Οι In Trance 95 είναι το minimal synth συγκρότημα, με την δεδομένη cult αύρα, του Αλέξανδρου Μαχαίρα και του Νίκου Βελιώτη, που εδώ και σχεδόν τρία χρόνια έχει επαναδραστηριοποιηθεί. Η μπάντα που ξεκίνησε το 1988, με το κλασσικό πλέον single "Desire To Desire / Brazilia" (το βίντεο του "Desire To Desire", για το οποίο υπεύθυνος είναι ο Roger Crook, μπορείτε να δείτε στο τέλος), είχε μια δισκογραφική δουλειά ("Code Of Obsession" από το 1990) μέχρι τις 14 Νοεμβρίου 2012 όταν και κυκλοφόρησε η δεύτερη δουλειά των In Trance 95 σε κασέτα, με τίτλο "Shapes In New Geometry", από την Αμερικάνικη εταιρεία Minimal Wave. Το συγκρότημα θα εμφανιστεί ζωντανά στις 15 Μαρτίου στο Skull Bar στα πλαίσια του Creepy Box event. 

Οι Hurts μας είχαν παρουσιάσει εδώ και λίγο καιρό το single, με τίτλο "Miracle", από τον επερχόμενο δεύτερο δίσκο τους "Exile". Πλέον είναι διαθέσιμο και το επίσημο βίντεο για το "Miracle", το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 10 Μαρτίου, ενώ μια μέρα αργότερα αναμένεται και το άλμπουμ. Δείτε το βίντεο παρακάτω:

Hurts - Miracle (2013 Official Video)found onPop                            

Οι Radio Moscow επισκέπτονται τη χώρα μας για τρεις αποκαλυπτικές συναυλίες αυθεντικής, αγνής, νοσταλγικής, vintage blues/rock έντασης, σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πάτρα, στις 8, 9 και 10 Μαρτίου αντίστοιχα.

Την Παρασκευή κυκλοφορεί το νέο ΕΡ των Skinner Box με τίτλο "Life Is Chemistry" από την γερμανική AFmusic, ενώ την διανομή στην Ελλάδα έχει αναλάβει η Geheimnis Records. Οι Αθηναίοι παίζουν alternative rock λοξοκοιτάζοντας κυρίως προς τα 90s, μερικές φορές με πιο dark προεκτάσεις, και άλλοτε ακολουθώντας πιο us rock μονοπάτια. Πολύ αξιόλογο και δυνατό ΕΡ με όλα τα κομμάτια να ξεχωρίζουν, ενώ δεν θα μπορούσα να παραλείψω να αναφέρω το καταπληκτικό remix του Ulysse Thevenon στο "Goldfish Memory". 

Skinner Box's : Official Site   /   Bandcamp

Μετά το "Where are we now?" είναι πλέον διαθέσιμο το δεύτερο single του David Bowie, με τίτλο "The Stars (Are Out Tonight)", από τον νέο του δίσκο "The Next Day" ο οποίος αναμένεται σε λίγες μέρες, και πιο συγκεκριμένα στις 11 Μαρτίου. Τα κομμάτια συνδυάζουν τα κλασσικά Bowie στοιχεία  και μακάρι να τα παρουσιάσει και ζωντανά, αν και από τις μέχρι τώρα πληροφορίες οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες.

Κάποια νέα κομμάτια είχαν φανερώσει οι The National στις πρόσφατες ζωντανές εμφανίσεις τους. Πλέον το συγκρότημα ανακοίνωσε ότι το νέο έκτο, και άτιτλο ακόμα, άλμπουμ του θα κυκλοφορήσει τον Μάιο από την 4AD. Παράλληλα ανακοίνωσαν και κάποιες ευρωπαϊκές εμφανίσεις, χωρίς φυσικά να συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα ακόμα (άλλωστε απέχουμε ακόμα για να φτάσουμε στα επίπεδα της Κροατίας). Τσεκάρετε τις live εκτελέσεις των νέων κομματιών:

Χθες οι Yeah Yeah Yeahs έκαναν διαθέσιμο το πρώτο τους επίσημο κομμάτι από τον επερχόμενο νέο δίσκο τους "Mosquito". Όπως αποκάλυψε πριν λίγο καιρό το συγκρότημα, η τέταρτη δισκογραφική δουλειά του θα κυκλοφορήσει στις 16 Απριλίου, και υπεύθυνοι για την παραγωγή της είναι οι Dave Sitek, Nick Launay, και ο James Murphy των LCD Soundsystem. Τσεκάρετε το "Sacrilege ":

Το "Hit the Waves" είναι το δεύτερο single από το επικείμενο τρίτο άλμπουμ των Σουηδών The Mary Onettes, το οποίο αναμένεται μέσα στον Μάρτιο. Έχοντας κυκλοφορήσει δυο δίσκους τον έναν καλύτερο από τον άλλο, και μετά από το "Hit the Waves" αλλά και από το πρώτο single "Evil Coast", περιμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία το νέο άλμπουμ.

Το αγαπημένο συγκρότημα από την Ιρλανδία επιστρέφει στην Ελλάδα για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ “A Brief Crack Of Light”. Μετά από περισσότερα από είκοσι χρόνια πορείας και δεκατρία στούντιο άλμπουμ, οι Therapy? έχουν καταφέρει να αναδειχτούν ως μία από τις επιδραστικότερες μπάντες του alternative rock ήχου.

Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα ότι είχα μιλήσει για τον Gabriel Bruce εδώ και αρκετό καιρό. Ξεπερνώντας αυτή την παράλειψη, ο Λονδρέζος κ. Bruce, πρώην μέλος των Loverman, θα κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ "Love In Arms" στις 14 Μαΐου(αν και αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει τον περασμένο Οκτώβριο), στο οποίο παίζει ο ίδιος τα περισσότερα όργανα. H χαρακτηριστική goth χροιά της φωνής του, όπως και οι επιρροές του που ποικίλουν από David Bowie μέχρι Nick Cave, ντύνουν ιδανικά τις indie pop μελωδίες του.  Ακούστε παρακάτω το πρώτο  του 7ιντσο "Sleep Paralysis/No Love Lost":

Θεωρώ περιττό να αναφέρω το πόσο περίμεναν οι φίλοι των My Bloody Valentine, και όχι μόνο, την συνέχεια του "Loveless". Και το "m b v" είναι ακριβώς αυτό, μια φυσική και ηχητική συνέχεια που ναι μεν σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να μην έχει περάσει ούτε μέρα από τον δίσκο του μακρινού πλέον 1991, όμως αποφεύγει να πέσει στην παγίδα της επανάληψης βασιζόμενο στις πολύ καλές συνθέσεις. Αν κάποιος εν έτη 2013 περίμενε από τους πρωτοπόρους της shoegaze σκηνής να ξαναακαλύψουν τον τροχό θα απογοητευτεί, και είμαι σίγουρος ότι αυτό θα το γνώριζε πριν καν ακούσει τον δίσκο, αλλά σίγουρα η νοσταλγία δεν είναι το πιο σημαντικό χαρτί του "m b v". Αλλά ακόμα και αν θεωρηθεί  αντιγραφή του "Loveless",  αυτό αποτελεί επίτευγμα μιας και ούτε εύκολο είναι κάτι τέτοιο, αλλά ούτε το έχει καταφέρει κανείς έως τώρα. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό, πιο σκοτεινό, ίσως λιγότερο "εύκολο" άλμπουμ, αλλά και με λιγότερες εκπλήξεις από τον προκάτοχό του(με το "Wonder 2" να φαίνεται να προέρχεται από την πιο πρόσφατη φάση της μπάντας), με κομματάρες όμως, όπως τα "Who Sees You", "Only Tomorrow", "New You", και "In Another Way", που μόνο ο Kevin Shields ξέρει να γράφει. Όπως και αρκετοί ακόμα θεωρώ τους My Bloody Valentine ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα των τελευταίων δεκαετιών, έχοντας εμπνεύσει αρκετά από τα γκρουπ που βρίσκονται στην επικαιρότητα σήμερα, αλλά όσο καλές και να είναι μερικές από αυτές μπάντες, έχει πάντα διαφορά να ακούς το πρωτότυπο ιδίως όταν αυτό υπερασπίζεται με ένα πολύ αξιόλογο δίσκο. Τελείως κλισέ, αλλά άξιζε πραγματικά την αναμονή.

Βαθμολογία : 8 / 10

Το line-up του Plisskën Festival γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον με την ανακοίνωση των νέων ονομάτων που θα απαρτίζουν το τετραήμερο φεστιβάλ (16 με 19 Μαΐου). Έτσι μετά από τους (… And You Will Know Us By) The Trail Of Dead και τους Egyptian Hip Hop, την προσοχή μου από τα νέα ονόματα τράβηξαν οι ERAAS, ο King Krule, αλλά και οι overhyped Death Grips. Αναμένοντας περισσότερες ανακοινώσεις, μπορείτε να βρείτε όλες τις πληροφορίες για το Plisskën εδώ. 

Το "Wait" είναι το νέο και τρίτο single των DIIV, μετά από τα "Doused" και "How Long Have You Known?", που προέρχονται από το περσινό δίσκο "Oshin", έναν από τους καλύτερους του 2012, που κυκλοφόρησε από την Captured Tracks. Στο βίντεο του "Wait" συμμετέχει η Sky Ferreira(βλέπε φώτο), το οποίο και μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω:

Στην εμφάνιση των The Killers στο Manchester Arena πριν από τρεις μέρες εμφανίστηκε στην σκηνή ο Bernard Sumner των New Order, για να παίξουν μαζί το "Crystal", το κομμάτι δηλαδή από το οποίο εμπνεύστηκε το όνομα της η μπάντα από το Las Vegas (Killers ονομάζονταν το συγκρότημα που υποτίθεται έπαιζε το κομμάτι στο βίντεοκλιπ των New Order). Δείτε βίντεο από την κοινή αυτή εμφάνιση παρακάτω:

Πριν λίγο καιρό έγινε γνωστό ότι οι Swans θα μας επισκεφτούν τον Μάιο για δυο συναυλίες. Πλέον έχουμε περισσότερες πληροφορίες για τα εισιτήρια των επερχόμενων εμφανίσεων τους. 

