Η δεκάδα αυτή κάθε χρόνο με δυσκολεύει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, γιατί πρέπει να αποφασίσω και να ξεχωρίσω ποιες δουλειές θα αναγκαστώ να "αφήσω" έξω από την παρουσίασή μου. Με αυτό το τρόπο φέτος δεν μου χώρεσαν τα πολύ αξιόλογα άλμπουμ των God Is An Astronaut, Chelsea Wolfe, Protomartyr, Swervedriver, Chastity Belt, Blood Sound, Institute αλλά και πολλά ακόμα που κυκλοφόρησαν σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και γεμάτη δισκογραφική χρονιά. Όπως μου προέκυψε η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει μπάντες, ιστορικά ονόματα αλλά και νέα στο χώρο, από την γενικότερη dark σκηνή εκπροσωπώντας από την πιο ηλεκτρονική έως την πιο θορυβώδης/ επιθετική πτυχή της. Πιο αναλυτικά όμως:

No.40 Nite Fields - Depersonalisation (Felte Records): Οι Nite Fields με το ντεμπούτο τους φανερώνουν σε σημεία δείγματα εξαιρετικής shoegaze pop γραφής, εμπλουτισμένα με dream pop και post-punk ήχους, και αποκαλύπτουν μια σοβαρή προοπτική ώστε να μας απασχολήσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Depersonalisation" εδώ.

Ακούστε: "Prescription", "You I Never Knew"

No.39 The Monochrome Set - Spaces Everywhere (Tapete Records): Πέρα από τα αναπόφευκτα γνώριμα μοτίβα, οι The Monochrome Set με το "Spaces Everywhere" προσφέρουν ένα από τα πιο όμορφα pop δισκογραφικά τριαντάλεπτα της χρονιάς. Μπορείτε να διαβάσετε πιο αναλυτικά τη γνώμη μου για το "Spaces Everywhere" εδώ.

Ακούστε: "Iceman", "A Little Village"

No.38 Hearts Of Black Science - Signal (Progress Productions): Οι Hearts Of Black Science, το σουηδικό δίδυμο των Tomas Almgren και Daniel Änghede (γνωστός από τους Crippled Black Phoenix), στηρίζονται σε ένα synth pop ήχο, που δανείζεται στοιχεία από την darkwave, shoegaze και post-rock σκηνή, και παραδίδουν το τρίτο και καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. 

Ακούστε: "Protector", "Unfolding"

No.37 Wire - Wire (Pink Flag): Δεν μπορεί να μην λάβει κανείς υπόψη ότι οι Wire δεν έχουν κυκλοφορήσει μέτρια δουλειά - και δεν το κάνουν ούτε τώρα- αλλά και την δισκογραφική ιστορία τους με τις όποιες αναπόφευκτες συγκρίσεις, συνεχίζοντας με ένα αρκετά άμεσο δισκογραφικό αποτέλεσμα που προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στην πλούσια ιστορία τους. Διαβάστε ολόκληρο το album review του ομώνυμου δίσκου τους εδώ.

Ακούστε: "Joust & Jostle", "In Manchester"

No.36 Car Seat Headrest - Teens Of Style (Matador): Μπορεί τo "Teens Of Style" να αποτελεί το ντεμπούτο των Car Seat Headrest στην Matador Records, αλλά προηγουμένως, και πιο συγκεκριμένα από το 2010, είχαν παρουσιάσει 11(!) bandcamp δίσκους lo-fi αισθητικής αντλώντας επιρροές από μπάντες όπως οι Guided By Voices και οι The Strokes.

Ακούστε: "Something Soon", "No Passion"

No.35 Gold Class - It's You (Felte Records): Οι Gold Class μπορεί να είναι από την Αυστραλία αλλά η μουσική τους χρωστάει τα μέγιστα στο Μάντσεστερ, μιας και ακούγοντας το εξαιρετικό ντεμπούτο τους με κάνει να σκέφτομαι πως θα ήταν οι Joy Division με τραγουδιστή τον Morrissey.

Ακούστε: "Life As A Gun", "Bite Down"

No.34 Ra - Scandinavia (Adrian Recordings): Το ντεμπούτο των Ra αξίζει αρκετές ακροάσεις και συνεχίζει την αξιόλογη μουσική παράδοση των Βόρειων στην πιο επιθετική πλευρά της αναβιωτικής 80s post-punk φάσης. Διαβάστε ολόκληρο το album review του "Scandinavia" εδώ.

Ακούστε: "Bloodline", "In My Veins"

No.33 Grave Babies- Holographic Violence (Hardly Art): Οι επιρροές από The Cure μέχρι Killing Joke και από Iceage μέχρι The Soft Moon συνεχίζονται και στον τρίτο δίσκο των Grave Babies, το οποίο μας ήρθε δυο χρόνια μετά το πολύ καλό "Crusher", και μάλλον αποτελεί και την καλύτερη δουλειά που έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα.

Ακούστε: "Bloodline", "In My Veins"

No.32 Drab Majesty - Careless (Dais Records): Οι Drab Majesty είναι το προσωπικό μουσικό σχήμα του Deb Demure που στηρίζεται σε ένα 80s new wave ήχο (και μεγάλη αγάπη στους New Order και Depeche Mode), με το "Careless" να αποτελεί την πρώτη τους δισκογραφική τους προσπάθεια που θα βρει μεγάλη σε φίλους συγκροτημάτων όπως οι Cold Cave.

Ακούστε: "The Foyer", "The Heiress"

No.31 Fufanu - Few More Days To Go (One Little Indian): Οι Fufanu είναι το τελευταίο πολύ ενδιαφέρον σχήμα από την Ισλανδία, που μας έχει χαρίσει τόσους αξιόλογους καλλιτέχνες, με τους Kaktus Einarsson και Gulli Einarsson να έχουν μάλιστα την υποστήριξη των Blur. Το ντεμπούτο τους "Few More Days To Go" μπορεί να κυκλοφόρησε στα τέλη Νοεμβρίου, αλλά το εθιστικό synth/ noise post-punk τους κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να απασχολήσει μεγάλο μέρος του μουσικού κόσμου.

Ακούστε: "Your Collection", "Circus Life"

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015 Νο.01 - 10