To ντεμπούτο των Light Asylum δεν αποτελεί μόνο ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2012 και της δεκαετίας, αλλά και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στον βαλτωμένο dark electro χώρο. Το "Light Asylum" βασίζεται σε εθιστικές μελωδίες αλλά κυρίως στα μοναδικά φωνητικά της Shannon Funchess. Ένα χρόνο μετά τη κυκλοφορία του ήρθαν και στην Ελλάδα για να αποδείξουν ότι ακούγονται ακόμα καλύτερα ζωντανά. Επτά χρόνια μετά παραμένουν μέσα στα πράγματα μόνο και μόνο με αυτό το εκπληκτικό άλμπουμ.

Ακούστε: "Heart of Dust", "IPC"

No.20 2010s: 65daysofstatic - We Were Exploding Anyway (Hassle Records)

Το "Another Weekend" αποτέλεσε το πρώτο single από το επερχόμενο άλμπουμ του Ariel Pink με τίτλο "Dedicated To Bobby Jameson" (ακολούθησαν τα "Time To Live" και "Feels Like Heaven"). Το κομμάτι κυκλοφόρησε στις 18 Αυγούστου σε 7" single από την Mexican Summer, με b-side το "Ode To The Goat (Thank You)" που είναι πλέον διαθέσιμο προς ακρόαση.

Στις 15 Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί ο νέος δίσκος του Ariel Pink από την Mexican Summer. Μετά τα "Time To Live" και "Another Weekend", το "Feels Like Heaven" αποτελεί το τρίτο single από το επερχόμενο "Dedicated To Bobby Jameson". Δείτε το βίντεο του κομματιού παρακάτω:

Έχουν περάσει τρία χρόνια από το τελευταίο προσωπικό άλμπουμ του Ariel Pink με τίτλο "Pom Pom".  To 2015 o Pink συνεργάστηκε με τον Dev Hynes των Blood Orange, για την μουσική της ταινίας "Heaven Knows What". Φέτος επιστρέφει με νέο δίσκο, ο οποίος θα ονομάζεται "Dedicated To Bobby Jameson" και θα κυκλοφορήσει στις 15 Σεπτεμβρίου από την Mexican Summer. Πρώτο single αποτελεί το κομμάτι "Another Weekend", που θα κυκλοφορήσει σε 7" μαζί με το "Ode To The Goat (Thank You)" στις 18 Αυγούστου. Δείτε το βίντεο του κομματιού σε σκηνοθεσία του Grant Singer:

Η Tamaryn ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει στις 28 Αυγούστου το τρίτο της άλμπουμ με τίτλο "Cranekiss", για άλλη μια φορά από την Mexican Summer (διαβάστε το αφιέρωμα στην νεοϋορκέζικη δισκογραφική εταιρεία εδώ). Στο δίσκο συμμετέχει ο Shaun Durkan των Weekend, ενώ την παραγωγή έχει αναλάβει ο, γνωστός και από την συνεργασία του με τον Ariel Pink, Jorge Elbrecht. To "Last" αποτελεί το νέο κομμάτι που κάνει διαθέσιμο η Tamaryn από την επερχόμενη δουλειά της, το οποίο μπορείτε να το τσεκάρετε παρακάτω:

Μπορεί να είναι αρκετά κλισέ, αλλά είναι αλήθεια ότι αρκετά άλμπουμ που κυκλοφορούν κάθε Ιανουάριο ξεχνιούνται πιο εύκολα και παραλείπονται στο τέλος της κάθε χρονιάς. Φυσικά με κομμάτια όπως το "Continental Shelf" από το ομώνυμο ντεμπούτο τους, οι Viet Cong δείχνουν ότι δύσκολα θα αποτελέσουν μια τέτοια περίπτωση. Ο πρώτος δίσκος της Καναδέζικης μπάντας είναι διαθέσιμος εδώ και δέκα μέρες από την Jagjaguwar, ο οποίος έρχεται να ενισχύσει τις εξαιρετικές εντυπώσεις που άφησε το περσινό τους ΕΡ "Cassette", που κυκλοφόρησε από την Mexican Summer. Μπορεί να δείτε το επίσημο βίντεο του "Continental Shelf", σε σκηνοθεσία του Yoonha Park, παρακάτω:

