Οι A Place To Bury Strangers είναι μια αρκετά πολυάσχολη μπάντα. Σε 11 χρόνια παρουσίας έχουν κυκλοφορήσει 3 άλμπουμ, 8 ΕΡ και 4 singles. Το "Worship" είναι ο τελευταίος δίσκος των Νεοϋορκέζων, ο οποίος έρχεται μετά από το εξαιρετικό φετινό ΕΡ τους "Onwards To The Wall", "πατάει" μουσικά στο προηγούμενο δίσκο "Exploding Head", με βασικά στοιχεία για άλλη μια φορά τον θόρυβο, τις παραμορφώσεις και την δεδομένη επιρροή από Jesus And Mary Chain αλλά φανερώνεται μια μεγαλύτερη διάθεση για πειραματισμό. Το "Worship" είναι δυναμικό, σκοτεινό, κλασσικά θορυβώδες(αν και πιο ελεγχόμενα), κλειστοφοβικό αλλά ταυτόχρονα αρκετά πιο μελωδικό και ζωντανό άλμπουμ καθιστώντας το την πιο άμεση κυκλοφορία του συγκροτήματος χωρίς όμως να μπορώ να πω ότι έχει εμπορικούς προσανατολισμούς. Η μπάντα ενσωματώνει στοιχεία από πολλά είδη (krautrock, noise, shoegaze, postpunk, garage), αλλά καταφέρνει να δημιουργήσει ένα συμπαγή ήχο σαν ένα καλοφτιαγμένο παζλ παρά σαν κάτι με λίγο από όλα. Στο "Slide" είναι εμφανής η επιρροή από The Cure όπως και στο "Dissolved" το οποίο λίγο μετά τη μέση αποκτάει ένα εντελώς post-punk ρυθμό, στο "Fear" οι Joy Division καταβολές ενώ το "Revenge" είναι μια μίξη των τελευταίων με My Bloody Valentine. Τα "Mind Control" και "Why I Can't Cry Anymore" θα μπορούσαν να είναι 80s gothic rock κομμάτια με πολλή παραμόρφωση. Το άλμπουμ κλείνει ιδανικά με την ηχητική επίθεση του "Leaving Tomorrow". Το "Worship" απαιτεί αρκετές ακροάσεις, αλλά οι A Place To Bury Strangers με το δίσκο αυτό αποδεικνύουν ότι είναι κάτι παραπάνω από απλώς η πιο δυνατή και θορυβώδες μπάντα της Νέας Υόρκης.