Δεν έχει συμπληρωθεί ούτε ένας χρόνος από τη τελευταία κυκλοφορία των TR/ST και ο Robert Alfons παρουσίασε νέο υλικό με το single "Slug". To νέο κομμάτι ακολουθεί τα ηχητικά χνάρια του εξαιρετικού "Joyland" (album review), το οποίο αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2014. Μπορείτε να ακούσετε το "Slug" παρακάτω:
Η εμφάνιση των Glasvegas που ήταν προγραμματισμένη για το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου ακυρώθηκε και μεταφέρεται στο Ejekt Festival, στο line-up του οποίου προστέθηκε και το όνομα των Moon Duo. Αν και η επίσημη δικαιολογία είναι ότι η μπάντα βρίσκεται σε στάδιο ηχογράφησης του τέταρτου δίσκου της, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μια μεγαλύτερη ζήτηση δεν θα έφερνε τώρα το γκρουπ στα μέρη μας. Ελπίζω τουλάχιστον για το Ejekt να ανακοινωθούν και επίσημα οι New Order, όπως είχε αφήσει να εννοηθεί η διοργανώτρια εταιρεία ποστάροντας μια φωτογραφία τους.
Στις αρχές του μήνα ανακοινώθηκαν τα πρώτα ονόματα για το φετινό Plisskën, με αρκετά από αυτά να δημιουργούν δικαιολογημένα μεγάλο ενθουσιασμό. Πριν λίγες ώρες το line-up του φεστιβάλ ολοκληρώθηκε, και από τα νέα ονόματα ξεχώρισα κατευθείαν αυτό των Savages. Το γυναικείο post-punk συγκρότημα της Jehnny Beth κατάφερε να τραβήξει το ενδιαφέρον σύσσωμου του μουσικού κόσμου το 2013, με το καταπληκτικό ντεμπούτο του "Silence Yourself" (μπορείτε να διαβάσετε το album review εδώ). Δυο χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στη χώρα μας, επιστρέφουν για το Plisskën και οι The Twilight Sad με το εξαιρετικό περσινό "Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave", ενώ και οι Austra που θα μας παρουσιάσουν τα δυο άλμπουμ τους, το υπέροχο ντεμπούτο τους "Feel It Break" του 2011 και το "Olympia" που ακολούθησε δυο χρόνια μετά, αποτελεί άλλη μια ευχάριστη έκπληξη από τη σημερινή ανακοίνωση. Στο φεστιβάλ θα εμφανιστούν επίσης και οι Perfume Genius, Metz και πολλοί ακόμα. Απλά ένα καταπληκτικό line-up έως τώρα, έγινε ακόμα καλύτερο.
Παρόλο που οι φήμες για ένα νέο Blur άλμπουμ υπήρχαν εδώ και χρόνια, το συγκρότημα ανακοίνωσε πλέον επίσημα ότι ο νέος του δίσκος, με τίτλο "The Magic Whip", θα κυκλοφορήσει στις 27 Απριλίου. Η δουλειά αυτή έρχεται 12 χρόνια μετά από την τελευταία, το "Think Tank" (στο οποίο ο κιθαρίστας Graham Coxon είχε ελάχιστη συμμετοχή), και τρία μετά από το τελευταίο νέο υλικό του σχήματος με το διπλό single "Under the Westway/ The Puritan". Οι Blur έκαναν γνωστό και το πρώτο καινούριο κομμάτι από το "The Magic Whip", το οποίο ονομάζεται "Go Out" και μπορείτε να το ακούσετε παρακάτω:
Το καινούριο concept του Will Butler των Arcade Fire για αυτή την εβδομάδα, είναι να παρουσιάζει ένα νέο κομμάτι εμπνευσμένο από μια είδηση της εφημερίδας The Guardian. Το πρώτο έγινε διαθέσιμο την Καθαρά Δευτέρα, από την οποία πήρε και τον τίτλο του, και αναφέρεται στην ελληνική κρίση, θέλοντας να εκφράσει την υποστήριξή του μάλιστα στη κυβέρνηση. Μπορείτε να ακούσετε το "Clean Monday" παρακάτω, αλλά και να διαβάσετε ολόκληρη την δήλωσή του εδώ. Να θυμίσω ότι ο Will Butler θα κυκλοφορήσει στις 10 Μαρτίου φέτος, τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο "Policy" από την Merge Records.
Album Review: V.A. - The Reverb Conspiracy Vol.III (Fuzz Club Records)
Album Reviews Φεβρουαρίου 22, 2015
Η Fuzz Club Records αποτελεί μια από τις πιο δραστήριες νέες δισκογραφικές εταιρίες, παρουσιάζοντας ιδιαίτερα υψηλά ποιοτικά κριτήρια. Άλλωστε οι κυκλοφορίες της από Black Angels, The Woken Trees, Singapore Sling, The Underground Youth, όπως και τα πρώτα δυο μέρη της συλλογής "The Reverb Conspiracy" μαρτυρούν ακριβώς αυτό. Για το τρίτο μέρος της συλλογής ξανασυμμαχεί με την The Reverberation Appreciation Society για να προσφέρει δεκαπέντε προσεκτικά επιλεγμένες, διαφορετικές, επιλογές από τον shoegaze, post-punk, garage, blues, folk χώρο, αλλά πάντα με βασικό το psych στοιχείο.
