Οι Parquet Courts ανακοίνωσαν το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Sympathy For Life", το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 22 Οκτωβρίου από τη Rough Trade, τρία χρόνια μετά το "Wide Awake!". Παράλληλα αποκάλυψαν και το νέο τους κομμάτι που ονομάζεται "Black Widow Spider", για το οποίο δημοσιοποίησαν ένα animated video από τον Shayne Ehman. Ο Andrew Savage δήλωσε ότι γι' αυτό προσπάθησε να πετύχει έναν ήχο ανάμεσα σε Can, Canned Heat και This Heat.
Το τελευταίο άλμπουμ των Parquet Courts ήταν το "Human Performance", που κυκλοφόρησε πριν από δυο χρόνια. Πέρσι ο κιθαρίστας/ τραγουδιστής του σχήματος, Andrew Savage, παρουσίασε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ. Φέτος οι Parquet Courts επανέρχονται με νέο δίσκο, σε παραγωγή του Danger Mouse, ο οποίος ονομάζεται "Wide Awake!" και θα είναι διαθέσιμος στις 18 Μαΐου από την Rough Trade Records. Πρώτο single από το επερχόμενο άλμπουμ αποτελεί το κομμάτι "Almost Had To Start A Fight/In And Out Of Patience", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε στο βίντεο που ακολουθεί.
Wide Awake! Tracklist:
01. Total Football
02. Violence
03. Before the Water Gets Too High
04. Mardi Gras Beads
05. Almost Had to Start a Fight/In And Out of Patience
06. Freebird II
07. Normalization
08. Back to Earth
09. Wide Awake
10. NYC Observation
11. Extinction
12. Death Will Bring Change
13. Tenderness
Οι μίνι κυκλοφορίες ήταν πάντα ένας αρκετά δημοφιλής τρόπος παρουσίασης νέου υλικού. Τα τελευταία χρόνια αυτό δεν περιορίζεται σε μικρά, ή καλύτερα νέα, συγκροτήματα που κάνουν το ξεκίνημα τους, αλλά όλα και περισσότερα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου επιλέγουν να κυκλοφορούν μίνι δίσκους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Nine Inch Nails που χρησιμοποιούν, για άλλη μια φορά, τα EPs ως το προτιμώμενο μέσο κυκλοφορίας. Έτσι και φέτος άκουσα εξαιρετικά πολλά αξιόλογα EP, όμως τα δέκα κορυφαία που ξεχώρισα είναι:
10. Exploded View - Summer Came Early (Sacred Bones)
09. David Bowie - No Plan (Columbia)
08. Anohni - Paradise (Rough Trade Records)
07. Houses Of Heaven - Remnant (Felte Records)
06. Rope Sect - Personae Ingratae (Caligari Records)
05. Future Faces - Revolt (Throatruiner Records)
04. Ritual Howls - Their Body (Felte Records)
03. Fearing - A Life Of None (Funeral Party Records)
02. Chastity - Chains (Captured Tracks)
01. Nine Inch Nails - Add Violence (The Null Corporation)
Διαβάστε επίσης:
Πριν από λίγο καιρό η Anohni ανακοίνωσε το νέο της EP με τίτλο "Paradise", το οποίο θα είναι διαθέσιμο στις 17 Μαρτίου από την Rough Trade Records. Αυτή η κυκλοφορία έρχεται μετά το εξαιρετικό "Hopelessness" (album review), ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της περσινής χρονιάς. Δείτε παρακάτω το νέο βίντεο της Anohni για το ομώνυμο κομμάτι από το επερχόμενο EP, στο οποίο πρωταγωνιστεί η Eliza Douglas σε σκηνοθεσία του Colin Whitaker.
Το πιο αισιόδοξο μουσικό μήνυμα που προέκυψε από το 2016 είναι το γεγονός ότι οι συνολικές πωλήσεις άλμπουμ αυξήθηκαν σε σημαντικό βαθμό. Το μεγαλύτερο ρόλο σε αυτό έπαιξε η αύξηση στις πωλήσεις βινυλίων σε Αγγλία, που οφείλεται κυρίως στον David Bowie, και Αμερική. Αλλά και οι πωλήσεις cd κρατήθηκαν σε καλά επίπεδα παρά μια σχετική μείωση, που ήταν όμως πολύ μικρότερη σε σχέση με αυτή των ψηφιακών πωλήσεων. Τα περισσότερα cd το 2016 πάντως, όσο απίστευτο και αν ακούγεται, πούλησε το "225: The New Complete Edition" box set του Mozart!
No.20 David Bowie - ★ (Columbia): Σίγουρα ένα άλμπουμ (όπως το ★ αλλά και αυτά των Cave, Cohen) μπορεί εύκολα να αποθεωθεί όταν συνοδεύεται από τόσο τραγικά γεγονότα. Το τελευταίο όμως δισκογραφικό μνημείο του David Bowie αποδεικνύεται μια πολύ καλή δουλειά που βγάζει τον πιο πειραματικό χαρακτήρα του Βρετανού και καταφέρνει να ανταποκριθεί στο βάρος που το συντροφεύει. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το τελευταίο άλμπουμ David Bowie εδώ.
No.19 Ritual Howls - Into Τhe Water (Felte): Η δεύτερη δουλειά των Ritual Howls αποτέλεσε μια από τις πιο θετικές δισκογραφικές εκπλήξεις του 2014 και άνετα μια από τις κορυφαίες darkwave κυκλοφορίες της χρονιάς (μπορείτε να διαβάσετε το album review εδώ). Το "Into Τhe Water" που παρουσίασε το σχήμα φέτος, και πάλι από την Felte Records, μπορεί να μην προσεγγίζει τα επίπεδα του "Turkish Leather", αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει εξαιρετικές στιγμές όπως αυτές εντοπίζονται στα κομμάτια "Nervous Hands", "Park Around The Corner" και "Going Upstate".
Ακούστε: "Going Upstate", "Park Around The Corner"
No.18 Anohni - Hopelessness (Rough Trade): Η Anohni (ή αλλιώς ο Antony Hegarty όπως ήταν γνωστός μέχρι πρότινος) αφήνει στην άκρη τις βαριές ατμόσφαιρες και την art rock μελαγχολία του δέσποζε στις δουλειές του προηγούμενου σχήματός της, για χάρη ενός πιο ηλεκτρονικού ήχου και σε στιγμές χορευτικού. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ευχάριστο ή χαρούμενο άλμπουμ, αλλά αρκετά σκληρό μιας και πραγματεύεται θέματα όπως η θρησκεία, η οικολογική καταστροφή, η διαφθορά στην πολιτική και οι παρικμάζουσες αξίες. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Hopelessness" εδώ.
No.17 Dead - Voices (Manic Depression): Μπορεί τελευταία να γίνονται γνωστά όλο και περισσότερα γαλλικά coldwave/ shoegaze συγκροτήματα, αλλά υπάρχει μια μακριά παράδοση από αξιόλογα darkwave γκρουπ από τη συγκεκριμένη χώρα. Πέρσι ήταν οι Future που το άλμπουμ τους "Horizons" αποτέλεσε μια από τις καλύτερες δουλειές του 2015. Φέτος έρχονται οι Dead, ένα σχήμα για το οποίο είχα αναφερθεί εδώ, να ξεχωρίσουν με τον δίσκο με τίτλο "Voices", από την Manic Depression, που φέρνει επιρροές από Suicide μέχρι New Order.
No.16 FEWS - Means (PIAS Recordings): Το "Means" αποτελεί το πολύ αξιόλογο ντεμπούτο του σουηδικού post-punk συγκροτήματος των FEWS. Μάλιστα θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό αν αποτελούνταν από περισσότερα κομμάτια σαν τα εξαιρετικά τέσσερα που ανοίγουν τον δίσκο. Θα τον πρότεινα ιδιαίτερα στους φίλους του ήχου των DIIV, που δεν "χόρτασαν" με το φετινό άλμπουμ των Νεοϋορκέζων. Στο "Means" περιλαμβάνεται και το κομμάτι "Zlatan", που οι FEWS έγραψαν προς τιμήν του Σουηδού ποδοσφαιριστή Zlatan Ibrahimovich.
