Όπως είχα γράψει ξανά για το Acro, ή αλλιώς το Entertainment Stage όπως λέγονταν όταν είχα βρεθεί εκεί για τους Interpol, πέρα από μπουζοκομάγαζο μπορεί να σταθεί και ως ιδανικός συναυλιακός χώρος και μακάρι να μπορούσαμε να απολαύσουμε περισσότερα συγκροτήματα τέτοιου μεγέθους εκεί. Την αρχή έκαναν οι Έλληνες The Noise Figures, που με ακρίβεια στο πρόγραμμα, βγήκαν στη σκηνή λίγο μετά τις 21:00. Με το πρόσφατο ομώνυμο ντεμπούτο τους στις αποσκευές, μια από τις ελληνικές δουλειές που ξεχώρισα μέσα στο 2013, αποτέλεσαν μια από τις πιο ταιριαστές επιλογές για να ανοίξουν την συναυλία των Black Rebel Motorcycle Club. Το δίδυμο είχε ενέργεια, ωραία σκηνική παρουσία, με τα κομμάτια του άλμπουμ τους να αναδεικνύονται στο live. Θα ήθελα να τους δω και μόνους τους.

Λίγο μετά τις 22:30 εμφανίστηκαν οι Black Rebel Motorcycle Club αρκετά δυναμικά με το "Let The Day Begin", μια διασκευή στους The Call, ένα κομμάτι που αποτελεί φόρο τιμής στον εκλείποντα πατέρα του Robert Levon Been. Η μπάντα συνέχισε σε καταιγιστικούς ρυθμούς με τα "Rival", "Beat The Devil's Tattoo" και "Hate The Taste". Με το "Returning", μια από τις πολύ όμορφες ήρεμες στιγμές του "Specter At The Feast", και αφού είχαν μεσολαβήσει τα "Ain't No Easy Way" και "Berlin" ήρθε και το πρώτο συμπέρασμα. Τα νέα κομμάτια ακούγονται ζωντανά πολύ καλύτερα από τις στουντιακές εκτελέσεις και παρόλο που άκουσα αρκετά αγαπημένα κομμάτια, μερικά από τα οποία περίμενα πάνω από δέκα χρόνια, ήταν αυτά που μου έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση.

Μου είχε λείψει να βρεθώ σε ένα live που να διαρκεί πάνω από μια ώρα, οπότε το δίωρης διάρκειας σετ των BRMC ήταν μια ευχάριστη αλλαγή. Φυσικά, θεωρώ ότι έκαναν μια "κοιλιά" στη μέση της εμφάνισής τους, σε σημείο να με κουράσουν. Βέβαια ότι θα επιθυμούσα ένα διαφορετικό setlist αποτελεί καθαρά θέμα γούστου, μιας και ο διπλανός μου θα μπορούσε να είναι πλήρως ικανοποιημένος, και δεν αποτελεί κριτήριο για ένα καλό live. Το συγκρότημα, και ιδίως ο Been, ήταν σε μεγάλα κέφια και είχε ιδιαίτερη επικοινωνία με το κοινό, το οποίο ανταποκρίθηκε πλήρως,  ιδίως στις μπροστινές σειρές, χωρίς φυσικά να λείπουν και αυτοί που ξεσηκώνονταν με την πρώτη νότα του κάθε κομματιού, αλλά μετά έμεναν ήσυχοι μιας και δεν είχαν ιδέα ποιο τραγούδι ήταν από την αγαπημένη τους κατά τα άλλα μπάντα. Τα κορυφαία "Red Eyes And Tears", "Six Barrel Shotgun", "Spread Your Love" προκάλεσαν δικαίως τον αναμενόμενο χαμό και έκλεισαν το κανονικό σετ με την αρχική ένταση. Το μίνι-ακουστικό σετ, με τον ελαφρά χαμηλωμένο ήχο, στην αρχή του encore δεν μου είπε πολλά πράγματα, αλλά τα "Whatever Happened To My Rock 'n' Roll", "Sell It" έκλεισαν ιδανικά την συναυλία, πιστοποιώντας γιατί οι Black Rebel Motorcycle θεωρούνται μια πολύ καλή live μπάντα.

Setlist:

01. Let the Day Begin (διασκευή The Call )

02. Rival 

03. Beat the Devil's Tattoo 

04. Hate the Taste 

05. Ain't No Easy Way 

06. Berlin 

07. Returning 

08. American X 

09. White Palms 

10. I Don't Wanna Be a Soldier, Mama I Don't Wanna Die (διασκευή John Lennon)

11. Conscience Killer 

12. Lose Yourself 

13. In Like the Rose 

14. Stop 

15. Red Eyes and Tears 

16. Six Barrel Shotgun 

17. Spread Your Love 

Encore:

18. Mercy 

19. Complicated Situation 

20. Shuffle Your Feet 

21. Whatever Happened to My Rock 'n' Roll (Punk Song) 

22. Sell It