Το ότι οι Wire κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ ως το δέκατο τέταρτο της καριέρας τους, δεν έγινε για να συμβολίσει κάποια καινούρια αρχή, μιας και φαντάζει η φυσιολογική εξέλιξη των δυο προηγούμενων δουλειών τους. Όπως είχα γράψει και στη φετινή περίπτωση των The Monochrome Set, το θέμα με τέτοιες μπάντες είναι το κατά πόσο καταφέρνουν να μένουν σχετικές με την εποχή. Οι Wire πάντα ξεχώριζαν με τις αντισυμβατικές ιδέες τους, γιαυτό και δισκογραφικά προσπαθούσαν να μην επαναλαμβάνονται. Οι στίχοι ακόμα παραμένουν ένα από τα δυνατά χαρτιά τους, αλλά και επίκαιροι όπως αποδεικνύει και το εναρκτήριο κομμάτι με τίτλο "Blogging" που μιλάει για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το "Wire" αποτελεί συνολικά μια αρκετά μελωδική δουλειά, όπως φαίνεται χαρακτηριστικά σε κομμάτια όπως το "In Manchester" και κυρίως στα πιο pop "Burning Bridges" και "Swallow", τα οποία όμως μου φάνηκαν πιο αδιάφορα. Φυσικά και οι πιο post-punk εξάρσεις των "Joust & Jostle", "Split Your Ends" και "Octopus" συγκαταλέγονται στις καλύτερες στιγμές του. Την ίδια στιγμή το "Sleep Walking" και το εξαιρετικό "Harpooned" που κλείνει το άλμπουμ, φανερώνουν την πιο ελεύθερη και αυτοσχεδιαστική πλευρά της μπάντας. Δεν μπορεί να μην λάβει κανείς υπόψη ότι οι Wire δεν έχουν κυκλοφορήσει μέτρια δουλειά - και δεν το κάνουν ούτε τώρα- αλλά και την δισκογραφική ιστορία τους με τις όποιες αναπόφευκτες συγκρίσεις, συνεχίζοντας με ένα αρκετά άμεσο δισκογραφικό αποτέλεσμα που προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στην πλούσια ιστορία τους.

Βαθμολογία: 7 / 10