Ακούστε: "The Zoo", "100 Goosebumps"
No.15 Adult Books - Running From The Blows (Lolipop Records): Οι Καλιφορνέζοι Adult Books δείχνουν ότι έχουν επηρεαστεί τόσο από την indie/ post-punk σκηνή των 80s, όσο και από την punk της αντίστοιχης περιόδου. Το σημαντικότερο όπλο τους όμως, είναι ότι ξέρουν να σκαρώνουν κολλητικές ποπ μελωδίες. Η ανάμιξη surf rock και garage στοιχείων, όπως και ότι σε στιγμές ακούγονται σαν οι The Cure να διασκευάζουν Ramones, καθιστά το "Running From The Blows" ένα απόλυτα απολαυστικό αποτέλεσμα, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
Ακούστε: "Suburban Girlfriend", "Casual Wrecks"
No.14 Soft Kill - Choke (Profound Lore Records): Οι Soft Kill βρίσκονται σε μια πολύ καλή φάση της καριέρας τους και αυτό αποδεικνύεται και με το νέο τους άλμπουμ. Το "Choke" που έρχεται μόλις ένα χρόνο μετά το εξαιρετικό "Heresy", συνεχίζει ακριβώς από εκεί που σταμάτησε η τελευταία τους δουλειά και περιλαμβάνει και μια συμμετοχή από τον Mark Burgess των The Chameleons. Πάντως το καλύτερο κομμάτι από τον νέο δίσκο των Soft Kill είναι το "Whirl", που αποτέλεσε το b-side του φανταστικού περσινού single "Selfish Love".
No.13 White Lies - Friends (BMG): Μπορεί οι White Lies με το "Friends" να ήθελαν να στοχεύσουν σε μεγαλύτερα ακροατήρια, αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι η συγκεκριμένη δουλειά μπορεί να ακουστεί πέρα από τον κύκλο των πιστών φίλων τους. Δεν είναι ότι ο νέος δίσκος τους δεν αποτελείται από καλά κομμάτια, αλλά έχουν θαφτεί κάτω από έναν wannabe Killers ήχο και άλλοτε από μια αρκετά ξεπερασμένη 80s ποπ παραγωγή. Μπορείτε να διαβάσετε τη γνώμη μου για το "Friends" εδώ, όπως και για την πρόσφατη εμφάνιση της μπάντας στην Αθήνα εδώ.
Ακούστε: "Summer Didn't Change A Thing", "Take It Out On Me"
No.12 Iggy Pop - Post Pop Depression (Loma Vista Recordings): Ο Iggy Pop με το "Post Pop Depression" όχι μόνο δεν απογοητεύει, αφού περιέχει μερικές από τις καλύτερες στιγμές του τα τελευταία χρόνια, αλλά παρουσιάζει έναν απολαυστικό δισκογραφικό κλείσιμο αν όντως αυτό αποτελέσει το τελευταίο άλμπουμ του. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά το album review του "Post Pop Depression" εδώ.
No.11 Savages - Adore Life (Matador): Εκεί που πριν λίγα χρόνια πήραν τα κομμάτια του "Silence Yourself" και τα ανέδειξαν live, το "Adore Life" έγινε με γνώμονα τη ζωντανή τους εμφάνιση των Savages. Αφού είδαν ποια στοιχεία δουλεύουν live, έστησαν τα κομμάτια της νέας τους δουλειάς ώστε να εξυπηρετούν το σκοπό αυτό που αποτελεί το δυνατό τους χαρτί. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την ανάρτηση για το "Adore Life" εδώ.
