Η δήλωση ότι οποιαδήποτε λίστα με άλμπουμ της χρονιάς περιλαμβάνει "τα καλύτερα" άλμπουμ είναι, το λιγότερο, παραπλανητική και, το χειρότερο, αυταπάτη. Πριν από δυο τρεις δεκαετίες. οι περισσότερες εκδόσεις και τα μέσα ενημέρωσης μπορούσαν να δηλώσουν με αυτοπεποίθηση ότι είχαν τους πόρους για να έχουν μια πλήρη εικόνα για τη σημαντική μουσική που κυκλοφορούσε στον τομέα τους και ότι αυτοί θα μπορούσαν να παρουσιάσουν τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Σήμερα όμως, με την αχανή ποσότητα μουσικής που κυκλοφορεί, κανένα μέσο και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ισχυριστεί - όσο και να προσπαθήσει - ότι έχει εικόνα για όλα όσα συμβαίνουν στη μουσική σκηνή τους, πόσο μάλλον σε εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Όσοι διαβάζουν το blog ή είδαν τη λίστα της blogovision γνωρίζουν ποια δουλειά βρίσκεται στην κορυφή της λίστας μου. Η αλήθεια είναι ότι για δέκα μήνες πίστευα ότι στην πρώτη θέση θα βρεθούν οι Cemetery Skyline μιας και με κάθε single που κυκλοφορούσαν ενέτειναν αυτό το πιστεύω μου. Όμως το 2024 θα μείνει τουλάχιστον στην δική μου μουσική ιστορία ως η δισκογραφική επιστροφή των The Cure. Περίμενα ότι θα ακούσω κάτι που θα μου αρέσει αλλά σίγουρα δεν περίμενα κάτι τόσο εντυπωσιακό από το συγκρότημα σε αυτή τη φάση της καριέρας τους. Οι κορυφαίοι μου δέκα δίσκοι του 2024 είναι:
No.10 Twin Tribes - Pendulum (Young & Cold Records): Μπορεί να έχει συμπληρωθεί σχεδόν ένας χρόνος από την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ των Twin Tribes, μιας και κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους, αλλά λίγες καλύτερες δουλειές κυκλοφόρησαν στον coldwave / darkwave χώρο. Επιπρόσθετα το "Pendulum" εδραιώνει τη θέση του σχήματος ως ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα της σκηνής αυτής. Η καλύτερή τους προσπάθεια, μέχρι την επόμενη είμαι σίγουρος, είναι γεμάτη από κομμάτια που θα γεμίσουν τα απανταχού dark dancefloors σε όλο τον κόσμο.
Ακούστε: "Monolith", "Cauldron of Thorns"
No.09 Scheitan - Songs for the Gothic People (The Circle Music): Οι Scheitan μπορεί να ξεκίνησαν το μακρινό 1996, με black metal ρίζες πριν προχωρήσουν σε πιο gothic δρόμους, αλλά το νέο τους άλμπουμ είναι το πρώτο μετά από 25 χρόνια. Αυτό ονομάζεται "Songs for the Gothic People" και θα μπορούσε να είναι μια καλή περιγραφή του δίσκου. Θα μιλήσει σε όλους τους φίλους του dark pop/rock synth ήχου, με αναφορές από Sisters Of Mercy μέχρι και Depeche Mode (σε σημεία μου έφερε στο μυαλό ακόμα και το "Host" των Paradise Lost). Αναμένω σύντομα το επόμενο.
Ακούστε: "The Last Time"
No.08 Pearl Jam - Dark Matter (Monkeywrench): Χρειάζεται ο κόσμος άλλον έναν Pearl Jam δίσκο; Η απάντηση είναι σίγουρα όχι. Είναι η νέα τους δουλειά τέρμα απολαυστική; Η απάντηση είναι σίγουρα ναι. Το "Dark Matter" μπορεί να ήρθε με τον ενθουσιασμό του Eddie Vedder ότι πρόκειται για την καλύτερη προσπάθεια του σχήματος μετά τα 90s, αλλά θεωρώ ότι είναι ένα σκαλί κάτω από το "Gigaton" του 2020 (διαβάστε τη δισκοκριτική εδώ). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν περιέχει μερικά καταπληκτικά κομμάτια, με τα πιο mid tempo να ξεχωρίζουν και να τους φέρνουν πιο κοντά στον χαρακτηρισμό "Bruce Springsteen αυτής της γενιάς".
No.07 Fontaines D.C. - Romance (XL Recordings): Το προηγούμενο άλμπουμ των Fontaines D.C. με τίτλο "Skinty Fia" βρέθηκε ένα βήμα από την κορυφή της λίστας μου το 2022. Δυο χρόνια μετά το σχήμα συνεχίζει να "πειράζει" τον ήχο του και το "Romance" έρχεται γεμάτο καλές ιδέες και μελωδίες. Κυρίως όμως δείχνει ότι μιλάμε για ένα σχήμα που ήρθε για να μείνει και θα μιλήσει σε πολύ περισσότερο κόσμο, ενώ φανερώνει ότι οι πιθανότητες να ακούσουμε κάτι πολύ μεγαλύτερο στο μέλλον είναι αρκετά μεγάλες.
Ακούστε: "In The Modern World", "Favourite"
No.06 Cold Cave - Passion Depression (Heartworm Press): Εδώ και πάνω από μια δεκαετία οι Cold Cave είχαν αποφασίσει να κυκλοφορούν singles ή EPs όποτε θέλουν έχοντας εγκαταλείψει την ιδέα της ολοκληρωμένης δουλειάς. Ο τελευταίος τους δίσκος ήταν το 2011 με το "Cherish The Light Years", ενώ το τελευταίο τους EP ήταν το "Fate In Seven Lessons" το 2021. Φέτος άρχισαν να κυκλοφορούν νέα singles από τον Μάρτιο και μετά, και τον Οκτώβριο τα μάζεψαν όλα για το άλμπουμ "Passion Depression", το οποίο είναι γεμάτο από κομμάτια ωδή στους New Order, όπως το "Siren Song", ή άλλα εθιστικά dark/cold wave κομμάτια όπως το "Shadow Dance".
