Οι νέοι New Order (χωρίς τον Peter Hook) ανακοίνωσαν πριν λίγες μέρες ότι το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Music Complete" θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από την Mute Records. Το σχήμα έκανε ένα δεύτερο κλιπ τριάντα δευτερολέπτων το οποίο μπορείτε να ακούσετε στη συνέχεια:
Στις συνεργασίες το έχει ρίξει ο Robert Smith, έτσι μετά από αυτή με τους The Twilight Sad σειρά έχουν οι Eat Static. Οι τελευταίοι είναι ένα ηλεκτρονικό σχήμα από την Αγγλία που στις 31 Ιουλίου θα κυκλοφορήσει το νέο του, διπλό άλμπουμ με τίτλο "Dead Planet". Ο τραγουδιστής των The Cure συμμετέχει στο κομμάτι "In All Worlds", ένα δείγμα από το οποίο μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:
Οι Foals ανακοίνωσαν πριν λίγο καιρό το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "What Went Down" που θα κυκλοφορήσει στις 28 Αυγούστου από την Warner Music. Ο δίσκος αυτός έρχεται μετά το πολύ επιτυχημένο "Holy Fire", μια από τις δουλειές που ξεχώρισα το 2013, το οποίο έφτασε και μέχρι τις υποψηφιότητες για το Mercury Prize. Το πρώτο κομμάτι που έκανε γνωστό το συγκρότημα του Γιάννη Φιλιππάκη είναι το ομώνυμο από το άλμπουμ, το οποίο συνοδεύεται και από ένα νέο βίντεο που μπορείτε να δείτε στη συνέχεια:
Μια από τις πολλές εμφανίσεις που αναγκάστηκαν να ακυρώσουν οι Foo Fighters, λόγω του σπασμένου ποδιού του Dave Grohl, ήταν και αυτή στο φεστιβάλ Rock Werchter στο Βέλγιο. Έτσι μετά τη διασκευή στο "Times Like These" που παρουσίασαν οι Florence + The Machine που τους αντικατέστησαν στο Glastonbury, και οι Faith No More που πήραν την θέση τους στο Werchter διασκεύασαν, μερικώς, το κομμάτι "All My Life". Δείτε το σχετικό βίντεο:
Οι Crows δημιουργήθηκαν πριν από δυο χρόνια και έχουν καταφέρει να κάνουν ένα αρκετά γνωστό όνομα στην underground σκηνή του Λονδίνου. Σε αυτό έχουν βοηθήσει και οι πολλές ζωντανές εμφανίσεις που έχουν πραγματοποιήσει, μερικές από τις οποίες δίπλα σε ονόματα όπως οι Iceage, The Fat White Family, Metz, Wolf Alice και πιο πρόσφατα οι Slaves. Darkwave-ίζον garage rock είναι το στοιχείο τους, ενώ φανερή είναι η αγάπη τους σε μπάντες όπως οι The Birthday Party, γεγονός που επιβεβαίωσε και το ντεμπούτο single "Frankish Empire/ Silver Tongues" που παρουσίασαν το 2013. Το νέο single των Crows που κυκλοφόρησε φέτος τον Μάρτιο από την Brace Yourself Records, περιέχει τα κομμάτια "Crawling" και "Pray", με το δεύτερο να προσθέτει και κάποια Death From Above 1979 στοιχεία. Δείτε το επίσημο βίντεο:
Στις 29 Ιουνίου 2015 κυκλοφορεί το τρίτο album τους με τίτλο "Is It Real?", το οποίο περιλαμβάνει 5 ολοκαίνουργια τραγούδια καθώς και τα αγαπημένα "What Ιs Τrue", "Have Some Fun", "Back In Town" και "A Better Day". To ομώνυμο single "Is It Real?" έχει ήδη λάβει εξαιρετικές κριτικές, ενώ επενδύει μουσικά και το τελευταίο τους video. Η νέα τους δουλειά εκφράζει όλα αυτά που έκαναν τόσο αγαπητό το σχήμα: χαρούμενες μελωδίες, αισιόδοξοι στίχοι, καλοκαιρινή διάθεση και feelgood vibes!
Δεν πρόλαβε να βρεθεί καλά καλά το τελευταίο line-up των Smashing Pumpkins, και υπήρξε και πάλι αλλαγή, αν και ευχάριστη. Ο ντράμερ, αλλά και αρχικό μέλος του σχήματος, Jimmy Chamberlin θα αναλάβει και πάλι τα καθήκοντά του στις κολοκύθες, για την επικείμενη περιοδεία τους με τον Marilyn Manson. Σε άλλα νέα που αφορούν την μπάντα, ο Billy Corgan αυτή την εποχή πραγματοποιεί μια ακουστική περιοδεία στην Αμερική, και στη στάση του στην Πενσυλβάνια παρουσίασε ένα ολιγόλεπτο medley αποτελούμενο από όλα τα κομμάτια του "Gish". Δείτε το ζωντανό απόσπασμα παρακάτω:
Το κομμάτι "Radio On" είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας των Mechanimal με την Ελένη Τζαβάρα ή αλλιώς Etten. Η τελευταία συμμετείχε για 7 χρόνια στους Film, όταν και κυκλοφόρησαν τα εξαιρετικά "No Luggage και Angel B", ενώ έχει παρουσιάσει και δυο προσωπικά άλμπουμ με τελευταίο το "Lappuggla" το 2012. Η συνεργασία αυτή με τους Mechanimal, που κυκλοφόρησαν πέρσι το "Secret Science" - το κορυφαίο για το blog αυτό εγχώριο δίσκο του 2014, αναμένεται να ξεδιπλωθεί φέτος τον χειμώνα σε μια ολοκληρωμένη δουλειά.
