Το 2024 ήταν μια χρονιά γεμάτη μουσικές ανατροπές, καινοτομίες και συναισθηματικές εκρήξεις που καθόρισαν τον μουσικό χάρτη. Από τις πιο τολμηρές πειραματικές παραγωγές μέχρι τις προσωπικές εξομολογήσεις που αγγίζουν την ψυχή, τα άλμπουμ αυτής της χρονιάς καταφέρνουν να συνδυάσουν την παράδοση με το μέλλον, δημιουργώντας ήχους που παραμένουν αξέχαστοι. Σε αυτό το άρθρο, θα παρουσιάσω τα καλύτερα άλμπουμ που άκουσα μέσα στο 2024 — έργα που δεν υπήρξαν απλώς ηχητικές εμπειρίες, αλλά και πολιτισμικά φαινόμενα, που αντικατοπτρίζουν τις τάσεις και τις ανάγκες της εποχής. Από νέους καλλιτέχνες που κλέβουν την παράσταση μέχρι established μορφές που επαναπροσδιορίζουν τον ήχο τους, αυτά τα άλμπουμ θα μας απασχολούν για πολύ καιρό. Οι θέσεις 31-40 καταλήφθηκαν από σχετικά πιο νέους καλλιτέχνες, ενώ στην παρακάτω λίστα παρουσιάζονται στο μεγαλύτερο βαθμό οι δουλειές που κυκλοφόρησαν πιο "μεγάλα" ονόματα.

No.30 Solar Fake - Don't Push This Button! (Pointless Music): To "Enjoy Dystopia" του 2021 ήταν ένας από τους καλύτερους δίσκους των Solar Fake. Και στην νέα τους προσπάθεια συνεχίζουν να προσφέρουν ποιοτική electro pop μουσική, αλλά αν είχαν κυκλοφορήσει μόνο την επιπρόσθετη amplified έκδοση θα βρίσκονταν αρκετά ψηλότερα στη λίστα.

Ακούστε: "Disagree"

No.29 DIIV - Frog in Boiling Water (Fantasy): Σε κάθε κυκλοφορία των DIIV δεν περιμένω πολλά πράγματα και πάντα με εκπλήσσουν ευχάριστα. Το "Frog in Boiling Water" είναι ίσως το πρώτο τους άλμπουμ που δεν με ενθουσίασε, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι περιέχει μερικά πολύ ωραία shoegaze κομμάτια με πιασάρικες μελωδίες.

Ακούστε: "Frog In Boiling Water"

No.28 Caressing Misery - Lost and Serene (The Circle Music): Σε μια γενικότερα καλή χρονιά για τον gothic metal ήχο και λίγο πριν φύγει το 2024, οι Γερμανοαμερικανοί Caressing Misery μας παρέδωσαν έναν εξαιρετικό δίσκο που οι φίλοι του είδους θα λατρέψουν.

Ακούστε: "You Are the One"

No.27 Nick Cave And The Bad Seeds - Wild God (Play It Again Sam): Μπορεί το "Wild God" να μην εντυπωσιάζει τόσο πολύ όσο οι προηγούμενες προσπάθειές του, αλλά ο Nick Cave είναι σαν το παλιό κρασί. Δεν θα το χαρακτήριζα χαρούμενο, αλλά σίγουρα πιο αισιόδοξο το άλμπουμ έχει κομμάτια που άνετα θα μας συντροφεύουν μέχρι την επόμενη κυκλοφορία του.

Ακούστε: "Wild God"

No.26 New Model Army - Unbroken (earMUSIC): Μετά από τέσσερις δεκαετίες οι New Model Army συνεχίζουν να μας χαρίζουν αξιόλογους δίσκους. Το "Unbroken" είναι ένας από αυτούς και μπορεί να αποτελέσει παράλληλα και καλή εισαγωγή στην μπάντα, μιας και συγκεντρώνει τα καλύτερα στοιχείας τους.

