Live Review: The Sisters Of Mercy w/ Mani Deum @ Gazi Music Hall, Αθήνα, Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015
Live Reviews Δεκεμβρίου 30, 2015
Δυο ημέρες μετά τη συναυλία των Editors στο Gazi Music Hall, και οι The Sisters Of Mercy βρέθηκαν στον ίδιο χώρο για την αναβληθείσα συναυλία τους τον Οκτώβριο λόγω λαρυγγίτιδας του Eldritch. Αρχικά μου έκανε εντύπωση η εκτίμηση για την συγκεκριμένη συναυλία που αρχικά είχε προγραμματιστεί για το Fuzz, όταν στην ουσία γέμισε δυο Fuzz που ήταν και το πιο αναμενόμενο. Θα μπορούσε να έχει ίσως ακόμα και περισσότερο κόσμο αν το live δεν έπεφτε Κυριακή και δεν συνέπιπτε με μια από τις μεγαλύτερες ονομαστικές εορτές. Οι Mani Deum είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά συγκροτήματα των τελευταίων χρόνων, με το δεύτερο άλμπουμ τους "When Beauty Ends" να είναι μια από τις κορυφαίες ελληνικές δουλειές του 2014 για αυτό το blog. Το live αυτό, για όσο τους άκουσα, ήταν άλλη μια καλή ευκαιρία να υπερασπιστούν την παραπάνω άποψη.
Τα λόγια για να περιγράψει κάποιος μια συναυλία των Sisters είναι αρκετά συγκεκριμένα, μιας και τα πράγματα είναι ως επί των πλείστων αναμενόμενα. Δεν ξέρω αν ήταν η καλύτερη εμφάνιση του σχήματος του Eldritch στην Ελλάδα όπως άκουσα πολλούς να σχολιάζουν μετά το τέλος της συναυλίας, αλλά σίγουρα ήταν αρκετά αξιοπρεπής έχοντας στο μυαλό τις άλλες φορές που τους έχω δει στο παρελθόν. Μην ξεχνάμε ότι όσο και να ενοχλούσε τον Eldritch, μιλάμε για ΤΗΝ goth μπάντα που δεν ήταν ποτέ για μαζική "κατανάλωση", οπότε το πιο συχνό άκυρο σχόλιο που ακούω για το live τους είναι "δεν ήταν και τίποτα ιδιαίτερο". Σίγουρα ένα τέτοιο live δεν συνίσταται σε όσους πάνε απλώς για να τσεκάρουν ένα συγκρότημα που έχουν ακουστά ή γνωρίζουν τα χιτάκια του ή δεν έχουν ιδέα τι παίζει (που το βλέπω όλο και πιο συχνά). Όταν το ήμισυ είναι προηχογραφημένο και οι δυο κιθαρίστες έχουν έναν ημι-διακοσμητικό ρόλο (τους γνώριμους πλέον Ben Christo και Chris Catalyst), αυτό που μένει είναι ο Andrew Eldritch. Το φυσιολογικό ερώτημα φυσικά είναι αν αυτό φτάνει; Για όποιον καταλαβαίνει φτάνει και παραφτάνει! Η φωνή του παραμένει επιβλητική και η ερμηνεία του δεν έχει χάσει τίποτα από τις προηγούμενες φορές που είχα την τύχη να τον τσεκάρω και συνολικά καταφέρνει να μου προκαλεί την ίδια ανατριχίλα σαν να ήταν η πρώτη μου συναυλία σε μια από τις αγαπημένες μου μπάντες. Για κάθε "Temple Of Love", που παρακαλάω κάθε φορά να μην το παίξουν λόγω της εκτέλεσης που έχουν επιλέξει, υπάρχει ένα "Logic", "Dominion/ Mother Russia" - που είναι τα δυο κορυφαία μου Sisters κομμάτια - "First and Last and Always", "No Time To Cry", "Lucretia My Reflection" που κάνει τη συγκεκριμένη εμπειρία ανεπανάληπτη.