Οι Destruction Unit έχουν έτοιμο το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Negative Feedback Resistor", στο οποίο θα συμμετέχει ο Alex Zhang Hungtai (πρώην Dirty Beaches) και ο Don Bolles (Germs) και θα κυκλοφορήσει στις 18 Σεπτεμβρίου από την Sacred Bones Records. Το αρκετά δραστήριο, σκοτεινό sludge συγκρότημα από την Αριζόνα επιστρέφει δισκογραφικά δυο χρόνια μετά το "Deep Trip" με πρώτο δείγμα το κομμάτι "If Death Ever Slept", το οποίο μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:
Οι Pawns είναι μια νέα post-punk μπάντα από την Νέα Υόρκη που αποτελείται από τους Richard Allison, Noel Mateus και Matt Sullivan. Το σχήμα επέλεξε να ανταλλάξει τις hardcore/ punk ρίζες του - με τα μέλη να έχουν συμμετοχή σε μπάντες της σκηνής αυτής - με έναν αρκετά πιο goth ήχο, με το αποτέλεσμα να επιδεικνύει με περηφάνια τις Bauhaus, The Sisters Of Mercy αναφορές του. Αυτό είναι φανερό και στο εξαιρετικό πρώτο ομώνυμο EP των Pawns, που κυκλοφόρησαν μόνοι τους πέρσι και το οποίο μπορείτε να το ακούσετε εδώ.
Από την ώρα που οι New Order έκαναν γνωστό ότι θα κυκλοφορήσουν τη νέα τους δουλειά φέτος, το δέκατο άλμπουμ τους έγινε αναμφίβολα ένα από τα πιο αναμενόμενα του 2015. Το σχήμα ανακοίνωσε ότι ο νέος του δίσκος, με τίτλο "Music Complete", θα είναι διαθέσιμος στις 25 Σεπτεμβρίου από την Mute Records, ο οποίος θα είναι και ο πρώτος που δεν θα συμμετέχει ο μπασίστας Peter Hook. Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβαν οι ίδιοι οι New Order με την βοήθεια του Tom Rowlands των Chemical Brothers και του Stuart Price των Zoot Woman. Παραπάνω μπορείτε να δείτε το artwork του Peter Saville για το "Music Complete", ενώ ακολουθεί το tracklist και το trailer του δίσκου:
01. Restless
02. Singularity
03. Plastic
04. Tutti Frutti
05. People On The High Line
06. Stray Dog
07. Academic
08. Nothing But A Fool
09. Unlearn This Hatred
10. The Game
11. Superheated
Πριν λίγες ημέρες είχαμε την ανακοίνωση για τις επερχόμενες συναυλίες των The Soft Moon στην Ελλάδα. Το σχήμα από τις 20 Ιουνίου βρίσκεται σε εκτεταμένη περιοδεία για την προώθηση του τρίτου άλμπουμ του με τίτλο "Deeper". Στο τελευταίο περιλαμβάνεται και το κομμάτι "Wrong", το οποίο συνοδεύεται πλέον και από επίσημο βίντεο σε σκηνοθεσία τον 9RIS 9RIS που μπορείτε να δείτε παρακάτω:
Οι Broken Tempo είναι μια πενταμελής μπάντα από την Θεσσαλονίκη που υπάρχει εδώ και έξι χρόνια και πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ της με τίτλο "Fake Good Morning" (μπορείτε να το ακούσετε ολόκληρο εδώ). Το σχήμα μπορεί να στηρίζεται άλλοτε σε πιο rock και άλλοτε σε πιο trip hop/ ηλεκτρονικές φόρμες, αλλά με όπλο τα πολύ όμορφα γυναικεία φωνητικά ανακατεύει pop μελωδίες, funky ρυθμούς, ψυχεδελική διάθεση αποδεικνύοντας ότι δεν φοβάται να πειραματιστεί με ήχους και τεχνοτροπίες. Το σημαντικό όμως είναι ότι το συνολικό αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Το "Fake Good Morning" είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά γεμάτη ποικιλία, και είτε μιλάμε για το μελωδικό ταξίδι του "Whispers", είτε για το πιασάρικο "Can't Get It Out", είτε για το ξεσηκωτικό ορχηστρικό "Black And White", έχει όλα τα στοιχεία για να ξεχωρίσει.
Album Review: Sonic Jesus - Neither Virtue Nor Anger (Fuzz Club Records)
Album Reviews Ιουνίου 22, 2015
Το συγκρότημα των Sonic Jesus το γνώρισα από την κοινή κυκλοφορία με τους The Black Angels, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβριο από την Fuzz Club Records. Το σχήμα κυκλοφόρησε τον Απρίλιο που μας πέρασε το ντεμπούτο άλμπουμ του, με τίτλο "Neither Virtue Nor Anger", με τους Sonic Jesus να μην φοβούνται να παρουσιάσουν για πρώτη δουλειά ένα διπλό cd - τετραπλό βινύλιο - με διάρκεια περίπου στα 90 λεπτά. Η περιοδεία που ακολούθησε για την προώθηση του δίσκου ήταν εκτεταμένη και πέρασε και από την χώρα μας. Η ηχητική συνταγή των Ιταλών στηρίζεται σε psych ρυθμούς, γεμάτους παραμόρφωση και σκοτεινή ατμόσφαιρα. Φανταστείτε μια μίξη A Place To Bury Strangers, The Brian Jonestown Massacre και Swans σε ένα αρκετά πειραγμένο "μαύρο" πλαίσιο. Το "Locomotive" απλώς μας ετοιμάζει για την goth επίθεση του "Triumph", που μαζί με το α λα Jesus and Mary Chain "Sweet Suicide" αποτελούν τα κομμάτια που ξεχώρισα από το πρώτο δισκάκι. Στο "Dead" φανερώνεται η πιο ψυχεδελική πτυχή τους, ενώ τo "Paranoid Palace" που ακολουθεί ακούγεται σαν μια psych έκδοση του "Atmosphere" των Joy Division μέχρι το ξέσπασμα που έρχεται στο τέλος, ενώ το "Lost Reprise", που συμπεριλαμβάνονταν στο split με τους Black Angels, είναι η πιο ταξιδιάρικη στιγμή της πρώτης πλευράς του άλμπουμ.
