Έχουμε καιρό να ακούσουμε μουσικά νέα από την Anohni, ή αλλιώς Antony Hegarty. Η τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά της ήταν το εξαιρετικό άλμπουμ "Hopelessness" του 2016, ενώ ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε το ΕΡ "Paradise". Στις 2 Οκτωβρίου θα κυκλοφορήσει από τη Secretly Canadian ένα νέο 7" single που θα περιλαμβάνει δυο διασκευές στα "It’s All Over Now, Baby Blue" του Bob Dylan και "Be My Husband" της Nina Simone. Ακούστε την πρώτη παρακάτω:

Οι μίνι κυκλοφορίες ήταν πάντα ένας αρκετά δημοφιλής τρόπος παρουσίασης νέου υλικού. Τα τελευταία χρόνια αυτό δεν περιορίζεται σε μικρά, ή καλύτερα νέα, συγκροτήματα που κάνουν το ξεκίνημα τους, αλλά όλα και περισσότερα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου επιλέγουν να κυκλοφορούν μίνι δίσκους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Nine Inch Nails που χρησιμοποιούν, για άλλη μια φορά, τα EPs ως το προτιμώμενο μέσο κυκλοφορίας. Έτσι και φέτος άκουσα εξαιρετικά πολλά αξιόλογα EP, όμως τα δέκα κορυφαία που ξεχώρισα είναι:

10. Exploded View - Summer Came Early (Sacred Bones)

09. David Bowie - No Plan (Columbia)

08. Anohni - Paradise (Rough Trade Records)

07. Houses Of Heaven - Remnant (Felte Records)

06. Rope Sect - Personae Ingratae (Caligari Records)

05. Future Faces - Revolt (Throatruiner Records)

04. Ritual Howls - Their Body (Felte Records)

03. Fearing - A Life Of None (Funeral Party Records)

02. Chastity - Chains (Captured Tracks)

01. Nine Inch Nails - Add Violence (The Null Corporation)

Διαβάστε επίσης:

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2017 No.01 - 10

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2017 No.11 - 20

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2017 No.21 - 30

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2017 No.31 - 40

Οι καλύτερες συναυλίες του 2017

Πριν από λίγο καιρό η Anohni ανακοίνωσε το νέο της EP με τίτλο "Paradise", το οποίο θα είναι διαθέσιμο στις 17 Μαρτίου από την Rough Trade Records. Αυτή η κυκλοφορία έρχεται μετά το εξαιρετικό "Hopelessness" (album review), ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της περσινής χρονιάς. Δείτε παρακάτω το νέο βίντεο της Anohni για το ομώνυμο κομμάτι από το επερχόμενο EP, στο οποίο πρωταγωνιστεί η Eliza Douglas σε σκηνοθεσία του Colin Whitaker.

Η φετινή ψηφοφορία για το κορυφαίο άλμπουμ της χρονιάς που πέρασε, ήταν στην ουσία ένας "αγώνας" τεσσάρων δισκογραφικών δουλειών, οι οποίες συμπεριλήφθηκαν και στις περισσότερες λίστες με τα καλύτερα του 2016, και τελικά το αποτέλεσμα κρίθηκε από λίγους ψήφους. Το απολαυστικό "Skeleton Tree" των Nick Cave And The Bad Seeds είναι το άλμπουμ που αναδείξατε ως το καλύτερο για το 2016, το οποίο βρέθηκε στην πρώτη θέση με 28 ψήφους, σε σύνολο 106, και ποσοστό 26.42%. Τη δεύτερη θέση κατέλαβε το "Post Pop Depression" του Iggy Pop με 24 ψήφους και ποσοστό 22.64%, ενώ μια μόλις λιγότερη ψήφο πήρε το "A Moon Shaped Pool" των Radiohead (21.70%). Το μόνο που πλησίασε στα τρία προαναφερθέντα άλμπουμ, ήταν το "Blackstar" του David Bowie με 20 ψήφους και ποσοστό 18.87%. Από την άλλη, τις λιγότερες ψήφους από τις υπάρχουσες επιλογές πήρε το "Strange Little Birds" των Garbage με 2, ενώ από τα εκτός λίστας άλμπουμ δυο ψήφους συγκέντρωσε το ντεμπούτο των Lost Under Heaven και μία προτίμηση βρήκαν οι δίσκοι των Metallica, Danny Brown και The Coral. Αναλυτικά όμως τα δέκα κορυφαία άλμπουμ του 2016 όπως τα ψηφίσατε εσείς είναι:

Σίγουρα είναι πάρα πολλά τα κομμάτια που αξίζουν αναφοράς κάθε χρονιά. Το 2016 όμως θα ήθελα να σταθώ σε δυο από αυτά. Το πρώτο είναι το "Lazarus", ένα κορυφαίο κομμάτι που προέρχεται από το περσινό δίσκο "★", με το οποίο David Bowie μας προετοίμασε σκηνοθετώντας μαεστρικά την "έξοδό" του. Το άλλο είναι το "Are You Lost In The World Like Me", που μπορεί να μην βρίσκεται στην κορυφή της παρακάτω λίστας, αλλά το βίντεο που συνοδεύει το κομμάτι αποτελεί ότι καλύτερο είδα μέσα στο 2016, μιας και αντικατοπτρίζει εξαιρετικά την παρακμή της εποχής μας. Αυτά αλλά και τα άλλα δέκα οχτώ κομμάτια που ξεχώρισα από την περσινή χρονιά είναι:

20. Banks & Steelz - Giant (Anything But Words)

19. Male Gaze - Bad Omens (King Leer)

18. Preoccupations - Anxiety (Preoccupations)

17. Merchandise - Flower of Sex (A Corpse Wired For Sound)

16. Kobadelta - Hold Yr'self (The Metaphysical - EP)

15. Trentemøller - River In Me (Fixion)

14. New Model Army - Winter (Winter)

13. Wild Nothing - Lady Blue (Life Of Pause)

12. TAU - Mother (TAU TAU TAU)

11. Crows - Whisper (Unwelcome Light - EP)

10. Moby - Are You Lost In The World Like Me (These Systems Are Failing)

09. The Cult Of Dom Keller - Broken Arm Of God (Goodbye To The Light)

08. Anohni - 4 Degrees (Hopelessness)

07. The Kills - Doing It To Death (Ash & Ice)

06. Iggy Pop - Gardenia (Post Pop Depression)

05. David Bowie - Lazarus (★)

04. Minor Victories - Breaking My Light (Minor Victories)

03. LUH - Lost Under Heaven (Spiritual Songs For Lovers To Sing)

02. Nick Cave - I Need You (Skeleton Tree)

01. Wovenhand - Go Ye Light (Star Treatment)

Το πιο αισιόδοξο μουσικό μήνυμα που προέκυψε από το 2016 είναι το γεγονός ότι οι συνολικές πωλήσεις άλμπουμ αυξήθηκαν σε σημαντικό βαθμό. Το μεγαλύτερο ρόλο σε αυτό έπαιξε η αύξηση στις πωλήσεις βινυλίων σε Αγγλία, που οφείλεται κυρίως στον David Bowie, και Αμερική. Αλλά και οι πωλήσεις cd κρατήθηκαν σε καλά επίπεδα παρά μια σχετική μείωση, που ήταν όμως πολύ μικρότερη σε σχέση με αυτή των ψηφιακών πωλήσεων. Τα περισσότερα cd το 2016 πάντως, όσο απίστευτο και αν ακούγεται, πούλησε το "225: The New Complete Edition" box set του Mozart!

No.20 David Bowie - ★ (Columbia): Σίγουρα ένα άλμπουμ  (όπως το ★ αλλά και αυτά των Cave, Cohen) μπορεί εύκολα να αποθεωθεί όταν συνοδεύεται από τόσο τραγικά γεγονότα. Το τελευταίο όμως δισκογραφικό μνημείο του David Bowie αποδεικνύεται μια πολύ καλή δουλειά που βγάζει τον πιο πειραματικό χαρακτήρα του Βρετανού και καταφέρνει να ανταποκριθεί στο βάρος που το συντροφεύει. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το τελευταίο άλμπουμ David Bowie εδώ.

