To σχήμα των Total Control παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες, τόσο οργανικά όσο και μουσικά. Το γκρουπ από την Μελβούρνη απαρτίζεται από πέντε μέλη, που όλα ασχολούνται με άλλα projects, με τους Total Control να αποτελούν μάλλον την πιο σκοτεινή πλευρά τους, χωρίς όμως να έχουν εκδηλώσει τη πρόθεση να περιοδεύσουν κάτω από αυτό το όνομα. Μετά από τέσσερα ΕΡ το ένα διαφορετικό από το άλλο, και ένα πρώτο άλμπουμ με τίτλο "Henge Beat", το οποίο πέρασε λίγο στα ψιλά γράμματα, το "Typical System" είναι το άλμπουμ που θα τους κάνει ευρύτερα γνωστούς, όχι γιατί ασχολήθηκαν περισσότερα μουσικά μέσα, αλλά γιατί έχει τα κομμάτια για να ξεχωρίσει. Η μπάντα είναι ξεκάθαρα χωρισμένη στο darkwave/ post-punk, με τα όποια ηχητικά ξεσπάσματα να καταλαμβάνουν κύριο λόγο σε σημεία, και στο new wave των αρχών των 80s. Τραγούδι που απλώς να γεμίζει τον δίσκο δεν υπάρχει.

Το πρώτο κομμάτι του "Typical System" με τίτλο "Glass", οφείλει τα μέγιστα στους New Order. H συνέχεια όμως έρχεται με την καθαρά punk επίθεση του "Expensive Dog", πριν εξελιχθεί στο τελευταίο λεπτό σε ένα απίστευτο goth ύμνο. Το "Flesh War" πάλι, είναι το πιο Joy Division κομμάτι της κυκλοφορίας, αν και σε πιο synth pop φάση. Ανάμεσα στο 70s garage/ punk του "Systematic Fuck" και στο αντίστοιχο "Two Less Jacks", αν και με πιο σύγχρονο ήχο, υπάρχει το "Liberal Party" που ακούγεται σαν ένα πιο τριπαριστό She Wants Revenge με σαξόφωνο. Darkwave και krautrock αναμειγνύονται ιδανικά στο "Black Spring", ενώ το "The Ferryman" αποτελεί την ιδανική εισαγωγή στο minimal wave του "Hunter". Αν και δεν μου αρέσει καθόλου να αναφέρω στίχους, όπως λένε και οι Total Control στο retro κλείσιμο του "Safety Net", you don’t need a safety net για μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Βαθμολογία: 8,5 / 10