Το ότι θα βρισκόταν κάποιος να φωνάξει "παίξε Interpol ρε" ήταν κάπως αναμενόμενο, ιδίως και μετά από την διαφήμιση για την εμφάνιση του τραγουδιστή των Interpol στην χώρα μας, η οποία διατυμπάνιζε ότι "θα ερμηνεύσει τραγούδια από τους προσωπικούς του δίσκους και από την δισκογραφία των Interpol"(!!!). Φυσικά επειδή είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτή ήταν μια διαφήμιση - κοροϊδία για να κοπεί κανένα παραπάνω εισιτήριο  απλώς προφανώς κάποιος από την εταιρία είχε ξεχάσει να δει το setlist του Paul Banks το οποίο είναι ίδιο σε κάθε σκέλος της συναυλίας του(ίδιο με αυτό που παρουσίασε και στην Αθήνα), το οποίο δεν περιλαμβάνει κομμάτια των Interpol. Η προσέλευση του κόσμου όμως ήταν αρκετά μέτρια, ίσως φυσικά επειδή είναι γνωστό που μπορεί να τσεκάρει κανείς τι θα πρόκειται να ακούσει.

Mετά την πρώτη επίσκεψη των Interpol στη χώρα μας το 2011, ο Banks όπως ήταν φυσικό ερμήνευσε κομμάτια μόνο από τις δυο προσωπικές του δουλειές, και εννοείται θεωρώ ότι καλά έπραξε. Σίγουρα μια συναυλία του τραγουδιστή των Interpol δεν προσφέρεται για χορό ή για να χτυπηθεί κάποιος, αλλά δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος του κοινού έδειξε μικρή ανταπόκριση στο προσωπικό υλικό του Banks, μιας και μάλλον του ήταν άγνωστο, ενώ στα μόνα κομμάτια που υπήρξε η παραμικρή "ζωή" ήταν μόνο τα "The Base" και "Games For Days". Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η ζωντανή αποτύπωση των τραγουδιών από τον περσινό του δίσκο "Banks", έναν από τους καλύτερους του 2012. Από αυτά θα ξεχώριζα το "No Mistakes", που θεωρώ ότι πέρα από το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ, είναι πολύ καλό και για live ( δείτε το παρακάτω), όπως και τα "Over My Shoulder", "Lisbon" και "Summertime is Coming". Η συναυλία έκλεισε ιδανικά με τρία κομμάτια από το "Julian Plenti...Is Scyscraper", αρχικά με τα "Skyscraper" και "On The Esplanade" και την κορύφωση του "Games For Days". 

Το μόνο που δεν μπορώ να συνηθίσω σε ένα κατά τα άλλα πολύ καλό live, και δεν μιλάω μόνο για τη συγκεκριμένη συναυλία αλλά και για πολλές ακόμα, είναι αυτή η μικρή διάρκεια(70 κάτι λεπτά), που με κάνει να αναπολώ τα παλαιότερα τρίωρα σετ των The Cure, Pearl Jam ή πιο πρόσφατα των Sad Lovers And Giants.

Setlist:

1.Unwind

2.Fun That We Have

3.I'll Sue You

4.Only If You Run

5.Arise awake

6.Fly As You Might

7.No Chance Survival

8.Young Again

9.Lisbon

10.Over My Shoulder

11.No Mistakes

12.The Base

13.Paid For That

14.Summertime Is Coming

Encore:

15.Scyscraper

16.On The Esplanade

17.Games For Days

Οι επανενωμένοι πλέον The Postal Service πρόκειται να επανακυκλοφορήσουν στις 9 Απριλίου από την Sub Pop το μοναδικό τους άλμπουμ, το "Give Up" του 2013, που θα περιλαμβάνει 15 επιπρόσθετα κομμάτια μέσα στα οποία και δυο καινούρια, τα "Turn Around" και "A Tattered Line of String". Το δεύτερο είναι πλέον διαθέσιμο και μπορείτε να το ακούσετε παρακάτω:

Οι Cold Cave ή αλλιώς ο Wesley Eisold έχει έτοιμο το νέο του EP "Oceans With No End" το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει από την Deathwish, δισκογραφική εταιρία που ανήκει στον Jacob Bannon, frontman των Converge. Η καινούρια κυκλοφορία θα περιλαμβάνει δυο κομμάτια, πιο industrial αισθητικής όπως αναφέρει και το δελτίο τύπου, το ομώνυμο και το "People Are Poison", στα οποία ο Eisold έχει αναλάβει όλα τα όργανα. Μπορείτε να δείτε τους στίχους του "Oceans With No End" παρακάτω, αλλά και να ακούσετε το νέο κομμάτι παρακάτω αλλά και το προηγούμενο που διέθεσαν οι Cold Cave εδώ.