Η αρχή γίνεται με το "No Place To Go", ένα κομμάτι από τον τρίτο δίσκο των The Oscillation που κυκλοφόρησε το 2013 και παρουσιάζει την psych/ kraut οπτική του πολύ ενδιαφέρον σχήματος. Ο ονειρικός ρυθμός των Μαδριλένων Holy Science σε "κρατάει" και σε ταξιδεύει, πριν την ηχητική επίθεση των Νορβηγών Deathcrush, που με το θορυβώδες post-punk τους άνετα αποτελούν μια από τις κορυφαίες στιγμές της κυκλοφορίας και κάνουν το "You Now" να μπει και στις δικές μου συλλογές. Οι στροφές πέφτουν λίγο με το dreampop των Βερολινέζων The History Of Colour TV, πριν ακολουθήσει "You Drive Me Insane" των Singapore Sling, κομμάτι στο οποίο έχω αναφερθεί ξανά παλιότερα. Απλά αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς από ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2014.
Το "The Reverb Conspiracy" καταφέρνει να παρουσιάσει διάφορες πτυχές της σύγχρονης ψυχεδελικής έκφανσης, είτε αυτή πρόκειται για το εθιστικό shoegazeοειδή darkwave των Ιταλών New Candys, είτε αυτή εκφράζεται με την πιο "ευαίσθητη" πλευρά της πολυπληθούς γαλλικής μπάντας των Sound Sweet Sound με τις διαφορετικές επιρροές, είτε της πιο garage των Undisco Kidd. Ακολουθούν άλλες δυο περιπτώσεις οι οποίες μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Αναφέρομαι στο kraut-ορικό "Ausland" των Camera από το Βερολίνο, και ακόμα περισσότερο στο εντυπωσιακό shoegaze/ coldwave των Γάλλων Future και το κομμάτι τους "Side Effects". Άλλωστε είναι άνετα και αυτό που άκουσα περισσότερες φορές στο repeat. Οι Mugstar συνδυάζουν folk και space στοιχεία, ενώ οι One Unique Signal βρίσκονται σε πιο κλασσικά κιθαριστικά psych μονοπάτια. Το "Hide From The Sun" του αρκετά δημοφιλούς συγκροτήματος των Goat, σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει ως κράχτης για την κυκλοφορία, ιδίως όταν εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα remix από τον Anton Newcombe των The Brian Jonestown Massacre. Το ίδιο σχεδόν ισχύει και για το "Away From The Water" των Lola Colt, την παραγωγή του οποίου ανέλαβε ο Jim Sclavunos των Nick Cave & The Bad Seeds. Η συλλογή κλείνει με το εξάλεπτο ψυχεδελικό τριπάκι του François Sky, με την συμμετοχή του Jeff Levitz,
Αν και σπάνια αναφέρομαι σε συλλογές, το τρίτο μέρος του "The Reverb Conspiracy" αποτελεί ένα εξαιρετικό σύνολο από 15 άκρως ενδιαφέρουσες περιπτώσεις.
Γνωρίζοντας την αγάπη μου για τους Editors, μου ζητήθηκε από τον POEt να κάνω μια λίστα με τα προσωπικά αγαπημένα μου κομμάτια τους. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι μου είναι πάρα πολύ εύκολο, όταν όμως ξεκίνησα τη λίστα συνειδητοποίησα ότι, ίσως, το μόνο εύκολο όταν έχεις να κάνεις με ένα συγκρότημα σαν τους Editors είναι να βάλεις σε μια σειρά τους δίσκους τους. Τα κομμάτια των Editors, χωρίς να θέλω να γίνω μελοδραματική, είναι για μένα κάτι σαν τη φωνή της συνείδησής μου. H φωνή και η εκφραστικότητα του Tom Smith, που οι λέξεις και μόνο είναι φτωχές για να την περιγράψεις, o ξεχωριστός μελαγχολικός ήχος, που για μένα τους έδινε ο Chris Urbanowicz και οι τόσο ευαισθητοποιημένοι τους στίχοι -όσοι έχουν συζητήσει μαζί μου για μουσική ξέρουν ότι τρώω μεγάλο κόλλημα με τους στίχους- ήταν αυτά που με κέρδισαν από το πρώτο μου άκουσμά τους. Έτσι, μου πήρε αρκετή ώρα, αλλά η λίστα μου έχει ως εξής:
01. When Anger Shows (An End Has Α Start, 2007)
"...In that moment you realise
That something you thought would always be there will die
Like everything else..."
...και πόσα άλλα αποσπάσματα το φέρνουν, για μένα, στην πρώτη θέση της λίστας μου... γιατί κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί την ιδέα ότι μπορεί να χάσει κάποιον που αγαπάει... ακόμα χειρότερα αν τον έχει ήδη χάσει...
02. The Weight Of The World (An End Has Α Start, 2007)
"...Every little piece of your life
Will mean something to someone..."
...αν αυτό το κομμάτι σου κάνει τον άλλο να χαμογελάσει ή να τον πικράνει είναι δική σου επιλογή... πόσο διαφορετικός θα ήταν όμως ο κόσμος αν όλοι σκέφτονταν το πρώτο...
03. Smokers Outside The Hospital Doors (An End Has Α Start, 2007)
"...The saddest thing that I'd ever seen
Were smokers outside the hospital doors..."
...αναμφισβήτητα...
04. The Boxer (In This Light And On This Evening, 2009)
"...The boxer isn't finished, he's not ready to die..."
...γιατί όσο δύσκολες και αν είναι οι καταστάσεις που βιώνουμε, πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι το τέλος...
05. Munich (The Back Room, 2005)
"...People are fragile things
You should know by now
Be careful what you put them through..."
...γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να περνάει ο καθένας... οπότε καλό είναι να είμαστε πιο προσεκτικοί στο πώς συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο...
06. The Racing Rats (An End Has Α Start, 2007)
"...Slow down little one
You can't keep running away
You mustn't go outside yet
It's not your time to play..."
...γιατί όλα χρειάζονται το χρόνο τους και την κατάλληλη στιγμή και γιατί, όπως λέει και το επόμενο, ακόμα και το τέλος έχει μια αρχή...
07. An End Has Α Start (An End Has Α Start, 2007)
"...You came on your own
That's how you'll leave
With hope in your hands
And air to breathe ..."
...γιατί όλα χρειάζονται το χρόνο τους και την κατάλληλη στιγμή...
08. Bullets (The Back Room, 2005)
το κομμάτι που προσωπικά μου θυμίζει Joy Division... ok και το επόμενο το ίδιο...
09. All Sparks (The Back Room, 2005)
"Well be careful Angel, this life is just too long...
All sparks will burn out in the end..."
...γιατί οι επιλογές που κάνουμε καθορίζουν τη ζωή μας... αυτές σιγοκαίνε μέσα μας και στο τέλος βλέπουμε τι θα μας αφήσουν...
10. Sugar (The Weight Of Your Love, 2013)
"...It breaks my heart to love you..."
...γιατί όλοι έχουμε αγαπήσει κάποιον που μας έχει ραγίσει την καρδιά...
Ίσως το πρώτο και το δεύτερο άλμπουμ να μονοπώλησαν λίγο τη λίστα μου, χωρίς να θέλω να αδικήσω το τρίτο άλμπουμ τους, το οποίο αν και λίγο πιο ηλεκτρονικό για τα γούστα μου ακούγεται ευχάριστα ... το τέταρτο θεωρώ είναι απλά μια κακή παρένθεση και ελπίζω να μπορέσουν να ξαναβρούν τον ήχο που αγάπησα...
Κείμενο: Emily Autumn
Στην αντίστοιχη περσινή λίστα είχα συμπεριλάβει μερικά συγκροτήματα τα οποία, παρά τις αρχικές ενημερώσεις, θα κυκλοφορήσουν τελικά τις δουλειές φέτος, όπως οι The Soft Moon και οι The Maccabees. Οπότε για τώρα θα προσπαθήσω να αποφύγω "επικίνδυνες" περιπτώσεις, όπως φαντάζει αυτή των Cold Cave, των Editors ή ακόμα περισσότερο των Tool. Φυσικά υπάρχουν και νέα από μπάντες που παρακολουθούσα παλιότερα, αλλά λόγω των απογοητευτικών τελευταίων τους δουλειών δεν συμπεριλαμβάνω παρακάτω, με πιο κλασσική περίπτωση αυτή των Muse, που ανακοίνωσαν νέο άλμπουμ με τίτλο "Drones", το οποίο έρχεται μετά το τραγικό "The 2nd Law" και το μέτριο "The Resistance". Τα δέκα άλμπουμ που περιμένω με μεγαλύτερη ανυπομονησία μέσα στη χρονιά είναι:
No.10 Wild Nothing – tba (tba, Captured Tracks)
No.09 Savages - tba (tba)
No.08 LUH - tba (tba)
No.07 The Woken Trees - Served On The Shrine (Σεπτέμβριος 2015)
No.06 Swervedriver - I Wasn’t Born To Lose You (3 Μαρτίου, Cobraside)