Ακούστε: "The Answer", "Adore"
Διαβάστε επίσης:
Η Anohni κατάφερε να κερδίσει κοινό και κριτικούς με το πολύ αξιόλογο και υπερβολικά φορτισμένο συναισθηματικά περσινό ντεμπούτο της. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Hopelessness εδώ. Σαν συνέχεια του πρώτου δίσκου, θα κυκλοφορήσει στις 17 Μαρτίου από την Rough Trade Records το νέο EP της Anohni με τίτλο "Paradise". Μπορείτε να δείτε το tracklist αλλά και να ακούσετε το ομώνυμο κομμάτι από τη νέα κυκλοφορία παρακάτω:
1. In My Dreams
2. Paradise
3. Jesus Will Kill You
4. Enemy
5. Ricochet
6. She Doesn’t Mourn Her Loss
Η Anohni (ή αλλιώς ο Antony Hegarty όπως ήταν γνωστός μέχρι πρότινος) αφήνει στην άκρη τις βαριές ατμόσφαιρες και την art rock μελαγχολία του δέσποζε στις δουλειές του προηγούμενου σχήματός της, για χάρη ενός πιο ηλεκτρονικού ήχου και σε στιγμές χορευτικού. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ευχάριστο ή χαρούμενο άλμπουμ, αλλά αρκετά σκληρό μιας και πραγματεύεται θέματα όπως η θρησκεία, η οικολογική καταστροφή, η διαφθορά στην πολιτική και οι παρικμάζουσες αξίες. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Hopelessness" εδώ.
Key Track: "4 Degrees"
The story so far:
To "4 Degrees" προέρχεται, πολύ δικαιολογημένα, από ένα από τα πιο πολυσυζητημένα άλμπουμ της φετινής χρονιάς μέχρι τώρα, το "Hopelessness" της Anohni (ή αλλιώς Antony Hegarty όπως ήταν γνωστή μέχρι πρόσφατα). Το ντεμπούτο της παρουσιάσει εξαιρετικό ενδιαφέρον και το album review του μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Η Anohni στο "4 Degrees" εκφράζει της ανησυχίες της για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, ντύνοντας ιδανικά αυτό το μαγικό κομμάτι.
Η αναδρομή στις μουσικές των προηγούμενων δεκαετιών είναι κάτι που μου έχει γίνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια. Η αρχή φέτος γίνεται από το 1986, μια χρονιά που η κυρίαρχη μουσική μόδα, το new wave, καλά κρατεί, ενώ η δεύτερη british invasion συνεχίζεται με τα βρετανικά συγκροτήματα να κυριαρχούν στα charts και στις δυο άκρες του Ατλαντικού. Δίσκοι ορόσημα κυκλοφορούν για πάρα πολλές σκηνές, από την pop μέχρι την metal. Ιδίως για τον "βαρύ" ήχο οι Iron Maiden, Metallica, Megadeth και Slayer παρουσιάζουν άλμπουμ - σταθμούς που μνημονεύονται μέχρι σήμερα. Αλλά αυτό που θα ξεχώριζα από τη συγκεκριμένη χρονιά θα ήταν το τρίτο και κορυφαίο άλμπουμ των The Smiths, που τον Ιούνιο που μας πέρασε συμπλήρωσε 30 χρόνια από την κυκλοφορία του. Το κορυφαίο όμως μουσικό νέο - "κουτσομπολιό" ανήκει, απροσδόκητα, στον Andrew Eldritch των The Sisters Of Mercy που πρόλαβε να καπαρώσει το όνομα Sisterhood για το νέο του άλμπουμ, αφήνοντας τους Wayne Hussey και Craig Adams να συνεχίσουν ως The Mission. Αξίζει επίσης να αναφέρω τα εξαιρετικά άλμπουμ των Talk Talk, REM, The Chameleons, Sonic Youth, PiL, Beastie Boys, New Model Army και των This Mortal Coil που δεν μου χώρεσαν στην παρακάτω λίστα, Τέλος το 1986 είναι η χρονιά που κυκλοφόρησε ο εθνικός μπασκετικός μας ύμνος, δηλαδή το "Final Countdown" των Europe...