Στις 19 Φεβρουαρίου κυκλοφορεί το νέο ΕΡ των Puscifer, ένα project του frontman των Tool, Maynard James Keenan, με τίτλο "Donkey Punch the Night", το οποίο θα περιλαμβάνει δυο νέα κομμάτια της μπάντας, remixes, αλλά και δυο διασκευές. Αυτές θα είναι το "Bohemian Rhapsody" των Queen, αλλά και το "Balls To The Wall" των Accept. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη νέα δουλειά των Puscifer εδώ.

Στις 15 Φεβρουαρίου, ο Paul Banks, ο ηγέτης των Interpol, θα βρεθεί στο Fuzz Club για την πρώτη προσωπική εμφάνισή του στην Αθήνα. Την συναυλία θα ανοίξουν οι Wheatman. Αυτά και άλλα πολλά αναφέρει το δελτίο τύπου της εταιρίας, το οποίο ολοκληρώνεται κάπως έτσι: ..."Στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα ως solo καλλιτέχνης στις 15 Φεβρουαρίου στο Fuzz Club, ο Paul Banks με τη συνοδεία της μπάντας του, θα ερμηνεύσει τραγούδια από τους προσωπικούς του δίσκους και από την δισκογραφία των Interpol...". Απ' ότι γνωρίζω κομμάτια των Interpol δεν παίζει καθόλου, οπότε εντελώς άκυρο μου φαίνεται το συγκεκριμένο κομμάτι, εκτός και αν κάνει κάποια εξαίρεση για την χώρα μας. Όπως και να έχει ο Banks κυκλοφόρησε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2012, το live του το περιμένω με αρκετό ενδιαφέρον. 

Ρομαντικά Φαντάσματα των 80's & 90's στο Drugstore. O Martyn Bates των Eyeless In Gaza στις 5 Απριλίου θα μας παρουσιάσει, μαζί με την επί σειρά ετών στενή συνεργάτη του Elizabeth S, ένα live με τις γνωστές πειραματικές ατμόσφαιρες της μπάντας, ενώ οι The Monochrome Set επιστρέφουν στην Ελλάδα στις 12 και 13 του ίδιου μήνα, έχοντας στις αποσκευές τους τον πολύ καλό περσινό δίσκο "Platinum Coils". Περισσότερες πληροφορίες εδώ. 

Το "Generational Synthetic" είναι το δεύτερο single από το επερχόμενο άλμπουμ των Beach Fossils, με τίτλο "Clash The Truth". Ο δίσκος αυτός αποτελεί την συνέχεια του πολύ καλού ομώνυμου ντεμπούτο τους, που κυκλοφόρησε το 2010 και τους έκανε να ξεχωρίσουν στην dream-pop σκηνή, και θα είναι διαθέσιμος από την Captured Tracks στις 19 Φεβρουαρίου. Ακούστε το "Generational Synthetic" παρακάτω:

Πριν λίγο καιρό έγινε γνωστό το νέο της πρώτης εμφάνισης των Soft Moon στην χώρας μας, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 5 Απριλίου, και πλέον έχουμε περισσότερες πληροφορίες για το επικείμενο live τους. Η μπάντα του Luis Vasquez κυκλοφόρησε φέτος το "Zeros", τον καλύτερο δίσκο του 2012 για μένα, το album review του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ακολουθεί το δελτίο τύπου:

Μετά από μια αλλαγή της αρχικής ημερομηνίας της εμφάνισης της Marina and the Diamonds στην Αθήνα, από τον Ιανουάριο τον Απρίλιο, το live τελικά ακυρώνεται οριστικά(όπως και ολόκληρη η περιοδεία της), με δικαιολογία για άλλη μια φορά τους "λογιστικούς λόγους". Οι κάτοχοι εισιτηρίων μπορούν να τα εξαργυρώσουν από τα σημεία πώλησης που τα προμηθεύτηκαν, από 25 Φεβρουαρίου μέχρι και 18 Μαρτίου. Το Μαρινάκι εξέδωσε μια ανακοίνωση σχετικά με την ακύρωση της περιοδείας της:

Μπορεί ο Dan Smith και η παρέα του να είναι ήδη Youtube stars και να έχουν συμπεριληφθεί στο soundtrack γνωστής τηλεοπτικής σειράς, αλλά μου φαίνεται λίγο περίεργο πως οι Bastille δεν έχουν έχουν βρει ακόμα πολύ μεγαλύτερη ανταπόκριση. Μουσικά βρίσκονται ανάμεσα σε Hurts και Coldplay, ενώ αρχικά έκαναν αίσθηση και με τις διασκευές τους, στις γνωστές disco επιτυχίες "Killer" του Adamski και "Rhythm is a Dancer". Οι Bastille δημιουργούν καλή σύγχρονη ποπ, και αν σκεφτώ μερικά από τα εμπορικά συγκροτήματα που είναι στο προσκήνιο, από τους Maroon 5 (από τα πιο γλοιώδη πράγματα που έχω ακούσει), τους Fun και τόσους άλλους(και όχι δεν τους συγκρίνω με τα χειρότερα αλλά με το τι πουλάει), σίγουρα τους αξίζει να ακουστούν περισσότερο.

Η μπάντα από το Newcastle, Lebanon Hanover, ανήκει στο δυναμικό της ελληνικής δισκογραφικής εταιρίας Fabrika Records, και θα μας επισκεφτεί στις 9 Μαρτίου για ένα live στο deathdisco. Το γκρουπ των Larissa Iceglass και William Maybelline, κυκλοφόρησαν φέτος το "The World Is Getting Colder", ένα από τα καλύτερα φετινά άλμπουμ, που ήταν η μια από τις δυο δισκογραφικές δουλειές που παρουσίασαν το 2012 (το άλλο ήταν το επίσης πολύ καλό "Why Not Just Be Solo"). Μαζί τους θα εμφανιστούν δυο εκπρόσωποι της minimal synth σκηνής, οι Selofan και Doric.

Στις 14 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε μετά από μεγάλη καθυστέρηση το "Lost Sirens" των New Order, λόγω της διαφωνίας για τα πνευματικά δικαιώματα μεταξύ του Bernand Sumner και του αποχωρήσαντα από την μπάντα Peter Hook. Στην ουσία όμως, η νέα κυκλοφορία της θρυλικής μπάντας από το Μάντσεστερ προσφέρει πέρα από το ήδη γνωστό "Hellbent", που συμπεριλαμβάνονταν στην συλλογή των Joy Division/ New Order "Total", άλλα επτά κομμάτια που έμειναν από τις ηχογραφήσεις του "Waiting For The Siren's Call" του 2005 (δεν είναι όμως και περισσεύματα μιας και αρχικά προορίζονταν για διπλό άλμπουμ). To "Hellbent" μαζί με το "I’ll Stay With You", που "φωνάζει" single, αποτελούν από τις κορυφαίες στιγμές αυτής της κυκλοφορίας, που ηχητικά πολύ φυσικά κινείται στο ύφος των δυο τελευταίων δουλειών τους, ενώ τα υπόλοιπα αξιόλογα σημεία είναι αυτά που ακούγεται ο Hooky, "I've Got a Feeling", "Shake It Up" και "California Grass", πράγμα όχι πολύ συχνό στο άλμπουμ(τυχαίο;). Μάλλον οι New Order ετοιμάζονται για την ζωή χωρίς τον Hook, αλλά ο Sumner πρέπει να προσπαθήσει πολύ περισσότερο αν θέλει να καλυφθεί το κενό του. Από την άλλη το "Sugarcane" έχει "κολλήσει" αποτυχημένα στα 80s, και ακούγεται σαν ένα από τα πιο αδύναμα κομμάτια της καριέρας τους, ενώ η νέα εκδοχή του "I Told You So" δεν προσφέρει τίποτα καινούριο. Το συμπέρασμα είναι ότι το "Lost Sirens" δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από το να θυμίζει σε σημεία γιατί αγαπάμε τους New Order, και να μας κάνει να περιμένουμε, έστω και χωρίς τραγικά υψηλές προσδοκίες, τον επόμενο δίσκο τους.

