Από τις αρχές των 00s και την αναβιωτική τάση που ξεκίνησε με τους Interpol, το post-punk δεν έχει φύγει ποτέ από την "μόδα". Κάθε χρόνο αναρίθμητα συγκροτήματα παρουσιάζουν τις προτάσεις τους, αλλά πολύ λίγα από αυτά καταφέρνουν να ξεχωρίσουν, είτε εισάγοντας στοιχεία από άλλα μουσικά είδη, είτε πιάνοντας ιδανικά την 80s αισθητική και εκμορντερίζοντάς την με φρέσκους ήχους και μελωδίες. Ακόμα και στην πιο dark/goth σκηνή έχουμε μια ιδιαίτερη έκρηξη από πολύ καλές κυκλοφορίες τα τελευταία χρόνια, αν και τα πράγματα στη συγκεκριμένη μουσική έκφανση είναι αρκετά πιο τυποποιημένα. Οι δουλειές στην παρακάτω δεκάδα είναι πραγματικά εξαιρετικές και θα μπορούσαν να βρεθούν και πολύ πιο ψηλά, κάνοντας την φετινή λίστα μου σε μεγάλο βαθμό πιο απογραφική παρά βαθμονομική.
No.30 Veil of Light – Landslide (Avant! Records): Οι Ελβετοί έφτασαν στον πέμπτο δίσκο της καριέρας τους και πλέον αποτελούν ένα από τα πιο αξιόπιστα ονόματα της coldwave σκηνής. Η αγάπη τους για τους New Order παραμένει, όπως άλλωστε και η ικανότητά τους να γράφουν εξαιρετικά dark/synth pop κομμάτια.
Ακούστε: "The Prayer Wheel"
No.29 Black Country, New Road - For The First Time (Ninja Tune): Οι Black Country, New Road είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ονόματα του 2021. Το να τους χαρακτηρίσεις post-punk τους αδικεί. Το σχήμα πειραματίζεται συνεχώς με ήχους και είδη που ποικίλουν από post-rock μέχρι jazz και αυτό του βγαίνει σε μεγάλο ποσοστό. Από τη μπάντα, που αναμένεται ο δεύτερος δίσκος της στις 4 Φεβρουαρίου, αποχώρησε ο τραγουδιστής Isaac Wood, οπότε το μέλλον απέκτησε και νέο ενδιαφέρον.
Ακούστε: "Athens, France"
No.28 Whispering Sons - Several Others (PIAS): To "Image" μου δημιούργησε υψηλές προσδοκίες για το Βέλγικο post-punk σχήμα. Μπορεί να μου λείπουν οι εξάρσεις του ντεμπούτο τους, πρόκειται όμως για μια δουλειά που δεν προσπερνάς κάποιο κομμάτι και σε "ρουφάει" ολοκληρωτικά στο σκοτεινό κόσμο που δημιουργεί το γκρουπ, πάντα με σημαία τα μοναδικά φωνητικά της Fenne Kuppens.
No.27 Vampyrëan - The Hunger (s/r): Από μόνο του το όνομα του Vlad Janicek (ιδρυτικό μέλος του goth σχήματος των Nosferatu) αποτελεί εγγύηση στο χώρο. Αν το ντεμπούτο τους ως Vampyrean, που περιέχει συμμετοχές από τον Aaron Stainthorpe των My Dying Bride, τον Chris Pohl των Blutengel και φυσικά τον Sven Friedrich (σε ένα από τα καλύτερα κομμάτια του "The Hunger"), είχε και πολύ καλύτερη παραγωγή θα μιλούσαμε για ένα σύγχρονο gothic rock διαμάντι.
Ακούστε: "Watch Me Bleed (feat. Sven Friedrich)"
Νο.26 Voices - Breaking The Trauma Bond (Church Road Records): Οι Voices δεν αποτελούν μια απλή προέκταση των Akercocke. Φτάνοντας αισίως στο τέταρτο άλμπουμ τους έχουν βρει την ιδανική ισορροπία μεταξύ των black metal και gothic metal στοιχείων τους και το "Breaking The Trauma Bond" φαντάζει σαν η τέλεια απόδοση των τριών προηγούμενων δουλειών τους.
Ακούστε: "Methods of Madness"
No.25 ACTORS - Acts of Worship (Artoffact): Ο δεύτερος δίσκος των ACTORS έχει καθαρά έναν 80s new wave προσανατολισμό σε σχέση με τον πιο post-punk του ντεμπούτο τους. Αν και προτιμώ το πιο κιθαριστικό "It Will Come to You" και εδώ το σχήμα τα καταφέρνει εξαιρετικά, γράφοντας εθιστικά κομμάτια που αναμφίβολα θα χορευτούν στα σκοτεινά dancefloors.
Ακούστε: "Cold Eyes", "Love U More"
No.24 Tribulation - Where The Gloom Becomes Sound (Nuclear Blast): Είναι μεγάλη η εξέλιξη για το gothic metal σχήμα των Tribulation. Εδώ τους πετυχαίνουμε στην, μάλλον, καλύτερη στιγμή τους και αν και το δεύτερο μισό του δίσκου ήταν αντίστοιχο του πρώτου, το "Where The Gloom Becomes Sound" θα βρισκόταν πολύ πιο ψηλά στη λίστα μου. Επίσης περιέχει και το "Hour of the Wolf" που αποτελεί το πιο πιασάρικο κομμάτι που έχουν γράψει μέχρι σήμερα.
Ακούστε: "Hour Of The Wolf"
No.23 Harakiri For The Sky - Mære (AOP): Επειδή το blackgaze χαρακτηρισμό δεν τον πολυκαταλαβαίνω, το σχήμα προσφέρει εδώ και καιρό μια φανταστική μίξη post rock και black metal ήχων. Το αποτέλεσμα θεωρώ μπορούν να το απολαύσουν οι φίλοι και των δυο ειδών (ιδίως αν οι πρώτοι μπορούν να αντέξουν πιο ακραία φωνητικά), μιας και το "Mære" είναι ο πιο άμεσος δίσκος των Αυστριακών, ενώ περιέχει και μια φανταστική διασκευή στο "Song to Say Goodbye" των Placebo.
Ακούστε: "Us Against December Skies"
No.22 Viagra Boys - Welfare Jazz (YEAR0001): To σχήμα έχει τραβήξει αρκετή προσοχή και όχι αδικαιολόγητα. Μπορεί να ηρεμούν λίγο σε σχέση με το ντεμπούτο τους αλλά φαίνεται ότι εξελίσσονται και ότι έχουν δουλέψει περισσότερο στις συνθέσεις τους, οι οποίες ακούγονται πιο ολοκληρωμένες και ανώτερες του "Street Worms". Μακάρι να πραγματοποιηθεί η συναυλία τους στα μέρη μας και να τους δούμε και ζωντανά.
Ακούστε: "Creatures"
No.21 Unto Others - Strength (Roadrunner): Σίγουρα οι Unto Others δεν είναι το τυποποιημένο gothic metal συγκρότημα. Παρόλο που έχουν Paradise Lost ή και Type O Negative αναφορές, αντλούν τις επιρροές τους από μεγάλο φάσμα του heavy metal ήχου για αυτό και έχουν βρει μεγάλη απήχηση στα metal ακροατήρια. Τα τελευταία σίγουρα θα προτιμήσουν το πρώτο πιο δυνατό μισό του άλμπουμ, αλλά είναι το δεύτερο μισό, που είναι αρκετά πιο μελωδικό, που το "Strength" φανερώνει τη δύναμή του.
Ακούστε: "Little Bird"
.jpg)
