Το Rewind είναι η νέα στήλη του POEt'S SOUND που έρχεται με την συμπλήρωση πέντε χρόνων παρουσίας του συγκεκριμένου blog. Η στήλη αυτή θα είναι αφιερωμένη σε συγκροτήματα του μακρινού ή και πρόσφατου παρελθόντος, σημαντικές ή υποτιμημένες δισκογραφικές δουλειές, δισκογραφίες, επανακυκλοφορίες, προσωπικά top10 ή ό,τι άλλο σχετικό μου έρθει στο μυαλό (καταλάβατε το νόημα φαντάζομαι). Η πρώτη ανάρτηση της νέας αυτής στήλης είναι αφιερωμένη στα δέκα καλύτερα άλμπουμ που ξεχώρισα σε αυτή την πενταετία. Σίγουρα το 2011 ήταν η χρονιά που κυκλοφόρησαν οι περισσότερες δουλειές κοντά στα γούστα μου, με τις οποίες ακόμα να ξεκολλήσω, ενώ αντίθετα για το 2008 δυσκολεύομαι να βρω περισσότερες από μια, που θα χωρούσαν σε αυτή την λίστα. Πιο αναλυτικά όμως...

Καλύτερα άλμπουμ 2008 -2012:

1. White Lies - To Lose My Life (2009)

Απλά το καλύτερο ντεμπούτο που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, ο δεύτερος δίσκος "Ritual" δεν πλησίασε στα επίπεδα του ντεμπούτο τους (διαβάστε τα live reviews από τις εμφανίσεις της μπάντας το 2009 και 2010 στην χώρα μας, εδώ και εδώ).

2. John Maus - We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves (2011)

Ο καλύτερος δίσκος του 2011 είναι και ό,τι πιο ενδιαφέρον άκουσα αυτή την πενταετία. Στον τρίτο δίσκο του ο Maus τελειοποιεί την συνταγή, όπως την παρουσίασε στα προηγούμενα άλμπουμ του, "Songs" (2006) και  "Love Is Real" (2007). 

3. She Wants Revenge - Valleyheart (2011)

Μια από τις μεγαλύτερες μουσικές μου αδυναμίες, που με τον δίσκο αυτό, ο οποίος περιέχει το καλύτερο κομμάτι που έγραψαν "Maybe She's Right", βρίσκεται στην καλλιτεχνική της κορυφή (διαβάστε το album review εδώ).

4. The Soft Moon - Zeros (2012)

Σίγουρα μιλάει ακόμα ο ενθουσιασμός μου, μιας και το "Zeros" μετράει μόνο λίγους μήνες ζωής. Διαβάστε το album review εδώ, όπως και το άρθρο για την πρόσφατη συναυλία της μπάντας στην Αθήνα εδώ.

5. Peter Murphy - Ninth (2011)

Την τριάδα των δίσκων από το 2011 κλείνει ο Peter Murphy με το "Ninth", μια από τις καλύτερες δουλειές του frontman των Bauhaus από όλη την καριέρα του (διαβάστε το album review εδώ).

6. Interpol - Interpol (2010)

Θεωρώ ότι πρόκειται για έναν υποτιμημένο δίσκο, που μπορεί να σταθεί δίπλα στα προηγούμενα άλμπουμ της καλύτερης μπάντας των 00s (διαβάστε το album review εδώ και το review από το live του συγκροτήματος το 2011 εδώ).

7. O. Children - O. Children (2010)

Με αναφορές σε όλους τους σκοτεινούς "Μεγάλους Παλαιούς", το ομώνυμο των O. Children αποτέλεσε το καλύτερο ντεμπούτο άλμπουμ του 2010 ( η άποψή μου για την περσινή εμφάνιση του γκρουπ στο Κύτταρο εδώ).

8. Editors - In this Light and on this Evening (2009)

Οι Editors ακολουθούν πιο ηλεκτρονική κατεύθυνση και παραδίδουν τον τρίτο κατά σειρά αξιόλογο δίσκο, αν και χωρίς να είναι καλύτερος από τους προηγούμενους (ο τέταρτος δίσκος της μπάντας θα κυκλοφορήσει φέτος).

9. A Place To Bury Strangers - Exploding Head (2009)

Ο ηχητικός πόλεμος των A Place To Bury Strangers βρίσκει τις μελωδίες των "In Your Heart", "Keep Slipping Away", "Ego Death" σε ένα δίσκο ορόσημο στην νέα εκδοχή της shoegaze σκηνής. Διαβάστε για τις ζωντανές παραμορφώσεις της μπάντας στην Αθήνα εδώ.

10. Bauhaus - Go Away White (2008)

Η μοναδική κυκλοφορία από το 2008 είναι δισκογραφική επιστροφή, μετά από 25 χρόνια και το "Burning From The Inside", των Bauhaus, που αποτελεί ένα εξαιρετικό κλείσιμο για μια σπουδαία μπάντα, το οποίο όμως δεν συνίσταται για πρώτη επαφή ή και σε περιστασιακούς ακροατές του συγκροτήματος.