09. Clan of Xymox - Medusa (4AD Records)
08. Siouxsie and the Banshees - Tinderbox (Geffen Records)
07. The Mission - Gods Own Medicine (Mercury Records)
07. The Mission - Gods Own Medicine (Mercury Records)
05. Felt - Forever Breathes the Lonely Word (Creation Records)
04. Depeche Mode - Black Celebration (Mute)
03. The Sisterhood - Gift (Merciful Release)
02. New Order - Brotherhood (Factory Records)
01. The Smiths - The Queen Is Dead (Rough Trade)
Διαβάστε ακόμα:
Top 10: Τα καλύτερα άλμπουμ του 1984
Διαβάστε ακόμα:
Top 10: Τα καλύτερα άλμπουμ του 1984
Η αλήθεια είναι ότι αν εξαιρέσω κάποιες λίγες περιπτώσεις, δεν ήταν πολλά τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2016 και με κέρδισαν μέχρι τώρα. Οι περισσότερες δισκογραφικές δουλειές κατάφεραν να κρατήσουν το ενδιαφέρον μου για μερικά κομμάτια, αλλά ελάχιστες για το συνολικό αποτέλεσμα που παρουσίασαν. Σίγουρα είναι νωρίς να βγάζω συμπεράσματα, ιδίως όταν την φετινή χρονιά αναμένονται άλμπουμ από μπάντες όπως οι Nick Cave And The Bad Seeds, White Lies, Preoccupations, Pixies και τόσες ακόμα. Προσπάθησα να ξεχωρίσω δέκα από τους δίσκους που κυκλοφόρησαν το πρώτο μισό του έτους (μέχρι και τέλη Ιουνίου) και άκουσα περισσότερο, με την παρακάτω κατάταξη να προκύπτει βάση της ημερομηνίας κυκλοφορίας τους.
Η Anohni αποτελεί το νέο όνομα που έχει υιοθετήσει ο Antony Hegarty, που μας έχει προσφέρει τόσες αξιόλογες δουλειές με τους Antony And The Johnsons. Ιδίως οι δραματικές ερμηνείες στο άλμπουμ "I Am A Bird Now", που κέρδισε και το βραβείο Mercury Prize, μάγεψαν μεγάλο μέρος του μουσικόφιλου κοινού. Ακόμα και οι συνεργασίες της είναι αξιομνημόνευτες, με χαρακτηριστικότερη αυτή με τους Hercules & Love Affair στο εξαιρετικό "Blind". Η Anohni για το "Hopelessness" επιστρατεύει την βοήθεια των παραγωγών Daniel Lopatin, πιο γνωστός ως Oneohtrix Point Never, και του Ross Birchard (ή αλλιώς Hudson Mohawke). Έτσι αφήνει στην άκρη τις βαριές ατμόσφαιρες και την art rock μελαγχολία του δέσποζε στις δουλειές του προηγούμενου σχήματός της, για χάρη ενός πιο ηλεκτρονικού ήχου και σε στιγμές χορευτικού.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ευχάριστο ή χαρούμενο άλμπουμ, αλλά αρκετά σκληρό μιας και πραγματεύεται θέματα όπως η θρησκεία, η οικολογική καταστροφή, η διαφθορά στην πολιτική και οι παρικμάζουσες αξίες. Μάλιστα έχει ακόμα και ένα κομμάτι για τον Obama, το "Obama", που αναφέρεται στις ελπίδες που είχε δημιουργήσει η εκλογή του και την απογοήτευση που ακολούθησε η πορεία του. Η εκπληκτική φωνή της Anohni κατάφερνε να ντύσει την μουσική που την συντρόφευε με τα πιο εξαιρετικά αποτελέσματα και το ίδιο γίνεται και στο "Hopelessness". Στοιχεία από καλλιτέχνες όπως η Bjork, o Rufus Wainwright ή ακόμα και ο Woodkid είναι εύκολα ανιχνεύσιμα και καλοδεχούμενα. Αν μπορούσα να απαρτίσω ένα EP από το πρώτο μισό του δίσκου, τότε αυτό θα ήταν απλά κορυφαίο. Δεν είναι ότι το δεύτερο μισό είναι αδιάφορο, απλώς δεν περιέχει κομμάτια όπως τα "Drone Bomb Me", "I Don't Love You Anymore" και κυρίως το "4 Degrees", που δεν συγκαταλέγονται μόνο μέσα στα highlights του "Hopelessness", αλλά και στα καλύτερα της καριέρας της Anohni.
Βαθμολογία: 7 / 10
Στις 11 Μαρτίου θα βρεθούν στη σκηνή του Gagarin205 οι Girl Band, ένα από τα συγκροτήματα που συζητήθηκαν αρκετά τη φετινή χρονιά. Η θορυβώδης μπάντα από το Δουβλίνο παρουσίασε μέσα στο 2015 δυο δουλειές από την Rough Trade, αρχικά το EP "The Early Years" και πριν λίγο καιρό την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική της προσπάθεια με τίτλο "Holding Hands With Jamie".
