Τα καλύτερα άλμπουμ του 2024 No. 11 - 20
Ιανουαρίου 19, 2025
Τι χρόνος για τη μουσική ήταν το 2024! Η παρακάτω λίστα καλύπτει τόσο θρύλους που έκαναν πολυαναμενόμενα comeback ή εκπλήσσουν με νέες, ανατρεπτικές πορείες, όσο και ανερχόμενους καλλιτέχνες που έκαναν αίσθηση, αν και σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Περιλαμβάνει indie alternative rock, post-punk, pop, punk, gothic rock/ metal και πολλές άλλες δύσκολες να κατηγοριοποιηθούν μουσικές επιλογές. Η διαδικασία περιορισμού ενός ολόκληρου έτους γεμάτου εξαιρετικούς δίσκους σε σαράντα ήταν δύσκολη, αλλά έβαλα τα δυνατά μου, φυσικά βάσει και των μουσικών μου γούστων.
No.20 Black Doldrums - In Limerence (Fuzz Club Records): Οι Black Doldrums είναι μια μπάντα που έμαθα με τον δεύτερο δίσκο της, το "Dead Awake", του 2022 που κυκλοφόρησε η πάντα αξιόπιστη Fuzz Club Records. Το φετινό όμως άλμπουμ, που κυκλοφορεί και πάλι από την ίδια εταιρεία, με τίτλο "In Limerence" είναι με διαφορά η καλύτερή τους δουλειά. Και επειδή δεν τρελάθηκα με την νέα προσπάθεια των The Jesus And Mary Chain, εδώ θα βρείτε τα καλύτερα στοιχεία των προαναφερθέντων σε μια μίξη με Joy Division αλλά και γενικότερες αναφορές στον 80s goth/post-punk ήχο.
Ακούστε: "Dying For You"
No.19 Wisborg - Wisborg (Danse Macabre Records): Το 2024 ήταν μια πολύ καλή χρόνια για όλες τις εκφάνσεις του σκοτεινού ήχου και εννοείται και για τον gothic rock/ metal χώρο, οπότε θα υπάρχουν αρκετές σχετικές τέτοιες κυκλοφορίες σε αυτή τη λίστα. Η αρχή γίνεται με τους Wisborg, που τρία χρόνια μετά το "Into The Void", επέστρεψαν με το τέταρτο δίσκο της καριέρας τους. Η ικανότητα των Γερμανών να γράφουν πιασάρικα κομμάτια είναι δεδομένη, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά στη νέα δουλειά τους είναι ότι τραγουδούν στα γερμανικά ενώ σίγουρα έχει επηρεάσει τον ήχο τους και ο Chris Harms των Lord Of The Lost που ανέλαβε την παραγωγή.
Ακούστε: "Im freien Fall"
No.18 Bring Me The Horizon - POST HUMAN: NeX GEn (Sony Music): Μετά την αποχώρηση του Jordan Fish, λίγοι θα περίμεναν τόσο δυνατή δισκογραφική επιστροφή από τους Bring Me The Horizon. Στο "POST HUMAN: NeX GEn" δεν φοβούνται για άλλη μια φορά να πειραματιστούν και μπορεί να μην τους βγαίνει πάντα αλλά όταν λειτουργεί μας προσφέρουν μερικά από τα πιο εθιστικά φετινά κομμάτια. Μπορεί να καθυστέρησε αλλά άξιζε την αναμονή, ενώ όπως είχαμε τη τύχη να διαπιστώσουμε φέτος το καλοκαίρι στο Ejekt Festival, τα νέα κομμάτια αλλά και γενικότερα η μπάντα πάνε σε άλλο επίπεδο ζωντανά.
Ακούστε: "Kool Aid"
No.17 High Parasite - Forever We Burn (Candlelight Records): Gothic metal συνέχεια με έναν πολύ δυνατό δίσκο. Αν σας έλειψαν οι Paradise Lost, τότε ο Aaron Stainthorpe των My Dying Bride σας έχει την λύση με το νέο του σχήμα, τους High Parasite. Μάλιστα την παραγωγή του δίσκου ανέλαβε ο Greg Mackintosh των Paradise Lost. Ηχητικά δεν έχουμε εκπλήξεις αλλά είναι αυτό που φαντάζεστε, δηλαδή σαν παλιούς Lost με Stainthorpe στα φωνητικά, και μπορεί να μην συγκρίνεται με το αυθεντικό αλλά εκπληρώνει το στόχο του και με το παραπάνω. Αν έχετε κόλλημα με τους Paradise Lost μην το προσπεράσετε.
