Στο φινλανδικό post-punk/ gothabilly συγκρότημα των Beastmilk είχα αναφερθεί με ενθουσιασμό πριν λίγο καιρό. Κάπως έτσι θα ακούγονταν οι Iceage αν διασκεύαζαν The Cramps, δανειζόμενοι στοιχεία από Type O Negative (κυρίως της εποχής του καταπληκτικού "Life Is Killing Me"). Και με φωνητικά κάπου ανάμεσα σε Eldritch και Danzig, το ντεμπούτο τους από την Svart Records προσφέρει κάποια από τα πιο απολαυστικά δισκογραφικά 40άλεπτα της χρονιάς.

No.11 : David Bowie - The Next Day (Columbia)

No.12 : Beach Fossils – Clash The Truth (Captured Tracks)

No.13 : Crystal Stilts - Nature Noir (Sacred Bones)

No.14 : Girls Names - The New Life (Slumberland Records)

No.15 : My Bloody Valentine - m b v (mbv Records)

No.16 : Anna Calvi - One Breath (Domino Records)

No.17 : The Woken Trees - Nnon (Fuzz Club Records)

No.18 : Johnny Marr - The Messenger (Warner)

No.19 : Blouse - Imperium (Captured Tracks)

No.20 : Sigur Ros – Kveikur (XL Recordings)