Η αρχή του δεύτερου μέρους, ή τρίτου αν κάποιος ακολουθεί το βινύλιο, γίνεται με το μελαγχολικό "Monkey On My Back", με τα κομμάτια που ακολουθούν να βγάζουν μια noise ή tribal διάθεση κινούμενα κυρίως σε mid-tempo ρυθμούς. Συγκριτικά με το πρώτο μισό, το δεύτερο δείχνει να υπολείπεται και σε σημεία να κουράζει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αποτελεί ένα αρκετά ενδιαφέρον άκουσμα μιας και το γκρουπ αποδεικνύει ότι δεν φοβάται να πειραματιστεί. Πέρα από το εναρκτήριο, το Suicide-ικό "Telegraph" και το "Underground" με τη στοιχειωτική μελωδία και την δυναμική κλιμάκωση φαντάζουν ως οι καλύτερες στιγμές του μέρους αυτού, ενώ το κλείσιμο του "Neither Virtue Nor Anger" γίνεται με το ονειρικό "Kali Yuga". Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στο αξιόλογο artwork του επίσης Ιταλού Mirco Marcacci, το οποίο συντελεί και αυτό σε ένα συνολικά πολύ όμορφο και τολμηρό αποτέλεσμα.
Βαθμολογία: 7,5 / 10
Live Review: The Dubrovniks w/ Sisters Of Your Sunshine Vapor @ Κύτταρο, Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015
Live Reviews Ιουνίου 21, 2015
Το ότι η συναυλία των The Dubrovniks στην Ελλάδα θα αποτελούσε ένα success story ήταν σχεδόν σίγουρο. Λίγο το ότι η αγαπητή μπάντα είχε να εμφανιστεί 23 χρόνια στα μέρη μας, λίγο και το φτηνό εισιτήριο, συνέβαλαν στο να πιστεύει κανείς ότι θα γεμίσει το Gagarin. Τελευταία στιγμή όμως ανακοινώθηκε ότι ο χώρος διεξαγωγής θα ήταν το Κύτταρο λόγω καθυστέρησης των εργασιών στο Gagarin - σαν και δεν μπορούσαν να γίνουν όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι αφού η συναυλία των Dubrovniks θα ήταν η τελευταία για τη φετινή περίοδο. Έτσι ο κόσμος στοιβάχτηκε σαν τα ποντίκια, πράγμα φυσιολογικό και αναπόφευκτο αφού έπρεπε να καλύψει τη χωρητικότητα ενός αρκετά μεγαλύτερου χώρου σε ένα πολύ μικρότερο. Φυσικά έμειναν έξω και αρκετοί που δεν μπόρεσαν να προμηθευτούν εισιτήριο. Στα μουσικά τώρα, οι Sisters Of Your Sunshine Vapor εμφανίστηκαν πρώτοι προσπάθησαν να κερδίσουν το κόσμο με τις ψυχεδελικές μελωδίες τους, έχοντας μερικές ωραίες ιδέες τις οποίες όμως τις ξεχείλωναν καθιστώντας τους ένα απόλυτα κουραστικό και βαρετό support σχήμα.
Ευτυχώς οι The Dubrovniks ήταν τόσο καλοί που έσωσαν τις εντυπώσεις για το συγκεκριμένο φιάσκο. Με το μέσο όρο ηλικίας του κοινού να είναι αρκετά μεγάλος, υπήρχε μεγάλη ανυπομονησία για αυτό το live και αυτό φάνηκε από την ανταπόκριση του κοινού από το πρώτο κομμάτι που τραγουδούσε, χόρευε και δεν σταμάτησε να χειροκροτεί το σχήμα. Πραγματικά οι γερόλυκοι το έχουν ακόμα, εκτός ίσως από τον ντράμερ που νόμιζες ότι θα μείνει σε στιγμές, με ενέργεια, διάθεση και απόδοση που θα ζήλευαν πολλές νέες μπάντες. Παρουσίασαν έναν σετ που δεν νομίζω να άφησε κανέναν δυσαρεστημένο, αφού περιελάμβανε όλες τις επιτυχίες τους όπως τα "Audio Sonic Love Affair", "As Long As I Can Listen (To The Ramones)", "Love Is On The Loose Tonight", "You're Gonna Get What's Coming" και φυσικά το "Like Fire" που το έπαιξαν πριν από τα δυο encore τους. Θα μπορούσα να βάλω ολόκληρο το setlist μιας και δεν υστέρησαν σε καμία στιγμή, και παρά την απαράδεκτη διοργάνωση, οι The Dubrovniks μας χάρισαν μια αξέχαστη συναυλία.
Οι Detachments κυκλοφόρησαν πριν από πέντε χρόνια το ντεμπούτο τους, που παραμένει μια από τις πιο απολαυστικές new wave/ coldwave δουλειές των τελευταίων χρόνων και εννοείται μια από τις καλύτερες για το 2010. Την επόμενη χρονιά το σχήμα βρέθηκε στη χώρα μας για ένα live στην Αθήνα, μια εμφάνιση όμως που δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω. Ακολούθησε η κυκλοφορία δυο EPs, του "Fade" το 2012 και του "Endgame" πέρσι. Στις 19 Σεπτεμβρίου θα ανέβουν στη σκηνή του Death Disco για μια εμφάνιση που προσωπικά δεν χάνεται, μιας και πρόκειται για κάτι παραπάνω από holiday romance....
Το "Marching Orders" είναι το νέο single των Editors που αποτελεί και το δεύτερο κομμάτι που γίνεται γνωστό από το επερχόμενο πέμπτο άλμπουμ της μπάντας μετά το "No Harm". Όπως και στο τελευταίο τη σκηνοθεσία του βίντεο για το νέο κομμάτι, που μπορείτε να δείτε παρακάτω, ανέλαβε για άλλη μια φορά ο Rahi Rezvani. Να θυμίσω ότι μετά την περσινή εμφάνισή τους στο Ejekt Festival, οι Editors θα εμφανιστούν στις 4 και 5 Δεκεμβρίου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.
Ήταν να μην πάρουν το κολάι οι The Soft Moon και θα επισκεφτούν τη χώρα μας για τρίτη φορά σε τρία χρόνια. Έτσι μετά την πρώτη τους εμφάνιση το 2010 στο Gagarin και πέρσι στο Plisskën Festival, θα βρεθούν φέτος την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου και το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου σε Κύτταρο και Eightball αντίστοιχα. Αυτή τη φορά ο Luis Vasquez θα κουβαλήσει μαζί του και το εξαιρετικό τρίτο άλμπουμ της πορείας του σχήματός του με τίτλο "Deeper" (μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά το album review του δίσκου εδώ).
Το ότι οι Wire κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ ως το δέκατο τέταρτο της καριέρας τους, δεν έγινε για να συμβολίσει κάποια καινούρια αρχή, μιας και φαντάζει η φυσιολογική εξέλιξη των δυο προηγούμενων δουλειών τους. Όπως είχα γράψει και στη φετινή περίπτωση των The Monochrome Set, το θέμα με τέτοιες μπάντες είναι το κατά πόσο καταφέρνουν να μένουν σχετικές με την εποχή. Οι Wire πάντα ξεχώριζαν με τις αντισυμβατικές ιδέες τους, γιαυτό και δισκογραφικά προσπαθούσαν να μην επαναλαμβάνονται. Οι στίχοι ακόμα παραμένουν ένα από τα δυνατά χαρτιά τους, αλλά και επίκαιροι όπως αποδεικνύει και το εναρκτήριο κομμάτι με τίτλο "Blogging" που μιλάει για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το "Wire" αποτελεί συνολικά μια αρκετά μελωδική δουλειά, όπως φαίνεται χαρακτηριστικά σε κομμάτια όπως το "In Manchester" και κυρίως στα πιο pop "Burning Bridges" και "Swallow", τα οποία όμως μου φάνηκαν πιο αδιάφορα. Φυσικά και οι πιο post-punk εξάρσεις των "Joust & Jostle", "Split Your Ends" και "Octopus" συγκαταλέγονται στις καλύτερες στιγμές του. Την ίδια στιγμή το "Sleep Walking" και το εξαιρετικό "Harpooned" που κλείνει το άλμπουμ, φανερώνουν την πιο ελεύθερη και αυτοσχεδιαστική πλευρά της μπάντας. Δεν μπορεί να μην λάβει κανείς υπόψη ότι οι Wire δεν έχουν κυκλοφορήσει μέτρια δουλειά - και δεν το κάνουν ούτε τώρα- αλλά και την δισκογραφική ιστορία τους με τις όποιες αναπόφευκτες συγκρίσεις, συνεχίζοντας με ένα αρκετά άμεσο δισκογραφικό αποτέλεσμα που προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στην πλούσια ιστορία τους.
Βαθμολογία: 7 / 10
Πριν λίγο καιρό οι The Maccabees ανακοίνωσαν το νέο τους άλμπουμ "Marks To Prove It" που θα είναι διαθέσιμο στις 31 Ιουλίου από την Fiction Records. Μετά το ομώνυμο κομμάτι, και το βίντεο που το συνόδευσε, το οποίο και αποτέλεσε το πρώτο δείγμα από την επερχόμενη δουλειά, η μπάντα αποφάσισε να κάνει γνωστό άλλο ένα νέο κομμάτι με τίτλο "Something Like Happiness". Ακούστε το παρακάτω:
Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν αρκετές αλλαγές μελών στο στρατόπεδο των Smashing Pumpkins. Αυτές συνεχίζονται μιας και ο Corgan αποφάσισε να αντικαταστήσει τους Brad Wilk των Rage Against The Machine και Mark Stoermer των The Killers, με τον ντράμερ Robin Diaz και τη μπασίστρια Katie Cole. Φαντάζομαι ο πιο στενός συνεργάτης του τα τελευταία χρόνια, ο κιθαρίστας Jeff Schroeder, θα έχει παραμείνει. Την περίοδο αυτή ο Billy Corgan ετοιμάζει το μέχρι πρότινος τιτλοφορούμενο "Day For Night", τον διάδοχο του εξαιρετικού περσινού "Monuments To An Elegy". Ακούστε τον Corgan να κουβεντιάζει για την επερχόμενη δουλειά του στο παρακάτω βίντεο:
Οι Deaf Radio είναι η συνέχεια του σχήματος των 12Gafs, μιας αθηναϊκής μπάντας στην οποία είχα αναφερθεί πέρσι εδώ. Το συγκρότημα συνεχίζει στους εναλλακτικούς rock δρόμους του, με garage στοιχεία, ενώ το προηγούμενο μήνα παρουσίασε και το πρώτο του single αποτελούμενο από δυο κομμάτια, το οποίο μπορείτε να το ακούσετε εδώ. Αν σας άρεσαν οι 12Gafs, ετοιμαστείτε να σας κερδίσουν ακόμα περισσότερο οι εθιστικές μελωδίες των Deaf Radio. Μπορείτε παρακάτω να ακούσετε το "Down On Her Knees":
Διαβάστε επίσης:
Τον Απρίλιο που μας πέρασε το industrial σχήμα των Conjecture κυκλοφόρησε τη δεύτερη δισκογραφική προσπάθειά του με τίτλο "Nunavut" από την Raumklang Music Label. Ο Βασίλης Αγγελόπουλος έχει έτοιμο ένα νέο βίντεο για το κομμάτι "Angakkuq" από τη νέα του δουλειά, την σκηνοθεσία του οποίου ανέλαβε ο ίδιος μαζί με τον Γιώργο Ντάλη. Δείτε το παρακάτω:
Live Review: Plisskën Festival 2η Μέρα @ Ελληνικός Κόσμος, Σάββατο 6 Ιουνίου 2015
Cult Of Youth Ιουνίου 15, 2015
Το ενδιαφέρον μου για την δεύτερη μέρα του Plissken Festival ήταν εξ αρχής περιορισμένο μιας και τα περισσότερα ονόματα που με ενδιέφεραν εμφανίστηκαν την πρώτη μέρα. Το πράγμα έγινε αρκετά πιο δύσκολο όταν κατάλαβα ότι δυο από τα συγκροτήματα που ήθελα να δω, Cult Of Youth και Ariel Pink, θα είχαν κοινή ώρα εμφάνισης. Η αρχή όμως το Σάββατο έκανα με τους Thee Oh Sees. Παρόλο που δεν παρακολουθώ δισκογραφικά το συγκρότημα φανατικά, έδειξαν μεγάλη διάθεση και αποτέλεσαν μια εκρηκτική παρουσία που ξεσήκωσε τον κόσμο από νωρίς. Θετική εντύπωση έκαναν οι δυο ντράμερ σχεδόν σε πλήρη αρμονία, με τον δεύτερο να κάνει τα απαραίτητα γεμίσματα. Σειρά στην κεντρική σκηνή είχαν οι Electric Wizard, που παρουσίασαν το Sabbath-ικό heavy/ doom metal τους σε μεγάλη ένταση. Κατάφεραν να μαζέψουν αρκετό κόσμο αλλά μιας και δεν είναι του γούστου μου, δεν μπόρεσα να τους παρακολουθήσω για πολύ ώρα. Κατεύθυνση για τη Republic Stage και τον βασικό λόγο που έβγαλα το διήμερο εισιτήριο, μιας και δεν είχα μπορέσει να τους δω τρία χρόνια πριν, τους Cult Of Youth.
Το συγκρότημα του Sean Ragon ήρθε μετά από μια χρονιά που το βρήκε με νέο lineup, αλλά και ένα απολαυστικό τρίτο άλμπουμ με τίτλο "Final Days". Μπορεί να βασίστηκαν σε αυτό αλλά δεν ξέχασαν τις δυο πρώτες δουλειές τους, αν και προσωπικά μου έλειψε το "Lace Up Your Boots". Η μίξη darkwave, punk και neo-folk ρυθμών της μπάντας αποδείχτηκε απόλυτα ξεσηκωτική ζωντανά, με κομμάτια όπως τα "Empty Faction" και "Sanctuary" να παίρνουν νέα πνοή. Γενικά απολαυστική εμφάνιση και μια ίσως από τις καλύτερες του διημέρου. Φυσικά οι Cult Of Youth με έκαναν να χάσω τον Ariel Pink, λόγω καθυστέρησης του προγράμματος της άλλης σκηνής, αν και άκουσα απογοητευτικά σχόλια.
Επιστροφή όμως στη κεντρική σκηνή για το μεγάλο όνομα της δεύτερης μέρας, τους Mogwai. Το σχήμα από την Γλασκώβη πραγματοποίησε μια εμφάνιση που καθήλωσε σχεδόν όσους τους παρακολούθησαν. Δεν είναι τυχαίο που έχουν ορίσει τον σύγχρονο post-rock ήχο, ενώ και ζωντανά το συναίσθημα που καταφέρνουν να περάσουν στο κοινό είναι εντυπωσιακό, Δυστυχώς η μιάμιση ώρα που έπαιξαν αποδείχτηκε πολύ λίγη γιαυτό που πρόσφεραν, αλλά άφησαν όμως υπόσχεση για γρήγορη αντάμωση.
Ο Mikal Cronin που βρέθηκε στη συνέχεια στη Republic Stage επιβεβαίωσε τις εντυπωσιακές κριτικές που ακούγονται γύρω από το όνομα του από κοινό και κριτικούς. Η power pop εκδοχή του live μπασίστα του Ty Segall, με garage στοιχεία, δημιούργησε μια ιδιαίτερα ευχάριστη ατμόσφαιρα και το σετ, βασιζόμενο στο νέο του "MCIII", έδειξε να το ευχαριστιούνται όσοι έκατσαν να τον απολαύσουν.
Η μέρα έκλεισε για μένα με τους Δανούς Whomadewho και τις ηλεκτρονικές ποπ μελωδίες τους. Αναλογικά με την προχωρημένη ώρα που βρέθηκαν στο Main Stage, είχαν συγκεντρώσει για χορό αρκετό κόσμο και μόνο απογοητευμένο δεν τον άφησαν. Ήταν ίσως το ιδανικό αντίο για τη φετινή εκδοχή του Plisskën Festival. Σίγουρα μπορούν να βελτιωθούν κάποια πράγμα, όπως ο χώρος της μικρής σκηνής ή πιο βασικό ο ήχος της κεντρικής, αλλά σίγουρα η συγκεκριμένη διοργάνωση παραμένει η μοναδική σοβαρή εγχώρια συναυλιακή πρόταση που αν συνεχίσει να εξελίσσεται δεν θα έχει να ζηλέψει σε τίποτα αρκετές αντίστοιχες του εξωτερικού.