Δεν είναι η Captured Tracks η μοναδική Νεοϋορκέζικη δισκογραφική εταιρία που συμπλήρωσε φέτος πέντε χρόνια ζωής, αλλά και η Mexican Summer. Μάλιστα το γιόρτασε με παρόμοιο τρόπο με την εταιρία του Mike Sniper, διοργανώνοντας δηλαδή ένα διήμερο φεστιβάλ με την συμμετοχή ονομάτων όπως οι Spiritualized, Ariel Pink, The Fresh & Onlys και πολλών ακόμα. Ανάμεσα στις πολλές αξιόλογες κυκλοφορίες της, θεωρώ κορυφαία αυτή των Light Asylum και του περσινού electro-goth ομώνυμου ντεμπούτο τους (συγκρότημα που είδαμε και ζωντανά φέτος τον Μάιο στην Αθήνα). Από την Mexican Summer, που ξεκίνησε σαν ένα παράπλευρο project από την Kemado Records πριν την ξεπεράσει σε αναγνωρισιμότητα και πωλήσεις, έχουν κυκλοφορήσει δουλειές συγκροτήματα όπως οι Haunted Graffiti του Ariel Pink, Washed Out, Oneohtrix Point Never, ο Kurt Vile και ο Tim Hecker ενώ αποτέλεσε και στέγη των πρώτων singles από γκρουπ όπως οι Weekend (που θα δούμε σε λίγες μέρες στην χώρα μας), οι Cold Showers και οι Young Prisms. Κάποια από τα πιο δυνατά και σταθερά χαρτιά της εταιρίας αποτελούν οι shoegazers No Joy, το surf pop συγκρότημα των Best Coast, το Νεοζηλανδέζικο σχήμα των Tamaryn, οι synth/ chillwavers Part Time και πιο πρόσφατα οι indie rock μπάντες των The Fresh & Onlys και The Soft Pack. Επίσης το "Lucifer" των psych Peaking Lights συμπεριλήφθηκε σε αρκετές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της περσινής χρονιάς. Φέτος έχουν ξεχωρίσει οι δουλειές των No Joy, Autre Ne Veut, του Connan Mockasin αλλά και η συνεργασία του Ariel Pink με τον Jorge Elbrecht.

Η είδηση για την συναυλία των Light Asylum αποτελεί ίσως το αποκορύφωμα μιας περιόδου μερικών μηνών που μας επισκέφτηκαν μπάντες των οποίων τα άλμπουμ ξεχώρισαν από την περσινό δισκογραφικό σύνολο (The Soft Moon, Paul Banks, Swans, Twilight Sad, A Place To Bury Strangers, O. Children, I Like Trains...). Πριν εμφανιστεί το δίδυμο από το Μπρούκλιν, προηγήθηκε αυτή των Bella Fuzz. Οι κοπέλες, που στηρίζονται στο τρίπτυχο φωνή-κιθάρα-προηχογραφημένα beats τα οποία κυμαίνονταν από χορευτικά σε πιο "βρώμικα", μας παρουσίασαν την feelgood εκδοχή της pop τους, με πολύ ενέργεια και party διάθεση και με την οποία δύσκολα κανείς δεν θα περάσει καλά σε κάποιο μπαράκι. Φυσικά η διασκευή τους στο "Like A Prayer" της  Madonna δεν πρόσφερε κάτι διαφορετικό, και προσωπικά την βρήκα μια ατυχή επιλογή. 

Οι Light Asylum (και αφού μάλλον είχαν περάσει μια βόλτα από την Ακρόπολη όπως φαίνεται και από την φωτογραφία που ανέβασαν στην facebook ιστοσελίδα τους) εμφανίστηκαν στην σκηνή του DeathDisco, το οποίο είχε σχεδόν γεμίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή, λίγο πριν τις έντεκα με το "Hour Fortress", και συνέχισαν παίζοντας με την σειρά τα τέσσερα πρώτα κομμάτια του ομώνυμου ντεμπούτο τους. Αν ακούγοντας τον δίσκο τους για πρώτη φορά αυτό που ξεχωρίζει είναι τα απίστευτα φωνητικά της Shannon Funchess, ζωντανά αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο. Αυτή η φωνή, αυτή η φωνή... Σκηνικά θεωρώ ότι ακόμα και αν κάποιος αλυσόδενε την Funchess, πάλι θα έβγαζε περισσότερη ενέργεια από τους περισσότερους σύγχρονους frontmen/ frontwomen. Πριν κοπάσει ο θόρυβος του "Heart Of Dust", μας "χτύπησαν" με το "Dark Allies" και τον ανάλογο χαμό να ακολουθεί, αφού παραμένει το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι τους (προέρχεται από το ΕΡ του 2010 "In Tension"). Ο κόσμος όμως ανταποκρίθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του live, μιας και φάνηκε ότι ήξερε πού καλά γιατί ήρθε. Η πρώτη ήρεμη στιγμή της συναυλίας ήρθε με το "Sins Of The Flesh", ενώ ακολούθησε άλλο ένα τραγούδι του "In Tension", το "Skull Fuct". Μετά τα "At Will" και "Knights and Week Ends", έκλεισαν ιδανικά, και χωρίς encore, το σχεδόν ωριαίο σετ τους με τα "End of Days" και "A Certain Person". Όπως μου εκμυστηρεύτηκε ο Bruno Coviello Jr. μετά το live, επιθυμία της μπάντας είναι να κυκλοφορήσει ένα νεό ΕΡ στις αρχές της επόμενης χρονιάς, οπότε φαντάζομαι ότι θα μας απασχολήσουν αρκετά και στο μέλλον. Οι Light Asylum μας έδωσαν μια από τις ιδιαίτερες συναυλιακές ώρες, προσωπικά η καλύτερη μετά από αυτή των The Soft Moon, με μια ένταση που σπάνια συναντάς σε συναυλίες ηλεκτρονικής μουσικής.

Setlist:

1. Hour Fortress 

2. Pope Will Roll 

3. IPC 

4. Heart of Dust 

5. Dark Allies 

6. Sins of the Flesh 

7. Skull Fuct 

8. At Will 

9. Knights and Week Ends 

10. End of Days 

11. A Certain Person 

Το δίδυμο των Light Asylum αφού τράβηξε την προσοχή του μουσικού τύπου με το ΕΡ "In Tension" το 2011, κυκλοφόρησε πέρσι τον πρώτο του ομώνυμο δίσκο, που για μένα αποτέλεσε το καλύτερο ντεμπούτο και μια από τις αξιόλογες κυκλοφορίες για το 2012. Στις 26 Μαΐου 2013 θα βρεθούν στη σκηνή του Death Disco, για μια μοναδική συναυλία, για την οποία όμως δεν έχουμε ακόμα περισσότερες πληροφορίες. Οι Light Asylum, μετά τους The Soft Moon οι οποίοι θα βρίσκονται στο Gagarin την Παρασκευή, είναι ακόμα μια μπάντα που επισκέπτεται τη χώρα μας μέσα σε λίγους μήνες, και μαζί με τους A Place To Bury Strangers, O. Children, The Twilight Sad και Paul Banks ανήκουν στη λίστα με τις κορυφαίες δέκα δισκογραφικές δουλειές που ξεχώρισα από την περσινή χρονιά.