Το "Insides" δεν είναι μόνο το κομμάτι του μήνα αλλά, παρόλο που κυκλοφόρησε πριν τρεις μήνες (και ακόμα μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα εδώ), το κομμάτι της χρονιάς. Ο νέος δίσκος των The Soft Moon, "Zeros", είναι διαθέσιμος από τις αρχές Νοεμβρίου, και προσωπικά αποτελεί μια από τις κορυφαίες μουσικές στιγμές για φέτος. Το "Insides" είναι σκοτεινό κομμάτι με άκαμπτη δυναμική, που σε...

Ήταν εμφανές από το πρώτο ΕΡ των Cheatahs ("Coared"), ότι θα με απασχολήσουν και στο μέλλον, και το "Sans" ΕΡ απλά έρχεται να το επιβεβαιώσει. Ο ήχος τους βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε αυτόν των 90s shoegaze συγκροτημάτων (κλασσικά My Bloody Valentine), και των αμερικάνικων alternative rock της ίδιας δεκαετίας όπως Sonic Youth, Dinosaur Jr, κάτι απόλυτα φυσιολογικό μιας και τα μέλη της μπάντας...

Οι Pearl Jam έκαναν δώρο στα μέλη του επίσημου φαν κλαμπ τους Ten, δυο ηχογραφήσεις από το φεστιβάλ PJ20 που πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό των είκοσι χρόνων του συγκροτήματος. Το πρώτο κομμάτι είναι το "In the Moonlight" (b-side από το "Binaural"), στο οποίο συμμετείχε ο Josh Homme των Queens of the Stone Age, και το άλλο το "All Night" με τις συμμετοχές των...

Οι We Came From Waters είναι μια post-punk μπάντα από την Φλώρινα και φέτος κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ της, από την γερμανική AFmusic, με τίτλο "Unfamous Quotes". Οι WCFW θεωρώ ότι είναι από τις περιπτώσεις εκείνες, που όπως είχα αναφερθεί και παλιότερα, ανακαλύπτεις και κολλάς. Στις 10 Νοεμβρίου το συγκρότημα βρέθηκε στη σκηνή του Κυττάρου μαζί με τους O. Children, και μας χάρισε...

Το "Lose Control" είναι το νέο single των Courteeners, από τον επερχόμενο τρίτο τους άλμπουμ "Anna", το οποίο θα είναι διαθέσιμο στις 28 Ιανουαρίου. Το άλμπουμ πάλι κυκλοφορεί στις 4 Φεβρουαρίου και με αυτό ο Liam Fray και η παρέα του στοχεύουν στο να κάνουν ένα βήμα παραπάνω, μιας και η μπάντα μπορεί να θεωρείτε ένα από τα αγαπημένα "παιδιά" του Μάντσεστερ, και...

Ήρθε το τέλος, όχι του κόσμου αν και το είχαν σιγουράκι οι Maya, αλλά της φετινής έκτης blogovision. Το άλμπουμ που θα επικρατήσει θεωρώ ότι δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η ανταλλαγή απόψεων, αν και φέτος για τις πρώτες θέσεις οι προβλέψεις για στους Grizzly Bear, The xx και Alt-J (ιδίως αν δεν είχαν κερδίσει το φετινό Mercury Prize) δεν νομίζω να μην...

Τους I Like Trains τους είχα ξαναδεί, αλλά λίγο ο πολύ αξιόλογος τελευταίος τους δίσκος, με τίτλο "The Shallows", λίγο τα εκτεταμένα ηλεκτρονικά σε αυτόν, μου κίνησαν το ενδιαφέρον ώστε να παραστώ άλλη μια φορά σε live της μπάντας από το Leeds. Σίγουρα και η παρουσία των Wonky Doll and the Echo ήταν στα συν της βραδιάς, και αυτό οι Αθηναίοι το απέδειξαν...