No.05 A Place To Bury Stragers - Transfixiation (17 Φεβρουαρίου, Dead Oceans)
No.04 The Maccabees - tba (tba)
No.03 New Order - tba (Φθινόπωρο 2015, Mute Records)
No.02 The Smashing Pumpkins - Day For Night (Καλοκαίρι 2015, Martha's Music)
No.01 The Soft Moon - Deeper (31 Μαρτίου, Captured Tracks)
Κάθε χρόνο γίνεται λόγος για το πόσο καλή μουσική χρονιά είναι αυτή που πέρασε, και έτσι έρχεται και η αναπόφευκτη σύγκριση με τις προηγούμενες. Αν και σίγουρα ο καθένας μπορεί να έχει ξεχωρίσει κάποια χρονιά κατά την οποία ταυτίστηκε με περισσότερες δουλειές (ίσως για μένα ήταν το 2011), το σύντομο διάστημα που έχει περάσει από τις τελευταίες κυκλοφορίες καθιστά μια τέτοια σύγκριση άτοπη, μιας και αυτές δεν έχουν δοκιμαστεί το ίδιο στον χρόνο. Επίσης, με χαρά είδα για άλλη μια χρονιά τις πωλήσεις των βινυλίων, αλλά και της κασέτας, να αυξάνονται. Φυσικά, δηλώσεις του τύπου το βινύλιο θα ξανακυριαρχήσει ή το cd θα πεθάνει και άλλες παρόμοιες, τις θεωρώ τουλάχιστον υπερβολικές, μιας και πιστεύω ότι μεγάλο μέρος της αύξησης αυτής είναι άλλη μια διάσταση της retro μόδας που κυριαρχεί. Φέτος πάντως, για άλλη μια χρονιά άκουσα πολλές και ενδιαφέρουσες δισκογραφικές προσπάθειες, με τις κορυφαίες μου όμως να μην είναι κάτι νέο αλλά άλμπουμ από αγαπημένα μου σχήματα.
No.10 The Blue Angel Lounge - A Sea Of Trees (A Recordings): Πολλοί κατέταξαν το συγκρότημα ως άλλη μια κόπια των Joy Division, αλλά οι οι πιο εξοικειωμένοι με το goth/ neofolk χώρο, δεν τους ξεχώρισαν τόσο για τη πρωτοτυπία του ήχου τους, όσο για τη δύναμη των συνθέσεων που απαρτίζουν ένα εξαιρετικό άλμπουμ.
Ακούστε: "Winter", "Desolate Sands"
No.09 Trust - Joyland (Arts & Crafts): Μπορεί το 2012 οι Trust, με το ντεμπούτο τους "TRST" να αποτέλεσαν για μένα την ηλεκτρονική έκπληξη της χρονιάς, αλλά ο δεύτερος δίσκος τους μοιάζει να έχει ένα ακόμα πιο χορευτικό προσανατολισμό, με τα περισσότερα κομμάτια να είναι ικανά να σταθούν άνετα από electro goth dancefloors, μέχρι εντελώς mainstream χώρους. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Joyland" εδώ.
Ακούστε: "Rescue, Mister", "Are We Arc?"
No.08 Shiny Darkly - Little Earth (Crunchy Frog): Η Κοπεγχάγη και ο σκοτεινός punk ήχος έχουν γίνει πλέον δυο έννοιες συνυφασμένες. Από εκεί μας έρχονται και οι Shiny Darkly, μια post-punk μπάντα που με είχε ενθουσιάσει με τα πρώτα EP της, και στην οποία είχα αναφερθεί πριν λίγους μήνες εδώ.
Ακούστε: "Sacred Floor", "Diana"
No.07 Eagulls - Eagulls (Partisan): Όσοι την προηγούμενη χρονιά κόλλησαν με τον δίσκο των Savages και αναζητούν για τον φετινό αντίστοιχο, ας μην ψάξουν παραπέρα από το ομώνυμο ντεμπούτο των Eagulls. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο τη δημοσίευση για τη καλύτερη δισκογραφική δουλειά που άκουσα φέτος από νέα μπάντα, εδώ.
Ακούστε: "Tough Luck", "Possessed"
No.06 Total Control - Typical System (Iron Lung Records): Μετά από τέσσερα ΕΡ το ένα διαφορετικό από το άλλο, και ένα πρώτο άλμπουμ με τίτλο "Henge Beat", το οποίο πέρασε λίγο στα ψιλά γράμματα, το "Typical System" είναι το άλμπουμ που θα τους κάνει αρκετά πιο γνωστούς τους Total Control, όχι γιατί ασχολήθηκαν περισσότερα μουσικά μέσα, αλλά γιατί έχει τα κομμάτια για να ξεχωρίσει.... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review εδώ.
Ακούστε: "Expensive Dog", "Flesh War"
No.05 Ritual Howls - Turkish Leather (Felte Records): Oι Ritual Howls, ένα darkwave τρίο από το Ντιτρόιτ, καταφέρνουν με τον δεύτερο δίσκο τους να σε παρασύρουν στον σκοτεινό κόσμο τους πιο αποτελεσματικά σχεδόν από οποιοδήποτε άλλη μπάντα φέτος... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review του "Turkish Leather" εδώ.
