Το 2020 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για όλο τον πλανήτη. Ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και σίγουρα όλοι κάτσαμε πολύ μέσα. Όλο αυτό είχε αρνητικές συνέπειες στα πάντα και εννοείται και στη μουσική βιομηχανία. Ευτυχώς οι περισσότερες μπάντες προχώρησαν κανονικά με τις κυκλοφορίες τους και είχαμε αρκετά καλή συντροφιά όλο αυτό διάστημα, μιας και αν κάποιος προσπαθήσει να δει τα θετικά, ένα από αυτά θα ήταν ότι ακούσαμε ακόμα περισσότερο μουσική.
No.20 Talk To Her - Love Will Come Again (Icy Cold Records): Οι Talk To Her είναι μια νέα dark/ electro pop μπάντα από την Πάντοβα, οι οποίοι ξέρουν να γράφουν απόλυτα κολλητικά κομμάτια οπότε οι φίλοι της σκηνής θα ανακαλύψουν ένα δίσκο που θα τον ευχαριστηθούν σε όλη τη διάρκειά του. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Love Will Come Again" εδώ.
Ακούστε: "IBISCO"
No.19 Seeming - The Birdwatcher's Guide to Atrocity (Artoffact Records): Οι Seeming είναι το σχήμα του Alex Reed και το "The Birdwatcher's Guide to Atrocity" αποτελεί το τρίτο δισκογραφικό του βήμα. Πρόκειται για ένα άλμπουμ γεμάτο από εξαιρετικά electro pop κομμάτια όπως το "Go Small", "End Studies" ή και το "Monster" που περιέχεται στη διπλή έκδοση του δίσκου, αλλά επίσης περιλαμβάνει και σημεία που δείχνουν μια διάθεση για πειραματισμό όπως αυτό αποτυπώνεται στο "The Flood Comes For You" και κυρίως στο απολαυστικό εναρκτήριο κομμάτι "The Fates".
Ακούστε: "Go Small"
No.18 Deftones - Ohms (Reprise): Η αλήθεια είναι ότι έχουν περάσει είκοσι χρόνια και το "White Pony" για να μου κάνει τόσο εντύπωση ένα άλμπουμ των Deftones. Στο "Ohms" το συγκρότημα επιστρέφει στην πιο "βαριά" του πλευρά και η συνεργασία για άλλη μια φορά με τον παραγωγό Terry Date αποτελεί μια επιστροφή στις ρίζες των Deftones και στις πρώτες κλασσικές τους δουλειές. Επίσης ο δίσκος θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα soundtracks για την κατάσταση που ζούμε φέτος.
No.17 Ulver - Flowers of Evil (House of Mythology): To "Flowers of Evil" συνεχίζει ακριβώς εκεί που σταμάτησε το "The Assassination Of Julius Caesar" τρία χρόνια πριν και οι Ulver καταφέρνουν να τραβήξουν ακόμα περισσότερη προσοχή πάνω τους, Το σχήμα μας προσφέρει έναν εξαιρετικό electro pop δίσκου depechemode-ικού χαρακτήρα, με κομμάτια που σου καρφώνονται στο μυαλό από το πρώτο άκουσμα, συμβάλλοντας στην πιο άμεση κυκλοφορία των Ulver μέχρι σήμερα.
Ακούστε: "Machine Guns and Peacock Feathers"
No.16 Clan Of Xymox – Spider On The Wall (Metropolis Records): Δεν είναι ότι οι Clan Of Xymox έχουν κυκλοφορήσει ποτέ αδιάφορο άλμπουμ, αλλά κανένα των τελευταίων χρόνων δεν με είχε ενθουσιάσει τόσο πολύ όσο το φετινό "Spider On The Wall". Βασικά η τελευταία δουλειά των Xymox που είχα ακούσει τόσο, πάει πίσω στο 1999 και το φανταστικό "Creatures". To "Spider On The Wall" το θεωρώ ως άκουσμα απαραίτητο για τους φίλους των Clan Of Xymox, αλλά και γενικότερα για αυτούς του darkwave / electro goth χώρου.
No.15 Nothing - The Great Dismal (Relapse Records): Someone bring Billy's mellon collie back...θα μπορούσε να είναι μια υποσημείωση για το τέταρτο άλμπουμ των Nothing. Ναι οι επιρροές από Smashing Pumpkins είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς, όπως και αυτές από My Bloody Valentine, αλλά το σχήμα τις ενσωματώνει ιδανικά στο δικό του προσωπικό ηχητικό τείχος, που έχει χτίσει βήμα βήμα όλα αυτά τα χρόνια. Το "The Great Dismal" έρχεται να αποδείξει ότι οι Nothing είναι μια από τις πιο σημαντικές shoegaze μπάντες της εποχής μας.
Ακούστε: "Say Less"
No.14 Molchat Doma - Monument (Sacred Bones): Μπορεί η νέα δουλειά των Molchat Doma να τους πήρε δυο χρόνια, αλλά αυτή μάλλον είναι και η καλύτερη τους μέχρι σήμερα. Αυτό κατάλαβε και η Sacred Bones και αποφάσισε να τους εντάξει στο δυναμικό της. Μπορεί και στο "Monument" οι Λευκορώσοι να τραγουδούν στη μητρική τους γλώσσα, αλλά με τόσο δυνατό αποτέλεσμα, που είναι αρκετά πιο new wave (και σε σημείο πιο κοντά σε italodisco) σε σχέση με τα δυο που προηγήθηκαν, δεν μπορείς παρά να παρασυρθείς.
Ακούστε: "Discoteque", "Ne Smeshno"
No.13 Einstürzende Neubauten - Alles in Allem (Potomak): Είναι μερικοί καλλιτέχνες, όπως πχ ο Nick Cave, που κάθε τους κυκλοφορία είναι και μια πρόσκληση σε ένα μοναδικό μουσικό ταξίδι. Σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν και οι Einstürzende Neubauten, οι οποίοι επιστρέφουν με νέα δουλειά μετά από έξι χρόνια και το "Lament". Μπορεί να μην έχει νόημα να αναζητήσει κανείς εύκολα σινγκλάκια στη μουσική του σχήματος, όμως το "Alles in Allem" αποτελεί ένα από τα πιο άμεσα άλμπουμ των Neubauten. Ελπίζω μόνο, όταν το επιτρέψουν οι καταστάσεις, ο δίσκος αυτός να τους ξαναφέρει στην Ελλάδα για να μας χαρίσουν άλλη μια μαγική βραδιά, σαν εκείνη πριν τρία χρόνια.
Ακούστε: "Ten Grand Goldie"
No.12 DIAF - Weida (Young & Cold Records): Μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις τις φετινής χρονιάς για μένα ήταν το ντεμπούτο των Γερμανών DIAF. Το "Weida" όσες φορές και να το άκουσα, δεν το βαρέθηκα ποτέ. Μπορεί να τραγουδούν στη μητρική τους γλώσσα και ο ήχος τους να φαντάζει ως ο κλασσικός ενός coldwave σχήματος, αλλά λίγες δουλειές που κυκλοφόρησαν φέτος στο συγκεκριμένο χώρο έχουν τόσο πιασάρικες μελωδίες, φανερώνοντας κάποιες αναμενόμενες επιρροές (όπως Sisters Of Mercy στο κομμάτι "Weg"), αλλά και κάποιες όχι και τόσο αναμενόμενες (όπως Iron Maiden στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου).
No.11 A.A. Williams - Forever Blue (Bella Union): Την A.A. Williams την έμαθα από τη τελευταία επίσκεψη των The Sisters Of Mercy στη χώρα μας το 2019, όπου άνοιξε τη συγκεκριμένη συναυλία. Μπορεί ονόματα όπως η Chelsea Wolfe και η Emma Ruth Rundle (που σου έρχονται στο μυαλό από τη μουσική έκφραση που έχει επιλέξει) να μονοπωλούν το ενδιαφέρον στο είδος, αλλά το "Forever Blue" είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές δουλειές που έχω ακούσει σε αυτό το χώρο και αναμφίβολα ένα από τα κορυφαία ντεμπούτα της χρονιάς. Η μίξη post-rock και dark folk στοιχείων είναι απολαυστική, ενώ οι συμμετοχές μελών των Cult Of Luna και Wild Beasts απογειώνουν τα κομμάτια στα οποία εμφανίζονται.
.jpg)