Όχι δεν κάνω πλάκα, και ούτε καν προσπαθώ να κάνω την διαφορά μιας και είμαι αρκετά σίγουρος ότι το "Oceania" δεν πρέπει να βρέθηκε σε πολλές λίστες, αν όχι σε καμία. Ίσως αν υπήρχε κατηγορία με τα χειρότερα να πήγαινε καλύτερα. Η άποψή μου προφανώς δεν θα μπορούσε παρά να είναι, η εντελώς αντίθετη. Φυσικά όμως, μου φαίνεται κάπως περίεργο όταν ακόμα και...

Ένας electro-goth δίσκος, με μεγάλο ατού τις απίστευτες φωνητικές επιδόσεις της Shannon Funchess, και κομματάρες όπως τα "Heart Of Dust", "IPC", "Angel Tongue" και "Shallow Tears". Σίγουρα πρόκειται για ένα δυναμικό, σε στιγμές χορευτικό άλμπουμ, που πατάει γερά στα dark 80s, αλλά παρουσιάζει παράλληλα, μεγάλο ενδιαφέρον και στιχουργικά. Τα υπόλοιπα της λίστας: No. 03 : O. Children - Apnea No. 04 : Trust...

Οι O. Children θα μπορούσαν απλώς να επαναλάβουν για τον δεύτερο δίσκο τους, την συνταγή του προ διετίας καταπληκτικού ντεμπούτου τους, αλλά αντί γιαυτό προσπαθούν να εξελίσσουν τον ήχο τους, ενσωματώνοντας από britpop μέχρι stoner στοιχεία. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, ενώ όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πριν από περίπου ένα μήνα, είναι και μια το ίδιο καλή live μπάντα. Διαβάστε τι έγινε...

Οι Night Engine μας έρχονται από το Λονδίνο, και η πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν με το κομμάτι "I’ll Make It Worth Your While", το οποίο φαντάζει σαν μια μίξη David Bowie και Franz Ferdinand. Η μουσική τους τους έχει σαφείς αναφορές σε 70s ονόματα της βρετανικής σκηνής, αλλά το μεγάλο ατού τους, είναι ότι τις ενσωματώνουν στον ήχο του σήμερα ιδανικά,...

Πέρυσι η Maya Postepski συμμετείχε σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2011, το "Feel It Break" των Austra, και φέτος το ξαναπραγματοποιεί παρέα με τον Robert Alfons και το ντεμπούτο των Trust. Σκοτεινές μελωδίες, νεορομαντικές ατμόσφαιρες, πάντα με ηλεκτρονική διάθεση και ήχο πολύ κοντά σε αυτόν των Austra, αν και σαφώς πιο χορευτικός. Διαβάστε πιο αναλυτικά την άποψή μου για το άλμπουμ...

Η CTS Productions ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες της συναυλίες που έχει προγραμματίσει για το πρώτο μισό του 2013, με αυτές των Cold In Berlin, The Men και Dorena να είναι εκείνες που ξεχωρίζουν για μένα. Διαβάστε το αναλυτικό δελτίο τύπου για τα επικείμενα live της CTS Productions (σε αρκετά suicide commando ύφος θα πρόσθετα), παρακάτω: ...

Το "Worship" έρχεται σαν συνέχεια του "Onwards To The Wall" (το καλύτερο ΕΡ που άκουσα φέτος), και βρίσκει τους A Place To Bury Strangers να μειώνουν λίγο τον θόρυβο προς χάριν πιο Curικών και γενικότερα νεοκυματικών μελωδιών, με το αποτέλεσμα όμως να μένει το ίδιο εντυπωσιακό όπως και στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Διαβάστε για την φετινή εμφάνιση των Νεοϋορκέζων θορυβοποιών στην χώρα μας...

Μετά από την περσινή ηχητική επίθεση των Iceage, το ομώνυμο άλμπουμ των επίσης Σουηδών Holograms λειτουργεί σαν χρονοκάψουλα πίσω στα 80s και την post-punk σκηνή. Τα στοιχεία από μπάντες όπως οι Buzzcocks, οι Joy Division ή άλλα γκρουπ της Factory Records είναι εμφανή, παρουσιάζονται όμως με μια αρκετά φρέσκια οπτική. Η αλήθεια είναι ότι από αυτόν τον δίσκο και πάνω, όλα τα άλμπουμ...

Για πάνω από πέντε δεκαετίες η Μεγάλη Βρετανία προσφέρει συγκροτήματα που προσελκύουν το ενδιαφέρουν όλου του μουσικού κοινού, ή έστω ενός μεγάλου μέρους αυτού. Η ψηφοφορία αυτή αφορά τις μπάντες που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο στα 00s (ή κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους από το 2000 και μετά, παρόλο που μπορεί να σχηματίστηκαν μέσα στα 90s), με κάποιες από αυτές να κάνουν το βήμα παραπάνω...

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του περσινού bazaar, οι πάγκοι του παζαριού ξαναστήνονται φέτος στον φιλόξενο χώρο του Gagarin 205. ...

Οι The Twilight Sad υιοθετούν μια πιο ηλεκτρονική στάση για το τρίτο τους δίσκο, πιο κοντά σε αυτή των Editors του τελευταίου άλμπουμ, και θεωρώ ότι μας προσφέρουν την καλύτερη δουλειά τους ως τώρα. Οπότε με ιδιαίτερη χαρά άκουσα το νέο της ανακοίνωσης της συναυλίας τους στα μέρη μας. Διαβάστε το album review του "No One Can Ever Know" εδώ. Τα υπόλοιπα της...

Ο δίσκος των DIIV είναι άλλη μια αξιόλογη κυκλοφορία που μας έρχεται από την Captured Tracks φέτος. Η μπάντα από το Brooklyn ενσωματώνει στον ήχο της, στοιχεία από το shoegaze ήχο των 90s και από τον wave των 80s, δημιουργώντας κάποια από τα πιο όμορφα κομμάτια που άκουσα μέσα στη χρονιά, όπως τα singles "Doused" και "How Long Have You Known". Τα υπόλοιπα...

Το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου οι I Like Trains θα εμφανιστούν στο Κύτταρο Live Club για να μας παρουσιάσουν την ολοκαίνουργια δουλειά τους "The Shallows". Ένας δίσκος που ενσωματώνει ιδανικά στοιχεία από τα post είδη, rock και punk, με λίγο πιο ηλεκτρονική διάθεση αυτήν τη φορά για την μπάντα από το Leeds, ο οποίος και βρέθηκε άνετα στην λίστα μου για τη φετινή blogovision....

Δεύτερος προσωπικός δίσκος για τον Paul Banks, και ότι δεν κατάφερε με το "Julian Plenti…Is Skyscraper" του 2009, να ξεφύγει δηλαδή από την σκιά των Interpol, το πετυχαίνει με το "Banks". Σε ένα γεμάτο άλμπουμ ο Banks προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από τον ήχο που τον έχουμε γνωρίσει, και ως ένα σημείο τα καταφέρνει, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν ακόμα και τα instrumental κομμάτια του. Τα...

Οι The Twilight Sad κυκλοφόρησαν φέτος τον τρίτο τους δίσκο με τίτλο "No One Can Ever Know", έναν από τoυς καλύτερους της φετινής χρονιάς (μιας και είμαστε και σε περίοδο blogovision), ενώ πριν λίγο καιρό έκαναν διαθέσιμη μια δουλειά με remixes με κομμάτια από αυτόν (διαβάστε το album review του "No One Can Ever Know" εδώ). Οι Σκωτσέζοι θα εμφανιστούν στις 31 Ιανουαρίου...

Πλέον οι The Soft Moon δεν προκαλούν την ίδια έκπληξη, όπως έκαναν με το ντεμπούτο τους το 2010, αλλά επανέρχονται ακόμα πιο κλειστοφοβικοί και επιθετικοί αλλά και με αρκετά πιο σχηματισμένες συνθέσεις. Το "Zeros" κυκλοφόρησε στις 30 Οκτωβρίου και δεν ξέρω αν είναι ο ενθουσιασμός μου ή επιφυλακτικότητά μου(μάλλον το δεύτερο), λόγω του λίγου χρόνου που είναι ο δίσκος διαθέσιμος, που με οδήγησαν...

Ο John Cale έχει πατήσει τα 70 πια, αλλά εξακολουθεί να κυκλοφορεί αξιόλογους δίσκους. Έτσι μετά το πολύ καλό "HoboSapiens" του 2003 (και το "blackAcetate" του 2005), επιστρέφει φέτος με το "Shifty Adventures In Nookie Wood", μια δουλειά που σίγουρα δεν περιμένεις από κάποιον με 50 χρόνια στο χώρο. Πέρα από κάποιες άτυχες στιγμές, με την χρήση του auto-tune, το άλμπουμ αποτελεί ένα...

Ο Ariel Pink κυκλοφορεί αξιόλογα άλμπουμ εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ιδίως μετά το προηγούμενο του άλμπουμ "Before Today", που απέσπασε ιδιαίτερα καλές κριτικές και γνώρισε μεγάλη αποδοχή, η συνέχεια έμοιαζε πιο δύσκολη. Το "Mature Themes" διαθέτει έξυπνες ιδέες, ενδιαφέροντες ήχους ενώ είναι γεμάτο από lo-fi / dream pop "διαμαντάκια". Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από τον κ. Rosenberg; Τα υπόλοιπα της λίστας:...

Το νέο άλμπουμ των iLiKETRAiNS, The Shallows, τους βρίσκει να εγκαταλείπουν τις όποιες ατμοσφαιρικές post-rock αναφορές τους με τα πλούσια μουσικά στρώματα, για χάρη πιο άμεσων post-punk δρόμων με τα synth στοιχεία να γίνονται πιο εμφανή. Για μένα ο τρίτος δίσκος της μπάντας από το Leeds, είναι με διαφορά ο καλύτερός της. Μάλιστα σε λίγες μέρες, και πιο συγκεκριμένα στις 15 Δεκεμβρίου, θα...

Η μπάντα των αδερφών Hannah και Colette Thurlow, 2:54 (όνομα εμπνευσμένο από κομμάτι των Melvins), μετράει περίπου ενάμιση χρόνο ζωής και φέτος κυκλοφόρησε το πρώτο της ομότιτλο άλμπουμ. Οι επιρροές τους πολλές, από PJ Harvey μέχρι Siouxsie and the Banshees και Echo And The Bunnymen, ο συνδυασμός ιδανικός ενώ το αποτέλεσμα καταφέρνει να ακούγεται αρκετά "φρέσκο". Τα υπόλοιπα της λίστας: No. 15 :...

Ο αριθμός των indie ηλεκτρονικών συγκροτημάτων με γυναικεία φωνητικά όλο και αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. Ο δεύτερος δίσκος των Chairlift, "Something", είναι μια από τις πιο αξιόλογες synthgaze δουλειές που δεν ακολουθεί απλώς την 80s revival φάση, χωρίς αδύναμα σημεία, με κάποια από τα πιο κολλητικά pop κομμάτια που άκουσα φέτος. Τα υπόλοιπα της λίστας: No. 16 : Twin Shadow - Confess No....

Turn on the neon lights. Το "Confess" είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας του George Lewis Jr (aka Twin Shadow). Το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ, "Golden Light", ακούγεται σαν μια σύγχρονη εκδοχή του "Cry Little Sister" από το soundtrack του Lost Boys, αλλά γενικότερα ο δίσκος είναι ριζωμένος στην new wave και pop σκηνή των 80s, με καλύτερες στιγμές τα "Five Seconds", "Beg...

