Η τελευταία ημέρα του φετινού Release Athens Festival μας επιφύλασσε ένα από τα πιο δυνατά line-up. Αρχικά όμως θα ήθελα να αναφερθώ στην διοργάνωση που μετά από όσα συνέβησαν στη μέρα των Bauhaus, πρότεινε τη μισή τιμή εισιτηρίου για την συναυλία του Iggy Pop και Liam Gallagher, μια κίνηση που για οποιουσδήποτε λόγους και να έγινε αξίζει συγχαρητήρια. Κάτι τέτοιο δείχνει ότι σέβεται τους πελάτες της αλλά και η ίδια θα βγει κερδισμένη από το σύνολο των επιπρόσθετων εισιτηρίων και όλα τα υπόλοιπα που τα συνοδεύουν. Για το προηγούμενο Σάββατο λοιπόν, δεν πρόλαβα τους Vended, με τους γιους των Corey Taylor και Shawn "Clown" Crahan, αλλά από τα σχόλια που μου μετέφεραν είναι μπάντα που αξίζει κάποιος να τσεκάρει.

Οι Jinjer έχουν ακουστεί αρκετά τελευταία και αυτό οφείλεται σε δυο λόγους. Πρώτον για το πολύ αξιόλογο περσινό τους άλμπουμ με τίτλο "Wallflower" και φυσικά για την Tatiana Shmailyuk. Η τελευταία είναι εξαιρετική performer ενώ οι εναλλαγές των πιο βαριών και καθαρών φωνητικών ήταν εξαιρετικές. Άλλωστε δεν πρόκειται για ένα καινούριο σχήμα μιας και δισκογραφεί από το 2014 και θεωρώ ότι δεν έχει έρθει ακόμα η καλύτερη στιγμή τους. Αυτό φαίνεται και από το setlist τους, που μπορεί το "Call Me A Symbol", "Pisces" και "Vortex" να ξεσηκώνουν το κοινό, αλλά δεν έχουν ακόμα τα κομμάτια για να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σε μιας ώρας συναυλία. Συνολικά όμως ήταν πολύ καλοί και είναι σίγουρο ότι θα τους τσεκάρω και στο μέλλον. Δεν έλειψαν φυσικά και τα μηνύματα κατά του πολέμου μιας και το συγκρότημα κατάγεται από την Ουκρανία.

Σειρά είχαν οι Sepultura και ξέρω ότι ένα μεγάλο μέρος του κοινού περίμενε να τους δει όσο και τους Slipknot. Δεν θα μπω στη λογική αν χωρίς τα αδέρφια Cavalera είναι tribute μπάντα, αλλά σίγουρα είναι περίεργο που εμφανίζονται με ένα μόλις μέλος από την κλασσική τους σύνθεση. Φυσικά, ο τραγουδιστής Derrick Green είναι νομίζω περισσότερα χρόνια πλέον από τον Max Cavalera, ενώ ο Andreas Kisser έλειπε λόγω του χαμού της συζύγου του. Η απόδοσή τους ήταν όμως φανταστική και αντάξια του ονόματος που κουβαλούν ως ένα από τα κορυφαία metal σχήματα και αν και γινόταν χαμός σε όλη τη διάρκεια του σετ τους, το κλείσιμο με τέσσερα κλασσικά κομμάτια δυναμίτες στη σειρά, "Refuse/Resist", "Arise", "Ratamahatta" και "Roots Bloody Roots" κέρδισε τις εντυπώσεις.

Τι να πρωτογράψω για την εμφάνιση των Slipknot; Αρχικά, να δηλώσω ότι ήταν η πρώτη φορά που είχα την ευκαιρία να τους παρακολουθήσω οπότε δεν είχα μέτρο σύγκρισης με προηγούμενες εμφανίσεις τους. Πρώτο συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται όμως για μια από τις κορυφαίες μπάντες που έχω δει ζωντανά. Η ενέργεια που μεταδίδουν είναι ασύλληπτη, κάτι που παρασύρει το κοινό με έναν μοναδικό τρόπο. Λίγο μετά τις 11 όταν και κατέβηκε το πανό των Slipknot για να μπουν με το "Disasterpiece" καταλάβαινες ότι έβλεπες κάτι ξεχωριστό. Τέτοια σύνδεση μεταξύ κοινού και συγκροτήματος είναι σπάνια. Τα σκηνικά ήταν πολύ εντυπωσιακά αλλά λειτουργούν καθαρά συμπληρωματικά και θεωρώ ότι ακόμα και να έλειπαν η γνώμη μου για το συγκεκριμένο live θα ήταν η ίδια. Τόσο μεγαλοπρεπής ήταν η εμφάνιση των Slipknot που δεν άφηνε περιθώρια γιατί θεωρούνται ένα από τα καλύτερα γκρουπ του πλανήτη (τουλάχιστον ζωντανά). Το σετ τους δεν νομίζω ότι μπορούσε να αφήσει κανέναν παραπονεμένο, αν και μου φάνηκε λίγο κουτσουρεμένο σε σχέση με αντίστοιχα σε άλλα φεστιβάλ του εξωτερικού, ενώ έπαιξαν και το καινούριο "The Chapeltown Rag". Δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια κορυφαία στιγμή μιας και σε όλο το σετ δεν υπήρξε ούτε υπόνοια κοιλιάς. Προσωπικά όμως χάρηκα λίγο περισσότερο με τα "Wait And Bleed", "Before I Forget", "Unsainted", "The Heretic Anthem" και "Duality" ενώ το κλείσιμο με το "Surfacing" ήταν ιδανικό. Με λίγα λόγια απλά ασύλληπτοι.

Νομίζω ότι δεν έχω δει περισσότερο κόσμο στην Πλατεία Νερού, με εξαίρεση ίσως το live των The Cure. Το επίσης ευχάριστο είναι ότι ο κόσμος αποτελούνταν από άτομα διάφορων ηλικιών, με τις μικρότερες ηλικίες να διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος. Αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό μιας και δείχνει ότι οι Slipknot παραμένουν σχετικοί 23 χρόνια μετά το μοναδικό ντεμπούτο τους και από την άλλη αναμενόμενο μιας και αποτελούν μια τεράστια μπάντα. Μαζί με τον Nick Cave αποτέλεσαν τις καλύτερες συναυλίες του καλοκαιριού.