Ήταν πραγματικά μη αναμενόμενη η ανακοίνωση της συναυλίας των Crows στη χώρα μας και ήταν ακόμη μεγαλύτερη η χαρά μου μιας και πρόκειται για ένα από τα συγκροτήματα που παρακολουθώ από το πρώτο τους single και με έχουν ενθουσιάσει όσο λίγα τα τελευταία χρόνια. Το ντεμπούτο τους του 2019 με τίτλο "Silver Tongues" ήρθε με την υποστήριξη του Joe Talbot των IDLES και αυτή μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού έβαλε τις βάσεις για τον εξαιρετικό δεύτερο δίσκο τους που κυκλοφόρησε πέρυσι και αποτέλεσε την κορυφαία δουλειά για το POEt’S SOUND. Με αφορμή το τελευταίο αλλά και την επικείμενη επίσκεψή τους στην Αθήνα, ο τραγουδιστής του σχήματος, James Cox, μου παραχώρησε μια συνέντευξη, την οποία μπορείτε να τη διαβάσετε ολόκληρη εδώ.

Με τον κόσμο  να έχει αρχίσει να συγκεντρώνεται από νωρίς στο Temple, τη βραδιά άνοιξαν οι δικοί μας The Noise Figures. Όσες φορές και να δω την μπάντα, είναι πάντα απολαυστικοί και αποδεικνύουν γιατί είναι από τα καλύτερα συγκροτήματα της σκηνής αυτής. Μπορεί το σχήμα να αποτελείται από δύο άτομα, όμως έχουν τόσο γεμάτο ήχο και τόση ενέργεια που αναπληρώνουν για άλλα τόσα. Παρουσίασαν αγαπημένα κομμάτια αλλά και άλλα από την τελευταία κυκλοφορία τους και εισέπραξαν ένα ειλικρινές και πολύ θερμό χειροκρότημα. 

Είχε έρθει όμως η ώρα για την εμφάνιση στη σκηνή των Crows. Από το πρώτο δευτερόλεπτο εντυπωσιάζουν πέρα από τα κομμάτια τους με την ενέργειά τους και πώς αυτή καταφέρνουν να τη μεταφέρουν στο κοινό. Άνοιξαν με το "Silver Tongues", για να συνεχίσουν ακόμα πιο δυνατά με το "Garden of England", "Wednesday’s Child" και "Slowly Separate". Εκεί ήρθε και η πρώτη από τις πολλές κορυφαίες στιγμές του live με το Only Time που ακούγεται πολύ πιο φορτισμένο ζωντανά. Η δεύτερη ήταν δύο κομμάτια μετά με το "Healing". Μπορεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του ήχου τους να είναι η πιο επιθετική προσέγγιση, αλλά κομμάτια σαν το τελευταίο που αναδεικνύουν την πιο σκοτεινή φύση τους, ήταν αυτά που έκαναν να ξεχωρίσει τόσο πολύ το Beware Believers. Σε μια κουβέντα που είχα με τον κύριο Cox πριν τη συναυλία, μου εκμυστηρεύτηκε ότι κάτι τέτοιο το λαμβάνουν συχνά σαν σχόλιο αλλά και ότι το νέο τους άλμπουμ θα περιλαμβάνει αρκετά τέτοια κομμάτια (μάλιστα μου δήλωσε ότι το επόμενο διάστημα θα μπουν στο στούντιο για τη μίξη του άλμπουμ και ότι είναι πολύ πιθανό να το ακούσουμε μέσα στο 23).

Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο "Whisper", το οποίο είναι και το κομμάτι που "κόλλησα" με την μπάντα αλλά και στο πόσο αδιανόητα καλύτερο ακούγονταν ζωντανά. Φυσικά αυτό θα μπορούσε να ειπωθεί για όλα τα κομμάτια που παρουσίασαν την προηγούμενη Πέμπτη και είναι και ο λόγος που όσοι βρέθηκαν εκεί έφυγαν τόσο ενθουσιασμένοι. Σίγουρα οι  Crows έφυγαν από το Temple έχοντας κερδίσει πολλούς περισσότερους φίλους αλλά και οι ίδιοι μου δήλωναν μετά ότι δεν περίμεναν τέτοια ανταπόκριση και το χάρηκαν τόσο που αποφάσισαν να ξαναβγούν στη σκηνή, για να παίξουν το πρώτο τους επίσημο single με τίτλο "Pray", κάτι που δεν ήταν αρχικά προετοιμασμένο και δε συμπεριλαμβανόταν στο setlist  τους. Μακάρι η φετινή χρονιά να συνεχιστεί συναυλιακά τόσο καλά, γιατί η εμφάνιση των Crows ήταν από αυτές που σου μένουν!