Πέρσι ξεκίνησα μια αναδρομή στα κορυφαία άλμπουμ που κυκλοφόρησαν έως και τρεις δεκαετίες πίσω. Μπορείτε να διαβάσετε τα σχετικά άρθρα για το 1984, το 1994 και το 2004. Όποτε και φέτος η αρχή γίνεται με το 1985 που αποτελεί μια δισκογραφική χρονιά που ξεχωρίζω αρκετά μέσα στη συγκεκριμένη δεκαετία για δυο λόγους κυρίως. Αρχικά οι τρισμέγιστοι The Sisters Of Mercy κυκλοφόρησαν τον πρώτο και κορυφαίο δίσκο της καριέρας τους με την καλύτερη σύνθεσή τους, πριν οι Wayne Hussey και Craig Adams φύγουν για να σχηματίσουν τους The Mission. Την ίδια χρονιά παρουσίασε το ντεμπούτο του και ένα συγκρότημα από την Σκωτία ονόματι The Jesus And Mary Chain. Το "Psychocandy" ξεχώρισε με τον ιδιαίτερα θορυβώδη ήχο του και θεωρείται από πολλούς το καλύτερο του συγκροτήματος, ενώ επηρέασε και επηρεάζει μέχρι και σήμερα αναρίθμητες μπάντες. Υπάρχουν όμως άλλες οκτώ (ή μάλλον εννιά για να χωρέσουν) επίσης πολύ σημαντικές κυκλοφορίες στην παρακάτω λίστα:
10. Clan Of Xymox - Clan Of Xymox (4AD)
- . Red Lorry Yellow Lorry - Talk About The Weather (Red Rhino)
09. The Chameleons - What Does Anything Mean? (Statik)
08. The Sound - Heads And Hearts (Statik)
07. The Cult - Love (Beggars Banquet)
06. The Damned - Phantasmagoria (Off Beat)
05. The Cure - The Head On The Door (Fiction)
04. The Smiths - Meat Is Murder (Rough Trade)
03. New Order - Low-Life (Factory Records)
02. The Jesus And Mary Chain - Psychocandy (Blanco y Negro)
01. The Sisters Of Mercy - First And Last And Always (Merciful Release)
No.18 : Warpaint - Warpaint (Rough Trade) από UpsideDown Records
Blogovision 2014 Δεκεμβρίου 03, 2014No.20 : Parquet Courts - Sunbathing Animal (Rough Trade) από UpsideDown Records
Blogovision 2014 Δεκεμβρίου 01, 2014
Φέτος το POEt'S SOUND φιλοξενεί τον Σπύρο από το UpsideDown Records και για το νούμερο 20 επέλεξε το "Sunbathing Animal" των Parquet Courts. Βρείτε το εδώ.
UpsideDown Records Key Tack: "Black and White"
Οι Νεοϋορκέζοι Parquet Courts μετά από το περσινό ΕΡ "Tally All the Things That You Broke" και το ντεμπούτο τους, "Light Up Gold", του 2012 έχουν έτοιμο το δεύτερο άλμπουμ τους, και πρώτο από την Rough Trade, με τίτλο "Sunbathing Animal". Μετά το ομώνυμο κομμάτι και το "Black And White", το "Instant Disassembly" είναι το τρίτο δείγμα από την νέα τους δουλειά, που θα κυκλοφορήσει στις 2 Ιουνίου, το οποίο και μπορείτε να το ακούσετε παρακάτω:
Από τον δεύτερο προσωπικό δίσκο του Jack White, που όπως ανακοινώθηκε στις αρχές Απριλίου θα κυκλοφορήσει στις 9 Ιουνίου, έχουμε ήδη ακούσει τα "High Ball Stepper" και το, ομώνυμο του άλμπουμ, "Lazaretto". Ο White έκανε γνωστό άλλο ένα κομμάτι από τον επερχόμενο δίσκο του, το "Just One Drink", το οποίο μπορείτε να ακούσετε παρακάτω: