Ο Τάσος Πετρόπουλος συνεχίζει το ταξίδι του στον δισκογραφικό κόσμο των Swans κατά τη δεκαετία του 1990...

WHITE LIGHT FROM THE MOUTH OF INFINITY (1991): Οι Swans με αυτό το άλμπουμ επαναφέρουν την ένταση που έλειπε από την προηγούμενη δουλειά τους και το κυκλοφορούν υπό τη προσωπική δισκογραφική εταιρία του Gira, τη Young God Records. Χαρακτηριστική είναι η παραγωγή του δίσκου, που εκτός από πολύ δυνατή είναι και πολύ φωτεινή.Τα τραγούδια δεν είναι folk αλλά ούτε έχει τους πειραματισμούς του "Children of God", αλλά έχουν πλέον απλό rοck-goth ύφος. Το επίπεδο των συνθέσεων είναι πολύ υψηλό αλλά θα σταθώ σε μερικά τραγούδια τα οποία τα οποία τα ακούω ξανά και ξανά. Πρώτα είναι το ‘Better Than You’ που ανοίγει το album,δυνατό rock τραγούδι με τα keyboards και τα drums να διαλύουν τα πάντα ,το "Song For The Sun", το επικό "Love will save You" και το "Miracle of Love" που αποτελεί μια καταπληκτική μπαλάντα. Υπάρχει ένα τραγούδι όμως  που ξεχωρίζει απ΄τα υπόλοιπα. Το "Failure" μιλάει για τη δυστυχία της σύγχρονης ζωής με στίχους που μόνο ο Leonard Cohen θα μπορούσε να γράψει και το ερμηνεύει με τόσο βαρύ τρόπο που μόνο ο Johnny Cash θα μπορούσε να το κάνει.

LOVE OF LIFE (1992): Το συγκεκριμένο album συνεχίζει στο ύφος του "White Light From The Mouth Of Infinity" με τη διαφορά  ότι έχει μικρά ιντερλούδια  μεταξύ των τραγουδιών και δημιουργεί ένα καινούριο ενδιαφέρον. Ο ήχος όπως και στο προηγούμενο album είναι καθαρός και δυνατός και τα τραγούδια θυμίζουν τους The Cure  της εποχής του "Desintegration" αλλά δεν είναι τόσο ενδιαφέροντα όπως αυτά του "White Light From….". Το ομώνυμο είναι ένα εξαιρετικό alt-rock τραγούδι, το "Amnesia" έχει ένα δυνατό industrial ύφος, ενώ ξεχωρίζει επίσης το "In the eyes of Nature" και η πολύ όμορφη μπαλάντα "Her".Το album κλείνει με μια άλλη ιδιαίτερη μπαλάντα, το "No Cure For The Lonely". Oι υπόλοιπες συνθέσεις είναι σχετικά μέτριες, όχι στα standards που μας έχουν συνηθίσει οι Swans. 

ΤHE GREAT ANNIHILATOR (1995): Το "The Great Annihilator" είναι ένα σκληρό alternative rock album δίχως τους πειραματισμούς του παρελθόντος. Το group επαναφέρει την ωμή δύναμη που έλλειπε από το προηγούμενο album και δημιουργεί απλές αλλά "catchy" συνθέσεις. Τίποτα δε περισσεύει σ’αυτό το album που είναι θηριώδες, ψυχρό και εμπνευσμένο από τη πρώτη νότα έως τη τελευταία. Ο δίσκος ξεκινάει με το "In", μια μικρή εισαγωγή και συνεχίζει με το "I’m the Sun", στο οποίο νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια καταιγίδα, με τα drums να λυσσάνε και τον Gira να καταπίνει πλανήτες με την ερμηνεία του. Υπάρχουν καταπληκτικά τραγούδια όπως το "She Lives!", το βαθιά πνευματικό "Blood Promise", το industrial "Alcohol The Seed" και το υπέροχο "Killing for Company" με την υπέροχη μελωδία στα keybords. Η Jarboe είναι για άλλη μια φορά απίθανη στις ερμηνείες της και ειδικότερα στο μαγευτικό "Mother’s Milk". Στο "Celebrity Lifestyle" μπορείτε να ακούσετε ένα απ΄τα καλύτερα post-punk τραγούδια που έχουν γραφτεί και να εθιστείτε και εσείς σε αυτό το αριστουργηματικό album.

SOUNDTRACKS FOR THE BLIND (1996): Πρώτον, αυτό το album θεωρείται το καλύτερο album των Swans και δεύτερον δε μοιάζει με κανένα άλλο album τους. Είναι το πιο πειραματικό album που έχουν φτιάξει ποτέ. Είναι γεμάτο samples με περίεργες ομιλίες που δεν καταλαβαίνεις το νόημά τους, διακρίνεις όμως μια θλίψη και μια παράνοια στους διαλόγους. Έχει drone μουσική, έχει beats, έχει ambient, έχει και παλαιότερα τραγούδια τους που είναι διαφοροποιημένα, ενώ βασίζεται σε κάποιες συνθέσεις πολύ μεγάλης διάρκειας. Πρόκειται για ένα διπλό άλμπουμ, με τον πρώτο δίσκο να ονομάζεται "Silver" και τον δεύτερο "Copper" και είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια δουλειά των Swans διάρκειας 141 λεπτών. Το πως κατάφερε ο Gira να ενώσει  όλα αυτά τα στοιχεία και να δημιουργήσει τραγούδια όπως τα "The Sound", "The Final Sacrifice" και "Helpless Child" δείχνει την ευφυΐα του μουσικού, τη δημιουργικότητα και το όραμα του. Η ακρόαση του δίνει την αίσθηση ότι κάποιος ακούει το soundtrack μιας ταινίας και βασίζεται στα κρεσέντο των τραγουδιών. Ξεκινάει με μια μελωδία και σιγά σιγά δυναμώνει ο ρυθμός, προστίθενται όλο και περισσότερα μουσικά όργανα και ενώ περιμένεις τη κορύφωση, αυτή δεν έρχεται ποτέ. Δεν θέλω να αναλύσω άλλο το album γιατί θεωρώ ότι πρέπει κάποιος να το ακούσει για να το ζήσει με το δικό του τρόπο. Σίγουρα αποτελεί ένα τεράστιο κατόρθωμα του Gira.

SWANS ARE DEAD (1998): Αν και είπα στον πρόλογο ότι θα μιλήσω για τα studio albums των Swans και όχι για τα live τους, θεωρώ αυτή τη κυκλοφορία μια πολύ σπουδαία στιγμή στη δισκογραφία τους. Είναι μια συλλογή τραγουδιών από τις τελευταίες περιοδείες τους, πριν ο Gira διαλύσει το group το 1997. Το album είναι διπλό, περιέχει 16 τραγούδια όπου τα περισσότερα είναι από τα δύο  τελευταία studio album τους, ένα παλαιότερο, το "I Crawled" που είναι από το "Young God" EP, και τα υπόλοιπα προέρχονται από τις προσωπικές δουλειές του Gira και της Jarboe. Η διάρκειά του είναι σχεδόν 143 λεπτά. Το ξεχωριστό εδώ είναι ότι έχει τόσο καλό ήχο που ακούγεται σαν studio album και οι εκτελέσεις των τραγουδιών είναι καλύτερες από τις επίσημες εκτελέσεις. Ξεκινάει με ένα καινούριο τραγούδι, το "Feel Happiness", ένα 17λεπτο έπος που ακολουθεί τη δομή των τραγουδιών μεγάλης διάρκειας που συναντήσαμε στο "Soundtracks For The Blind". Το επόμενο είναι το "Low Life Form", ένα βίαιο τραγούδι με έναν θυμωμένο Gira να τραγουδάει στίχους όπως "When they crucify your body on the white wall above your bed,the words your body bleeds down will describe my happiness…". Το "Not Alone" είναι από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου με το αρχικό του groove να μετατρέπεται σε ένα ονειρικό κρεσέντο, όπως και το "I’m the Sun" στην καλύτερη εκτέλεσή του. Η ερμηνεία της Jarboe στο "I Crawled" είναι τόσο βιωματική που προκαλεί εφιάλτες. Δίκαια θεωρείται από τα καλύτερα live albums που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Ο Gira ήθελε να κλείσει τη πορεία του group με κάτι μοναδικό.

Διαβάστε επίσης:

Αφιέρωμα στη δισκογραφία των Swans - Μέρος 1ο