Η μεγαλύτερη αλλαγή στο στρατόπεδο των Trust από το 2012 και το εντυπωσιακό ντεμπούτο τους, είναι ότι μετά την αποχώρηση της Maya Postepski το σχήμα λειτουργεί ως το προσωπικό όχημα του Robert Alfons. Μουσικά τα πράγματα στο "Joyland" είναι αρκετά γνώριμα, μιας και o Alfons μένει πιστός στον συνδυασμό synth pop, electronica και dance μουσικής. 

Αυτή τη φορά το αποτέλεσμα μοιάζει να έχει ένα ακόμα πιο χορευτικό προσανατολισμό, με τα περισσότερα κομμάτια να είναι ικανά να σταθούν άνετα από electro goth dancefloors, όπως το "Capitol" - την ίσως καλύτερη στιγμή του δίσκου - που μοιάζει να ξεπήδησε από κάποιο παλιότερο Apoptygma Berzerk άλμπουμ και το "Greyon", μέχρι εντελώς mainstream χώρους με κομμάτια όπως το "Rescue, Mister". Ιδανικά, τραγούδια όπως το "Icabod", το "Are We Arc?" ή και το ομώνυμο θα ήταν αναπόσπαστο μέρος στις playlists μαγαζιών και ραδιοφωνικών σταθμών, αλλά και να μην γίνει κάτι τέτοιο οι Trust είναι σίγουρο ότι με αυτούς τους δυο δίσκους θα βρουν ανταπόκριση στους φίλους του είδους, αρκεί να μην πέσουν στην παγίδα της επανάληψης. Για την ώρα όμως, ο Alfons μας παραδίδει άλλο ένα έξοχο δείγμα σκοτεινής χορευτικής ποπ.

Βαθμολογία : 8 / 10