Ακούστε: "Lazarus", "Blackstar"

No.19 Ritual Howls - Into Τhe Water (Felte): Η δεύτερη δουλειά των Ritual Howls αποτέλεσε μια από τις πιο θετικές δισκογραφικές εκπλήξεις του 2014 και άνετα μια από τις κορυφαίες darkwave κυκλοφορίες της χρονιάς (μπορείτε να διαβάσετε το album review εδώ). Το "Into Τhe Water" που παρουσίασε το σχήμα φέτος, και πάλι από την Felte Records, μπορεί να μην προσεγγίζει τα επίπεδα του "Turkish Leather", αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει εξαιρετικές στιγμές όπως αυτές εντοπίζονται στα κομμάτια "Nervous Hands", "Park Around The Corner" και "Going Upstate".

Ακούστε: "Going Upstate", "Park Around The Corner"

No.18 Anohni - Hopelessness (Rough Trade): Η Anohni (ή αλλιώς ο Antony Hegarty όπως ήταν γνωστός μέχρι πρότινος) αφήνει στην άκρη τις βαριές ατμόσφαιρες και την art rock μελαγχολία του δέσποζε στις δουλειές του προηγούμενου σχήματός της, για χάρη ενός πιο ηλεκτρονικού ήχου και σε στιγμές χορευτικού. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ευχάριστο ή χαρούμενο άλμπουμ, αλλά αρκετά σκληρό μιας και πραγματεύεται θέματα όπως η θρησκεία, η οικολογική καταστροφή, η διαφθορά στην πολιτική και οι παρικμάζουσες αξίες. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Hopelessness" εδώ.

Ακούστε: "4 Degrees", "Crisis"

No.17 Dead - Voices (Manic Depression): Μπορεί τελευταία να γίνονται γνωστά όλο και περισσότερα γαλλικά coldwave/ shoegaze συγκροτήματα, αλλά υπάρχει μια μακριά παράδοση από αξιόλογα darkwave γκρουπ από τη συγκεκριμένη χώρα. Πέρσι ήταν οι Future που το άλμπουμ τους "Horizons" αποτέλεσε μια από τις καλύτερες δουλειές του 2015. Φέτος έρχονται οι Dead, ένα σχήμα για το οποίο είχα αναφερθεί εδώ, να ξεχωρίσουν με τον δίσκο με τίτλο "Voices", από την Manic Depression, που φέρνει επιρροές από Suicide μέχρι New Order.

Ακούστε: "Substance", "Voices"

No.16 FEWS - Means (PIAS Recordings): Το "Means" αποτελεί το πολύ αξιόλογο ντεμπούτο του σουηδικού post-punk συγκροτήματος των FEWS. Μάλιστα θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό αν αποτελούνταν από περισσότερα κομμάτια σαν τα εξαιρετικά τέσσερα που ανοίγουν τον δίσκο. Θα τον πρότεινα ιδιαίτερα στους φίλους του ήχου των DIIV, που δεν "χόρτασαν" με το φετινό άλμπουμ των Νεοϋορκέζων. Στο "Means" περιλαμβάνεται και το κομμάτι "Zlatan", που οι FEWS έγραψαν προς τιμήν του Σουηδού ποδοσφαιριστή Zlatan Ibrahimovich.

Ακούστε: "The Zoo", "100 Goosebumps"

No.15 Adult Books - Running From The Blows (Lolipop Records): Οι Καλιφορνέζοι Adult Books δείχνουν ότι έχουν επηρεαστεί τόσο από την indie/ post-punk σκηνή των 80s, όσο και από την punk της αντίστοιχης περιόδου. Το σημαντικότερο όπλο τους όμως, είναι ότι ξέρουν να σκαρώνουν κολλητικές ποπ μελωδίες. Η ανάμιξη surf rock και garage στοιχείων, όπως και ότι σε στιγμές ακούγονται σαν οι The Cure να διασκευάζουν Ramones, καθιστά το "Running From The Blows" ένα απόλυτα απολαυστικό αποτέλεσμα, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.

Ακούστε: "Suburban Girlfriend", "Casual Wrecks"

No.14 Soft Kill - Choke (Profound Lore Records): Οι Soft Kill βρίσκονται σε μια πολύ καλή φάση της καριέρας τους και αυτό αποδεικνύεται και με το νέο τους άλμπουμ. Το "Choke" που έρχεται μόλις ένα χρόνο μετά το εξαιρετικό "Heresy", συνεχίζει ακριβώς από εκεί που σταμάτησε η τελευταία τους δουλειά και περιλαμβάνει και μια συμμετοχή από τον Mark Burgess των The Chameleons. Πάντως το καλύτερο κομμάτι από τον νέο δίσκο των Soft Kill είναι το "Whirl", που αποτέλεσε το b-side του φανταστικού περσινού single "Selfish Love".

Ακούστε: "Whirl", "Frankie"

No.13 White Lies - Friends (BMG): Μπορεί οι White Lies με το "Friends" να ήθελαν να στοχεύσουν σε μεγαλύτερα ακροατήρια, αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι η συγκεκριμένη δουλειά μπορεί να ακουστεί πέρα από τον κύκλο των πιστών φίλων τους. Δεν είναι ότι ο νέος δίσκος τους δεν αποτελείται από καλά κομμάτια, αλλά έχουν θαφτεί κάτω από έναν wannabe Killers ήχο και άλλοτε από μια αρκετά ξεπερασμένη 80s ποπ παραγωγή. Μπορείτε να διαβάσετε τη γνώμη μου για το "Friends" εδώ, όπως και για την πρόσφατη εμφάνιση της μπάντας στην Αθήνα εδώ.

Ακούστε: "Summer Didn't Change A Thing", "Take It Out On Me"

No.12 Iggy Pop - Post Pop Depression (Loma Vista Recordings): Ο Iggy Pop με το "Post Pop Depression" όχι μόνο δεν απογοητεύει, αφού περιέχει μερικές από τις καλύτερες στιγμές του τα τελευταία χρόνια, αλλά παρουσιάζει έναν απολαυστικό δισκογραφικό κλείσιμο αν όντως αυτό αποτελέσει το τελευταίο άλμπουμ του. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά το album review του "Post Pop Depression" εδώ.

Ακούστε: "Gardenia", "Sunday"

No.11 Savages - Adore Life (Matador): Εκεί που πριν λίγα χρόνια πήραν τα κομμάτια του "Silence Yourself" και τα ανέδειξαν live, το "Adore Life" έγινε με γνώμονα τη ζωντανή τους εμφάνιση των Savages. Αφού είδαν ποια στοιχεία δουλεύουν live, έστησαν τα κομμάτια της νέας τους δουλειάς ώστε να εξυπηρετούν το σκοπό αυτό που αποτελεί το δυνατό τους χαρτί. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την ανάρτηση για το "Adore Life" εδώ.

Ακούστε: "The Answer", "Adore"

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2016 No.21 - 30

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2016 No.31 - 40

Διαβάστε επίσης:

Τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2016

Η Anohni κατάφερε να κερδίσει κοινό και κριτικούς με το πολύ αξιόλογο και υπερβολικά φορτισμένο συναισθηματικά περσινό ντεμπούτο της. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Hopelessness εδώ. Σαν συνέχεια του πρώτου δίσκου, θα κυκλοφορήσει στις 17 Μαρτίου από την Rough Trade Records το νέο EP της Anohni με τίτλο "Paradise". Μπορείτε να δείτε το tracklist αλλά και να ακούσετε το ομώνυμο κομμάτι από τη νέα κυκλοφορία παρακάτω:

1. In My Dreams

2. Paradise

3. Jesus Will Kill You

4. Enemy

5. Ricochet

6. She Doesn’t Mourn Her Loss

Η Anohni (ή αλλιώς ο Antony Hegarty όπως ήταν γνωστός μέχρι πρότινος) αφήνει στην άκρη τις βαριές ατμόσφαιρες και την art rock μελαγχολία του δέσποζε στις δουλειές του προηγούμενου σχήματός της, για χάρη ενός πιο ηλεκτρονικού ήχου και σε στιγμές χορευτικού. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ευχάριστο ή χαρούμενο άλμπουμ, αλλά αρκετά σκληρό μιας και πραγματεύεται θέματα όπως η θρησκεία, η οικολογική καταστροφή, η διαφθορά στην πολιτική και οι παρικμάζουσες αξίες. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Hopelessness" εδώ.

Key Track: "4 Degrees"

The story so far:

No.19 : Ritual Howls - Into Τhe Water (Felte)

No.20 : David Bowie - ★ (Columbia)

Η Anohni παρουσίασε το νέο της βίντεο για το "Crisis", ένα κομμάτι που προέρχεται από το φετινό της δίσκο με τίτλο "Hopelessness". Μπορείτε να διαβάσετε το album review του τελευταίου εδώ. Το "Crisis" αναφέρεται στην ανάμειξη των αμερικανικών στρατευμάτων στην Μέση Ανατολή, υπό τις κυβερνήσεις των Bush και Obama, και στα αποτελέσματα της. Στο βίντεο του κομματιού πρωταγωνιστεί η Νεοϋορκέζα καλλιτέχνης Storm Lever.

Πριν λίγες ώρες ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για το φετινό Mercury Prize. Μέσα στη λίστα συμπεριλαμβάνεται πολύ αναμενόμενα το καινούριο άλμπουμ των Radiohead, όπως άλλωστε και το τελευταίο του David Bowie - δυο δουλειές που είναι και τα λογικά φαβορί. Συνολικά όμως η φετινή λίστα είναι πολύ ενδιαφέρουσα, με τα νέα άλμπουμ των Savages, Bat For Lashes και της Anohni να είναι αυτά που ξεχώρισα. Το συγκεκριμένο βραβείο το θεωρούσα πάντα έναν αρκετά σεβαστό θεσμό, με πολύ αξιόλογους καλλιτέχνες να το έχουν κερδίσει στο παρελθόν, γιαυτό και μου έκανε τρομερή έκπληξη που είδα το σαχλοποπ συγκρότημα των The 1975, που έχει προωθηθεί περισσότερο και από την Beyonce φέτος, μέσα στις υποψηφιότητες. Η απονομή θα πραγματοποιηθεί στο Hammersmith Apollo στο Λονδίνο στις 15 Σεπτεμβρίου.

Anohni - Hopelessness

Bat For Lashes - The Bride

David Bowie - Blackstar

Jamie Woon - Making Time

Kano - Made In The Manor

Laura Mvula - The Dreaming Room

Michael Kiwanuka -  Love & Hate

Radiohead - A Moon Shaped Pool

Savages - Adore Life

Skepta - Konnichiwa

The 1975 - I Like It When You Sleep, For You Are So Beautiful Yet So Unaware Of It

The Comet Is Coming - Channel The Spirits

To "4 Degrees" προέρχεται, πολύ δικαιολογημένα, από ένα από τα πιο πολυσυζητημένα άλμπουμ της φετινής χρονιάς μέχρι τώρα, το "Hopelessness" της Anohni (ή αλλιώς Antony Hegarty όπως ήταν γνωστή μέχρι πρόσφατα).  Το ντεμπούτο της παρουσιάσει εξαιρετικό ενδιαφέρον και το album review του μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Η Anohni στο "4 Degrees" εκφράζει της ανησυχίες της για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, ντύνοντας ιδανικά αυτό το μαγικό κομμάτι.

Η αλήθεια είναι ότι αν εξαιρέσω κάποιες λίγες περιπτώσεις, δεν ήταν πολλά τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2016 και με κέρδισαν μέχρι τώρα. Οι περισσότερες δισκογραφικές δουλειές κατάφεραν να κρατήσουν το ενδιαφέρον μου για μερικά κομμάτια, αλλά ελάχιστες για το συνολικό αποτέλεσμα που παρουσίασαν. Σίγουρα είναι νωρίς να βγάζω συμπεράσματα, ιδίως όταν την φετινή χρονιά αναμένονται άλμπουμ από μπάντες όπως οι Nick Cave And The Bad Seeds, White Lies, Preoccupations, Pixies και τόσες ακόμα. Προσπάθησα να ξεχωρίσω δέκα από τους δίσκους που κυκλοφόρησαν το πρώτο μισό του έτους (μέχρι και τέλη Ιουνίου) και άκουσα περισσότερο, με την παρακάτω κατάταξη να προκύπτει βάση της ημερομηνίας κυκλοφορίας τους.

01. David Bowie - ★ (8 Ιανουαρίου, Columbia)

02. Savages - Adore Life (22 Ιανουαρίου, Matador)

03. DIIV – Is The Is Are (5 Φεβρουαρίου, Captured Tracks)

04. Wild Nothing - Life Of Pause (19 Φεβρουαρίου, Captured Tracks)

05. Holy Esque - At Hope’s Ravine (26 Φεβρουαρίου, Beyond The Frequency)

06. Iggy Pop - Post Pop Depression (18 Μαρτίου, Loma Vista Recordings)

07. LUH - Spiritual Songs For Lovers To Sing (6 Μαΐου, Mute)

08. Anohni - Hopelessness (6 Μαΐου, Rough Trade)

09. Eagulls - Ullages (13 Μαΐου, Partisan Records)

10. Minor Victories - Minor Victories (3 Ιουνίου, Fat Possum/ PIAS)

Η Anohni αποτελεί το νέο όνομα που έχει υιοθετήσει ο Antony Hegarty, που μας έχει προσφέρει τόσες αξιόλογες δουλειές με τους Antony And The Johnsons. Ιδίως οι δραματικές ερμηνείες στο άλμπουμ "I Am A Bird Now", που κέρδισε και το βραβείο Mercury Prize, μάγεψαν μεγάλο μέρος του μουσικόφιλου κοινού. Ακόμα και οι συνεργασίες της είναι αξιομνημόνευτες, με χαρακτηριστικότερη αυτή με τους Hercules & Love Affair στο εξαιρετικό "Blind". Η Anohni για το "Hopelessness" επιστρατεύει την βοήθεια των παραγωγών Daniel Lopatin, πιο γνωστός ως Oneohtrix Point Never, και του Ross Birchard (ή αλλιώς Hudson Mohawke). Έτσι αφήνει στην άκρη τις βαριές ατμόσφαιρες και την art rock μελαγχολία του δέσποζε στις δουλειές του προηγούμενου σχήματός της, για χάρη ενός πιο ηλεκτρονικού ήχου και σε στιγμές χορευτικού.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ευχάριστο ή χαρούμενο άλμπουμ, αλλά αρκετά σκληρό μιας και πραγματεύεται θέματα όπως η θρησκεία, η οικολογική καταστροφή, η διαφθορά στην πολιτική και οι παρικμάζουσες αξίες. Μάλιστα έχει ακόμα και ένα κομμάτι για τον Obama, το "Obama", που αναφέρεται στις ελπίδες που είχε δημιουργήσει η εκλογή του και την απογοήτευση που ακολούθησε η πορεία του. Η εκπληκτική φωνή της Anohni κατάφερνε να ντύσει την μουσική που την συντρόφευε με τα πιο εξαιρετικά αποτελέσματα και το ίδιο γίνεται και στο "Hopelessness". Στοιχεία από καλλιτέχνες όπως η Bjork, o Rufus Wainwright ή ακόμα και ο Woodkid είναι εύκολα ανιχνεύσιμα και καλοδεχούμενα. Αν μπορούσα να απαρτίσω ένα EP από το πρώτο μισό του δίσκου, τότε αυτό θα ήταν απλά κορυφαίο. Δεν είναι ότι το δεύτερο μισό είναι αδιάφορο, απλώς δεν περιέχει κομμάτια όπως τα "Drone Bomb Me", "I Don't Love You Anymore" και κυρίως το "4 Degrees", που δεν συγκαταλέγονται μόνο μέσα στα highlights του "Hopelessness", αλλά και στα καλύτερα της καριέρας της Anohni.

Βαθμολογία: 7 / 10