Live Review: Editors @ Gazi Music Hall, Αθήνα, Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015
Editors Δεκεμβρίου 24, 2015
Με την blogovision να κυριαρχεί στην ελληνική μπλογκόσφαιρα τον Δεκέμβριο, έμειναν πίσω κάποιες αναρτήσεις που είχα ετοιμάσει με αρχή αυτή για την συναυλία των Editors. Όπως έχω αναφέρει και άλλες φορές στο παρελθόν ο συγκεκριμένος χώρος - πρώην μπουζούκια είναι ιδανικός για συναυλίες, μιας και τις περισσότερες φορές που έχω βρεθεί εκεί έχει εξαιρετικό ήχο (με εξαίρεση την συναυλία των Monster Magnet). Οι Editors είναι γνωστό ότι έχουν φανατικό κοινό στην χώρα μας, οπότε πολύ φυσιολογικά δεν θα δυσκολεύονταν και πολύ να βγάλουν sold-out ένα τέτοιο live. Το ελληνικό support act το παρακολούθησα και παρατήρησα ότι είχε πολύ θετική υποδοχή, αλλά ήταν αταίριαστο και συνολικά δεν μου έβγαλε κάτι οπότε δεν θα αναφερθώ περισσότερο. Οι Editors από την άλλη είναι μια εξαιρετική live μπάντα που το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία, ανεξάρτητα από πόσο αξιόλογη κυκλοφορία έχουν παρουσιάσει. Θυμάμαι ότι είχα πάει στο περσινό Ejekt Festival αρκετά ξενερωμένος να τους δω μετά το απογοητευτικό "The Weight Of Your Love", αλλά και πάλι κατάφεραν να με κερδίσουν.
Φυσικά φέτος οι Άγγλοι "έφεραν" στις αποσκευές τους και το πολύ καλό νέο τους άλμπουμ με τίτλο "In Dream", για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά εδώ, οπότε η εμφάνισή τους αναμένονταν με αρκετά μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μένα. Η αρχή έγινε με το πρώτο κομμάτι του δίσκου, το "No Harm", ένα κομμάτι που φαίνεται ότι έχει αγαπηθεί αρκετά αλλά παραείναι χλιαρό για έναρξη συναυλίας. Ακολούθησε το "Sugar" και από το "Life Is a Fear" τα πράγματα ζεστάθηκαν για τα καλά με την συναυλία να κλιμακώνεται συνέχεια ως και το τέλος. Το συγκρότημα παρουσίασε αρκετά κομμάτια από τον φετινό του δίσκο, με τα "Forgiveness", "Life Is a Fear" και "Ocean of Night" να παρουσιάζονται αρκετά πιο δυναμικά και εμφανώς καλύτερα. Εννοείται παρουσίασαν και επιλεγμένα κομμάτια από την υπόλοιπη δισκογραφία τους με το κοινό να ανταποκρίνεται πλήρως σε κάθε κάλεσμα του Smith. Ιδίως στα "The Racing Rats", "A Ton of Love" και "Papillon" νόμιζες θα γκρεμιστεί το μέρος από τον χορό. Είναι πλέον κοινότυπο, αλλά σε όλο αυτό συμβάλλει τα μέγιστα ο Tom Smith που είναι ο απόλυτος σταρ όταν βρίσκεται πάνω στη σκηνή. Ιδανικό κλείσιμο δίσκου αλλά και συναυλίας με το "Marching Orders" και όλοι έφυγαν με ένα χαμόγελο αναγνωρίζοντας ότι η μπάντα ανταποκρίθηκε πλήρως στις απαιτήσεις και ξέροντας ότι παρακολούθησαν μια από τις συναυλίες της χρονιάς.
Η φετινή κατάρτιση της λίστας για την blogovision ήταν μια αρκετά δύσκολη διαδικασία, μιας και υπήρχαν πολλές δισκογραφικές δουλειές που σίγουρα δεν έφτανε μια δεκάδα ή εικοσάδα όπως έχουμε στην προκειμένη περίπτωση για να συμπεριληφθούν. Με ζόρι και λύπη άφησα απ' έξω εξαιρετικά άλμπουμ όπως αυτά των Zzz, She Past Away, Public Service Broadcasting, Cold Showers, Drenge, Sonic Jesus και πολλά ακόμα. Αλλά αυτά θα παρουσιαστούν αργότερα όπως κάθε χρόνο στα κορυφαία 40 άλμπουμ για αυτό το blog. Η λίστα όμως για την φετινή blogovision έχει ως εξής:
Οι The Soft Moon έχουν καταφέρει με τις επανειλημμένες εξαιρετικές κυκλοφορίες τους, δικαιωματικά να θεωρούνται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες darkwave μπάντες της εποχής μας. Το "Deeper" μπορεί σε ομοιογένεια και δύναμη να υστερεί οριακά από το "Zeros", αλλά ο Luis Vasquez συνεχίζει να εξελίσσει τον ήχο των The Soft Moon, δείχνοντας ότι του ταιριάζουν οι περισσότεροι στίχοι. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Deeper" εδώ. αλλά και για την εμφάνιση των The Soft Moon στην Αθήνα εδώ.
