Η αίσθηση που μου έχει αφήσει η φετινή χρονιά μέχρι τώρα είναι ότι τα καλύτερα έρχονται, τουλάχιστον δισκογραφικά. Σίγουρα το νέο άλμπουμ των The Soft Moon, που το περίμενα όσο λίγα μέσα στο 2015, δεν με απογοήτευσε με τα διαφορετικά στοιχεία που εισήγαγε στον ήχο του σχήματος. Πέρα όμως από την μπάντα του Luis Vasquez υπήρξαν αρκετές ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες στις οποίες αξίζει να αναφερθώ. Εννοείται οι επανενώσεις ακόμα και των πιο τυχάρπαστων ονομάτων συνεχίστηκαν με καταιγιστικό ρυθμό. Φυσικά μέσα σε αυτές και κάποιες που ξεχώρισαν - τις προάλλες άκουγα το πολύ καλό νέο Veruca Salt άλμπουμ - με βασικότερη αυτή των Sleater-Kinney. Συνολικά οι δέκα δισκογραφικές δουλειές που μου έκαναν περισσότερο εντύπωση μέχρι τώρα, με σειρά επίσημης ημερομηνίας κυκλοφορίας, είναι:

10. Ceremony - The L-Shaped Man (18 Μαΐου, Matador Records)

09. Sonic Jesus - Neither Virtue Nor Anger (16 Απριλίου, Fuzz Club)

08. Drenge - Undertow (6 Απριλίου, Infectious Records)

07. The Soft Moon - Deeper (31 Μαρτίου, Captured Tracks)

06. Agent Side Grinder - Alkimia (25 Μαρτίου, Progress Productions)

05. New Candys - New Candys As Medicine (16 Μαρτίου, Picture In My Ear)

04. Then Comes Silence - Nyctophilian (13 Μαρτίου, Novoton)

03. Motorama - Poverty (9 Φεβρουαρίου, Talitres)

02. Sleater Kinney - No Cities To Love (20 Ιανουαρίου, Sub Pop)

01. Viet Cong - Viet Cong (20 Ιανουαρίου, Jagjaguwar)