Διαβάστε για την πρώτη ημέρα του Plisskën Festival (Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015) εδώ.
Live Review: Plisskën Festival 1η Μέρα @ Ελληνικός Κόσμος, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
Austra Ιουνίου 13, 2015
Μετά την πολύ πετυχημένη περσινή διοργάνωση, το Plisskën Festival επέστρεψε φέτος με ένα αρκετά πιο μεγάλο και γεμάτο line-up, αλλά και μερικά πολύ δυνατά ονόματα, κάτι ήταν ίσως το μοναδικό που έλειπε από πέρσι. Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Η κατανομή των ονομάτων ανάμεσα στις δυο μέρες ήταν κάπως ανομοιόμορφη, τουλάχιστον για τα συγκροτήματα που ήθελα να παρακολουθήσω, καθιστώντας την Παρασκευή μια αρκετά γεμάτη μέρα. Αν και ήθελα αρκετά να δω τους Metz, δυστυχώς έφτασα στον χώρο του Ελληνικού Κόσμου λίγο πριν ξεκινήσουν οι The Twilight Sad, οπότε δεν υπήρχε θέμα επιλογής. Οι Σκωτσέζοι κυκλοφόρησαν πέρσι το εξαιρετικό "Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave" (album review εδώ), και πολύ σωστά βάσισαν το σετ τους σε αυτό. Έχοντας δει το γκρουπ και πριν δυο χρόνια στο Kookoo, γνώριζα για την πολύ καλή σκηνική τους παρουσία - ιδίως του τραγουδιστή James Graham, και πραγματικά δεν με απογοήτευσαν. Μπορεί μια εξωτερική σκηνή να μην είναι η ιδανική για την μουσική των The Twilight Sad, αλλά η μπάντα κατάφερε να ξεχωρίσει και να μας χαρίσει μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του φεστιβάλ.
Σειρά στο πρόγραμμα για μένα είχαν οι Iceage, που εμφανίστηκαν στην ίδια σκηνή με τους The Twilight Sad. Η μπάντα είναι δεμένη και πραγματοποίησε μια αξιοπρεπή εμφάνιση, αλλά λείπει το πάθος που περιμένεις ιδίως από ένα punk σχήμα. Το σόου τους ήταν περισσότερο αποστειρωμένο και από χειρουργική αίθουσα, ενώ ο Elias Bender Rønnenfelt πολύ θα ήθελε να ήταν στους Birthday Party. Μπορεί να μην κατάφεραν να έχουν την ίδια θετική αποδοχή με το "Plowing Into The Field Of Love", το οποίο βρέθηκε στις προτιμήσεις μου για το 2014, αλλά ήταν τα κομμάτια από αυτό που ξεχώρισαν στο live τους.
Και πάλι στη Republic σκηνή πάλι για ένα από τα βασικά ονόματα που ήθελα να δω στο φετινό event, τους Austra. Το 2011 είχα κολλήσει άσχημα με το "Feel It Break", ενώ δυο χρόνια αργότερα το "Olympia" εκπλήρωσε την ανάγκη για νέο υλικό. Μπορεί η εμφάνιση της Katie Stelmanis να έφερνε περισσότερο σε Lady Gaga παρά σε τραγουδίστρια κάποιου dark electro σχήματος, αλλά με τα καταπληκτικά και παθιασμένα φωνητικά της κατάφερε να κερδίσει το κοινό. Στα συν και η πολύ ωραία διαφορετική εκδοχή στο "Lose It".
Στη κεντρική σκηνή οι Mudhoney πάλι αποδείκνυαν γιατί έχουν τόσο καλή συναυλιακή φήμη. Με απίστευτη ενέργεια και τον Mark Arm σε μεγάλη φόρμα, φωνητικά και σκηνικά, και παρότι δεν είχαν και ιδιαίτερα καλό ήχο, κατάφεραν να παρασύρουν το κοινό σε ένα grunge πάρτι με κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος. Η μεγάλη στιγμή της πρώτης ημέρας, και μάλλον όλου του διημέρου, ήταν αναμφίβολα η εμφάνιση των Savages. To post-punk σχήμα, που κυκλοφόρησε μια από τις κορυφαίες δουλειές του 2013 - το ντεμπούτο τους με τίτλο "Silence Yourself", το περίμεναν αρκετοί, και θεωρώ ότι ήταν μια από τις μεγάλες επιτυχίες της διοργάνωσης που κατάφερε να φέρει τις κοπέλες. Η Jehnny Beth, τραγουδίστρια του γκρουπ, είναι μια χαρισματική frontwoman, καταφέρνοντας να περάσει το πάθος και την ορμή που είχε στον κόσμο. Έκανε ακόμα και stagediving, ενώ στο "Husbands" της κρατούσε τα πόδια το κοινό. Παρουσίασαν επίσης και μερικά νέα κομμάτια, τα οποία φαίνεται ότι θα συνεχίσουν τον δικαιολογημένο ντόρο γύρω από το όνομά τους. Απλά εκπληκτικές...