Ακούστε: "Take Me Up", "Helm"
No.04 Peter Murphy - Lion (Nettwerk): Tο "Lion" είναι άλλη μια καταπληκτική δουλειά από μεριάς Peter Murphy με μεγάλη ηχητική ποικιλία, που αν και βρίσκεται μισό βήμα πίσω από το ένατο, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του και εννοείται ένα από τα κορυφαία του 2014... Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Lion" εδώ.
Ακούστε: "I Am My Own Name", "Hang Up"
No.03 The Smashing Pumpkins - Monuments To An Elegy (Martha's Music): Ο νέος δίσκος συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το εξαιρετικό "Oceania", αποτελούμενο από κομμάτια που σίγουρα θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στις καλύτερες στιγμές του συγκροτήματος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Billy Corgan δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Pumpkins πάντα ήταν one-man band, ενώ είναι δύσκολο να αναδειχθεί περισσότερο μια τέτοια δουλειά όταν δεν υπάρχει πλέον αντίστοιχη σκηνή.
Ακούστε: "Drum + Fife", "One and All"
No.02 Interpol - El Pintor (Matador): Διάβασα αρκετά ότι ο νέος δίσκος των Interpol, είναι ότι καλύτερο κυκλοφόρησε το συγκρότημα μετά το 2004 και το "Antics" (διαβάστε εδώ το αφιέρωμα για τα καλύτερα άλμπουμ του 2004). Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο, μιας και θεωρώ ότι το σχήμα δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ μέτρια δουλειά (εδώ το ομώνυμο άλμπουμ τους, που οι κριτικές - και όχι μόνο - το "έθαψαν" κανονικά, ήταν μέσα στους κορυφαίους μου δίσκους για το 2010). Σίγουρα η μπάντα αποτελεί ένα από τα μεγάλα κολλήματα μου, αλλά το "El Pintor" αποτελεί ένα απολαυστικό άκουσμα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ενώ και τα b-sides - "The Depths", "Malfeasance" και "What Is What" - θα μπορούσαν άνετα να συμπεριλαμβάνονται στον δίσκο (album review).
Ακούστε: "Ancient Ways", "Twice As Hard"
No.01 The Twilight Sad - Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave (Fat Cat): Οι The Twilight Sad με τον νέο δίσκο (είχε προηγηθεί το εξαιρετικό "No One Can Ever Know" του 2012) δεν κυκλοφορούν μόνο μια από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές της χρονιάς, αλλά και την κορυφαία της καριέρας τους. Το τέταρτο άλμπουμ των Σκωτσέζων σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα και με κάθε επόμενο δένεσαι ακόμα περισσότερο. Μακάρι μετά την εμφάνισή τους στη χώρα μας πέρσι, να μας ξαναεπισκεφτούν και για τον νέο τους δίσκο. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave" εδώ.
Τα 10 κορυφαία EPs που άκουσα μέσα στο 2014 είναι:
No.10 The Mary Onettes - Portico (Labrador)
No.09 Jessica Hernandez & Τhe Deltas - Demons (Instant Records)
No.08 Twin Graves - Walk in Circles (s/r)
No.07 The New Flesh - The Absurd (Deranged Records)
No.06 Whirr & Nothing Split 12"(Run For Cover)
No.05 Anna Calvi - Strange Weather (Domino)
No.04 Viet Cong - Cassette (Mexican Summer)
No.03 The Underground Youth - Beautiful & Damned (Fuzz Club Records)
No.02 The Amount Of Light We Give Off - List (s/r)
No.01 Body Of Light - Limits Of Reason (Ascetic House)
Διαβάστε επίσης:
No.20 Nothing - Guilty Οf Everything (Relapse Records): Μετά από πολλές μίνι κυκλοφορίες οι Nothing παρουσίασαν στις 4 Μαρτίου το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα επιρροών, από Μy Bloody Valentine και Medicine μέχρι Smashing Pumpkins, και αποτελεί μια από τις πιο αξιόλογες shoegaze φετινές δισκογραφικές δουλειές.
No.19 We Are Scientists - TV en Français (Dine Alone): Το νέο άλμπουμ των We Are Scientists έρχεται να επιβεβαιώσει ότι παραμένουν μια από τις πιο αξιόλογες σύγχρονες alternative pop/ rock μπάντες, βασιζόμενο σε μερικές από τις πιο ξεχωριστές συνθέσεις που έχουν παρουσιάσει στην καριέρα τους. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review του "TV en Français" εδώ.
Ακούστε: "Make It Easy", "Sprinkles"
No.18 Craft Spells - Nausea (Captured Tracks): Το "Nausea" είναι ένα αρκετά πιο προσωπικό, εσωστρεφές άλμπουμ από το ντεμπούτο των Craft Spells, όπως αυτό αντανακλάται και από τους στίχους του, με γλυκιές μελωδίες που απαρτίζουν τον καλύτερο φετινό δίσκο της Captured Tracks. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την άποψη μου για τον δεύτερο δίσκο τους εδώ, αλλά και για την εμφάνισή τους στην Αθήνα τον Νοέμβριο που μας πέρασε εδώ.
