H Φυτίνη είναι ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε απ’το μουσικο-εικαστικό ντουέτο ΦΥΤΑ και τις φυλινάδες του. Κάτι μεταξύ web portal και net label, η Φυτίνη έχει στόχο να παρουσιάσει δημιουργούς που δεν ταιριάζουν στις συνηθισμένες σταθερές της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας αλλά ενδιαφέρονται να παίξουν με τα όρια ανάμεσα στη μουσική, το performance art, το θέατρο, το βίντεο, τις καλές τέχνες και την ποίηση. Η ιδέα της Φυτίνης προέκυψε το Μάρτιο του 2013, μετά την κυκλοφορία του έργου Βρέφη Σαλάτας, μια συλλογής διασκευών πάνω στα ΦΥΤΑ από διάφορους DIY (αντι-)δημιουργούς/μουσικούς/εικαστικούς. Μέσα από αυτή τη συνεργασία μια νεοντανταϊστική ‘κοινότητα’ αναπτύχθηκε, που ήρθε κοντά για το “20 Χρόνια Φύκος”, μια σειρά καταστασιακών μπουρλεσκ χάπεννινγκς στην Μπιεννάλε της Αθήνας τον Οκτώβριο του 2013. Εκμεταλευόμενοι στο έπακρον τις δυνατότητες φτηνής παραγωγής και διακίνησης που μας δίνει η τεχνολογία, χτίζουμε τώρα έναν δικό μας χώρο όπου με αντι-εμπορευματικές αρχές και queer διάθεση θα παρουσιάσουμε έργα που αν και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους έχουν κοινές αισθητικές και πολιτικές ανησυχίες. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η άναδειξη περιθωριοποιημένων υποκειμενικοτήτων που φέρνουν άλλες οπτικές και σχετίζονται με διαφορετικούς τρόπους με την δημιουργική διαδικασία. 

Εμπνεόμενοι από διεθνείς πειραματικές σκηνές (dada, fluxus, cinema of transgression, postpunk, berlin super 80, NDW κλπ), αλλά έχοντας κοιτάξει με προσοχή και τις άκρες της δημιουργικής/μουσικής ιστορίας της Ελλάδας (π.χ. δημοσιοϋπαλληλικό ρετιρέ, Μιχάλης Σιγανίδης, ινστιτούτο ψυχο-ακουστικής κλπ), προτείνουμε ένα DIY messthetics, μια χειροποίητη χαοαισθητική για δημιουργούς και ακροατές του μέλλοντος. Δεν πιστεύουμε σε παλαιωμένες φόρμες δημιουργίας (συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού “indie”) και προτείνουμε διαφορετικές αισθητικές, διαφορετικό περιεχόμενο και ουσιαστικές ρήξεις με το σύνηθες, το ‘λογικό’, το αναμενόμενο. Προσπαθούμε να μην πέφτουμε στην παγίδα της επανάληψης συγκεκριμένων ασκήσεων ύφους (σκοπός δεν είναι να ακουστούμε γνώριμοι στους ακροατές μας) και συχνά ανιχνεύουμε την προσωπική μας αλήθεια μέσα από συγκεκριμένες εμπειρίες μας (γι αυτό και γενικά αποφεύγουμε την ευκολία (;) του αγγλικού στίχου). Eπιλέγουμε μία (αυτο)κριτική στάση απέναντι και στην νοσταλγική αναφορά σε συγκεκριμένες αισθητικές φόρμες, επιδιώκοντας μια όσο το δυνατόν περισσότερο αναστοχαστική προσσέγγιση απέναντι στην ίδια την δημιουργική διαδικασία. Συνάμα, οι πειραματισμοί μας είναι επικοινωνιακοί, έχουμε χιούμορ, δεν είμαστε επιτηδευμένα δυσδιάκριτοι, δε επενδύουμε στην απόσταση μεταξύ δημιουργού και κοινού, δεν παίρνουμε τους εαυτούς μας πιο πολυ στα σοβαρά απ΄ό,τι πρέπει. 

Η Φυτίνη ανοίγει πρώτη Απριλίου 2014 (ναι, είναι αλήθεια) και σας επιφυλάσσει ντιλίσιους ηχητικές εκπλήξεις ήδη στους πρώτους έξι μήνες λειτουργίας της. Πρώτη κυκλοφορία, το άλμπουμ της Nanah Palm, της μυστηριώδους νοσοκόμας/μάγισσας που φέρνει κοντά το αφαιρετικό ποστπανκ, το σκοτεινό ambient και μια μινιμαλιστική ποίηση που γνέφει προς τη Λένα Πλάτωνος (Απρίλιος 2014). Ακολουθεί το σουρεαλιστικό ντουέτο Delicassetten Machimenai προτείνοντας ένα μείγμα avantgarde ελεκτροακούστικ μουσικής και γλυκόπικρων τρας λογοπαιγνιων με τρόπο που δεν έχει ξανακουστεί (Μάιος 2014). Μέσα στο καλοκαίρι που ακολουθεί, το σχήμα Ορόνυμα θα παρουσιάσει ένα δίσκο βασισμένο σε ποιήματα του William Carlos Williams και η ομάδα POKEDEX το πρώτο μέρος από ένα μνημειώδες έργο απο lieder για χαρακτήρες του Πόκεμον. 

Official Site / Discogs / Vimeo