Βαθμολογία : 7 / 10

Οι The Twilight Sad κυκλοφόρησαν πριν λίγους μήνες τον τρίτο, και ίσως καλύτερο, δίσκο της καριέρας τους "No One Can Ever Know", μια από τις πιο αξιόλογες δισκογραφικές δουλειές της περσινής χρονιάς. Ο κόσμος που είχε έρθει να τσεκάρει τους Σκοτσέζους είχε γεμίσει το χώρο από νωρίς. Δεν μπορώ να πω ότι η συγκεκριμένη συναυλιακή σκηνή, αν και είχε καλό ήχο, μου κόλλαγε για τέτοιου είδους live (αλλά αφού κάνει για τον Toni Sfino μπορεί και να το αδικώ). Την αρχή έκανε η Nalyssa Green, ένα λίγο αταίριαστο support, που προσπάθησε πάντως να ζεστάνει τον κόσμο με κομμάτια από τον πρόσφατο δίσκο της, "The Seed", και την ταξιδιάρικη ποπ της. Οι The Twilight Sad δύσκολα θα άφηναν κάποιο φίλο της shoegaze, indie rock ή post-punk σκηνής παραπονεμένο, ενώ επιβεβαίωσαν την φήμη τους για τα πολύ δυνατά live. Μάλιστα ο frontman της μπάντας, James Graham, σε σημεία χανόταν εντελώς, ενώ σε άλλα έδειχνε να το απολαμβάνει περισσότερο και από το κοινό. Highlights της βραδιάς για μένα, ήταν  το πολύ έντονο "I Became Α Prostitute", τα καινούρια κομμάτια "Alphabet" και "Dead City", αλλά και η ειλικρινή έκπληξή του Graham για τον κόσμο που ήρθε να τους παρακολουθήσει (σε ένα όχι και τόσο μεγάλο χώρο). Το σετ των The Twilight Sad  δεν βασίστηκε στον πρόσφατο δίσκο αλλά ήταν μοιρασμένο και στις τρεις δουλειές τους. Εντύπωση μου έκανε επίσης, που δεν έπαιξαν το "Another Bed", από το τελευταίο τους άλμπουμ (διαβάστε το album review του "No One Can Ever Know" εδώ), ίσως το πιο ραδιοφωνικό κομμάτι που έχουν γράψει. Αυτό όμως που δεν μπορώ να χωνέψω (και δεν μιλάω αποκλειστικά για την συγκεκριμένη συναυλία μόνο), είναι η μικρή συναυλιακή διάρκεια. Έτσι και οι Σκοτσέζοι μετά από περίπου μια ώρα, αποχώρησαν κάπως ξαφνικά, αφήνοντας το κοινό για αρκετή ώρα να περιμένει μάταια για ένα encore. Το tracklist της συναυλίας:

1. That Summer, at Home I Had Become the Invisible Boy 

2. Don't Move 

3. Dead City 

4. I Became a Prostitute 

5. Alphabet 

6. Cold Days From the Birdhouse 

7. Reflection of the Television 

8. Nil 

9. And She Would Darken the Memory 

10. At the Burnside 

Οι, από το Λονδίνο ορμώμενοι, Cold In Berlin ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστούν στις 15 και 16 Φεβρουαρίου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, στα πλαίσια της προώθησης του περσινού, πλέον, δίσκου τους "And Yet". Σύμφωνα με την εταιρία οι εμφανίσεις της μπάντας πρόκειται να πραγματοποιηθούν μελλοντικά, χωρίς να υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες. Αυτή πάντως είναι η δεύτερη αλλαγή των επικείμενων live του συγκροτήματος, μιας και αρχικά ήταν να γίνουν τον Δεκέμβριο. Ελπίζω τελικά να πραγματοποιηθούν τα συγκεκριμένα live, μιας και πρόκειται για μια συναρπαστική νέα μπάντα. Πιο αναλυτικά για τους Cold In Berlin, είχα αναφερθεί εδώ.

Σε μια μουσική συγκυρία όπου η πεσιμιστική στατικότητα των Velvet Underground συνάντησε την γοτθική δραματικότητα του spaghetti western τοπίου των Wall of Voodoo, το σεξτέτο των Tales of Murder and Dust εφηύρε την δική του εκδοχή πάνω στην κιθαριστική psych-pop μελαγχολία.

Ήδη η πρώτη μεγάλη κυκλοφορία για το 2013 είναι γεγονός, με τον δίσκο των My Bloody Valentine να είναι διαθέσιμος εδώ και λίγες μέρες. Ο διάδοχος του "Loveless" ήταν ένας από τους πιο πολυαναμενόμενους δίσκους τα τελευταία είκοσι χρόνια, τον οποίο πλέον μπορείτε να ακούσετε εδώ. Περιττό πιστεύω να αναφέρω την επιστροφή του David Bowie, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 12 Μαρτίου. Σε λίγες μέρες όμως, και πιο συγκεκριμένα στις 18 Φεβρουαρίου, θα είναι διαθέσιμο και το νέο άλμπουμ των Nick Cave and the Bad Seeds, με τίτλο "Push The Sky Away", στο οποίο δεν συμμετέχει για πρώτη φορά το ιδρυτικό μέλος Mick Harvey, ενώ μπορείτε να δείτε το trailer του παρακάτω:

Οι New Order παρουσίασαν επιτέλους τον Ιανουάριο τα ακυκλοφόρητα κομμάτια του "Waiting for the Siren's Call", ενώ στις 8 Απριλίου θα έχουμε στα χέρια μας και την νέα δουλειά των ιστορικών new wavers OMD με τίτλο "English Electric", από την οποία μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ. Η έκτη Μαϊου είναι η ημερομηνία που όρισαν οι Primal Scream για το νέο άλμπουμ τους, "More Light", με τον Debbie Googe των My Bloody Valentine να αποτελεί τον αντικαταστάτη του Mani. Δηλώσεις των μελών των Arctic Monkeys αφήνουν να εννοηθεί, ότι μπορεί να έχουμε τον πέμπτο τους δίσκο μέσα στον χρόνο, αλλά περισσότερες επιβεβαιωμένες πληροφορίες δεν υπάρχουν ακόμα, πέρα από ένα tweet της μητέρας(!) του ντράμερ της μπάντας, Matt Helders. The Horrors και Editors θα έχουν έτοιμο μέσα στο 2013 τον τέταρτο δίσκο τους, με τους δεύτερους να έχουν παρουσιάσει αρκετά νέα κομμάτια σε ζωντανές εμφανίσεις τους, με καλύτερη στιγμή ως τώρα το "The Sting":