Ακούστε: "Breaking the Angle Against the Tide", "Komorebi"
No.17 The War On Drugs - Lost in the Dream (Secretly Canadian): Το "Lost in the Dream" είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα άλμπουμ της φετινής χρονιάς, το οποίο δίκαια βρέθηκε στις περισσότερες λίστες με τα καλύτερα του 2014, μιας και πρόκειται για άλλη μία πάρα πολύ καλή δουλειά από τον Adam Granduciel.
Ακούστε: "Under Τhe Pressure", "An Ocean In Between The Waves"
No.16 Singapore Sling - The Tower of Foronicity (Fuzz Club Records): Η shoegaze μπάντα, που έχει πάρει το όνομα της από την ομώνυμη ταινία του Νίκου Νικολαΐδη, μετράει ήδη 14 χρόνια παρουσίας στο χώρο, με τις ψυχεδελικές garage αναζητήσεις της σε post-punk τοπία να συνεχίζονται και στον έβδομο δίσκο της, δουλειά που κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου από την Fuzz Club Records.
Ακούστε: "You Drive Me Insane", "My Obsessive Love"
No.15 Cult Of Youth - Final Days (Sacred Bones): Μετά το "Love Will Prevail" του 2012, οι Cult Of Youth επιστρέφουν ως κανονική μπάντα και όχι σαν το προσωπικό σχήμα του frontman Sean Ragon, πιο επιθετικοί από ποτέ, χωρίς να λείπουν, εννοείται, τα γνώριμα στοιχεία τους όπως οι ακουστικές κιθάρες που πλαισιώνουν το goth/ punk τους.
Ακούστε: "Empty Faction", "Roses"
No.14 Ariel Pink - Pom Pom (4AD Records): Τα 17 νέα κομμάτια του Ariel Marcus Rosenberg, συνδυάζουν synthpop, glam, psych, lo-fi, darkwave, pop σε ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα, που καταφέρνει να μην βγει μπερδεμένο, ενώ σε ανταμείβει με κάθε ακρόαση.
Ακούστε: "Not Enough Violence", "Black Ballerina"
No.13 Have A Nice Life – The Unnatural World (The Flenser): Goth, lo-fi και shoegaze είναι τα κυρίαρχα σημεία της μουσικής των Dan Barrett και Tim Macuga, με επιρροές που ποικίλουν από Bauhaus μέχρι My Bloody Valentine και Sunn O))), με απίστευτη ατμόσφαιρα και ένταση που θα λατρέψουν οι φίλοι των The Soft Moon.
Ακούστε: "Cropsey", "Burial Society"
No.12 Wild Beasts - Present Tense (Domino): Αναμφίβολα οι Wild Beasts κυκλοφόρησαν φέτος τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους, ενώ κατάφεραν με την ζωντανή τους εμφάνιση στο φετινό Plisskën να με κερδίσουν ολοκληρωτικά, μιας και αποτέλεσαν τη καλύτερη στιγμή του διήμερου φεστιβάλ.
Ακούστε: "Mecca", "A Simple Beautiful Truth"
No.11 Vaniish - Memory Work (Metropolis Records): Οι Vaniish είναι η συνέχεια των Veil Veil Vanish, τόσο νοητά όσο και ηχητικά, με σαφείς όμως επιρροές από τα γκρουπ που συνεργάστηκε ο Tecon στη συνέχεια, με το ηλεκτρονικό στοιχείο να είναι αρκετά ενισχυμένο σε σχέση με τον καθαρά post-punk/ darkwave χαρακτήρα του "Change In The Neon Light". Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Memory Work" εδώ.
Ακούστε: "Memory Work", "Merge"
Διαβάστε επίσης:
Με χαρά μου βλέπω τα τελευταία χρόνια να ξεπετάγονται όλο και περισσότερες ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρίες με ωραία αισθητική, πολύ όρεξη και ιδιαίτερο γούστο. Στέκομαι στο τελευταίο γιατί πλέον η, και καλά indie, σκηνή είναι αχανής με την λέξη να έχει χάσει κάθε νόημα και να χρησιμοποιείται από τον κάθε άσχετο. Το χειρότερο είναι ότι με τον εκφυλισμό αυτόν, έχει γίνει μέρος της mainstream pop κουλτούρας, αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα στο οποίο θα αναφερθώ εκτενέστερα κάποια άλλη στιγμή. Για την ώρα τα άλμπουμ για τις θέσεις 21 μέχρι 30 είναι:
No.30 Esben And The Witch - A New Nature (Nostromo Records): Μετά από ένα μάλλον ουδέτερο διάλειμμα με το "Wash Τhe Sins Not Only Τhe Face", οι Esben And The Witch επανέρχονται με τον τρίτο δίσκο τους, "A New Nature", χαρίζοντάς μας ένα απόλυτα μαγευτικό post ταξίδι.
