O πρώτος δίσκος των Autobahn ήταν για μένα ένας από τους πιο αναμενόμενους της χρονιάς. Στην μπάντα από το Leeds είχα αναφερθεί αρχικά πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, αφού είχαν προηγηθεί οι πρώτες τους κυκλοφορίες. Έτσι μετά από δυο εξαιρετικά EPs, κατάφεραν να επαληθεύσουν τις προσδοκίες μου με την πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, με τίτλο "Dissemble", που κυκλοφόρησε ακριβώς πριν από ένα μήνα από την Tough Love Records. Το πρώτο, αλλά την ίδια στιγμή και πιο απαίδευτο, σχόλιο που θα μπορούσε να κάνει κάποιος θα ήταν η αναφορά στους Joy Division. Αναμφίβολα το συγκρότημα αντλεί τις επιρροές του από της 80s dark σκηνή με την punk οργή που την χαρακτήριζε κυρίως στις πρώτες μέρες της. Σίγουρα ο συνδυασμός αυτός έχει βρει εφαρμογή πάρα πολλές φορές, το αποτέλεσμα όμως που παρουσιάζουν οι Autobahn είναι ένα από τα καλύτερα που έχω συναντήσει στο είδος τα τελευταία χρόνια. Τα φωνητικά του Craig Johnson ξεχωρίζουν με τον τρόπο που "φτύνει" τους στίχους ως άλλος John Lydon ή Mark E. Smith, ενώ δεν διστάζει να προσθέσει Eldritch πινελιές όπου χρειάζεται. 

Ο δίσκος ξεκινάει με την ίσως πιο δυνατή τετράδα κομματιών που άκουσα φέτος. Από το "Missing In Action" φανερώνονται κιόλας οι Killing Joke, Bauhaus αναφορές τους, το οποίο παρασύρει κατευθείαν τον ακροατή στον φρενήρη ρυθμό του άλμπουμ. Το κολλητικό "Immaterial Man" συνεχίζει στην κόψη του ξυραφιού κουβαλώντας κάτι από The Fall και το "Impressionist" κλιμακώνεται σε ένα πομπώδες Sisters Of Mercy ξέσπασμα. Η κορυφαία στιγμή της κυκλοφορίας έρχεται με το μελωδικό "Beautiful Place To Die", δείχνοντας ότι το συγκρότημα λειτουργεί καταπληκτικά και σε πιο χαμηλές ταχύτητες. Το "Society" είναι το κομμάτι που παραπέμπει πιο άμεσα σε Joy Division, το "Suicide Saturday" αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο το έχει το σχήμα στο κτίσιμο κομματιών, ενώ το "Deprivation" ξεκινάει σαν ένα Interpol τραγούδι για να εξελιχθεί θυμίζοντας Fields Of the Nephilim. Συνολικά το "Dissemble" καταφέρνει να ξεφύγει από τα κλασσικά post-punk στεγανά, όντας αρκετά πιο σύνθετο για goth και πιο πλούσιο και εκλεπτυσμένο για μια punk μπάντα. Όλα αυτά συμπληρώνονται με την ιδανική δόση θορύβου, όπως άλλωστε θα περίμενα στη πρώτη δουλειά από μια μπάντα σαν τους Autobahn καθιστώντας την ακρόαση της εξαιρετικά απολαυστική. 

Βαθμολογία: 8 / 10