Ακούστε: "Language"

No.25 The Smashing Pumpkins - Aghori Mhori Mei (Martha's Music): Κάπως αναπάντεχα οι Smashing Pumpkins ανακοίνωσαν πέρσι τον Ιούλιο τον νέο τους δίσκο. Ο Ιούλιος όμως ήταν πολύ σημαντικός για το σχήμα και το ελληνικό κοινό, μιας και μας επισκέφτηκαν μετά από 27 χρόνια. Το νέο υλικό πάντως είναι σαφώς ανώτερο από αυτό του τριπλού δίσκου "ATUM: A Rock Opera in Three Acts", αν και περιμένω σαφώς περισσότερα από τον Billy Corgan.

Ακούστε: "Edin"

No.24 Marilyn Manson - One Assassination Under God Chapter 1 (Nuclear Blast): Ο Marilyn Manson επέστρεψε με το καλύτερο άλμπουμ του μετά το "The Pale Emperor" του 2015, που θα μπορούσε επίσης να χαρακτηριστεί στις καλύτερες στιγμές του και ως "Mechanical Animals" μέρος δεύτερο.

Ακούστε: "Sacrilegious"

No.23 Linkin Park - From Zero (Warner Records): Πολλοί ασχολήθηκαν για το αν ήταν "τίμιο" το σχήμα να συνεχίσει χωρίς τον Chester Bennington. Το θέμα όμως είναι ότι η Emily Armstrong είναι πολύ καλή στο ρόλο της και το "From Zero" είναι το καλύτερο άλμπουμ των Linkin Park μετά τα τρία πρώτα.

Ακούστε: "Heavy Is The Crown"

No.22 Soft Kill – Escape Forever (Cercle Social Records): Λίγα post-punk, αλλά και γενικότερα, συγκροτήματα έχουν να επιδείξουν τόσο μεγάλη δισκογραφική παραγωγή και συνέπεια στις μέρες μας όπως οι Soft Kill. Το φετινό άλμπουμ με τίτλο "Escape Forever" είναι σαφώς ανώτερο από το περσινό "Metta World Peace" και ίσως το καλύτερό τους τα τελευταία χρόνια. Γνώριμα ηχητικά με μια μίξη των πιο φωτεινών και σκοτεινών στιγμών τους που θα μας κρατήσει συντροφιά μέχρι, όπως το πάνε, του χρόνου και τη νέα τους δουλειά.

No.21 Tribulation - Sub Rosa in Æternum (Century Media Records): Οι Tribulation κυκλοφόρησαν πέρσι την καλύτερη δουλειά τους μέχρι σήμερα. Είναι επίσης με διαφορά το πιο άμεσο και πιο gothic άλμπουμ τους. Ελπίζω να συνεχίσουν σε αυτή την κατεύθυνση γιατί τους ταιριάζει εξαιρετικά.

Ακούστε: "Hungry Waters"

Κάθε χρόνο δυσκολεύομαι αρκετά στη κατάρτιση της λίστας με τα σαράντα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Φέτος νόμιζα ότι θα ήταν διαφορετικά μιας και είχα την αίσθηση ότι δεν είχαν κυκλοφορήσει τόσες καλές δουλειές ή τόσες που να ταιριάζουν στα γούστα μου. Κάνοντας όμως την ανασκόπησή μου πριν από λίγο καιρό κατάλαβα πόσο λάθος ήμουν, καθώς ήταν τόσο πολλές οι αξιόλογες προσπάθειες που είχα καιρό να δυσκολευτώ τόσο. Εξαιρετικά άλμπουμ όπως αυτά των King Dude, Spectres, Kaelan Mikla, Shame, Iceage, W. H. Lung και πολλές ακόμα έμειναν εκτός της συνολικής μου λίστας. Τα δέκα όμως κορυφαία άλμπουμ του 2021 για το POEt'S SOUND είναι:

No.10 Solar Fake - Enjoy Dystopia (Out Of Line): Μετά από μια μεγάλη πορεία στη goth σκηνή με τους Dreadful Shadows και τους Zeraphine, ο Sven Friedrich τα τελευταία χρόνια έχει κατασταλάξει στο electro pop γκρουπ των Solar Fake. Φέτος κυκλοφόρησαν το "Enjoy Dystopia", που είναι ίσως το καλύτερο το καλύτερό τους άλμπουμ (μαζί με το "Another Manic Episode") και όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Friedrich στη συνέντευξη που παραχώρησε φέτος στο POEt'S SOUND, o δίσκος αποτελεί το επόμενο λογικό βήμα στη μουσική εξέλιξη του σχήματος.

Ακούστε: "This Pretty Life"

No.09 Odonis Odonis - Spectrums (Felte): Τέσσερα χρόνια μετά το "No Pop" οι Odonis Odonis επέστρεψαν φέτος με το πέμπτο άλμπουμ της καριέρας τους. Το "Spectrums" έχει όλες τις industrial/ noise rock ρίζες του σχήματος, με αναφορές από Nitzer Ebb και Nine Inch Nails μέχρι και The Soft Moon, αλλά είναι οι 80s darkwave στιγμές του και κομμάτια όπως τα "Impossible", "Slow Drip" και κυρίως το φανταστικό "More" που κάνουν τη διαφορά.

Ακούστε: "More"

No.08 Geese - Projector (Partisan Records): Η Νέα Υόρκη μας έχει χαρίσει πολλά αξιόλογα post-punk συγκροτήματα. Η Partisan Records κατάφερε να αρπάξει μετά τους IDLES και Fontaines DC και τους Geese, οι οποίοι στο ντεμπούτο τους ανακατεύουν τον ήχο των δυο προαναφερθέντων συγκροτημάτων με αυτόν των The Strokes, Interpol και των LCD Soundsystem και δίκαια κερδίζουν μια θέση στην επικείμενη περιοδεία των IDLES.

Ακούστε: " Disco"

No.07 Sleep Token - This Place Will Become Your Tomb (Spinefarm): Το πολύ ενδιαφέρον μουσικό αποτέλεσμα που παρουσίασαν οι Sleep Token με το ντεμπούτο τους, επαναλαμβάνεται και στον δεύτερο δίσκο τους. Όλα τα χαρακτηριστικά electro, nu metal, industrial και pop στοιχεία τους είναι παρόντα, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά έγκειται στις ίδιες τις συνθέσεις που ακούγονται πιο πλούσιες και αναμφίβολα πιο αξιομνημόνευτες. Η μοναδικότητα και το μυστήριο γύρω από τους Sleep Token καλά κρατεί και το "This Place Will Become Your Tomb" θα τους πάει ένα σκαλί πιο ψηλά.

Ακούστε: "Alkaline", "The Love You Want"

No.06 DARK - Nightmare (Young & Cold Records): To φετινό ντεμπούτο των DARK στην ουσία αποτελείται από το φανταστικό περσινό EP τους με τον ίδιο τίτλο, με την προσθήκη κάποιων νέων κομματιών που βρίσκονται στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Στα οκτώ κομμάτια της κυκλοφορίας το σχήμα από το Αμβούργο καλύπτει αρκετά μεγάλο φάσμα του σύγχρονου σκοτεινού ήχου και για αυτό δύσκολα δεν θα ικανοποιήσει οποιονδήποτε φίλο της σκηνής αυτής.

Ακούστε: "Lovers In The Dark"

No.05 Pink Turns Blue - Tainted (Orden Records): Μπορεί οι Pink Turns Blue να μην κυκλοφορούν πλέον τόσο συχνά δίσκους, αλλά όταν το κάνουν αυτοί είναι πάντα ιδιαίτεροι. Το νέο άλμπουμ κινείται στο σύνολό του σε αργούς με μέσους ρυθμούς, χωρίς εξάρσεις, είναι βουτηγμένο στο σκοτάδι, δίνοντας ελάχιστες στιγμές ελπίδας, και είναι βαθιά συναισθηματικό. Μετά το εξαιρετικό "The AERDT – Untold Stories"του 2017, το "Tainted" είναι σίγουρο ότι θα μας κρατήσει τη καλύτερη συντροφιά μέχρι την επόμενη κυκλοφορία τους.

Ακούστε: "You Still Mean So Much To Me", "Not Even Trying"

No.04 Kill Shelter & Antipole - A Haunted Place (Manic Depression Records): Πολλοί έγραψαν για το νέο άλμπουμ των Kill Shelter & Antipole, ότι έτσι μπορεί να ακούγονταν οι Sisters αν έβγαζαν κάτι νέο. Οι Sisters αναφορές σε σημεία είναι αρκετά εμφανείς, αλλά το παραπάνω σχόλιο τους αδικεί.  Η αγγλονορβηγική σύμπραξη συγκέντρωσε στο "A Haunted Place" τα καλύτερα στοιχεία του goth και coldwave ήχου από τα 80s μέχρι και σήμερα και μας χάρισε μερικά κομμάτια που είναι σίγουρο ότι θα ακούμε στα "σκοτεινά" μέρη για πολλά χρόνια ακόμα.

Ακούστε: "Raise the Skies"

No. 03 Lord Of The Lost - Judas (Napalm Records): Gothic metal για τις μάζες ή ποπ για γκοθάδες/ μέταλα; Όποια και αν είναι η απάντηση, το σίγουρο είναι ότι πολλές μπάντες στο παρελθόν έχουν παρουσιάσει μια πιο εμπορική προσέγγιση του σκοτεινού ήχου, αλλά καμία με τη μουσικότητα των Lord Of The Lost. Τη μίξη gothic rock/ metal και industrial rock στοιχείων με ξεδιάντροπες και απόλυτα εθιστικές ποπ μελωδίες, τη χτίζουν εδώ και επτά άλμπουμ και στο "Judas" μας δίνουν το 24 κομματιών έπος τους και με διαφορά την καλύτερη στιγμή τους. Μόνο τυχαίο δεν είναι που τους διάλεξε ο ίδιος ο Steve Harris ως support για την επερχόμενη περιοδεία των Maiden.

Ακούστε: "For They Know Not What They Do", "Priest"

No.02 True Faith - They Can Always Hurt You More (à La Carte Records): Οι True Faith είναι μια νέα post-punk μπάντα από την Βοστόνη που μόλις πέρσι κυκλοφόρησε το ντεμπούτο EP της. Φέτος επέστρεψαν με την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους με τίτλο "They Can Always Hurt You More". Σκεφτείτε shoegaze/ dream pop κιθάρες (α λα DIIV και άλλα αντίστοιχα), synth ήχους στο ύφος των Clan Of Xymox και φωνητικά που φέρνουν σε Ian Curtis και Andrew Eldritch. Αν τα παραπάνω σας έπεισαν μην το χάσετε. Εμένα πάντως μπήκαν πολύ υψηλά στη λίστα μου, με τις μπάντες που πρέπει να παρακολουθώ τα επόμενα χρόνια. 

Ακούστε: "Gestalt"

No.01 Creux Lies - Goodbye Divine (Freakwave Records): Μπορεί το ντεμπούτο τους να έλειψε από τις αντίστοιχες λίστες του 2018 (κυκλοφόρησε στο τέλος εκείνης της χρονιάς), αλλά οι Creux Lies από τότε μπήκαν στο ραντάρ μου μιας και το "The Hearth" είχε αφήσει πολλές υποσχέσεις. Θα μπορούσαμε να τους κατατάσσαμε κάτω από τη γενική "χορευτική" post-punk ταμπέλα, αλλά για όσους δεν αναζητούν την ξαναανακάλυψη του τροχού το "Goodbye Divine" θα τους αποζημιώσει. Το τεράστιο όπλο του είναι οι ίδιες οι συνθέσεις, μερικές φορές με περισσότερες από μία απλές αλλά τόσο εξαιρετικές ιδέες ανά κομμάτι, τις οποίες θα ζήλευαν τα περισσότερα σχήματα του είδους, ενώ και τα φωνητικά του Ean Elliot Clevenger καταφέρνουν να χρωματίζουν διαφορετικά κάθε πτυχή της μουσικής των Creux Lies και είναι αρκούντως χαρακτηριστικά για να ξεχωρίσουν από τα χιλιάδες αντίστοιχα. Εδώ μιλάμε για έρωτα από την πρώτη ακρόαση...

