Το συγκρότημα των Sonic Jesus το γνώρισα από την κοινή κυκλοφορία με τους The Black Angels, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβριο από την Fuzz Club Records. Το σχήμα κυκλοφόρησε τον Απρίλιο που μας πέρασε το ντεμπούτο άλμπουμ του, με τίτλο "Neither Virtue Nor Anger", με τους Sonic Jesus να μην φοβούνται να παρουσιάσουν για πρώτη δουλειά ένα διπλό cd - τετραπλό βινύλιο - με διάρκεια περίπου στα 90 λεπτά. Η περιοδεία που ακολούθησε για την προώθηση του δίσκου ήταν εκτεταμένη και πέρασε και από την χώρα μας. Η ηχητική συνταγή των Ιταλών στηρίζεται σε psych ρυθμούς, γεμάτους παραμόρφωση και σκοτεινή ατμόσφαιρα. Φανταστείτε μια μίξη A Place To Bury Strangers, The Brian Jonestown Massacre και Swans σε ένα αρκετά πειραγμένο "μαύρο" πλαίσιο. Το "Locomotive" απλώς μας ετοιμάζει για την goth επίθεση του "Triumph", που μαζί με το α λα Jesus and Mary Chain "Sweet Suicide" αποτελούν τα κομμάτια που ξεχώρισα από το πρώτο δισκάκι. Στο "Dead" φανερώνεται η πιο ψυχεδελική πτυχή τους, ενώ τo "Paranoid Palace" που ακολουθεί ακούγεται σαν μια psych έκδοση του "Atmosphere" των Joy Division μέχρι το ξέσπασμα που έρχεται στο τέλος, ενώ το "Lost Reprise", που συμπεριλαμβάνονταν στο split με τους Black Angels, είναι η πιο ταξιδιάρικη στιγμή της πρώτης πλευράς του άλμπουμ. 

Η αρχή του δεύτερου μέρους, ή τρίτου αν κάποιος ακολουθεί το βινύλιο, γίνεται με το μελαγχολικό "Monkey On My Back", με τα κομμάτια που ακολουθούν να βγάζουν μια noise ή tribal διάθεση κινούμενα κυρίως σε mid-tempo ρυθμούς. Συγκριτικά με το πρώτο μισό, το δεύτερο δείχνει να υπολείπεται και σε σημεία να κουράζει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αποτελεί ένα αρκετά ενδιαφέρον άκουσμα μιας και το γκρουπ αποδεικνύει ότι δεν φοβάται να πειραματιστεί. Πέρα από το εναρκτήριο, το Suicide-ικό "Telegraph" και το "Underground" με τη στοιχειωτική μελωδία και την δυναμική κλιμάκωση  φαντάζουν ως οι καλύτερες στιγμές του μέρους αυτού, ενώ το κλείσιμο του "Neither Virtue Nor Anger" γίνεται με το ονειρικό "Kali Yuga". Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στο αξιόλογο artwork του επίσης Ιταλού Mirco Marcacci, το οποίο συντελεί και αυτό σε ένα συνολικά πολύ όμορφο και τολμηρό αποτέλεσμα.

Βαθμολογία: 7,5 / 10