Και μόνο για την εμφάνιση των Monovine το φεστιβάλ άξιζε. Δεν εννοώ φυσικά ότι ήταν η μόνη αξιόλογη μπάντα που εμφανίστηκε στο Βόλο αλλά καλύτερα ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής στο Βόλο ξεκίνησε την Παρασκευή 17 Ιουνίου και διάλεξα να παρακολουθήσω την σκηνή στο Πεδίο του Άρεως. Το πρόγραμμα ήταν λίγο μπερδεμένο αλλά αυτό ήταν το λιγότερο κακό στη διοργάνωση. Από τη συγκεκριμένη βραδιά ξεχώρισαν οι Βολιώτες μεταλάδες Rafferty Rules, που αν και δεν είμαι φαν του συγκεκριμένου είδους, μπορώ να πω ότι είχαν καλό ήχο, εμφανίστηκαν τσιτωμένοι και προσέλκυσαν αρκετούς φίλους τους στο κοινό για το απαραίτητο “μεταλικό” κοπάνημα. Αντίθετα την χειρότερη εντύπωση μου έκαναν οι Gravity O οι οποίοι μάλλον προσπαθούν να γίνουν Onirama, αλλά ακόμα και γι αυτό θέλουν πάρα πολύ δουλειά και ιδίως ο τραγουδιστής λόγω της αγγλικής προφοράς του. Σάββατο 18 Ιουνίου στην ίδια σκηνή και πάλι, και η έκπληξη έρχεται από την Λάρισα με τους Ten Days Band. Η συγκεκριμένη μπάντα ήταν δεμένη, με ωραία κομμάτια και πολύ κέφι. Και φανταστείτε ότι, όπως μας πληροφόρησε το ίδιο το συγκρότημα, έλειπαν τα μισά τους μέλη. Θα τους παρακολουθώ. Μετά την Θεοδοσία Τσάτσου (που την ξέθαψαν;) και ώρα 01:00 βγήκε το trip-hop συγκρότημα των Sequence Theory Project. Μια μάλλον ατυχής επιλογή, που παρόλο που η μπάντα ήταν πολύ καλή, η μουσική της δεν ήταν για την συγκεκριμένη ώρα με αποτέλεσμα να αδειάσει το χώρο. Έτσι οι Expert Medicine βγήκαν λίγο μετά τις 2 μπροστά σε 50 άτομα που συνεχώς λιγόστευαν. Κρίμα γιατί πρόκειται για ένα συγκρότημα που άξιζε να ακουστεί σε μεγαλύτερο κοινό (να ναι καλά το μεγάλο κεφάλι σ την οργάνωση). Αυτό πάντως, δεν πτόησε την μπάντα, η οποία εμφανίστηκε με τέτοιο δυναμισμό που ξεσήκωσε όσους ήταν εκεί. Έπαιξαν κομμάτια από τον δίσκο τους “Perfect Maniac”, μόνο που ζωντανά τα απέδωσαν αρκετά πιο οργανικά σε σχέση με τον ηλεκτρονικό ήχο του άλμπουμ. Προσωπικά δεν θα άλλαζα τίποτα ούτε από τον ήχο της ζωντανής εμφάνισής τους αλλά και ούτε από τον ήχο του δίσκου. Με λίγα λόγια καταπληκτικό live για μια από τις καλύτερες ελληνικές μπάντες. Την Δευτέρα βρέθηκα στην Πλατεία Τελωνείου μόνο που ο περσινός όμορφος και άνετος χώρος είχε αντικατασταθεί από ένα μικρό στενάκι γεμάτο αυτοκίνητα. Το πρόγραμμα δήλωνε σαν επίσημη ώρα έναρξης τις 18:00 το απόγευμα. Όταν έφτασα στον χώρο κατά τις 7 και κάτι οι μόνοι που υπήρχαν εκεί ήταν τα συγκροτήματα που έκαναν soundcheck και ο ηχολήπτης. Μάλιστα το πρώτο άτομο από την διοργάνωση φάνηκε κατά τις 9 παρά. Τελικά τα live άρχισαν στις 22:05 με πρώτους τους A.L.1.A.S που ταλαιπωρήθηκαν αρκετά από τον κακό ήχο. Μετά από τους pop-punkers Buffer εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Monovine. Και τι σκηνή; Σαν να ήταν από τα πανηγύρια. Αλλά στην τελική όλη η διοργάνωση ήταν για τα πανηγύρια. Οι Πατρινοί, παρά τα κάποια προβλήματα στον ήχο τους, εμφανίστηκαν γεμάτη ενέργεια και τα έδωσαν όλα. Έπαιξαν κομμάτια από τον πρόσφατο δίσκο τους με τίτλο “Cliché” και θα μπορούσα άνετα να τους ακούω για ώρες. Φυσικά κάποιος ιθύνων νους του φεστιβάλ αποφάσισε να κόψει το set των Monovine μιας και είχε πάει πίσω το πρόγραμμα. Συγχαρητήρια! Εκεί έληξε για μένα η φετινή Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής στο Βόλο, κουρασμένος από την αναμονή, εκνευρισμένος από το μπάχαλο αλλά και από τον κακό ήχο των Mr Highway (και όχι δεν φταίνε τα συγκροτήματα γι αυτό αλλά μπορείτε να φανταστείτε ποιος ή ποιοι…). Τουλάχιστον μου έμειναν οι εμφανίσεις δυο κορυφαίων ελληνικών συγκροτημάτων. Άντε και του χρόνου…