Ακούστε: "Hourglass", "She Reigns Down"
No.05 Crows - Reason Enough (Bad Vibrations Records): Το προηγούμενο άλμπουμ των Crows με τίτλο "Beware Believers" βρέθηκε στην πρώτη θέση της αντίστοιχης με τα καλύτερα του 2022. Δεν είναι ότι το φετινό άλμπουμ τους δεν άξιζε ίσως την ίδια θέση, απλώς έπεσε σε τέσσερις ακόμα πιο καταπληκτικές κυκλοφορίες. Το "Reason Enough" είναι ακόμα επιθετικό και μελωδικό ταυτόχρονα, πιο γυαλισμένο και ωμό ταυτόχρονα και φανερώνει και τη δουλειά που έχουν κάνει στο συνθετικό τομέα. Όμως η μεγάλη τους δύναμη είναι οι ζωντανές τους εμφανίσεις, όπως είχαμε την χαρά να διαπιστώσουμε την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου στο Temple Athens.
Ακούστε: "Vision Of Me", "Bored"
No.04 Soror Dolorosa - Mond (Prophecy Productions): Οι Soror Dolorosa πάντα μας πρόσφεραν ποιοτικές gothic δουλειές. Με το "Mond" όμως κάνουν το μεγαλύτερο βήμα της καριέρας τους, τόσο ηχητικά αλλά και συνθετικά. Οι Γάλλοι στην νέα τους δουλειά επιστρέφουν πιο coldwave από ποτέ, κυρίως όμως με κομμάτια που θα τους βοηθήσουν να πάνε την μπάντα πολλά σκαλιά πιο πάνω στη σκηνή που υπηρετούν αλλά και ίσως και εκτός αυτής. Περιμένω πλέον στο μέλλον να ακούσω κάτι ακόμα μεγαλύτερο από αυτούς. Επενδύστε άφοβα.
Ακούστε: "Tear It Up"
No.03 Unto Others - Never, Neverland (Century Media Records): Βασικά ό,τι ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση για το άλμπουμ των Soror Dolorosa, αυτό θα μπορούσα να το γράψω και το νούμερο 2 και 3 αυτής της λίστας. Η νέα δουλειά των Unto Others είναι τόσο καλή που θα μπορούσε να είναι στο νο.1 στις περισσότερες από τις αντίστοιχες λίστες των προηγούμενων χρόνων. Γκοθ στην καρδιά με μεταλ απόδοση, το "Never, Neverland" αποτελείται από δεκαέξι κομμάτια που είναι τα πιο άμεσα, μελωδικά και απίστευτα εθιστικά που έχει γράψει ποτέ η μπάντα. Τους Unto Others αναμένεται να τους δούμε και ζωντανά στην Αθήνα και το Temple την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου.
No.02 Cemetery Skyline - Nordic Gothic (Century Media Records): Όταν ακούς τη λέξη supergroup συνήθως "τρέχεις" μακριά. Στην περίπτωση όμως των Cemetery Skyline τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Τα μέλη του σχήματος έχουν μεγάλη ιστορία με τις βασικές τους μπάντες, αλλά με το "Nordic Gothic" μας παραδίδουν έναν φανταστικό gothic metal δίσκο, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, που πατάει σε μπάντες όπως οι Tiamat, 69 Eyes, Type O Negative και σε όλους τους "μεγάλους", με μια πιο σύγχρονη ματιά όμως. Δεν θα μπορούσα να παραλείψω να αναφέρω ότι ο Mikael Stanne είναι συγκλονιστικός για μια ακόμη φορά και σε ένα ακόμα project του. Ήμουν σίγουρος ότι αυτό θα ήταν το κορυφαίο άλμπουμ της χρονιάς για το POEt'S SOUND, αλλά αυτό άλλαξε την 1η Νοεμβρίου.
Ακούστε: "The Coldest Heart", "Torn Away"
No.01 The Cure - Songs Of A Lost World (Fiction): Όσοι με ξέρουν δεν θα τους εκπλήξει το γεγονός ότι ο νέος δίσκος των The Cure βρίσκεται σε αυτή την θέση. Όμως για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο πολύ το "Songs Of A Lost World" όσο τελικά μου άρεσε. Τα μουσικά θέματα είναι γνώριμα και είναι 100% Cure, αλλά οι μελωδίες των φωνητικών είναι εκπληκτικές με τον Robert Smith να ακούγεται σαν να είναι 20 χρονών. Αυτό που απογειώνει ακόμα περισσότερο το άλμπουμ είναι οι στίχοι. Πάντα το στιχουργικό κομμάτι ήταν ένα από τα δυνατά τους σημεία. Εδώ όμως τα λόγια του Smith ακούγονται τόσο ειλικρινή και βασικά ότι περιμένεις από έναν καλλιτέχνη του επιπέδου του στο 65ο έτος της ηλικίας του. Αν και αρχικά είχα κολλήσει με τα κομμάτια "All I Ever Am" και το έπος "Endsong", σε αυτή τη φάση τα "Drone:Nodrone" και "I Can Never Say Goodbye" είναι συνέχεια στο μυαλό μου. Όμως όλο το νέο άλμπουμ των The Cure άξιζε τα πολλά χρόνια αναμονής και είναι...just like heaven!
Ακούστε: "Alone", "A Fragile Thing"
.jpg)