Ακούστε: "Dig Your Fingers In", "Blood Teachings"
No.29 Merchandise - After The End (4AD): Χωρίς να έχουν αλλάξει δεκαετία οι αναφορές των Merchandise , απλά το σχήμα αντάλλαξε την πιο σκοτεινή πλευρά των 80s για το indie pop και το new wave της ίδιας περιόδου. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "After The End" εδώ.
Ακούστε: "Green Lady", "Little Killer"
No.28 Empires – Orphan (Chop Shop Records): Όσοι δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι τον επόμενο δίσκο από τους The Killers, το "Orphan" θα καλύψει επάξια αυτό το κενό (και με μια γερή δόση από The National), μιας και αποτελεί μια από τις καλύτερες ποπ απολαύσεις του 2014. Για τους Empires είχα αναφερθεί και πριν από λίγους μήνες εδώ.
Ακούστε: "Silverfire", "How Good Does It Feel"
Νο.27 Royal Blood - Royal Blood (Warner): Το δίδυμο των Mike Kerr και Ben Thatcher πρέπει να είναι από τις λίγες σύγχρονες που κατάφεραν να έχουν ένα Νο.1 άλμπουμ στην Αγγλία πριν ανακηρυχτούν οι επόμενοι σωτήρες από τα βρετανικά μουσικά μέσα. Βασιζόμενοι σε μπάντες όπως οι Queens Of The Stone Age και οι Death From Above 1979 παρέδωσαν έναν απίστευτα διασκεδαστικό rock δίσκο, και δίκαια έλαβαν τόση προσοχή.
Ακούστε: "Out of the Black", "Little Monster"
No.26 Simple Minds - Big Music (Sony): Αναμφίβολα οι Simple Minds είναι ένα σχήμα με μεγάλη ιστορία, έχοντας επηρεάσει πολλά γκρουπ - που βρίσκονται ακόμα και σε αυτή την λίστα - και μια απίστευτα καλή live μπάντα, όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω τον Ιούνιο, αλλά σίγουρα δεν περίμενα να μου άρεσε τόσο πολύ το "Big Music", το οποίο είναι γεμάτο κομματάρες στο γνωστό ύφος του γκρουπ.
Ακούστε: "Blindfolded", "Big Music"
No.25 White Hex - Gold Nights (Felte): Δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο των Αυστραλών, το δίδυμο των Jimi Kritzler και Tara Green επιστρέφει με το "Gold Nights", το οποίο περιέχει οκτώ κολλητικά darkwave, synthpop κομμάτια βασιζόμενα στα πολύ όμορφα φωνητικά της τελευταίας.
No.24 Iceage - Plowing Into the Field of Love (Matador): Μπορεί στα δυο πρώτα άλμπουμ των Δανών να ξεχώρισε η δύναμη των φωνητικών του Elias Bender Rønnenfelt, αλλά εδώ το σχήμα εξελίσσεται μουσικά (άλλωστε πολύ ντόρος έγινε για τις country αναφορές), βάζοντας τις βάσεις για κάτι πολύ μεγαλύτερο στο μέλλον.
Ακούστε: "The Lord's Favorite", "How Many"
Νο.23 Wovenhand - Refractory Obdurate (Deathwish Inc): Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο που το έβδομο άλμπουμ των Wovenhand είναι αρκετά πιο επιθετικό (ή ότι κυκλοφόρησε από την hardcorάδικη Deathwish), αλλά σίγουρα είναι αυτό που "μίλησε" περισσότερο και ξεχώρισα κατευθείαν από όλες τις προηγούμενες δουλειές του David Eugene Edwards με αυτό το σχήμα.
Ακούστε: "Hiss", "Corsicana Clip"
Νο.22 The Horrors - Luminous (XL Recordings): Το τέταρτο άλμπουμ των The Horrors βρίσκεται όσο πιο κοντά έχει βρεθεί ηχητικά μια δουλειά της μπάντας με την προηγούμενή της αν και διακρίνεται μια πιο φωτεινή, ίσως πιο μεγαλεπήβολη διάθεση. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την άποψή μου για το "Luminous" εδώ.
Ακούστε: "I See You", "So Now You Know"
No.21 All Your Sisters - Modern Failures (Beläten): Οι Αμερικανοί All Your Sisters μπλέκουν Cure μελωδίες και Sisters ατμόσφαιρες σε ένα industrial ντύσιμο, με αναφορές από NIN μέχρι The Soft Moon, που σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα.
Διαβάστε επίσης:
Όπως συνηθίζω τα τελευταία χρόνια, ήρθε η στιγμή να παρουσιάσω (έστω και με μικρή καθυστέρηση) τα 40 κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς που μας πέρασε, μιας και η εικοσάδα, φαντάζει αρκετά περιοριστική. Αξιόλογες δουλειές υπάρχουν αρκετές, μερικές κάθε χρόνο τις ανακαλύπτω αργότερα, οπότε το μόνο που χρειάζεται κάποιος είναι διάθεση. Η αρχή γίνεται με την πρώτη δεκάδα, και τις θέσεις 31 έως 40, παρακάτω:
No.40 Heretics - Refuge (s-r): Τον Νοέμβριο οι Heretics κυκλοφόρησαν τη τρίτη δισκογραφική δουλειά τους, δυο χρόνια μετά το "Wealth = Success", το οποίο συνεχίζει σε ακόμα πιο δυναμικούς σκοτεινούς electro pop ρυθμούς.
