Οι τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του Peter Murphy υπήρξαν καταπληκτικές και ίσως ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει μετά τους Bauhaus. Στο παρελθόν δεν είχα καταφέρει να τον παρακολουθήσω ζωντανά, οπότε πολύ φυσιολογικά είχε γίνει ένα από τα μεγαλύτερα συναυλιακά μου απωθημένα. Όταν όμως ανακοινώθηκε ότι έρχεται με τον David J για τον εορτασμό των σαράντα χρόνων των Bauhaus, τότε το live αυτό γίνεται απλά απαραίτητο. Η ευκαιρία επίσης, να ακούσει κανείς ολόκληρο το εμβληματικό ντεμπούτο των Bauhaus, "In The Flat Field", είναι μοναδική και δεν χάνεται.

Με μισή ώρα καθυστέρηση περίπου, εμφανίζεται ο Peter Murphy φυσικά με το "Double Dare" για να ξεσηκώσει το κοινό. Ο Murphy αποτελεί μια κυρίαρχη φιγούρα πάνω στη σκηνή, με τη φωνή του, η οποία βρίσκεται ακόμα σε εξαιρετικά επίπεδα, απλά να μαγεύει. Εννοείται μόνο και μόνο το να ακούς το μπάσο του David J προκαλεί ανατριχίλα. Ο ήχος του αποτέλεσε έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους και επιδραστικότερους στο είδος. Συνέχισαν με το απίστευτο "In The Flat Field", αλλά μέχρι και τον χαμό που έγινε στο "Nerves", δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο κομμάτι. Άλλωστε μιλάμε για ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ της gothic/ post-punk σκηνής.

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, το σχήμα ξαναβγαίνει στη σκηνή για να παρουσιάσει μερικά από τα καλύτερα και πιο γνωστά κομμάτια των Bauhaus. Αρχή με τα "Burning from the Inside" και "Silent Hedges", για να ακολουθήσει το κομμάτι που όλοι περίμεναν. Το "Bela Lugosi's Dead" ήρθε για να μας χαρίσει μια από τις "αθάνατες" συναυλιακές εμπειρίες. "She's In Parties", "Adrenalin", "Kick In The Eye" και το κορυφαίο "The Passion Of Lovers" ήρθαν να κλείσουν το βασικό σετ τους.

Για το encore μας είχαν φυλάξει το "King Volcano" αλλά και το "Severance", η διασκευή τους σε Dead Can Dance, ενώ μου έλειψε η διασκευή τους στο "Ziggy Stardust" του David Bowie, με το οποίο κλείνουν συνήθως τα συγκεκριμένα live. Συνολικά όμως πραγματοποίησαν μια φανταστική συναυλία, που ο μέτριος ήχος (πράγμα που ισχύει όποτε έχω βρεθεί στο συγκεκριμένο χώρο) δεν μπόρεσε να χαλάσει. Είναι πράγματι undead...