Το μεγάλο όνομα της πρώτης μέρας του Plisskën ήταν φυσικά οι The Horrors, που όμως αποτέλεσαν και τη μεγαλύτερη απογοήτευση του φεστιβάλ. Ξεκίνησαν με κάκιστο ήχο, που στην πορεία βελτιώθηκε, με τον Faris Badwan να έχει νεύρα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Το χειρότερο είναι αυτό το πέρασε στον κόσμο, καταφέρνοντας να χάσουν μέσα σε τέσσερα - πέντε κομμάτια το μεγαλύτερο μέρος του κοινού που τους παρακολουθούσε. Το σχήμα παρουσίασε live το "Who Can Say" και ήταν σαν να το έπαιζαν οι Foster The People ή κάποιο αντίστοιχα άθλιο γκρουπ. Μόνο στα δυο τελευταία κομμάτια βελτιώθηκε ελάχιστα η κατάσταση, στο "I See You" από το τελευταίο τους άλμπουμ "Luminous" και στο "Moving Further Away" από το "Skying", αλλά ήταν πλέον αργά. Κοινώς, απίστευτη φόλα. Αυτό αποτέλεσε και το κλείσιμο για μένα σε μια από τις πιο γεμάτες μέρες που έχει παρουσιάσει το φεστιβάλ.
Ο Justin Vellesteros κυκλοφόρησε πέρσι με τους Craft Spells το πολύ καλό δεύτερο δίσκο του με τίτλο "Nausea", μια από τις δουλειές που ξεχώρισα το 2014, από την Captured Tracks. Για την προώθηση του άλμπουμ το σχήμα βρέθηκε και στην χώρα μας για μια εμφάνιση στην Αθήνα, για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Πριν λίγες μέρες η Captured Tracks έκανε γνωστό το βίντεο για το "Twirl", ένα από τα καλύτερα κομμάτια του "Nausea".
Οι Mourn είναι μια νέα, κατά τα 3/4 γυναικεία, μπάντα από την Ισπανία που παρουσίασε το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ της φέτος τον Φεβρουάριο από την Captured Tracks. Μετά τα δυο εξαιρετικά singles από το "Mourn", τα "Otitis" και "Your Brain Is Made of Candy", το γκρουπ έχει ήδη έτοιμο νέο υλικό με τρία κομμάτια, με το πρώτο με τίτλο "Gertrudis, Get Through This!" να μπορείτε να το ακούσετε παρακάτω:
Οι Refused ετοιμάζονται να επιστρέψουν δισκογραφικά μετά από 17 χρόνια με νέο δουλειά, η οποία θα ονομάζεται "Freedom" και θα κυκλοφορήσει στις 30 Ιουνίου από την Epitaph. Το συγκρότημα που είχε διαλυθεί το 1998 επανενώθηκε το 2012 για το Coachella, και από τότε υπήρχε αρκετή ανυπομονησία για νέα υλικό. Οι Σουηδοί είχαν βγάλει πριν διαλυθούν το εξαιρετικό τρίτο τους άλμπουμ "The Shape of Punk to Come", μια από τις καλύτερες punk κυκλοφορίες που έχω ακούσει - τουλάχιστον για τα 90s. Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε το τελευταίο τους νέο κομμάτι με τίτλο "Dawkins Christ", αλλά και τα λίγο παλαιότερα "Elektra" και "Françafrique":
Πέρσι τον Νοέμβριο οι The Jesus And Mary Chain πραγματοποίησαν κάποιες ξεχωριστές εμφανίσεις στην Αγγλία, παρουσιάζοντας ολόκληρο το "Psychocandy" - δίσκος που συμπλήρωσε 30 χρόνια από την ημερομηνία κυκλοφορίας του. Η περσινή συναυλία τους στο Barrowlands Ballroom της Γλασκόβης αν και ήταν προγραμματισμένο να παρουσιαστεί για τη φετινή Record Store Day, θα κυκλοφορήσει τελικά σε συλλεκτικό box-set, που θα περιλαμβάνει LP, 10" και CD, στις 31 Ιουλίου από την Demon. Φέτος η μπάντα συνεχίζει τις συγκεκριμένες εμφανίσεις για το "Psychocandy" πραγματοποιώντας παγκόσμια περιοδεία. Να θυμίσω ότι πριν δυο χρόνια είχε κυκλοφορήσει και το βιβλίο για το συγκρότημα με τίτλο "Barbed Wire Kisses: The Jesus and Mary Chain Story".
Αφού πρώτα οι Metric έκαναν γνωστό το πρώτο κομμάτι από τη νέα τους δουλειά, το "The Shade", ανακοίνωσαν ότι το έκτο άλμπουμ τους με τίτλο "Pagans In Vegas" θα κυκλοφορήσει στις 18 Σεπτεμβρίου. Επίσης το συγκρότημα έκανε διαθέσιμο προς ακρόαση άλλο ένα νέο κομμάτι, το "Cascades", το οποίο μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:
Μετά το πολύ καλό "The New Life" του 2013, οι προσδοκίες για τον νέο δίσκο των Girls Names είναι αρκετά μεγάλες. Αφού πρώτα παρουσίασε το εντεκάλεπτο "Zero Triptych", η μπάντα από το Μπέλφαστ ανακοίνωσε ότι το τρίτο της άλμπουμ με τίτλο "Arms Around A Vision" θα κυκλοφορήσει στις 2 Οκτωβρίου από την Tough Love Records. Παρακάτω μπορείτε να δείτε το tracklist του δίσκου αλλά και να ακούσετε και το νέο κομμάτι "Reticence" από την επερχόμενη δουλειά των Girls Names:
01. Reticence
02. An Artificial Spring
03. Desire Oscillations
04. (Obsession)
05. Chrome Rose
06. A Hunger Artist
07. Málaga
08. Dysmorphia
09. (Convalescence)
10. Exploit Me
11. Take Out The Hand
12. I Was You
Live Review: The Black Keys w/ The Black Angels @ Rockwave, Σάββατο 30 Μαΐου 2015
Live Reviews Ιουνίου 03, 2015
Είναι νομίζω περιττό να τονίσω πόσο ωραίο είναι να μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει ένα τόσο μεγάλο συγκρότημα, με παγκόσμια εμπορική το λιγότερο αναγνώριση, σαν τους The Black Keys όταν αυτό βρίσκεται στη μάλλον καλύτερη φάση της καριέρας του. Αυτό πρέπει να σκέφτηκαν αρκετοί που ανταποκρίθηκαν στη γιορτή για τα είκοσι χρόνια του Rockwave, με την προσέλευση του κόσμου να είναι εντυπωσιακή, καθιστώντας τη συγκεκριμένη συναυλία την πιο πολυπληθή που έχω δει στο Terra Vibe. Φυσικά η βραδιά περιελάμβανε και τους The Black Angels, αλλά και τρία ελληνικά συγκροτήματα, τους 1000mods, The Big Nose Attack και Puta Volcano. Δυστυχώς έφτασα στο χώρο του φεστιβάλ την ώρα που ακούγονταν οι πρώτες νότες των Black Angels, αν και για τους Mods που πρόλαβαν φίλοι, μου είπαν τα καλύτερα για την ζωντανή τους εμφάνιση.