Ακούστε: "Jungle", "Misunderstanding"

Μετά από μια μεγάλη πορεία στη goth σκηνή με τους Dreadful Shadows και τους Zeraphine, ο Sven Friedrich τα τελευταία χρόνια έχει κατασταλάξει στο electro pop γκρουπ των Solar Fake. Φέτος κυκλοφόρησαν το "Enjoy Dystopia", που είναι ίσως το καλύτερο το καλύτερό τους άλμπουμ (μαζί με το "Another Manic Episode") και όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Friedrich στη συνέντευξη που παραχώρησε φέτος στο POEt'S SOUND, o δίσκος αποτελεί το επόμενο λογικό βήμα στη μουσική εξέλιξη του σχήματος.

Ακούστε: "This Pretty Life"

Η αρχή για τον Sven Friedrich έγινε με τους Dreadful Shadows, οι οποίοι με τέσσερις δίσκους κατάφεραν πολύ δίκαια να θεωρούνται το κορυφαίο gothic rock συγκρότημα της δεκαετίας του 90. Μετά τη διάλυσή τους το 2000, η επόμενη δεκαετία τον βρίσκει στους Zeraphine με τους οποίους παρουσίασε πέντε εξαιρετικά άλμπουμ. Το 2007 ξεκίνησε, ως ένα electro project, τους Solar Fake γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία σε σημείο που πλέον είναι το βασικό αλλά και μοναδικό του σχήμα. Φέτος και πιο συγκεκριμένα στις 12 Φεβρουαρίου κυκλοφόρησε το έκτο του άλμπουμ με τους Solar Fake, με τίτλο "Enjoy Dystopia", που αποτελεί άλλη μια φανταστική δουλειά. Στα πλαίσια της προώθησης του τελευταίου, είχα την ιδιαίτερη χαρά και τιμή να μιλήσω με έναν από τους αγαπημένους τραγουδιστές/ μουσικούς. Κυρίες και κύριοι απολαύστε τον Sven Friedrich…

Sven Friedrich: Η αλήθεια είναι ότι αρχίζω να τρελαίνομαι χωρίς τις συναυλίες. Η προηγούμενη χρονιά ήταν πολύ δύσκολη, πολλές συναυλίες έπρεπε να ακυρωθούν.  Ευτυχώς ήμουν αρκετά απασχολημένος με το live album και στην συνέχεια με τον νέο δίσκο των Solar Fake,  αλλά τώρα αρχίζω να ανυπομονώ ακόμα περισσότερο να παρουσιάσω τα νέα κομμάτια ζωντανά. Παρόλα αυτά ελπίζω ότι ο κόσμος θα ξεπεράσει σύντομα αυτή την πανδημία και θα αρχίσουμε να χαιρόμαστε τη ζωή λίγο περισσότερο ξανά.

Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Το καλό είναι ότι επιμελούμαι τα πάντα μόνος μου ακόμα και τις τεχνικές λεπτομέρειες.  Με αυτό τον τρόπο έχω την ευκαιρία να κάνω τα πάντα ακριβώς όπως τα θέλω, χωρίς να χρειαστεί να συμβιβαστώ ή να εξηγήσω τις προθέσεις μου σε κανέναν. Θεωρώ ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να δουλεύω.