Ακούστε: "Grave Intentions"
No.16 Kontravoid - Detachment (Artoffact Records): Πέντε χρόνια μετά το απολαυστικό "Too Deep" και τρία μετά το EP "Faceless", ο Kontravoid επέστρεψε δισκογραφικά φέτος με το "Detachment". Πλέον ο Cameron Findlay αποτελεί εγγύηση στον ηλεκτρονικό ήχο, αφού γνωρίζει πως να γράψει φανταστικά synthpop χορευτικά κομμάτια αλλά και άλλα πιο σκοτεινά και βιομηχανικά. Από τη συναυλία του φέτος στο Death Disco τον έβαλα ακόμα περισσότερο στην καρδιά μου μιας και κατάφερε να απογειώσει το υλικό του.
Ακούστε: "For What It Is", "Detachment"
No.15 Modern English - 1 2 3 4 (Mesh & Lace Recordings): Η αλήθεια είναι ότι η ιστορική 4AD post-punk μπάντα των Modern English δεν κυκλοφορεί συχνά δίσκους. Οπότε δεν θα μπορούσα να πω ότι το "1 2 3 4" είναι το καλύτερό τους τα τελευταία χρόνια, αλλά σίγουρα πρόκειται για την πιο ενδιαφέρουσα δουλειά από τα 90s. Το νέο άλμπουμ περιέχει κομμάτια που θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους και θα αφήσουν τους φίλους, παλιούς και νέους, πλήρως ικανοποιημένους.
Ακούστε: "Long In The Tooth"
No.14 Chopper - Shock Pop - The Album (Pink Cotton Candy): Αρχικά το "Shockpop" ήταν να κυκλοφορήσει ως δίσκος, μετά παρουσίασε το νέο υλικό σε δυο μέρη με τα ισάριθμα EP και τελικά ο Jonatan K. Magnussen αποφάσισε να τα μαζέψει σε μία κυκλοφορία, δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο του "The Wonderful and Wicked World of Chopper". Με τον Chopper ξέρεις ότι θα ακούσεις κάτι ιδιαίτερο. Δεν ξέρω αν θα το χαρακτήριζα avant pop ή κάπως αλλιώς, μια και δεν κατηγοριοποιείται εύκολα η μουσική του, αλλά πάντα καταφέρνει να με κερδίσει με τις κυκλοφορίες του.
Ακούστε: "Touch", "Living for the Night"
No.13 Holy Esque - Lay My Head Down Slow (Beyond The Frequency): Από τότε που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι Holy Esque αποτελούν μια από τις μεγάλες μουσικές αδυναμίες μου. Το "At Hope’s Ravine" του 2016 αλλά και το "Television/Sweet" του 2018 αποτελούν αγαπημένες δουλειές. Δυστυχώς φέτος ανακοίνωσαν ότι το "Lay My Head Down Slow" θα αποτελέσει το τελευταίο τους άλμπουμ. Είναι κρίμα που μια τέτοια τόσο αξιόλογη indie rock μπάντα δεν βρήκε πολύ μεγαλύτερη ανταπόκριση (που θεωρώ ότι της άξιζε), αλλά τουλάχιστον μας αποχαιρετούν με το κεφάλι ψηλά και με άλλη μια φανταστική κυκλοφορία.
Ακούστε: "Hunger", "Ask Me Twice"
No.12 The Wraith - Ghost March (Seeing Red Records): Η εξέλιξη των darkwaveάδων The Wraith, από το Λος Άντζελες, από το ντεμπούτο τους στο φετινό, δεύτερο, δίσκο είναι πολύ μεγάλη. Αυτή εντοπίζεται όχι τόσο στο ηχητικό κομμάτι αλλά κυρίως στο συνθετικό. Ηχητικά προσκυνούν σε όλους τους Μεγάλους Παλαιούς των σκοτεινών 80s, αλλά παράλληλα δείχνουν ότι αν ξεφύγουν από κάποια μοτίβα (ιδίως στιχουργικά) ίσως μας απασχολήσουν πολύ περισσότερο στο μέλλον.
Ακούστε: "No Tomorrow"
No.11 IST IST - Light A Bigger Fire (Kind Violence Records): Οι IST IST είναι μια γνώριμη μπάντα σε αυτή τη λίστα μιας και σχεδόν τα άλμπουμ τους (με εξαίρεση το δεύτερο της καριέρας τους) έχουν βρεθεί εδώ και στα καλύτερα της χρονιάς. Ένα χρόνο λοιπόν μετά το "Protagonists", κυκλοφόρησαν φέτος το "Light A Bigger Fire" που επίσης περιέχει μερικά σύγχρονα indie/post-punk διαμαντάκια. Οι φίλοι των Editors, των Interpol κτλ θα τους λατρέψουν, αν δεν το κάνουν ήδη. Ίσως αν αυτές οι δουλειές κυκλοφορούσαν πριν δέκα δεκαπέντε χρόνια θα είχαν λάβει πολύ μεγαλύτερη αναγνώριση, αλλά προσωπικά ακόμα περιμένω τον δίσκο που θα τους κάνει να ξεχωρίσουν ακόμα και τώρα.
Ακούστε: "Ghost"
0 Comments