείτε το παρακάτω:
Η έντονη συναυλιακή κίνηση των τελευταίων χρόνων στην οποία είχα αναφερθεί αρκετές φορές παλιότερα συνεχίστηκε και το 2015. Έτσι είχαμε την εμφάνιση μεγάλων ονομάτων με ίσως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό των The Black Keys, live από πιο κλασσικά συγκροτήματα όπως οι Monster Magnet και οι The Sisters Of Mercy που στέφθηκαν με επιτυχία και κατάφεραν να μαζέψουν αρκετό κόσμο, αλλά και συναυλίες πιο φρέσκων γκρουπ στο μουσικό προσκήνιο όπως αποτέλεσαν αυτές των Viet Cong, ΤΟΥ, Motorama, Nite Fields και πολλών ακόμα. Από τα εγχώρια φεστιβάλ μόνο το Plisskën Festival κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, παρουσιάζοντας ένα line-up που δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Οι εμφανίσεις όμως που ήταν για μένα οι πιο αξιομνημόνευτες από την χρονιά που μας πέρασε, είναι:
03. The Twilight Sad @ Plisskën Festival, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
02. Savages @ Plisskën Festival, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
02. Savages @ Plisskën Festival, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
01. The Soft Moon @ Κύτταρο, Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015
Διαβάστε επίσης:
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.11 - 20
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.21 - 30
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.31 - 40
Τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2015
Διαβάστε επίσης:
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.11 - 20
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.21 - 30
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.31 - 40
Τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2015
Τον περσινό Μάρτιο οι The Soft Moon παρουσίασαν το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο "Deeper" (album review), με τον Luis Vasquez να δίνει νέα πνοή στον ήχο του και να προσφέρει τον δίσκο της χρονιάς για αυτό το blog. Στις 5 Φεβρουαρίου η Captured Tracks σε συνεργασία με την βερολινέζικη δισκογραφική aufnahme + wiedergabe θα κυκλοφορήσει δυο 12" σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, τα οποία θα περιλαμβάνουν remixes σε κομμάτια από το "Deeper". Το μόνο που ήταν γνωστό εδώ και ένα χρόνο ήταν αυτό του Trentemøller, που παρουσίασε την δική του εκδοχή στο "Black". Τα "Deeper Remixed VOL. 1 & VOL. 2" θα περιλαμβάνουν δουλειές από Codex Empire, Blush Response και πολλούς ακόμα. Παρακάτω μπορείτε να δείτε αναλυτικά το tracklist των δυο αυτών κυκλοφοριών, αλλά και να ακούσετε τα remixes στα "Being" και "Desertion" από Ancient Methods και Phase Fatale αντίστοιχα:
Vol. 1:
1. Desertion (Phase Fatale Remix)
2. Being (Ancient Methods Remix)
4. Without (Codex Empire Remix)
3. Far (Blush Response Remix)
Vol. 2:
1. Black (Trentemøller Remix)
2. Deeper (Fango Remix)
3. Wrong (Dave Clarke Remix)
4. Feel (Ninos Du Brasil Remix)