Essential Track : "Wasting"
The story so far:
No.01 : The Manhattan Love Suicides - More Heat! More Panic! (Squirrel Records) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 20, 2015
No.02 : Royal Headache - High (Whats Your Rupture?)
No.03 : The Soft Moon - Deeper (Captured Tracks)
No.04 : Foals - What Went Down (Transgressive)
No.05 : Sleater-Kinney - No Cities To Love (Sub Pop)
No.06 : Viet Cong - s/t (Jagjaguwar)
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit)
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
Πέρσι ήταν το άλμπουμ των Ritual Howls που βρέθηκε στην πεντάδα με τις κορυφαίες δισκογραφικές δουλειές για αυτό το blog, και φέτος έρχεται το ντεμπούτο των Sextile να φτάσει ένα βήμα πριν από την κορυφή και να προστεθεί στον ήδη πολύ αξιόλογο κατάλογο της Felte Records. Το συγκρότημα από το Λος Άντζελες δανείζεται στοιχεία από τη darkwave, surf punk, και shoegaze σκηνή παρουσιάζοντας ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα και αναπόφευκτα το ντεμπούτο άλμπουμ του 2015. Από μόνα τους κομμάτια όπως τα "I Can’t Stand It", "Smoke In The Eye" και "Visions Of You" δείχνουν ότι μπορούν να δώσουν μια νέα πνοή στο post-punk ιδίωμα, αλλά και να θεωρούνται ήδη κλασσικά.
The story so far:
No.02 : Royal Headache - High (Whats Your Rupture?) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 19, 2015
No.03 : The Soft Moon - Deeper (Captured Tracks)
No.04 : Foals - What Went Down (Transgressive)
No.05 : Sleater-Kinney - No Cities To Love (Sub Pop)
No.06 : Viet Cong - s/t (Jagjaguwar)
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit)
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
Tο ντεμπούτο των Autobahn καταφέρνει να ξεφύγει από τα κλασσικά post-punk στεγανά, όντας αρκετά πιο σύνθετο για goth και πιο πλούσιο και εκλεπτυσμένο για μια punk μπάντα. Όλα αυτά συμπληρώνονται με την ιδανική δόση θορύβου, όπως άλλωστε θα περίμενα στη πρώτη δουλειά από μια μπάντα σαν τους Autobahn καθιστώντας την ακρόαση της ιδιαίτερα απολαυστική. Διαβάστε το album review του εξαιρετικού "Dissemble" εδώ.
Essential Track : "Beautiful Place Τo Die"
The story so far:
No.03 : The Soft Moon - Deeper (Captured Tracks) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 18, 2015
UpsideDown Records Key Track: "Deeper"
POEt'S SOUND - "Deeper" album review / live review (Κύτταρο, 11.09.2015)
No.04 : Foals - What Went Down (Transgressive)
No.05 : Sleater-Kinney - No Cities To Love (Sub Pop)
No.06 : Viet Cong - s/t (Jagjaguwar)
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit)
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
Μετά από την πιο ψυχεδελική προσέγγιση των New Candys στους Jesus & Mary Chain, οι Future επιχειρούν μια πιο βρώμικη ηλεκτρονική. Οι Γάλλοι βασίζονται σε έναν εξαιρετικό ήχο και παραδίδουν με το "Horizons" έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ντεμπούτο δίσκους της χρονιάς. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την άποψή μου για το άλμπουμ εδώ.
The story so far:
No.04 : Foals - What Went Down (Transgressive) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 17, 2015
No.05 : Sleater-Kinney - No Cities To Love (Sub Pop)
No.06 : Viet Cong - s/t (Jagjaguwar)
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit)
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
No.05 : New Candys - New Candys As Medicine (Picture In My Ear)
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 16, 2015
Μπορεί το "New Candys As Medicine" να μοιάζει απλά άλλη μια psych κυκλοφορία, όμως ο shoegaze χαρακτήρας του δίσκου είναι ξεκάθαρος, όπως έντονα είναι και τα 80s darkwave/ post-punk στοιχεία, με ένα συνδυασμό που το κάνουν να ξεχωρίζει. Το άλμπουμ των Ιταλών περιέχει και το single της χρονιάς με τίτλο "Dark Love" που φέρει τη σφραγίδα των The Jesus And Mary Chain. Ολόκληρο το album review του "New Candys As Medicine" εδώ.
