Αυτή ήταν η τρίτη φορά που παρακολουθώ ζωντανά τους Pink Turns Blue και είναι πλέον σίγουρο ότι δεν πρόκειται να με απογοητεύσουν ποτέ. Το γερμανικό post-punk συγκρότημα δεν κερδίζει τις εντυπώσεις μόνο συναυλιακά αλλά και δισκογραφικά, μιας και πέρσι κυκλοφόρησε το τελευταίο του δίσκο με τίτλο "Tainted". Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά που φυσιολογικά βρέθηκε στη λίστα μου με τα καλύτερα άλμπουμ του 2021 και είμαστε πολύ τυχεροί που οι καιροί πλέον το επιτρέπουν για να περιοδεύσουν για το νέο τους υλικό.

Από αυτό τον δίσκο επέλεξαν τρία κομμάτια για να ανοίξουν την εμφάνισή τους, παρουσιάζοντας τα "Not Even Trying", "There Must Be so Much More" και "So Why Not Save the World". Τα περισσότερα συγκροτήματα επιλέγουν να ανοίγουν τα live τους με κάποια δυνατή στιγμή, αλλά αν καταφέρνεις να ξεσηκώσεις τον κόσμο με ένα κομμάτι σαν το "Not Even Trying", τότε κάτι πρέπει να κάνεις πολύ καλά. Συνολικά έπαιξαν άλλα δυο κομμάτια από το περσινό "Tainted", τα "You Still Mean Too Much to Me" και "Never Give Up". Οι φίλοι του σχήματος έδωσαν για άλλη μια φορά βροντερό παρών και εννοείται κομμάτια όπως τα "Walking on Both Sides", "Walk Away" και "Your Master Is Calling", τα οποία δεν απουσιάζουν από τις περισσότερες darkwave/ post-punk playlists, έτυχαν της αναμενόμενης θερμής υποδοχής, ενώ και το "Something Deep Inside" ακούγεται πλέον σαν κλασσικό χιτ. Η πολύ καλή και ζεστή φωνή του τραγουδιστή Mic Jogwer παραμένει αναλλοίωτη, αλλά συνολικά το σχήμα απέδωσε εξαιρετικά το υλικό που παρουσίασε. Έχουν τόσα πολλά φανταστικά κομμάτια αλλά και άλμπουμ που θα περίμενε κανείς να είναι πολύ μεγαλύτερο όνομα για τη συγκεκριμένη σκηνή, όμως σε κάθε επίσκεψή τους επιβεβαιώνεται ότι είναι σίγουρα αγαπημένοι του ελληνικού κοινού. Απλά φανταστικοί.

Την συναυλία των Pink Turns Blue άνοιξε το προσωπικό σχήμα του Λεωνίδα Σκιαδά, οι Cinemascope. Παρόλο που το σχήμα μετράει ήδη μετράει δυο δίσκους, αυτή ήταν η πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση. Αυτό είναι κάτι που δεν θα καταλάβαινε εύκολα κάποιος, μιας και το τρίο εμφανίστηκε τόσο άνετο, με αυτοπεποίθηση  και δεμένο σαν να το έκανε χρόνια, ενώ τα κομμάτια τους πήραν άλλη ζωή ζωντανά. Το σχήμα, που πλαισιώνονταν από τους Νίκο Δρίβα και Γιάννη Παπαϊωάννου, βάσισε το σετ στον απολαυστικό φετινό δίσκο του "A Crack On The Wall", με το "In Silence" να προκαλεί τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό του κοινού, το οποίο γέμισε από νωρίς το Death Disco, όπως άλλωστε και το "Never Understand" από το ντεμπούτο άλμπουμ "Stains Of Love".  Ελπίζω αυτή η εξαιρετική εμφάνιση, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο μπασίστας των Pink Turns Blue σε μια σύντομη συνομιλία που είχαμε κατά την εμφάνιση των Cinemascope, να είναι η πρώτη από τις πολλές που θα ακολουθήσουν.