Από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, φέτος επιστρέφουν οι Pearl Jam, τρία χρόνια μετά το "Backspacer" και οι ίδιοι δηλώνουν ότι έχουν μεγαλύτερη διάθεση για πειραματισμό για το δέκατο άλμπουμ τους. Παρόλο που βρίσκονται στα μισά της διαδικασίας, το συγκρότημα επιθυμεί μέχρι την άνοιξη να έχει ολοκληρωθεί ο δίσκος. Αλλά και άλλη μια μεγάλη μπάντα από το Σιάτλ, οι Alice In Chains, ετοιμάζουν νέα δουλειά, με την θέση του αδικοχαμένου Layne Staley στα φωνητικά, να έχει πάρει ο William DuVall. Το πρώτο single, με τίτλο "Hollow" είναι ήδη διαθέσιμο, αλλά κρατάω μικρό καλάθι:

Μεγάλες προσδοκίες έχει δημιουργήσει ο νέος δίσκος των Queens Of The Stone Age μετά την επιστροφή του Nick Oliveri, του Dave Grohl (είχαν ξανασυνεργαστεί στο καταπληκτικό "Songs Of The Deaf"), αλλά και με τις συμμετοχές των Trent Reznor και Jake Shears (Scissor Sisters). Όμως και η άλλη μπάντα του Oliveri, πρώην Kyuss Lives! και νυν Vista Chino, σταμάτησε προσωρινά να παίζει διασκευές των Kyuss και θα κυκλοφορήσει νέο υλικό. Από την άλλη ο Trent Reznor θα παρουσιάσει στις 5 Μαρτίου την πρώτη δουλειά των How To Destroy Angels, με το single "How long?" να ακούγεται από τις 31 Ιανουαρίου:

Φέτος επίσης περιμένουμε και τις νέες δουλειές των The Black Keys και Arcade Fire, μετά τα πολύ επιτυχημένα "El Camino" και "The Suburbs" αντίστοιχα, ενώ περιμένω να δω αν οι Yeah Yeah Yeahs θα μας εκπλήξουν πάλι με το νέο δίσκο, όπως έκαναν με το "It's Blitz" το 2009, αλλά και αν το "Comedown Machine" των The Strokes θα είναι καλύτερο από το "Angles". Οι Black Rebel Motorcycle Club μπορεί να έχουν έξι δισκογραφικές δουλειές, αλλά κακό άλμπουμ δεν έχουν κυκλοφορήσει, και αυτό με κάνει να ανυπομονώ για την έβδομη προσπάθεια των Καλιφορνέζων. Αν κυκλοφορήσουν νέο δίσκο και οι Tool, τότε θα είναι σίγουρα μια ιδανική χρονιά από θέμα δισκογραφικών επιστροφών.

Από τα τέλη του 2010 –όταν δύο πρώην μέλη των Flakes, μετά από βλάβη στους ενισχυτές τους, έχασαν το καθαρό κανάλι και βρήκαν τον ντράμερ τους- οι Keyser Sőze αποδεικνύουν ότι η απλή σύνθεση: κιθάρα-μπάσο-ντραμς,  αποτελεί την ιδανική βάση για τη δημιουργία ενός οικείου, αλλά και ταυτόχρονα δικού τους ξεχωριστού alternative rock ήχου. 

Πέρσι ήταν οι δίσκοι των John Maus, She Wants Revenge και Peter Murphy που πραγματικά έλιωσα και σημάδεψαν το 2011 για μένα, ενώ το 2010 αυτοί των Interpol, O. Children, αλλά και το ντεμπούτο των The Soft Moon. Δυο χρόνια μετά πάλι ο δίσκος των The Soft Moon έρχεται σε μια χρονιά, που μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσα ότι παρόλο που είχε αρκετούς καλούς δίσκους, δεν υπήρξε κάποιος τόσο ξεχωριστός. Η αλήθεια είναι, ότι στα τέλη Νοεμβρίου δεν πίστευα να "γυρίσει" η κατάσταση, ούτε να υπάρξει κάποια αλλαγή στην λίστα με τα καλύτερα του 2012 που παρουσίασα στη blogovision, αλλά και στο Sonik #82, όμως μετά από δυο μήνες στο repeat στην επιλογή play all (αλλά και λόγω καθυστερημένης αρχικής ακρόασης), μόνο επιπόλαιη δεν μου φαίνεται πλέον η επιλογή του "Zeros".