The story so far:
No.05 : Sleater-Kinney - No Cities To Love (Sub Pop) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 16, 2015
No.06 : Viet Cong - s/t (Jagjaguwar)
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit)
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
No.06 : Lunch - Let Us Have Madness Openly (Mass Media Records)
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 15, 2015
Μετά τους Soft Kill άλλη μια μπάντα από το Portland, οι Lunch, κυκλοφόρησαν ένα φανταστικό post-punk δίσκο και αποτέλεσαν μια από τις πιο θετικές εκπλήξεις της χρονιάς. Το "Let Us Have Madness Openly" φωνάζει την αγάπη του γκρουπ σε 80's σχήματα όπως οι The Chameleons και οι Sound μέχρι τους The Gun Club και τους Wipers, αποτελώντας ένα απολαυστικό άκουσμα χωρίς εμφανείς αδυναμίες. Από την σκηνή που μας έδωσε συγκροτήματα όπως οι Arctic Flowers, The Estranged, Shadowhouse, Underpass και Soft Kill, οι Lunch αποτελούν την τελευταία μεγάλη προσθήκη.
The story so far:
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit)
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
Μπορεί να ξεκίνησαν πριν πέντε χρόνια σαν άλλη μια πολύ υποσχόμενη post-punk μπάντα, αλλά πλέον οι Soft Kill θεωρούνται από τα καλύτερα σχήματα στο είδος και το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο "Heresy", που είναι και η καλύτερή τους στιγμή μέχρι τώρα, έρχεται να πιστοποιήσει κάτι τέτοιο. Εννοείται δεν υπάρχει αδύναμη στιγμή στον δίσκο, αλλά είναι πραγματικά κρίμα να αποτελείται μόνο από έξι κομμάτια - ιδίως όταν υπάρχουν και τόσο εντυπωσιακά b-side όπως το "Whirl" - μέσα στα οποία το ομώνυμο, το "Hit The Floor" και φυσικά το εκπληκτικό "Selfish Love" συγκαταλέγονται στα κομμάτια της χρονιάς για αυτό το blog.
Essential Track: "Selfish Love"
The story so far:
No.07 : Wolf Alice - My Love Is Cool (Dirty Hit) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 14, 2015
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone)
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.10 : Tamaryn - Cranekiss (Mexican Summer)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
Το "In Dream" είναι απλά το ποπ άλμπουμ της χρονιάς. Οι Editors καταφέρνουν με τον πέμπτο τους δίσκο να κάνουν να μοιάζει το "The Weight Of Your Love" σαν μια κακή παρένθεση, συνεχίζοντας ουσιαστικά από εκεί που τελείωσε το "In This Light And On This Evening". Στόχος τους, όπως είχαν δηλώσει οι ίδιοι, ήταν το άλμπουμ να είναι πιο πειραματικό και ταυτόχρονα πιο ποπ και πέφτουν μέσα και στα δυο. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το "In Dream" εδώ.
Essential Track: "Life Is A Fear"
The story so far:
No.08 : Blur - The Magic Whip (Parlophone) από UpsideDown Records
Blogovision 2015 Δεκεμβρίου 13, 2015
No.09 : Marina & The Diamonds - Froot (Neon Gold/ Atlantic)
No.10 : Tamaryn - Cranekiss (Mexican Summer)
No.11 : Diät – Positive Energy (Iron Lung Records)
No.12 : Wire - Wire (Pink Flag)
No.13 : Pinkshinyultrablast - Everything Else Matters (Shelflife)
No.14 : Girls Names - Arms Around A Vision (Tough Love)
No.15 : Spector - Moth Boys (Fiction)
No.16 : FFS - FFS (Domino)
No.17 : Brandon Flowers - The Desired Effect (Island)
No.18 : Low - Ones And Sixes (Sub Pop)
No.19 : A-ha - Cast In Steel (Universal)
No.20 : The Chills - Silver Bullets (Fire Records)
Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στην διαρκώς ανερχόμενη Fuzz Club Records που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει όλο και περισσότερες εξαιρετικές κυκλοφορίες, προτείνοντας παράλληλα και μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα νέα συγκροτήματα. Όσο για τη συγκεκριμένη δουλειά, η κλασσική ταξιδιάρικη λογική του σχήματος πάνω στα σκοτεινά τοπία του δίσκου χαρίζει στη συνολική ακρόαση του "Haunted", το οποίο περιέχει μερικές από τις καλύτερες στιγμές στην πορεία της μπάντας. Οι Underground Youth στα καλύτερά τους... Διαβάστε ολόκληρο το album review εδώ.
The story so far:
