Τα παρακάτω άλμπουμ μπορεί και να αδικούνται με τις θέσεις αυτές. Οι δουλειές που απαρτίζουν τη δεκάδα αυτή θα μπορούσαν να είναι τουλάχιστον μέχρι και την όγδοη θέση. Γιατί δεν είναι; Είναι απλό, γιατί απλούστατα δεν χωράνε τα πάντα. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι οι κυκλοφορίες που ακολουθούν είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς, η αρίθμηση δεν έχει κανένα νόημα και είμαι σίγουρος ότι κάποιες από αυτές θα με κάνουν να μετανιώσω για την τωρινή τους κατάταξη. Για την ώρα όμως...

No.30 Death Bells - Between Here & Everywhere (Dais Records): Μπορεί το προηγούμενο άλμπουμ, "New Signs of Life", να μην ενθουσίασε τόσο, αλλά εδώ τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Ίσως η πιο μελωδική και αισιόδοξη δουλειά τους, αν και ακόμα περιμένω να ξεπεράσουν το ντεμπούτο τους.

Ακούστε: "Lifespring"

No.29 Vandal Moon - Queen Of The Night (Starfield Music): To goth/ electro pop δίδυμο που έφτασε αισίως τα πέντε άλμπουμ, παρέδωσε με το "Queen Of The Night" τη κορυφαία στιγμή του. Μπορεί οι αναφορές τους να είναι κάτι παραπάνω από προφανείς, αλλά τέτοιο απολαυστικό αποτέλεσμα θα ζήλευαν πολλοί της συγκεκριμένης σκηνής.

Ακούστε: "Sweet Disaster"

No.28 Silent Runners - Statues & Ornaments (Cold Transimission): Όπως είχε δηλώσει και η ίδια η μπάντα, το νέο άλμπουμ δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα post-punk στοιχεία της χωρίς να λείπουν τα χαρακτηριστικά synth τους. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει και θεωρώ ότι αξίζουν αρκετά μεγαλύτερη προσοχή μιας και θα αφήσουν απόλυτα ικανοποιημένους τους φίλους του είδους.

Ακούστε: "Nothing Stays the Same", "My Truth"

No.27 High Vis - Blending (Dais Records): H δεύτερη δουλειά των High Vis είναι ένας ξεσηκωτικός post-punk/ shoegaze δίσκος και οι δυνάμεις του εμφανίζονται και στην πιο άγρια πλευρά αλλά και στην πιο ευαίσθητή του. Αναμφίβολα προσέγγισαν μεγαλύτερα ακροατήρια με αυτό το άλμπουμ αλλά πιστεύω ότι τα καλύτερα έρχονται.

Ακούστε: "0151"

No.26 October Burns Black - Two Worlds Collide (Outland Media): Σε ένα είδος που δεν βρίσκεται στα καλύτερά του εδώ και πολλά (μα πάρα πολλά) χρόνια, είναι λίγες οι αξιοπρεπείς κυκλοφορίες και ακόμα λιγότερες αυτές που ξεχωρίζουν. Το ντεμπούτο των October Burns Black είναι όχι μόνο το καλύτερο gothic rock άλμπουμ της χρονιάς αλλά και ένα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων.

Ακούστε: "Regress"

No.25 The Serfs - Primal Matter (Dream): Μπορεί το προ τριετίας ντεμπούτο των The Serfs να μου είχε ξεφύγει, πλέον όμως το συγκρότημα από το Οχάιο μπήκε για τα καλά στο ραντάρ μου με τον δεύτερο δίσκο του. Με post-punk, synth και minimal wave βάσεις και επιρροές που ποικίλουν από πιο σύγχρονες (βλέπε Diät και Sextile) μέχρι πιο κλασσικές, όπως Cabaret Voltaire και Joy Division, αποτελούν μια πιο πολύ σοβαρή νέα πρόταση.

Ακούστε: "The Willows"

No.24 Ditz - The Great Regression (Alcopop!): Οι Ditz αποτελούν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες προτάσεις από την Αγγλία. Το να χαρακτηρίσει κανείς το "The Great Regression" ως άλλο ένα post-punk ντεμπούτο θα ήταν πολύ απλοποιημένη άποψη, μιας και ενσωματώνουν πολλά περισσότερα στοιχεία, από indie μέχρι metal και hardcore, και ταυτόχρονα δείχνουν να ξέρουν πολύ καλά γιατί είναι τόσο θυμωμένοι.

Ακούστε: "Summer Of The Shark"

No.23 Birds In Row - Gris Klein (Red Creek): Μάλλον τελευταίος μπήκα στο χορό μιας και τους έμαθα πέρσι. Οι Γάλλοι υπάρχουν δισκογραφικά από το 2012 και το "Gris Klein" είναι το τρίτο άλμπουμ τους. Οι ευφάνταστες κιθαριστικές μελωδίες και τα εξαιρετικά φωνητικά συνθέτουν έναν απολαυστικό post-hardcore δίσκο.

Ακούστε: "Water Wings"

No.21 Carpenter Brut - Leather Terror (No Quarter Prod): Αυτό είναι σίγουρα το άλμπουμ που στενοχωρήθηκα περισσότερο που άφησα έξω από τις επόμενες δεκάδες. Ο Franck Hueso επιστρέφει με το ίδιο εθιστικές μελωδίες, το ίδιο χορευτικός, με πολλές συνεργασίες αλλά πολύ πιο ποπ, με ένα δίσκο που τον εδραιώνει στην κορυφή του synthwave ιδιώματος.

Ακούστε: "The Widow Maker"

Διαβάστε επίσης: