Είναι μεγάλη η απόσταση που έχουν διανύσει οι Merchandise ξεκινώντας από την underground punk σκηνή της Τάμπα στην Φλόριντα. Μπορεί ο δεύτερος δίσκος τους "Children of Desire", με τις post-punk/ shoegaze βάσεις, να τους έβαλε στο μουσικό χάρτη, αλλά με το νέο τους πόνημα στοχεύουν σε ακόμα μεγαλύτερα ακροατήρια. Αφού αρχικά υπέγραψαν με την 4AD Records (και το "γιόρτασαν" με την κυκλοφορία του 12" "Begging For Your Life/In The City Light"), μια δισκογραφική στέγη που φαίνεται να ήταν προορισμένοι μιας και συχνά τους απέδιδαν ηχητικές ομοιότητες με τον κατάλογο της εταιρίας, δήλωσαν ότι στόχευαν σε έναν καθαρά pop δίσκο. Και αυτό ακριβώς έκαναν με το "After The End". Χωρίς να έχουν αλλάξει δεκαετία οι αναφορές τους, απλά αντάλλαξαν την πιο σκοτεινή πλευρά των 80s για το indie pop και το new wave της ίδιας περιόδου. Παρόλα αυτά η κατεύθυνση αυτή προκαλεί μικρότερη έκπληξη αν το σκεφτεί κανείς σαν μια φυσιολογική εξέλιξη, μιας και τα στοιχεία αυτά προυπήρχαν στη μουσική τους. Για αρχή οι επιρροές από The Smiths είναι πλέον αρκετά πιο τρανταχτές και διάχυτες σε όλο το άλμπουμ, ενώ στοιχεία από τις συνεργασίες του παραγωγού Gareth Jones με τους Erasure και τους Depeche Mode είναι επίσης φανερά. 

To πρώτο single "Little Killer" - ίσως η καλύτερη στιγμή του "After The End" - είναι ένα έξοχο δείγμα κιθαριστικής pop, όπως άλλωστε και το "Enemy" που και πάλι ο Marr βάζει νοητά το χεράκι του, το mid-tempo "True Moment" παραπέμπει σε κολλεγιακή pop/rock μπαλάντα, ενώ με το "Green Lady" πλησιάζουν περισσότερο σε γκρουπ όπως οι Duran Duran. Τα καταφέρνουν το ίδιο καλά και σε πιο αργόσυρτες συνθέσεις τους, όπως τα "Exile And Ego" και "Looking Glass Waltz". Δυστυχώς δεν βρίσκονται όλα τα κομμάτια στο ίδιο επίπεδο, με το "Telephone" να ακούγεται υπερβολικά σιροπιαστό, ενώ το ομώνυμο αποτελεί το πιο βαρετό κομμάτι του δίσκου. Τα φωνητικά του Carson Cox  ήταν πάντα ένα από τα μεγαλύτερα ατού του συγκροτήματος, αλλά εδώ σε σημεία τους λείπει η ένταση που έβγαζαν σε προηγούμενες κυκλοφορίες, με πιο άψυχη στιγμή το "Life Outside The Mirror". Συνολικά το "After The End" καταφέρνει να ξεφύγει από την παγίδα να χαρακτηριστεί ένας tribute δίσκος, κάνοντας την pop μετάβασή τους επιτυχημένη, δείχνοντας όμως να είναι το νέο βήμα των Merchandise σε κάτι μεγαλύτερο.

Βαθμολογία: 7 / 10