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2012:

1. The Soft Moon - Zeros : Από το ντεμπούτο τους το 2010 και το "Zeros", μεσολάβησε πέρσι το "Total Decay", το καλύτερο ΕΡ εκείνης της χρονιάς. Στον πρώτο δίσκο σε κολλάει η ηχητική επίθεση, αλλά εδώ ο Vasquez επικεντρώνεται στα κομμάτια. Και αποδεικνύεται ότι τα καταφέρνει ιδιαιτέρως καλά, μιας και κανένα κομμάτι του άλμπουμ δεν υπολείπεται, με το post-punkικό "Insides" να οδηγεί, και τα "Machines", "Die Life", "Want" και φυσικά το εφιαλτικό ομώνυμο να ακολουθούν. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Zeros" εδώ. 

3. Light Asylum - Light Asylum : Ένας electro-goth δίσκος, με μεγάλο ατού τις απίστευτες φωνητικές επιδόσεις της Shannon Funchess, και κομματάρες όπως τα "Heart Of Dust", "IPC", "Angel Tongue" και "Shallow Tears". Σίγουρα πρόκειται για ένα δυναμικό, σε στιγμές χορευτικό άλμπουμ, που πατάει γερά στα dark 80s, αλλά παρουσιάζει παράλληλα, μεγάλο ενδιαφέρον και στιχουργικά.

5. Trust - TRST : Πέρυσι η Maya Postepski συμμετείχε σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2011, το "Feel It Break" των Austra, και φέτος το ξαναπραγματοποιεί παρέα με τον Robert Alfons και το ντεμπούτο των Trust. Σκοτεινές μελωδίες, νεορομαντικές ατμόσφαιρες, πάντα με ηλεκτρονική διάθεση και ήχο πολύ κοντά σε αυτόν των Austra, αν και σαφώς πιο χορευτικός. Διαβάστε πιο αναλυτικά την άποψή μου για το άλμπουμ των Trust εδώ.

7. Holograms - Holograms : Μετά από την περσινή ηχητική επίθεση των Iceage, το ομώνυμο άλμπουμ των επίσης Σουηδών Holograms λειτουργεί σαν χρονοκάψουλα πίσω στα 80s και την post-punk σκηνή. Τα στοιχεία από μπάντες όπως οι Buzzcocks, οι Joy Division ή άλλα γκρουπ της Factory Records είναι εμφανή, παρουσιάζονται όμως με μια αρκετά φρέσκια οπτική. Η αλήθεια είναι ότι από αυτόν τον δίσκο και πάνω, όλα τα άλμπουμ θα μπορούσαν να βρίσκονται σε οποιαδήποτε θέση και η κατάταξή μου βασίστηκε σε λεπτομέρειες.

8. The Twilight Sad - No One Can Ever Know : Οι The Twilight Sad υιοθετούν μια πιο ηλεκτρονική στάση για το τρίτο τους δίσκο, πιο κοντά σε αυτή των Editors του τελευταίου άλμπουμ, και θεωρώ ότι μας προσφέρουν την καλύτερη δουλειά τους ως τώρα. Οπότε με ιδιαίτερη χαρά άκουσα το νέο της ανακοίνωσης της συναυλίας τους στα μέρη μας. Διαβάστε το album review του "No One Can Ever Know" εδώ.

9. DIIV- Oshin : Ο δίσκος των DIIV είναι άλλη μια αξιόλογη κυκλοφορία που μας έρχεται από την Captured Tracks φέτος. Η μπάντα από το Brooklyn ενσωματώνει στον ήχο της, στοιχεία από το shoegaze ήχο των 90s και από τον wave των 80s, δημιουργώντας κάποια από τα πιο όμορφα κομμάτια που άκουσα μέσα στη χρονιά, όπως τα singles "Doused" και "How Long Have You Known".

10. Paul Banks - Banks : Δεύτερος προσωπικός δίσκος για τον Paul Banks, και ότι δεν κατάφερε με το "Julian Plenti…Is Skyscraper" του 2009, να ξεφύγει δηλαδή από την σκιά των Interpol, το πετυχαίνει με το "Banks". Σε ένα γεμάτο άλμπουμ ο Banks προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από τον ήχο που τον έχουμε γνωρίσει, και ως ένα σημείο τα καταφέρνει, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν ακόμα και τα instrumental κομμάτια του. 

Μπορεί το τελευταίο άλμπουμ του Peter Murphy, "Ninth", να κυκλοφόρησε το 2011, αλλά ο τραγουδιστής των Bauhaus ακόμα κυκλοφορεί νέα βίντεο για τον συγκεκριμένο δίσκο. Έτσι μετά τα "I Spit Roses", "The Prince & Old Lady Shade" και "Seesaw Sway", σειρά είχε το "Velocity Bird" το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε στη συνέχεια.