POEt'S Best of 2012 Part.IV: No.1 - 10
Φεβρουαρίου 05, 2013
Πέρσι ήταν οι δίσκοι των John Maus, She Wants Revenge και Peter Murphy που πραγματικά έλιωσα και σημάδεψαν το 2011 για μένα, ενώ το 2010 αυτοί των Interpol, O. Children, αλλά και το ντεμπούτο των The Soft Moon. Δυο χρόνια μετά πάλι ο δίσκος των The Soft Moon έρχεται σε μια χρονιά, που μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσα ότι παρόλο που είχε αρκετούς καλούς δίσκους, δεν υπήρξε κάποιος τόσο ξεχωριστός. Η αλήθεια είναι, ότι στα τέλη Νοεμβρίου δεν πίστευα να "γυρίσει" η κατάσταση, ούτε να υπάρξει κάποια αλλαγή στην λίστα με τα καλύτερα του 2012 που παρουσίασα στη blogovision, αλλά και στο Sonik #82, όμως μετά από δυο μήνες στο repeat στην επιλογή play all (αλλά και λόγω καθυστερημένης αρχικής ακρόασης), μόνο επιπόλαιη δεν μου φαίνεται πλέον η επιλογή του "Zeros".
Τα καλύτερα άλμπουμ του 2012:
1. The Soft Moon - Zeros : Από το ντεμπούτο τους το 2010 και το "Zeros", μεσολάβησε πέρσι το "Total Decay", το καλύτερο ΕΡ εκείνης της χρονιάς. Στον πρώτο δίσκο σε κολλάει η ηχητική επίθεση, αλλά εδώ ο Vasquez επικεντρώνεται στα κομμάτια. Και αποδεικνύεται ότι τα καταφέρνει ιδιαιτέρως καλά, μιας και κανένα κομμάτι του άλμπουμ δεν υπολείπεται, με το post-punkικό "Insides" να οδηγεί, και τα "Machines", "Die Life", "Want" και φυσικά το εφιαλτικό ομώνυμο να ακολουθούν. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Zeros" εδώ.
2. The Smashing Pumpkins - Oceania : Ο Billy Corgan βρίσκεται στην καλύτερη φάση του, πιθανώς μετά το "Adore", και πολύ απλά είναι ο δίσκος που άκουσα περισσότερο μέσα στο 2012 (μπορείτε να διαβάσετε την άποψή μου για το "Oceania" εδώ).
3. Light Asylum - Light Asylum : Ένας electro-goth δίσκος, με μεγάλο ατού τις απίστευτες φωνητικές επιδόσεις της Shannon Funchess, και κομματάρες όπως τα "Heart Of Dust", "IPC", "Angel Tongue" και "Shallow Tears". Σίγουρα πρόκειται για ένα δυναμικό, σε στιγμές χορευτικό άλμπουμ, που πατάει γερά στα dark 80s, αλλά παρουσιάζει παράλληλα, μεγάλο ενδιαφέρον και στιχουργικά.
.jpg)
4. O. Children - Apnea : Οι O. Children θα μπορούσαν απλώς να επαναλάβουν για τον δεύτερο δίσκο τους, την συνταγή του προ διετίας καταπληκτικού ντεμπούτου τους, αλλά αντί γιαυτό προσπαθούν να εξελίσσουν τον ήχο τους, ενσωματώνοντας από britpop μέχρι stoner στοιχεία. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, ενώ όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πριν από περίπου ένα μήνα, είναι και μια το ίδιο καλή live μπάντα. Διαβάστε τι έγινε στην πρόσφατη εμφάνιση των O. Children στην Αθήνα εδώ, όπως και το album review του "Apnea" εδώ.
5. Trust - TRST : Πέρυσι η Maya Postepski συμμετείχε σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2011, το "Feel It Break" των Austra, και φέτος το ξαναπραγματοποιεί παρέα με τον Robert Alfons και το ντεμπούτο των Trust. Σκοτεινές μελωδίες, νεορομαντικές ατμόσφαιρες, πάντα με ηλεκτρονική διάθεση και ήχο πολύ κοντά σε αυτόν των Austra, αν και σαφώς πιο χορευτικός. Διαβάστε πιο αναλυτικά την άποψή μου για το άλμπουμ των Trust εδώ.
