Τη συγκεκριμένη ανάρτηση τη καθυστέρησα αρκετά, αλλά ο λόγος ήταν ότι σκεφτόμουν τι να γράψω μιας και δεν υπήρχαν πολλά άξια αναφοράς για αυτό το live. Και εξηγούμαι. Την συναυλία των Human Tetris άνοιξαν οι δικοί μας Daphne And The Fuzz που σίγουρα κατάφεραν να κερδίσουν τις εντυπώσεις. Στηρίζονται σε έναν απόλυτα διασκεδαστικό ρετρό ποπ ήχο, αλλά και στην ιδιαίτερη παρουσία της τραγουδίστριας Δάφνης Λάζου που σου βγάζει μια μοναδική αμεσότητα. Το συγκρότημα παρουσίασε κομμάτια από το ομώνυμο ντεμπούτο του που κυκλοφόρησε πέρσι τον Μάρτιο από την Inner Ear Records. Μπορεί οι Daphne And The Fuzz να ήταν ένα εντελώς αταίριαστο support act, όμως αποτέλεσε ότι καλύτερο άκουσα το Σάββατο βράδυ. 

Ο κόσμος είχε γεμίσει τον χώρο δείχνοντας την αγάπη του για τον post-punk ήχο και το γκρουπ από την Ρωσία, που έχει στο ενεργητικό του μόλις ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ (το αξιόλογο "Happy Way In The Maze Of Rebirth" του 2012), αλλά και μερικές εξαιρετικές μίνι κυκλοφορίες. Οι Human Tetris έδειξαν ευδιάθετοι (η σκηνική τους παρουσία είναι περιορισμένη αλλά σαφώς καλύτερη από την σχεδόν αγοραφοβική αντίστοιχη των επίσης Ρώσων Motorama) και έδειξαν να το ευχαριστιούνται σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του live. Δυστυχώς τα πάντα όμως ήταν θαμμένα κάτω από τον πολύ κακό ήχο. Τα φωνητικά ήταν εξαιρετικά χαμηλά στη μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισης των Human Tetris, τα ντραμς κάλυπταν σε σημεία τα πάντα, ενώ η κοπέλα στα πλήκτρα περιορίστηκε σε διακοσμητικό ρόλο. Μεγάλη μερίδα του κοινού έδειχνε να μην πτοείται και να το χαίρεται, ενώ το κομμάτι που περίμενε περισσότερο ήταν η διασκευή της μπάντας στο "Here Comes The Rain Again" των Eurythmics που ήρθε λίγο πριν το τέλος του live τους. Ελπίζω να μας ξαναέρθουν οι Human Tetris, γιατί μπορεί να μην έχω πολλά να θυμάμαι από την εμφάνισή τους, αλλά υπήρχαν όλα τα στοιχεία για μια πολύ καλή συναυλιακή βραδιά.