Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω το POSTWAVE που με την πρόσκληση του, μου έδωσε την ευκαιρία να παραβρεθώ στη συγκεκριμένη συναυλία. Αν εξαιρέσεις ότι το μόνο κοινό σημείο των συγκροτημάτων είναι ότι κατάγονται από την Νορβηγία (πλυν της πρώτης μπάντας) όπως αποδείχθηκε ήταν ένα πάρα πολύ καλό lineup. Δυστυχώς δεν πρόλαβα το opening act τους Έλληνες Persona Non Grata μιας κ το ταξίδι από Βόλο κράτησε λίγο περισσότερο από όσο υπολόγιζα.

Οι Magenta (που ήταν το συγκρότημα που με ενδιέφερε περισσότερο) βγήκαν ακριβώς στην ώρα τους όπως και όλα τα συγκροτήματα του festival άλλωστε. Η Vilde Lockert απέδειξε ότι έχει φωνάρα και το πόσο καλή frontwoman είναι. Παρόλη την ενεργητικότητά της και την πολύ καλή της διάθεση δεν μπόρεσε να ξεσηκώσει το μάλλον κοιμισμένο κοινό (το οποίο έμεινε έτσι σε όλη τη διάρκεια του festival), ούτε καν στο ευρέως γνωστό από την διαφήμιση αναψυκτικού “All Over”.

Συνέχεια με τους με τους Gothminister τους οποίους θα χαρακτήριζα εντυπωσιακούς. Αυτή η μίξη του industrial με rock/metal τους έχει χαρίσει αναγνωρισιμότητα στο χώρο και πολλά dancefloor hits (κυρίως στα gothic clubs της Γερμανίας). Highlight της εμφάνισής τους το “Angel” καθώς και η DIY σκάλα – podium που ανέβαινε κ τραγουδούσε. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν λίγο καλύτερη αλλά μην φανταστείτε κ πολλά πράγματα. Τελευταίοι εμφανίστηκαν οι Trail Of Tears. Δεν είμαι οπαδός αυτού του είδους metal οπότε και δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα. Οι λιγοστοί που είχαν μείνει έδειχναν να το ευχαριστιούνται. Δεν είδα όλο το σετ τους μιας και ο δρόμος της επιστροφής φάνταζε μακρύς και κουραστικός.

Η εντύπωση που μου άφησε το live ήταν αρκετά καλή, άψογη οργάνωση απογοητευτικός ο κόσμος (και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά ή δεν γίνεται μόνο στον συγκεκριμένο χώρο). Τελικά μάλλον το μόνο που μας αξίζει συναυλιακά είναι οι Placebo, οι Scorpions και για τους ψευτοκουλτουριάρηδες η Monica (χωρίς να θέλω να προσβάλλω τα συγκροτήματα).

Δείτε το video από την είσοδο των Gothminister στη σκηνή του Gagarin: