Τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία τους επίσκεψη οι The Sisters Of Mercy επέστρεψαν για να μας θυμίσουν γιατί τα κομμάτια τους είναι τόσο διαχρονικά, όχι μόνο για τη goth κοινότητα αλλά για πολύ περισσότερο κόσμο. Άλλωστε θα παρουσίαζαν ένα best of set, όπως διαφημίζονταν, μιας και τις άλλες φορές έπαιξαν τα καινούρια κομμάτια από το πρόσφατο άλμπουμ τους. Πέρα από τη πλάκα, τα πράγματα σε μια συναυλία των Sisters είναι, λίγο έως πολύ, γνωστά. Παρόμοιο σετλιστ εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια, προηχογραφημένα μέρη και η φωνή του Eldritch να δεσπόζει. Οπότε ο κίνδυνος σε μια τέτοια ανάρτηση, είναι να μην επαναλάβω τα ίδια πράγματα με αυτά από τις προηγούμενες ανταποκρίσεις από τα live τους.

Αυτό που φυσιολογικά δεν είναι το ίδιο, είναι το support σχήμα. Η A.A. Williams έκανε μια αξιοπρεπής προσπάθεια να ζεστάνει τον κόσμο που είχε μαζευτεί στο Gazi Music Hall. Η dark folk μουσική της  με τα κιθαριστικά ξεσπάσματά της, παρουσιάζει ενδιαφέρον, ενώ μου έφερε στο μυαλό την Chelsea Wolfe και την Emma Ruth Rundle. Μπορεί ως ένα σημείο τα κομμάτια της να μου φάνηκαν λίγο επαναλαμβανόμενα, όμως το υλικό της μου φάνηκε αρκετά ελκυστικό ώστε να το ακούσω με μεγαλύτερη προσοχή μόνος μου. Άλλωστε μόλις φέτος κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο EP της.

Συγκριτικά με την προηγούμενη φορά που είχα δει τους Sisters στον ίδιο χώρο, τα πράγματα ήταν περίπου στο μισό. Μισός ο κόσμος που παρευρέθηκε την Παρασκευή στο Gazi Music Hall, μισή και η ένταση του ήχου. Μάλλον η εμφάνισή τους το 2015 ήταν η καλύτερη τους από μεριάς ήχου από όσες φορές τους έχω παρακολουθήσει στην Ελλάδα. Όπως ανέφερα και στην αρχή της ανάρτησης, αν κάποιος έχει ξαναδεί το σχήμα, ξέρει τι να περιμένει. Για παράδειγμα η σπινταριστή εκδοχή του "Temple Of Love" που παρουσιάζουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν προσφέρει κ πολλά στο κομμάτι. Τους υπόλοιπους όμως κάτι τέτοιο δεν θα τους ενοχλήσει και θα χοροπηδήσουν με τα πιο κιθαριστικά κομμάτια τους, όπως τα "More" και "Vision Thing", έχοντας παράλληλα δει μια ιστορική μπάντα.


Φυσικά δεν μπορείς να μην ανατριχιάσεις όταν ακούς ύμνους όπως τα "Marian", "First And Last And Always", "Dominion/Mother Russia" ή ακόμα και τα "I Was Wrong" και "Flood II". Η φωνή του Andrew Eldritch βρίσκεται ακόμα σε πάρα πολύ καλά επίπεδα, αν και σε σημεία ξεχνούσε ή δεν έλεγε κάποιους στίχους. Μπορεί οι Sisters Of Mercy να θεωρούνται Η gothic rock μπάντα, αλλά η ατμόσφαιρα στα live τους μόνο τέτοια δεν είναι. Σε κάθε συναυλία τους ανακυκλώνουν υλικό από τη μικρή αλλά τόσο πλούσια ποιοτικά δισκογραφία τους, προσφέροντας μια πιο "γιορτινή" αίσθηση.


Το σετ τους έκλεισε ιδανικά με το "This Corrosion" και μας αποχαιρέτησαν μέσα σε κλίμα ευφορίας. Άλλωστε αυτό που σε τραβάει και δεν μπορείς να αντισταθείς σε μια εμφάνιση των Sisters, δεν είναι τόσο η απόδοσή τους ζωντανά, όσο η μοναδικότητα και η διαχρονικότητα της μουσικής τους.