To να πάω στο live των heilung ήταν μία από τι καλύτερες αποφάσεις που πήρα φέτος. Το σόου που πρόσφεραν ήταν πραγματικά κάτι το μοναδικό. Πρώτη εικόνα που αντίκριζε κάποιος με το που έμπαινε στο θέατρο του Λυκαβηττού, το οποίο αποτέλεσε εξαιρετική επιλογή για το συγκεκριμένο live, ήταν τα αρχαία σύμβολα που προβάλλονταν πάνω στους βράχους γύρω από την σκηνή. Η σκηνή η ίδια ήταν στημένη σαν ένα αρχαίο δάσος γεμάτη πραγματικά δέντρα και φυτά. Ανάμεσα σε αυτά τα φυτά υπήρχαν αρχαίες σκανδιναβικές διακοσμήσεις και όπλα από την εποχή των viking και διάφορα σύμβολα. Και βέβαια στα ηχεία μέχρι να βγουν οι heilung δεν έπαιζε κάποιο τραγούδι η μουσική αλλά ήχοι δάσους και πουλιών. Με το που σβήνουν τα φώτα για τις επόμενες δύο ώρες  η σκηνή, η αρένα, το κοινό είναι όλα μέρη μιας μαγευτικής και αρχέγονης τελετουργίας γεμάτη αντίστοιχες μουσικές, βικινγκ πολεμιστές χορούς με φωτιές και πανέμορφα φώτα. Highlight αποτελεί η φωνή της Maria Franz που πραγματικά έβγαζε κάτι βγαλμένο μέσα απο κάποιον μύθο.

Το live ξεκινάει με μία ιεροτελεστία καλώντας όλους τους ανθρώπους αδέρφια και απογόνους του πρώτου μεγάλου ον. Αφού όλοι πάρουν θέση πάνω στην σκηνή το κέρας ηχεί. Το beat αρχίζει και ξεκινάει το in maidjan. O κόσμος αρχίζει σιγά σιγά και εγκλιματίζεται. Οι πρώτες φωνές και χοροπηδηχτά ξεκινάν. Με το που τελειώνει το τραγούδι στην σκηνή ανεβαίνουν οι πολεμιστές και είναι έτοιμοι για πόλεμο ψέλνοντας στον Odin. Το Alfadhirhaiti ξεκινάει. Σίγουρα στην ατμόσφαιρα αυτή βοήθησαν πάρα πολύ και όσοι ήταν σκανδιναβικά ντυμένοι μέσα στο κοινό. Στο επόμενο τραγούδια τα ηνία αναλαμβάνουν οι γυναίκες της  κολλεκτίβας με το Asja συνοδευόμενες από καθησυχαστικές μελωδίες. Στη καρδιά του live συνεχίζει να βρίσκεται η Maria franz με το Krigsgaldr και ίσως τους μόνους αγγλικούς στοίχους όλου του live μιλώντας για το πως η έλλειψη κατανόησης οδηγεί στη σύγκρουση. Ακολουθούν τα Hakkerskaldyr και Svanrand δίνοντας πλέον μια πιο μυστικιστική ατμόσφαιρα. Ατμόσφαιρα που συνεχίζει με το tenet με τις εντυπωσιακές φωσφορίζουσες βαφές ρούνων πάνω στους πολεμιστές και τα ρούχα του Kai Uwe Faust. Μετά στο Traust μας παρουσιάζουν μία ιδιαίτερη τελετή θανάτου και αναγέννησης. Πάντα μέσα από επική μουσική και φωτισμό.

Πλέον έρχεται η ώρα για το Anoana και το κοινό πλέον κάνει όλο το θέατρο να τρέμει δείχνοντας την ιδιαίτερη αγάπη του για το συγκεκριμένο τραγούδι. Και οι Heilung δεν απογοητεύουν ούτε στιγμή. Μπαίνουμε στον επίλογο του live με το Galgaldr το οποίο μας ετοιμάζει για το κρεσέντο που θα ακολουθήσει. Χοροί πλέον πάνω στην σκηνή με την χορεύτρια να κρατάει φλεγόμενα κέρατα και τον Faust να κρατάει το beat με έναν φλεγόμενο δαυλό πάνω στην ασπίδα ενός πολεμιστή. Τέλος έρχεται το Hamrer Hippyer και η απελευθέρωση όλης την έντασης που είχε χτιστεί. Όλο το θέατρο, ακόμα και τα άτομα στις κερκίδες χορεύουν μαζί με τους Heilung χαμένοι στην μουσική. Πραγματικά μία αξέχαστη εμπειρία για κλείσιμο συναυλίας.

Τα φώτα σβήνουν, όλοι στην σκηνή μαζεύονται και αφού κάνουν μία τελευταία τελετουργία φεύγουν σιγά σιγά πιασμένοι χέρι χέρι. Τελευταία φεύγει η Maria παίρνοντας μαζί της το τελευταίο φως που είχε μείνει. Οι heilung χάνονται και πάλι μέσα στο δάσος. Ο ήχος πεντακάθαρος χωρίς να μπουκώνει στα ηχεία και χωρίς την παραμικρή διακοπή ή κάποιο τσαλάκωμα στον ήχο. Χοροί σόου με φωτιές πανέμορφες μελωδίες. Είχε ότι πραγματικά χρειαζόμουν ίσως και παραπάνω  από ένα live σαν και αυτό. Πραγματικά μία αξέχαστη ατμοσφαιρική και μυστικιστική εμπειρία που ελπίζω και ανυπομονώ να ξαναζήσω.

Ανταπόκριση: Νίκος Γκιουζέλης