Ακούστε: "Mirrors & Lenses", "Save Our Souls"
Νο.39 Naomi Punk - Television Man (Captured Tracks): Μπορεί να μην υπάρχει κάποια ηχητική διαφορά από την προηγούμενη κυκλοφορία τους, αλλά αυτό δεν μειώνει την απόλαυση ενός αξιόλογου θορυβώδη δίσκου που σε κερδίζει με την απλότητά του. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Television Man" εδώ.
Ακούστε: "Television Man", "Firehose Face"
No.38 Mode Moderne - Occult Delight (Light Organ): Μπορεί το δεύτερο άλμπουμ των Mode Moderne να θυμίζει αρκετά Interpol στην αρχή του, αλλά όσο προχωράει ο δίσκος φανερώνει ότι οι The Smiths έχουν τιμητική τους. Αποφεύγει όμως να ακουστεί σαν tribute και για αυτό παραμένει απολαυστικό.
Ακούστε: "Thieving Baby's Breath", "Time's Up"
No.37 Blood Red Shoes - Blood Red Shoes (Jazz Life): Οι Blood Red Shoes με το ομότιτλο άλμπουμ τους ξαναβρίσκουν τον ήχο τους και την φόρμα τους, με απολαυστικά σημεία που θυμίζουν γιατί ενδιαφέρθηκαν τόσοι πολλοί για την μπάντα πριν μερικά χρόνια. Διαβάστε το album review του ομώνυμου δίσκου του διδύμου των Laura-Mary Carter και Steven Ansell εδώ.
Ακούστε: "An Animal", "The Perfect Mess"
No.36 Veil Of Light - Ξ (Beläten): Tο ντεμπούτο του Veil Of Light από την Ζυρίχη είναι ένα απολαυστικό δείγμα shoegaze/ coldwave ήχου, που δίκαια κατάφερε να ενθουσιάσει τη σουηδική δισκογραφική εταιρεία Beläten.
No.35 Protomartyr - Under Colour Of Official Right (Hardly Art): Με βάση το post-punk των Gang Of Four και των Fall, αλλά και αρκετές indie pop αναφορές, οι Protomartyr μας παρουσιάζουν μαι απόλυτα ρεαλιστική σκληρή πραγματικότητα, όπως την βιώνουν οι ίδιοι από το Detroit. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Under Colour Of Official Right" εδώ.
Ακούστε: "Maidenhead", "Ain't So Simple"
Νο.34 MOTH - First Second (Mass Media Records): Oι Δανοί (από που αλλού;) ΜΟΤΗ κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο ένα από τα πιο καλά, κρυμμένα, post-punk διαμαντάκια της φετινής χρονιάς.
Ακούστε: "Young Future", "Obelion Disco"
Νο.33 Death From Above 1979 - The Physical World (Last Gang): Μπορεί το γενικότερο αποτέλεσμα να έχει χάσει τον "ωμό" θόρυβο του παρελθόντος, αλλά το βασικό είναι ότι οι Death From Above 1979 δεν φαίνεται να προσπαθούν να προσφέρουν ένα δίσκο παρακαταθήκη για τα επόμενα δέκα χρόνια, αλλά ένα διασκεδαστικό σύγχρονο rock δίσκο, πράγμα που το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό. Μπορείτε να διαβάσετε πιο αναλυτικά τη γνώμη μου για το "The Physical World" εδώ.
Ακούστε: "Trainwreck 1979", "Government Trash"
Νο.32 Mr. Kitty - Time (Negative Gain Productions): Το "Time" είναι το τέταρτο άλμπουμ των Mr. Kitty (ή αλλιώς του Forrest Carney), το οποίο ξεκινάει υπερβολικά δυναμικά, και συνολικά αποτελεί μια δουλειά που άνετα θα ενθουσιάσει τους φίλους της coldwave, synthpop και witch house σκηνής.
Νο.31 Future Islands – Singles (4AD): Μπορεί οι Future Islands να κυκλοφόρησαν πέρσι το τέταρτο και καλύτερο άλμπουμ τους και η εμφάνισή τους στον Letterman να τους έβαλε για τα καλά στο μουσικό χάρτη, αλλά όπως μας απέδειξαν και στην Αθήνα, η live απόδοσή τους είναι το δυνατό χαρτί τους. Μπορείτε να διαβάσετε για την συναυλία της μπάντας στο Gagarin205 εδώ.
Ακούστε: "Seasons (Waiting on You)", "Spirit"
Διαβάστε επίσης:
