Best Of 2014: Διεθνή Άλμπουμ No.01-10 / EPs

Φεβρουαρίου 17, 2015


Κάθε χρόνο γίνεται λόγος για το πόσο καλή μουσική χρονιά είναι αυτή που πέρασε, και έτσι έρχεται και η αναπόφευκτη σύγκριση με τις προηγούμενες. Αν και σίγουρα ο καθένας μπορεί να έχει ξεχωρίσει κάποια χρονιά κατά την οποία ταυτίστηκε με περισσότερες δουλειές (ίσως για μένα ήταν το 2011), το σύντομο διάστημα που έχει περάσει από τις τελευταίες κυκλοφορίες καθιστά μια τέτοια σύγκριση άτοπη, μιας και αυτές δεν έχουν δοκιμαστεί το ίδιο στον χρόνο. Επίσης, με χαρά είδα για άλλη μια χρονιά τις πωλήσεις των βινυλίων, αλλά και της κασέτας, να αυξάνονται. Φυσικά, δηλώσεις του τύπου το βινύλιο θα ξανακυριαρχήσει ή το cd θα πεθάνει και άλλες παρόμοιες, τις θεωρώ τουλάχιστον υπερβολικές, μιας και πιστεύω ότι μεγάλο μέρος της αύξησης αυτής είναι άλλη μια διάσταση της retro μόδας που κυριαρχεί. Φέτος πάντως, για άλλη μια χρονιά άκουσα πολλές και ενδιαφέρουσες δισκογραφικές προσπάθειες, με τις κορυφαίες μου όμως να μην είναι κάτι νέο αλλά άλμπουμ από αγαπημένα μου σχήματα.

No.10 The Blue Angel Lounge - A Sea Of Trees (A Recordings): Πολλοί κατέταξαν το συγκρότημα ως άλλη μια κόπια των Joy Division, αλλά οι οι πιο εξοικειωμένοι με το goth/ neofolk χώρο, δεν τους ξεχώρισαν τόσο για τη πρωτοτυπία του ήχου τους, όσο για τη δύναμη των συνθέσεων που απαρτίζουν ένα εξαιρετικό άλμπουμ.
Ακούστε: "Winter", "Desolate Sands"

No.09 Trust - Joyland (Arts & Crafts): Μπορεί το 2012 οι Trust, με το ντεμπούτο τους "TRST" να αποτέλεσαν για μένα την ηλεκτρονική έκπληξη της χρονιάς, αλλά ο δεύτερος δίσκος τους μοιάζει να έχει ένα ακόμα πιο χορευτικό προσανατολισμό, με τα περισσότερα κομμάτια να είναι ικανά να σταθούν άνετα από electro goth dancefloors, μέχρι εντελώς mainstream χώρους. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Joyland" εδώ.
Ακούστε: "Rescue, Mister", "Are We Arc?"

No.08 Shiny Darkly - Little Earth (Crunchy Frog): Η Κοπεγχάγη και ο σκοτεινός punk ήχος έχουν γίνει πλέον δυο έννοιες συνυφασμένες. Από εκεί μας έρχονται και οι Shiny Darkly, μια post-punk μπάντα που με είχε ενθουσιάσει με τα πρώτα EP της, και στην οποία είχα αναφερθεί πριν λίγους μήνες εδώ
Ακούστε: "Sacred Floor", "Diana"

No.07 Eagulls - Eagulls (Partisan): Όσοι την προηγούμενη χρονιά κόλλησαν με τον δίσκο των Savages και αναζητούν για τον φετινό αντίστοιχο, ας μην ψάξουν παραπέρα από το ομώνυμο ντεμπούτο των Eagulls. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο τη δημοσίευση για τη καλύτερη δισκογραφική δουλειά που άκουσα φέτος από νέα μπάντα, εδώ.
Ακούστε: "Tough Luck", "Possessed"