Από τους πολλούς αξιόλογους πρώτους δίσκους νέων συγκροτημάτων που κυκλοφόρησαν φέτος, ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η δουλειά των Exitmusic, σίγουρα επηρεασμένος από το εξαιρετικό περσινό ΕΡ τους, "From Silence". Το Νεοϋορκέζικο δίδυμο, των Aleksa Palladino και Devon Church, παρουσίασε ένα dream-pop άλμπουμ που λοξοκοιτάει προς Zola Jesus, με highlights σχεδόν όλο το δίσκο (εντάξει για το "The Modern Age" έχω ήδη αναφερθεί αρκετές...

Ένα ροκ συγκρότημα μπορεί να είναι πολλά πράγματα: μια αυτόνομη κοινωνική μονάδα αντικοινωνικών ατόμων, μια μικρή επιχείρηση που παράγει αγαθά (τραγούδια, δίσκους) ή διοργανώνει εκδηλώσεις (συναυλίες), μια αίρεση που απαιτεί και εμπνέει τυφλή αφοσίωση, μια συμμορία νέων ή όχι και τόσο νέων ανθρώπων που αγωνίζονται ενάντια σε κάποια τάξη πραγμάτων. Το μόνο βέβαιο είναι ότι όλα τα παραπάνω έχουν, σε κάποιο σημείο, μελετηθεί...

Το "Given To The Wild" είναι το τρίτο άλμπουμ των Maccabees, το οποίο ήταν και υποψήφιο για το φετινό Mercury Prize (που κέρδισαν τελικά οι Alt-J). Οι Βρετανοί εξέλιξαν τον ήχο τους, ενσωματώνοντας στοιχεία από Coldplay μέχρι Arcade Fire, ενώ προσπάθησαν να κάνουν ένα βήμα αντίστοιχο με αυτό των The Horrors, ίσως με όχι την ίδια επιτυχία, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός...

Η περιοδεία των Monovine ξεκίνησε πριν 2 μέρες από την Ικαρία και περιλαμβάνει άλλες 5 στάσεις. Την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου θα εμφανιστούν στο Azul cafe bar στην Χαλκίδα, ενώ μετά σειρά παίρνουν Βόλος, Πάτρα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Οι Πατρινοί κυκλοφόρησαν πέρσι το πρώτο τους δίσκο και για μένα καλύτερο εγχώριο άλμπουμ της χρονιάς, με τίτλο "Cliche" (διαβάστε το album review εδώ), ενώ έχοντας...

Ο Jack White έχει καταφέρει να κυκλοφορήσει αρκετά αξιόλογες δουλειές μετά τους White Stripes, τόσο με τους The Raconteurs όσο και με τους The Dead Weather. Μετά την τελευταία δουλειά των δεύτερων, ο White παρουσίασε φέτος την πρώτη του προσωπική δουλειά, με τίτλο "Blunderbuss", που είναι η πιο άμεση και ίσως η πιο ολοκληρωμένη του κυκλοφορία μετά τους Stripes. Πρόκειται για ένα άλμπουμ...

Οι Disappears είναι ένα αρκετά παραγωγικό συγκρότημα, μιας και το "Pre Language" είναι το τρίτο άλμπουμ που κυκλοφορούν από το 2010. Οι περισσότεροι τους γνώρισαν εξαιτίας της συμμετοχής στο συγκρότημα του drummer των Sonic Youth, Steve Shelley, αλλά η μπάντα έχει να παρουσιάσει πολλά περισσότερα από αυτό. Μουσικά κινούνται ανάμεσα σε Stooges και Sonic Youth, με μια πιο post-punk οπτική. Το "Pre Language"...

Για έκτη συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιείται φέτος η blogovision, στην οποία παίρνουν μέρος πάνω από 170 blogs. Το POEt'S SOUND συμμετέχει για πρώτη φορά φέτος, με στόχο πέρα από την έκφραση των προτιμήσεων μου, την αντιμετώπιση της ανίατης εμμονής μου με τις μουσικές λίστες. Τουλάχιστον ξέρω ότι δεν είμαι ο μόνος. Πριν όμως από την λίστα με τα είκοσι καλύτερα άλμπουμ της φετινής χρονιάς(καταδικασμένη...