Τα 10 καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2017

Για πολλούς η εμφάνιση των The Killers ήταν το συναυλιακό γεγονός της χρονιάς. Άλλωστε αποτελούν μεγάλο απωθημένο του ελληνικού κοινού (ιδίως μετά την ακύρωση της προηγούμενης προγραμματισμένης συναυλίας τους), αλλά και ένα από τα πιο εμπορικά συγκροτήματα του πλανήτη. Πριν φτάσουμε όμως στους The Killers, το Ejekt Festival είχε εξασφαλίσει κάποια πολύ ενδιαφέροντα ονόματα για την πρώτη μέρα του. Φτάνοντας στον χώρο, οι Circa Waves ξεκινούσαν το σετ τους (δυστυχώς του Έλληνες Deaf Radio, στους οποίους έχω αναφερθεί με ιδιαίτερα θετικά σχόλια στο παρελθόν, δεν τους πρόλαβα). Το σχήμα παρουσίασε την indie pop/rock πρότασή του, η οποία είμαι σίγουρος ότι μπορεί να βρει ανταπόκριση στην βρετανική νεολαία, αλλά δύσκολα θα βρει κοινό έξω από το Νησί. Δεν ήταν κακοί, το αντίθετο μάλιστα, απλώς η μουσική τους είναι αρκετά κοινότυπη και δικαιολογεί στο έπακρο τον χαρακτηρισμό που τους αποδίδεται ως άλλη μια κλασσική NME μπάντα. Παρόλα αυτά, το γκρουπ από το Λίβερπουλ αποτέλεσε μια επαρκώς ευχάριστη αρχή του φεστιβάλ, ενώ έκλεισαν αναμενόμενα με τα "χιτάκια" τους "Fire That Burns" και "T-Shirt Weather".

Για τους The Kills είχα αρκετά μεγάλες προσδοκίες. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και το περσινό τους άλμπουμ, "Ash & Ice", που ίσως είναι το καλύτερο της καριέρας τους. Ένα κομμάτι από αυτό άλλωστε, το "Heart Of A Dog", επέλεξαν για να ανοίξουν την πρώτη εμφάνισή τους στην χώρα μας. Η Alison Mosshart διαθέτει μια από τις πιο ιδιαίτερες φωνές στον χώρο και ζωντανά αποδείχτηκε ακόμα καλύτερη. Με όλα τα βλέμματα να είναι καρφωμένα πάνω της, για παραπάνω από μια ώρα τα έδωσε όλα, έδειξε να το ευχαριστιέται και απέδειξε ότι είναι μια εξαιρετική frontwoman. Εντύπωση μου έκανε που προσπέρασαν τα κλασσικά κομμάτια τους "Fuck The People" και "Future Starts Slow", σε ένα σετ που φυσιολογικά επικεντρώθηκε στον τελευταίο τους δίσκο αλλά αποτελούνταν μόνο από καλές στιγμές. Κάποιες από τις κορυφαίες όμως από αυτές, ήρθαν με τα "Siberian Nights", "Tape Song" και φυσικά το "Doing It To Death". Η χημεία της Mosshart και του Jamie Hince είναι φανερή και πάνω στη σκηνή, συμβάλλοντας σε μια απολαυστική εμπειρία.

Ακολούθησε μια αρκετά μεγάλη, αχρείαστη και αδικαιολόγητη αναμονή, πριν οι The Killers βρεθούν στη σκηνή του Ejekt στις 22:45. Επέλεξαν να ανοίξουν αρκετά δυνατά το συγκεκριμένο live με το "Mr. Brightside", κομμάτι που συνήθως φυλάνε για το κλείσιμο των συναυλιών τους. Συνέχισαν στο ίδιο τέμπο με τα "Spaceman" και "Somebody Told Me". Βασικά όλο το σετ τους αποτέλεσε ένα μεγάλο highlight, αφού έχουν την πολυτέλεια να το απαρτίσουν με κομμάτια μόνο επιτυχίες. Ανεξάρτητα αν κάποιος το βλέπει σαν μια απλά επαγγελματική εμφάνιση ή όχι, όταν βρίσκεσαι σε μια pop συναυλία ενός τόσο μεγάλου ονόματος το ζητούμενο είναι να περάσεις καλά και σε αυτό οι The Killers πετυχαίνουν τον στόχο τους 100%. Συνολικά ήταν άψογοι με τον Brandon Flowers να επαληθεύει τις προσδοκίες όλων, ως ένας εξαιρετικός performer. Δεν έλειψε το νέο κομμάτι "The Man", αλλά και η διασκευή τους στο "Shadowplay" των Joy Division. Προσωπικά live ευχαριστήθηκα περισσότερο τα "Human", "Read My Mind", "Runaways" αλλά και το "Shot At The Night" από το encore (στο οποίο ο ντραμερ Ronnie Vannucci εμφανίστηκε με αρχαιοελληνικό χιτώνα). Oi The Killers μας αποχαιρέτησαν με το "When You Were Young", ελπίζοντας να κρατήσουν την υπόσχεσή τους και να τους δούμε πάλι σύντομα στην Ελλάδα.