No.06 Total Control - Typical System (Iron Lung Records): Μετά από τέσσερα ΕΡ το ένα διαφορετικό από το άλλο, και ένα πρώτο άλμπουμ με τίτλο "Henge Beat", το οποίο πέρασε λίγο στα ψιλά γράμματα, το "Typical System" είναι το άλμπουμ που θα τους κάνει αρκετά πιο γνωστούς τους Total Control, όχι γιατί ασχολήθηκαν περισσότερα μουσικά μέσα, αλλά γιατί έχει τα κομμάτια για να ξεχωρίσει.... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review εδώ.
Ακούστε: "Expensive Dog", "Flesh War"

No.05 Ritual Howls - Turkish Leather (Felte Records): Oι Ritual Howls, ένα darkwave τρίο από το Ντιτρόιτ, καταφέρνουν με τον δεύτερο δίσκο τους να σε παρασύρουν στον σκοτεινό κόσμο τους πιο αποτελεσματικά σχεδόν από οποιοδήποτε άλλη μπάντα φέτος... Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review του "Turkish Leather" εδώ.
Ακούστε: "Take Me Up", "Helm"

No.04 Peter Murphy - Lion (Nettwerk): Tο "Lion" είναι άλλη μια καταπληκτική δουλειά από μεριάς Peter Murphy με μεγάλη ηχητική ποικιλία, που αν και βρίσκεται μισό βήμα πίσω από το ένατο, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του και εννοείται ένα από τα κορυφαία του 2014... Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Lion" εδώ.
Ακούστε: "I Am My Own Name", "Hang Up"

No.03 The Smashing Pumpkins - Monuments To An Elegy (Martha's Music): Ο νέος δίσκος συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το εξαιρετικό "Oceania", αποτελούμενο από κομμάτια που σίγουρα θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στις καλύτερες στιγμές του συγκροτήματος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Billy Corgan δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Pumpkins πάντα ήταν one-man band, ενώ είναι δύσκολο να αναδειχθεί περισσότερο μια τέτοια δουλειά όταν δεν υπάρχει πλέον αντίστοιχη σκηνή. 
Ακούστε: "Drum + Fife", "One and All"

No.02 Interpol - El Pintor (Matador): Διάβασα αρκετά ότι ο νέος δίσκος των Interpol, είναι ότι καλύτερο κυκλοφόρησε το συγκρότημα μετά το 2004 και το "Antics" (διαβάστε εδώ το αφιέρωμα για τα καλύτερα άλμπουμ του 2004). Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο, μιας και θεωρώ ότι το σχήμα δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ μέτρια δουλειά (εδώ το ομώνυμο άλμπουμ τους, που οι κριτικές - και όχι μόνο - το "έθαψαν" κανονικά, ήταν μέσα στους κορυφαίους μου δίσκους για το 2010). Σίγουρα η μπάντα αποτελεί ένα από τα μεγάλα κολλήματα μου, αλλά το "El Pintor" αποτελεί ένα απολαυστικό άκουσμα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ενώ και τα b-sides - "The Depths", "Malfeasance" και "What Is What" - θα μπορούσαν άνετα να συμπεριλαμβάνονται στον δίσκο (album review).
Ακούστε: "Ancient Ways", "Twice As Hard"

No.01 The Twilight Sad - Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave (Fat Cat): Οι The Twilight Sad με τον νέο δίσκο (είχε προηγηθεί το εξαιρετικό "No One Can Ever Know" του 2012) δεν κυκλοφορούν μόνο μια από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές της χρονιάς, αλλά και την κορυφαία της καριέρας τους. Το τέταρτο άλμπουμ των Σκωτσέζων σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα και με κάθε επόμενο δένεσαι ακόμα περισσότερο. Μακάρι μετά την εμφάνισή τους στη χώρα μας πέρσι, να μας ξαναεπισκεφτούν και για τον νέο τους δίσκο. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave" εδώ.



Τα 10 κορυφαία EPs που άκουσα μέσα στο 2014 είναι: 

No.10 The Mary Onettes - Portico (Labrador)
No.07 The New Flesh - The Absurd (Deranged Records)
No.06 Whirr & Nothing Split 12"(Run For Cover)
No.01 Body Of Light - Limits Of Reason (Ascetic House)

Διαβάστε επίσης:

You Might Also Like

0 Comments