Οι Τεξανοί, που είχαν βρεθεί για μια sold-out συναυλία στην Αθήνα πριν από ενάμιση χρόνο περίπου, είχαν όπως φάνηκε φανατικό κοινό και ένα μικρό μέρος του κοινού φάνηκε να ήρθε ίσως αποκλειστικά γι' αυτούς. Εννοείται πάντως ότι τα κομμάτια από το πιο εμπορικό άλμπουμ "Indigo Meadow" είχαν την μεγαλύτερη ανταπόκριση. Παρόλο που δεν είμαι και ιδιαίτερος φίλος του ήχου τους, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το πόσο δουλεμένη μπάντα ήταν, άψογη εκτελεστικά, συντελώντας σε μια σχετικά ευχάριστη συναυλιακή εμπειρία με κορυφαία στιγμή το κλείσιμο του "Molly Moves My Generation".
Με το ανακοινωμένο πρόγραμμα να ακολουθείται επιμελώς, κατά τις 22:00 ήρθε η στιγμή που όλοι περιμέναμε με τους The Black Keys στη σκηνή. Από το πρώτο κομμάτι ήρθε και η πρώτη κρυάδα, μιας και η ένταση μου θύμιζε σαν να ακούω μουσική σπίτι σε ώρα κοινής ησυχίας προσέχοντας μην κάνω φασαρία. Το δεύτερο και μεγαλύτερο πρόβλημα, αφού με την ώρα διορθώθηκε το πρώτο, ήταν ο ήχος του Patrick Carney και των ντράμς. Μπορεί η κιθάρα του Dan Auerbach να μην αντιμετώπισε αντίστοιχα προβλήματα χαρίζοντας μερικές αρκετά ξεχωριστές στιγμές, αλλά το θεωρώ απαράδεκτο όταν μιλάμε για μπάντα δυο ατόμων και το ένα να μην ακούγεται. Εναλλακτικά αυτό το άρθρο θα μπορούσε να έχει τίτλο - ένα πιατίνι ρε παιδιά, ένα πιατίνι... Στα περισσότερα κομμάτια είχαν και τη βοήθεια δυο session μουσικών, με τον πληκτρά να παίζει μόνο για την πάρτη του μιας και ακούστηκε μόνο όταν έπαιξε μόνος του. Βασικά η καλύτερη ηχητικά στιγμή της συναυλίας των Keys ήταν όταν έπαιξαν οι δυο τους. Κατά τα άλλα εννοείται έπαιξαν το "Lonely Boy", με τον μισό πληθυσμό στη Μαλακάσα να φαίνεται ότι ξέρει ή έχει πάει μόνο για το συγκεκριμένο κομμάτι, όπως και όλες τις επιτυχίες τους, ενώ οι πιο blues στιγμές άνετα πρόσθεσαν το κάτι παραπάνω στο live. Είναι πραγματικά δυσάρεστο το ότι ασχολούμαι τόσο πολύ με τα προβλήματα ήχου, αλλά τουλάχιστον για μένα μετέτρεψαν μια από τις υποτιθέμενες κορυφαίες συναυλιακές στιγμές της χρονιάς σε μια αδιάφορη εμπειρία που δεν νομίζω ότι αντιπροσωπεύει τους The Black Keys.
The Black Keys setlist:
01. Dead and Gone
02. Next Girl
03. Run Right Back
04. Same Old Thing
05. Gold on the Ceiling
06. Strange Times
07. Nova Baby
08. Leavin' Trunk
09. Too Afraid to Love You
10. Howlin' for You
11. I Got Mine
12. Money Maker
13. Gotta Get Away
14. She's Long Gone
15. Fever
16. Tighten Up
17. Your Touch
18. Lonely Boy
19. Little Black Submarines
Οι Dead Skeletons είναι ένα ψυχεδελικό ροκ σχήμα από την Ισλανδία που το 2011 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του με τίτλο "Dead Magick" ενώ ακολούθησε μια σειρά από μίνι δουλειές. Ο Shaun Nunutzi των τελευταίων επηρεάστηκε αρκετά από τα ταξίδια του στο Μεξικό, την πατρίδα της ψυχεδέλειας όπως δηλώνει ο ίδιος, κάτι που φαίνεται και στο νέο του σχήμα ονόματι TAU. Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε το πρώτο κομμάτι με τίτλο "Huey Tonantzin (Madre Tierre)" από το EP "Wirikuta", το οποίο θα είναι διαθέσιμο από την Fuzz Club στις 20 Ιουλίου.