6. A Place To Bury Strangers - Worship : Το "Worship" έρχεται σαν συνέχεια του "Onwards To The Wall" (το καλύτερο ΕΡ που άκουσα φέτος), και βρίσκει τους A Place To Bury Strangers να μειώνουν λίγο τον θόρυβο προς χάριν πιο Curικών και γενικότερα νεοκυματικών μελωδιών, με το αποτέλεσμα όμως να μένει το ίδιο εντυπωσιακό όπως και στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Διαβάστε για την φετινή εμφάνιση των Νεοϋορκέζων θορυβοποιών στην χώρα μας εδώ, αλλά και το album review του "Worship" εδώ.
7. Holograms - Holograms : Μετά από την περσινή ηχητική επίθεση των Iceage, το ομώνυμο άλμπουμ των επίσης Σουηδών Holograms λειτουργεί σαν χρονοκάψουλα πίσω στα 80s και την post-punk σκηνή. Τα στοιχεία από μπάντες όπως οι Buzzcocks, οι Joy Division ή άλλα γκρουπ της Factory Records είναι εμφανή, παρουσιάζονται όμως με μια αρκετά φρέσκια οπτική. Η αλήθεια είναι ότι από αυτόν τον δίσκο και πάνω, όλα τα άλμπουμ θα μπορούσαν να βρίσκονται σε οποιαδήποτε θέση και η κατάταξή μου βασίστηκε σε λεπτομέρειες.
8. The Twilight Sad - No One Can Ever Know : Οι The Twilight Sad υιοθετούν μια πιο ηλεκτρονική στάση για το τρίτο τους δίσκο, πιο κοντά σε αυτή των Editors του τελευταίου άλμπουμ, και θεωρώ ότι μας προσφέρουν την καλύτερη δουλειά τους ως τώρα. Οπότε με ιδιαίτερη χαρά άκουσα το νέο της ανακοίνωσης της συναυλίας τους στα μέρη μας. Διαβάστε το album review του "No One Can Ever Know" εδώ.
9. DIIV- Oshin : Ο δίσκος των DIIV είναι άλλη μια αξιόλογη κυκλοφορία που μας έρχεται από την Captured Tracks φέτος. Η μπάντα από το Brooklyn ενσωματώνει στον ήχο της, στοιχεία από το shoegaze ήχο των 90s και από τον wave των 80s, δημιουργώντας κάποια από τα πιο όμορφα κομμάτια που άκουσα μέσα στη χρονιά, όπως τα singles "Doused" και "How Long Have You Known".
10. Paul Banks - Banks : Δεύτερος προσωπικός δίσκος για τον Paul Banks, και ότι δεν κατάφερε με το "Julian Plenti…Is Skyscraper" του 2009, να ξεφύγει δηλαδή από την σκιά των Interpol, το πετυχαίνει με το "Banks". Σε ένα γεμάτο άλμπουμ ο Banks προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από τον ήχο που τον έχουμε γνωρίσει, και ως ένα σημείο τα καταφέρνει, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν ακόμα και τα instrumental κομμάτια του.
POEt'S Best of 2012 Part.III: No.11 - 20
POEt'S Best of 2012 Part.II : No.21 - 30
POEt'S Best of 2012 Part.I : No.31 - 40
POEt'S Best of 2012 Part.II : No.21 - 30
POEt'S Best of 2012 Part.I : No.31 - 40
Τα καλύτερα τραγούδια του 2012:
1. The Soft Moon - Insides
2. DIIV - Doused
3. Arctic Monkeys - R U Mine?
4. The Smashing Pumpkins - The Celestials
5. O. Children - Red Like Fire
6. Light Asylum - IPC
7. Naomi Punk - Burned Body
8. The I.D. - Age Anti-Age
9. Savages – Flying To Berlin
10. The Maccabees - Forever I've Known
Καλύτερο ΕΡ του 2012: A Place To Bury Strangers - Onwards to the Wall
Καλύτερο live για το 2012: Kasabian 27 Ιουνίου 2012 (Δυστυχώς όχι όλο το Ejekt καθώς υπήρξε, και η πιο βαρετή πεθαίνεις, εμφάνιση των James. Διαβάστε τι έγινε στο φετινό Ejekt εδώ).
Τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2012:
-. We Came From Waters - Unfamous Quotes (Διαβάστε την συνέντευξη των We Came From Waters στο POEt'S SOUND εδώ)
2. MechAnimal – MechAnimal
3. Liebe - Somewhere in time
4. Monsieur Minimal - Minimal to Maximal
5. Marsheaux - E-Bay Queen Is Dead
Τα πιο απογοητευτικά άλμπουμ του 2012:
1. Muse - The 2nd Law (Δεν νομίζω ότι προκαλεί μεγάλη έκπληξη αυτή η θέση. Διαβάστε το album review εδώ)
2. The Ting Tings – Sounds From Nowheresville (Απλά τραγικό)
3. Gossip – A Joyful Noise ( Η εμπορικές κατευθύνσεις της Beth Ditto δεν βγαίνουν σε καλό σε μια μπάντα που κυκλοφόρησε 2 πολύ καλούς δίσκους)
4. No Doubt – Push & Shove (Παίζει τα solo της Gwen να είναι καλύτερα)
5. The Cribs - In the Belly of the Brazen Bull (Ποτέ δεν κατάλαβα το ντόρο γύρω από το ονομά τους. US pop-punk της σειράς βρετανικής όμως καταγωγής)
6. The Enemy – Streets In The Sky ( Μια από τα ίδια)
7. Garbage – Not Your Kind of People (Δεν προσφέρει τίποτα νέο)
8. Maximo Park - The National Health (Δεν δικαιώνουν τις προσδοκίες που άφησαν οι πρώτες κυκλοφορίες τους)
8. The View - Cheeky For A Reason (Μια από τα ίδια)
10. Citizens! - Here We Are (Περίμενα περισσότερα από απλώς μια Franz Ferdinand κόπια και 1,2 καλές στιγμές)
Τα καλύτερα του 2011
Τα καλύτερα του 2010
Τα καλύτερα του 2009
5. Marsheaux - E-Bay Queen Is Dead
Τα πιο απογοητευτικά άλμπουμ του 2012:
1. Muse - The 2nd Law (Δεν νομίζω ότι προκαλεί μεγάλη έκπληξη αυτή η θέση. Διαβάστε το album review εδώ)
2. The Ting Tings – Sounds From Nowheresville (Απλά τραγικό)
3. Gossip – A Joyful Noise ( Η εμπορικές κατευθύνσεις της Beth Ditto δεν βγαίνουν σε καλό σε μια μπάντα που κυκλοφόρησε 2 πολύ καλούς δίσκους)
4. No Doubt – Push & Shove (Παίζει τα solo της Gwen να είναι καλύτερα)
5. The Cribs - In the Belly of the Brazen Bull (Ποτέ δεν κατάλαβα το ντόρο γύρω από το ονομά τους. US pop-punk της σειράς βρετανικής όμως καταγωγής)
6. The Enemy – Streets In The Sky ( Μια από τα ίδια)
7. Garbage – Not Your Kind of People (Δεν προσφέρει τίποτα νέο)
8. Maximo Park - The National Health (Δεν δικαιώνουν τις προσδοκίες που άφησαν οι πρώτες κυκλοφορίες τους)
8. The View - Cheeky For A Reason (Μια από τα ίδια)
10. Citizens! - Here We Are (Περίμενα περισσότερα από απλώς μια Franz Ferdinand κόπια και 1,2 καλές στιγμές)
Τα καλύτερα του 2011
Τα καλύτερα του 2010
Τα καλύτερα του 2009
0 Comments