Όχι καθόλου. Δημιουργώ πάντα μόνος στο δικό μου στούντιο, οπότε δεν άλλαξαν και πολλά σε σχέση με τις προηγούμενες φορές. Μιλούσα πρόσφατα με έναν φίλο που έχει ένα μεγάλο στούντιο ηχογράφησης στο Βερολίνο και για αυτόν τα πράγματα ήταν αρκετά πιο δύσκολα. Στο στούντιο έχει μια πολύ μεγάλη συλλογή από παλιά και πολύτιμα μικρόφωνα. Κάθε φορά όμως που κάποιος μουσικός ήθελε να χρησιμοποιήσει ένα από τα μικρόφωνα έπρεπε στη συνέχεια το μικρόφωνο να περάσει καραντίνα 14 ημερών, μιας και μιλάμε για πολύ ευαίσθητο εξοπλισμό που δεν μπορεί να απολυμανθεί απλώς ψεκάζοντάς τον με κάποιο αντισηπτικό. Φυσικά εγώ χρησιμοποιώ τα δικά μου μικρόφωνα, οπότε ευτυχώς δεν είχα να αντιμετωπίσω τέτοιες δυσκολίες.

Όχι, δεν θα έλεγα ότι μπορώ να ξεχωρίσω. Για μένα όλα τα κομμάτια είναι πολύ σημαντικά. Αν επέλεγα θα ήταν σαν να μην μου άρεσαν κάποια κομμάτια από το άλμπουμ και αν ίσχυε αυτό, απλώς δεν τα χρησιμοποιούσα. Άλλωστε είμαι υπεύθυνος για ολόκληρη την δημιουργική διαδικασία, οπότε δεν μπορώ να αποκλείσω κάποια. Φυσικά όταν δουλεύεις με ένα συγκρότημα τα πράγματα  είναι λίγο διαφορετικά.

Λοιπόν….έχει απλώς νέα κομμάτια χαχαχα! Απλώς αστειεύομαι.  Είναι δύσκολο να το προσδιορίσω ακριβώς, αλλά το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι ότι αποτελεί το επόμενο λογικό βήμα στη μουσική μου εξέλιξη. Σίγουρα κάθε φορά βρίσκομαι με ακόμα πιο διευρυμένους μουσικούς ορίζοντες και επιρροές και προσπαθώ να γίνομαι ακόμα καλύτερος σε αυτό που κάνω, από τη σύνθεση μέχρι και ό,τι αφορά τη τεχνική πλευρά μέσα σε ένα στούντιο. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα παρ' όλα αυτά συνεχώς προσπαθώ να μαθαίνω και να βελτιώνομαι.

Πιστεύω ότι η πλειοψηφία των οπαδών μας είναι πολύ ευαισθητοποιημένη και ενημερωμένη γύρω από το θέμα της ψυχικής υγείας. Το κομμάτι πραγματεύεται το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι καταπιέζουν τις εσωτερικές μάχες τους, παριστάνοντας ότι ζουν μια ωραία ζωή ενώ στη πραγματικότητα είναι χαμένοι.

Εκτός από τα θέματα που σχετίζονται με το θέμα της ψυχικής υγείας, είναι και η όλη κατάσταση στον κόσμο, πώς έχουν γίνει οι άνθρωποι, πώς καταλήγουν και πόσο ανισόρροποι μπορούν να γίνουν. Τον τελευταίο χρόνο είναι πολύ εύκολο να δεις ποιος είναι καλός άνθρωπος και ποιος όχι.  Ποτέ δεν ήταν πιο εύκολο να δεις τους ανθρώπους για αυτό που πραγματικά είναι. Ίσως αυτό να είναι το κεντρικό θέμα που ξεχωρίζει σε αυτό το άλμπουμ.

Οι Solar Fake κυκλοφόρησαν στις 12 Φεβρουαρίου από την Out Of Line Music τον νέο τους δίσκο με τίτλο "Enjoy Dystopia". Οι κυκλοφορίες του Sven Friedrich, είτε με τους Dreadful Shadows είτε με τους Zeraphine, ήταν πάντα ξεχωριστές και το ίδιο συμβαίνει και με τους Solar Fake. O νέος δίσκος του σχήματος αποτελεί μια εξαιρετική δουλειά γεμάτη από electropop διαμαντάκια. Σε αυτά ανήκει και το "This Pretty Life", το πρώτο single από το "Enjoy Dystopia" που έγινε διαθέσιμο τον Νοέμβριο που μας πέρασε, ένα κομμάτι που όσο καιρό το ακούω κολλάω όλο και περισσότερο.