Τα καλύτερα άλμπουμ του 2016 No.01 - 10
Φεβρουαρίου 02, 2017
Το 2016 θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά των μεγάλων απωλειών. Ο θάνατος του David Bowie αναπόφευκτα χαρακτήρισε όσο τίποτε άλλο τη χρονιά που μας πέρασε, δίνοντας παράλληλα και άλλη υπόσταση στο τελευταίο δισκογραφικό του έργο. Πέρα από τον Bowie όμως, είχαμε και τον χαμό των Leonard Cohen και Prince και πολλών ακόμα αξιόλογων καλλιτεχνών. Δισκογραφικά την περσινή χρονιά άκουσα εξαιρετικά πολλές ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες, αλλά ήταν η παρακάτω πρώτη εξάδα δίσκων που συνδέθηκα και ξεχώρισα περισσότερο.
No.10 DIIV - Is The Is Are (Captured Tracks): Μπορεί να μην υπάρχει κάποια σημαντική ηχητική αλλαγή από το γνωστό shoegaze/ dream pop ύφος των DIIV, αλλά τα κομμάτια του "Is The Is Are" ξεδιπλώνονται πιο φυσικά σαν να έχουν περισσότερο χώρο να "αναπνεύσουν", δημιουργώντας ένα πιο άμεσο αποτέλεσμα. Μάλιστα αν ο δίσκος είχε μικρότερη διάρκεια, γιατί δεν κρατάει το ίδιο επίπεδο σε όλη τη διάρκειά του, θα μιλούσα για μια εξαιρετική κυκλοφορία. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Is The Is Are" εδώ αλλά και για την ζωντανή εμφάνιση των DIIV στο φετινό Release Festival εδώ.
Ακούστε: "Mire (Grant's Song)", "Bent (Roi’s Song)"
No.09 Minor Victories - Minor Victories (Fat Possum): Τα μέλη των Minor Victories δείχνουν με το πρώτο τους άλμπουμ ότι βρήκαν εξαιρετική χημεία μεταξύ τους, έστω και από απόσταση, προσφέροντας μερικές μαγικές στιγμές. Ελπίζω να ξαναεπισκεφτούν το project αυτό και να ακούσουμε ακόμα περισσότερα πράγματα από το σχήμα στο μέλλον. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "Minor Victories" εδώ.
Ακούστε: "Scattered Ashes (Song For Richard)", "Breaking My Light"
No.08 Wild Beasts - Boy King (Domino): Ο νέος δίσκος των Wild Beasts συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το "Present Tense" του 2014 ακολουθώντας πιο χορευτικά μονοπάτια με εντυπωσιακή αυτοπεποίθηση. Θεωρώ ότι το "Boy King" είναι ότι καλύτερο έχει προσφέρει το συγκρότημα μέχρι σήμερα και δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το φετινό άλμπουμ των Wild Beasts εδώ.
Ακούστε: "Celestial Creatures", "Get My Bang"
No.07 Creative Adult - Fear of Life (Run For Cover Records): Με ήχο κάπου ανάμεσα σε Autobahn και DIIV και επιρροές από Spaceman 3 μέχρι The Cure και Joy Division, οι Creative Adult κυκλοφόρησαν τον φετινό Ιούλιο τον δεύτερο δίσκο τους με τίτλο "Fear of Life". Εκεί που το πιο "ωμό" ντεμπούτο τους - το "Psychic Mess" του 2014 - φανέρωνε τις hardcore ρίζες του σχήματος, το "Fear of Life" αποτελείται από εννιά εξαιρετικά φαζαριστά post-punk κομμάτια. Μπορεί οι Creative Adult να φέρουν τις αναφορές τους με περηφάνια, αλλά ταυτόχρονα η φρέσκια οπτική τους καταφέρνει να αποζημιώνει τον ακροατή σε κάθε νέα του "επίσκεψη".
Ακούστε: "Heal", "I Can Love"
No.06 Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree (Bad Seed Ltd): Μπορεί το "Skeleton Tree" να συνοδεύτηκε από το τραγικό γεγονός του θανάτου του υιού του Cave και συνεπώς να εκθειάστηκε ακόμα περισσότερο, όμως παρόλο που δεν πρόκειται για αριστούργημα αποτελεί άλλο έναν πολύ αξιόλογο δίσκο που τιμάει το όνομα και την ιστορία του καλλιτέχνη. Άλλωστε ο Nick Cave σπάνια μας έχει απογοητεύσει και δεν το κάνει ούτε τώρα. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το "Skeleton Tree" εδώ.
Ακούστε: "Jesus Alone", "Girl In Amber"
No.05 Wovenhand - Star Treatment (Glitterhouse Records): Ο νέος δίσκος των Wovenhand με τίτλο "Star Treatment" έρχεται δυο χρόνια μετά το εξαιρετικό "Refractory Obdurate", δουλειά που αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες του 2014, και όσοι ενθουσιάστηκαν με την πιο σκληρή - σκοτεινή πλευρά του σχήματος θα μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι με το νέο τους πόνημα. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review του "Star Treatment" εδώ.
Ακούστε: "Go Ye Light", "The Hired Hand"
No.04 Wild Nothing - Life Of Pause (Captured Tracks): Όπως το "Nocturne" ήταν αρκετά πιο φωτεινό σε σχέση με το "Gemini", το "Life Of Pause" συνεχίζει αυτή την πορεία και αποδεικνύεται το πιο χαρούμενο, με την μεγαλύτερη ποικιλία, δισκογραφικό αποτέλεσμα του Jack Tatum. Και όπως και οι προηγούμενες κυκλοφορίες των Wild Nothing έτσι και το νέο άλμπουμ αναμένεται να μας συντροφεύει για πολύ καιρό ακόμα. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το album review του "Life Of Pause" εδώ.
No.03 Holy Esque - At Hope’s Ravine (Beyond The Frequency): Μετά το κορυφαίο EP για το 2015, οι Holy Esque αποδεικνύουν ότι άξιζαν τα πέντε χρόνια αναμονής για το ντεμπούτο τους, αφού με το "At Hope’s Ravine" δεν παραδίδουν μόνο μια εξαιρετική indie rock δισκογραφική δουλειά αλλά και ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς. Μπορείτε να διαβάσετε το album review του "At Hope’s Ravine" εδώ.
Ακούστε: "Hexx", "Silences"
No.02 Bestial Mouths - Heartless (Cleopatra Records): Πολλοί περιγράφουν την μουσική των Bestial Mouths ως μια industrial εκδοχή της Siouxsie και της Diamanda Galas. Εννοείται ότι αυτό που ξεχωρίζει είναι τα φωνητικά της Lynette Cerezo, με μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Με το "Heartless", που περιλαμβάνει νέο υλικό αλλά και κάποιο ξαναδουλεμένο παλαιότερο, οι Bestial Mouths εξελίσσουν τον ήχο τους, κάνοντάς τον πιο προσιτό για μεγαλύτερο κοινό χωρίς όμως να χάνει στο ελάχιστο την δυναμική του, αλλά και τη συνθετική τους ικανότητα, παραδίδοντας μια δουλειά που δεν πρέπει να χάσει κανένας φίλος της goth, post-punk, industrial, dark electro σκηνής και όχι μόνο. Απλά απαραίτητο!
No.01 LUH - Spiritual Songs For Lovers To Sing (Mute): Το "Spiritual Songs For Lovers To Sing" κατάφερε από την πρώτη ακρόαση να δικαιολογήσει και να επιβεβαιώσει το κόλλημα μου με το έργο του Ellery James Roberts. Το στοιχείο της γλυκιάς "κακοφωνίας" των Wu Lyf είναι φανερό και εδώ, ηχητικά όμως το αποτέλεσμα είναι πιο εξελιγμένο με περισσότερο βάθος και ποικιλία. Ελπίζω το νέο του project να ήρθε για να μείνει γιατί δείχνει ότι έχει μέλλον, ενώ και η ρομαντική του προσέγγιση είναι αναγκαία. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για τον δίσκο της χρονιάς εδώ.
Ακούστε: "Beneath the Concrete", "I & I"
Διαβάστε επίσης:
0 Comments