Μόνο και μόνο η δισκογραφική επιστροφή των New Order μετά από δέκα χρόνια απουσίας και το "Waiting for the Sirens' Call", αποτέλεσε μια από τις πιο σημαντικές μουσικές ειδήσεις της χρονιάς. Είχε προηγηθεί το "Lost Sirens" του 2013, το οποίο περιελάμβανε κομμάτια που έμειναν από τις ηχογραφήσεις του τελευταίου τους άλμπουμ. Το ότι το "Music Complete" είναι ο πρώτος δίσκος του σχήματος χωρίς τον Peter Hook δεν παίζει τόσο ρόλο στο αποτέλεσμα, αφού πιστεύω ότι ήταν και κάτι ίσως αναμενόμενο αφού τα μέρη του όλο και περιορίζονταν. Άλλωστε όποιος παρακολουθεί τη μπάντα γνωρίζει ότι για όλο αυτό ευθύνονται ο Hook και ο Sumner το ίδιο, βάση συμπεριφορών που δεν ταιριάζουν σε κάποιους που αποτέλεσαν μέλη σε δυο από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα των τελευταίων δεκαετιών.

Ο δέκατος δίσκος των New Order ξεκινά με το "Restless", ένα κομμάτι που αποτέλεσε εξαιρετική επιλογή για πρώτο single ώστε να φανερώσει ότι το σχήμα το έχει ακόμα. Παράλληλα όμως είναι και μια τόσο ασφαλής επιλογή που μόλις παλιώσει λίγο, μάλλον θα είναι προτιμότερες οι παλιότερες (πιο αυθεντικές) "εκδοχές" του. Το "Singularity" που ακολουθεί βγάζει την πιο χορευτική πλευρά της μπάντας, ενώ εμφανής είναι και η συμμετοχή στην παραγωγή του Tom Rowland των The Chemical Brothers. Το "Plastic" συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς θυμίζοντας λίγο από "Brotherhood" ή "Technique". Το δεύτερο single με τίτλο "Tutti Frutti" είναι ένα απροκάλυπτο 80s italo disco κομμάτι, στο οποίο ξεχωρίζει η Elly Jackson ή αλλιώς La Roux. Μετά το ψιλοαδιάφορο "People on the High Line", τα δυο επόμενα τραγούδια είναι και οι κορυφαίες στιγμές τις συγκεκριμένης δουλειάς. Το "Stray Dog" είναι το πιο σκοτεινό και ατμοσφαιρικό κομμάτι του "Music Complete" με την απαγγελία του ποιήματος του Sumner από τον Iggy Pop να ταιριάζει τέλεια, ενώ το ότι το "Academic" φέρνει "Get Ready" και πιο συγκεκριμένα "Crystal" μνήμες μόνο κακό δεν είναι. Από εκεί και πέρα άξιο αναφοράς είναι και το "Superheated" που κλείνει τον δίσκο, το οποίο περιλαμβάνει άλλη μια επιτυχημένη συνεργασία - αυτή την φορά με τον Brandon Flowers των The Killers.

Αν έπρεπε κάποιος να τοποθετήσει ηχητικά κάπου το "Music Complete", αυτό θα ήταν μεταξύ "Technique" και "Republic". Το θέμα για τους New Order δεν είναι ούτε να ανακαλύψουν τον τροχό (για δεύτερη φορά), αλλά ούτε να αλλάξουν το ύφος τους. Το σημαντικό είναι να παρουσιάσουν κομμάτια αντάξια του ονόματος και της ιστορίας τους, και με το άλμπουμ αυτό το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό.

Βαθμολογία: 7,5 / 10